Ξεκίνησε ως ηθοποιός, δίπλα στον αείμνηστο Στρατηγό και γύρω στα μέσα της δεκαετίας του 1960 ανέλαβε τις θεατρικές δουλείες της Τζένης Καρέζη. Ο Γιώργος Λεμπέσης δεν ήταν απλός ένας επιχειρηματίας. Ήταν ένας θεατρικός παραγωγός ο οποίος γνώριζε όλα τα έργα και την ιστορία τους με το θέατρο για εκείνον να ήταν επιλογή ζωής, και όχι επαγγέλματος. Και αυτό έχει τεράστια διαφορά.
1. Τα πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου του 1930 σε ένα χωριό στην Κορώνη της Μεσσηνίας, τα Βουνάρια. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός γύρω στο 1946 από τα ηρωικά «μπουλούκια», οι περιφερόμενοι θίασοι που δημιουργούσαν σε όλες τις πλευρές της Ελλάδας αυτοσχέδιες σκηνές και έπαιζαν με τη βοήθεια φωτισμού από λάμπες λουξ. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, ο Γιώργος Λεμπέσης, σπούδασε στη Σχολή Σταυράκου και το 1961 εμφανίστηκε στο θέατρο «Κεντρικόν». Ο Δημήτρης Χορν και η Τζένη Καρέζη αποτελούσαν τις πρώτες του μεγάλες συνεργασίες ενώ στο θέατρο Κεντρικόν «ανέβασε» και την πρώτη του δουλειά ως παραγωγός ανεβάζοντας τα «Μαθήματα γάμου» με τον θίασο του Αγγελου Αντωνόπουλου.
2. Η σχέση του με τους ηθοποιούς
Στη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας του συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες και πρωταγωνιστές όπως με τον Νίκο Κούρκουλο, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, την Ελλη Λαμπέτη, τον Ζυλ Ντασσέν, την Αλίκη Βουγιουκλάκη και άλλους. Οι ηθοποιοί τον λάτρευαν ως πατέρα και εκείνος σεβόταν τις απόψεις και τις γνώσεις τους πάνω στα θεατρικά κείμενα και την Παιδεία. Τη θεατρική Παιδεία που ξεχώριζε τους ηθοποιούς εκείνης της γενιάς. Ο Γρηγόρης Βαλτινός, που μαζί είχαν συνεργαστεί σε αμέτρητες παραστάσεις, είχε πει:
Ο Γιώργος Λεμπέσης ήταν ο πατέρας μου. Οχι μόνο στο θέατρο, αλλά και στη ζωή. Οι συμβουλές του δεν ήταν μόνο για τη δουλειά, ως γνήσιος θεατράνθρωπος τις ανακάτευε με τη ζωή. Είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της πορείας μου και της ιστορίας μου σε αυτό τον χώρο, που μου χάρισε σπουδαίες, αξέχαστες στιγμές. Λάτρευε τους ηθοποιούς και τα έργα τα διάλεγε όχι με κριτήριο το ταμείο, αλλά με την καρδιά του. Επέλεγε τις κορυφαίες στιγμές από κάθε παράσταση και κατέβαινε από το γραφείο του στην πλατεία για να τις παρακολουθεί. Ήταν ο πιο διαβασμένος παραγωγός που είχαμε ποτέ. Έφυγε ένα μεγάλο κομμάτι από την καρδιά μου.
Όταν το 1989 η Τζένη Καρέζη επανήλθε στο θέατρο, παρά τη μάχη που έδινε με τον καρκίνο, είχε συμβεί κάτι τρομερά δυσάρεστο. Το αγαπημένο της θέατρο «Αθήναιον» έπιασε φωτιά και καταστράφηκε. Ο Γιώργος Λεμπέσης, συνεργάτης τότε της πρωταγωνίστριας, όταν έτρεξε να δει το μέγεθος της καταστροφής, είχε δει Τσακίρογλου, ο οποίος πρωταγωνιστούσε με τον Παπαμιχαήλ και την Χατζηαργύρη στην παράσταση ο «Αμπιγιέρ», να κλαίει και την Καρέζη να βρίσκεται σε μεγάλη απελπισία. Παρ’ ότι οι μελέτες έλεγαν ότι το θέατρο χρειάζεται ενάμιση χρόνο για να παραδοθεί σωστά, ο Λεμπέσης της υποσχέθηκε ότι θα το έφτιαχνε μέσα σε έντεκα ημέρες. Σχεδόν όλο το Ελληνικό θέατρο, από τον Κώστα Καζάκο και την Τζένη Καρέζη μέχρι και τον Φρέντυ Γερμανό, είχε ενώσει τις δυνάμεις του για να βοηθήσει. Σε έντεκα ημέρες το Αθήναιον ήταν έτοιμο να υποδεχτεί ξανά το κοινό.
Τον Γιώργο Λεμπέση τον λάτρευαν όλοι. Ηθοποιοί, σκηνοθέτες, ταξιθέτριες, όλοι οι εργαζόμενοι. Ένας παραγωγός που έφερνε τυρόπιτες και γλυκά στις πρόβες από τα καλύτερα ζαχαροπλαστεία και θύμωνε πάρα πολύ όταν δεν πήγαινε κάποιος να πληρωθεί στην ώρα του. Η Ελένη Γερασιμίδου, η οποία καθιερώθηκε από την παράσταση «Μπαμπάδες με Ρούμι» την παραγωγή της οποίας είχε ο Λεμπέσης με τη γυναίκα του, είχε πει:
Όταν εργάζονταν οι ηθοποιοί στο θέατρό του με ποσοστό δεν χρειαζόταν να έχουν κάποιον στη πόρτα. Του είχαν εμπιστοσύνη.
3. Οι παραγωγές του
Από επιθεωρήσεις έως μοντέρνα θέατρα και από κλασικά έργα έως μιούζικαλ και αρχαία τραγωδία, ο Γιώργος Λεμπέσης μαζί με τη γυναίκα του, Νινέττα, παρουσίαζαν στο κοινό αξιόλογες παραστάσεις. Οι μεγάλες του παραγωγές φιλοξενήθηκαν σχεδόν σε όλες τις αθηναϊκές θεατρικές σκηνές: όπως τα θέατρα «Αττικόν», «Μινώα», «Κάππα», «Αλίκη», «Πορεία», «Αθήναιον», «Λαμπέτη», «Βεάκη» μέσα από τις οποίες κατάφερε να καθιερώσει τους πρωταγωνιστές ρισκάροντας πολλές φορές την ίδια του την περιουσία. Ο Γιώργος Λεμπέσης όμως πόνταρε πάντα στο ένστικτο του και αυτό ποτέ δεν τον πρόδιδε. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η παράσταση «Βιολιστής στη στέγη» στο θέατρο «Αθήναιον», ένα πολυδάπανο μιούζικαλ που ήταν όνειρο ζωής για τον Γρηγόρη Βαλτινό. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Του το ζητούσα χρόνια και το φοβόταν. “Το κάνω μόνο για σένα” μου είπε και το τόλμησε».
Ο Γιώργος Λεμπέσης πέθανε τα ξημέρωτα της Τετάρτης, 8 Δεκεμβρίου το 2010. Στο πλευρό του βρισκόταν η σύζυγός του Νινέτα με την οποία έζησαν μαζί τριάντα έξι χρόνια και τα δυο τους παιδιά, η Νταίζη και ο Παναγιώτης, που έχουν πάρει πλέον τα ηνία στις παραγωγές του. Τις πολύτιμες μνήμες του, πρόλαβε να τις αποτυπώσει στο βιβλίο «Από απόσταση αναπνοής», όπου στην ουσία πρόκειται για την ζωντανή ιστορία του ελληνικού θεάτρου τα τελευταία 60 χρόνια.
Η Σεμίνα Διγενή από την εκπομπή Top Stories είχε κάνει ένα πολύ όμορφο αφιέρωμα για τον Γιώργο Λεμπέση
Top.Stories-ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΜΠΕΣΗΣ (εκπομπή II) A’
Ο Γιώργος Λεμπέσης ήταν ένας θεατρικός επιχειρηματίας, αυτό που λέμε που παλιού καιρού και βέβαια αυτό το λέω με την καλύτερη σημασία που μπορεί να έχει αυτή η έκφραση. Ήξερε τα θεατρικά έργα, ήξερε τους ηθοποιούς, τους σκηνοθέτες, τους ανθρώπους του θεάτρου, αλλά πάνω απ’ όλα ήξερε το θέατρο…