Μικροπράγματα
Μια σατιρική, σικέ συνέντευξη από τον Ali Mathloum
…πλάκα μου κάνεις; Πως θα ακούσω ροκ με ροζουλήδες ρε τώρα είμαστε σοβαροί; Έρχεσαι στον Αλέφαντο, Θα σου πω εγώ , τα πάντα όλα, μάθε ροκ… Λοιπόν.
Δε μπορούν τα παλικάρια, ξεχασέ το ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ. ”Προοδευτικό ροκ” λέει!
ρε λιμοκοντόροι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ αυτό, γράψτο στο τεφτέρι σου, προοδευτικό ροκ δεν υφίσταται είναι σαν το σύμφωνο συμβίωσης αλλά στη μουσική, ΠΑΡΑΦΥΣΙΝ τι να λέμε τώρα. Μπασταρδεύουμε απο’δω απο΄κει, ΕΝΑ είναι το Ροκ που ξέρει ο Αλέφαντος, γκράντζα γκρούντζα ένα ακόρντο δυόμιση λεπτά ”Χαλό Άι Λοβ Γιου” δέκα φορές, τελειώσαμε, αυτό είναι.
Έχε υπόψη σου μόλις έφυγε αυτός ο ζάκιας ο πρώτος που το έκαψε, ο Μπέρετ ναι αυτός, τελειώσανε. ε ΤΕΛΕΙΩΣΑΝΕ , μέχρι εκεί ήταν σχολάσαν μετά. Ξαναείδες εσύ μετά Έμιλυ να παίζει; τέτοια χιτάκια ωραία, το ποδήλατό μου τ’όνειρο μου, αρχοντικά κομμάτια. Τον εστείλανε για χόρτα αυτόν και μετά; Δε μπορούσαν να γράψουν μία επιτυχία και το γύρισαν και καλά στη διαλογιστική και το πείραμα, και να σου λέει έλα θα μαλακιζόμαστε μισή ώρα μέχρι να το βρούμε, 10 λεπτά έπαιζαν μέχρι να πιάσουν τη μελωδία, ρε, θέλω να σου πω δηλαδή δε πάει έτσι.
Κατέβηκαν θυμάσαι τότες, στην Πομπηία να παίξουνε προοδευτικό ροκ λέει και τι έγινε θυμάσαι; ΔΕ ΠΗΓΕ ΚΑΝΕΙΣ! Για χαζούς τους έχεις του Ιταλούς θα πάνε να δούνε 4 αγάλματα με όργανα;
Μονοι τους ήτανε αυτοί και το καημένο το ηφαίστειο! Κατέβηκαν εκτός έδρας χωρίς τον Μπέρετ πρώτη φορά και το ηφαίστειο τα είδε όλα παραλίγο να εκραγεί ξανά, Αλέφαντος στο λέει τώρα όχι Πετρίδης, έιχε την ησυχία του ο Βεδούβιος 2 χιλιάδες χρόνια και του έβγαλε τη πίστη ο Γκίζμο και λέει ”ε δε πάει άλλο θα σκάσω πάλι με αυτά που ακούω”. Άσε με τώρα…
Είχανε τα σκαθάρια την Τζουδ, ο Κλάφτον τη Λέιλα, οι Ρολι Στόουν την Άντζι Σαμίου πως τη λέγανε, και αυτοί εδώ τι; ΤΙ; Από τα χασίσια και τα χάπια ξέχασαν πως τη λέγανε και είπαν ”Hey Εσύ” είμαστε σοβαροί τώρα; Ιζ δερ Ένιμπόντι εκεί έξω και είναι κανείς εκεί έξω; Με παραμιλητό ροκ δε κάνεις
Ποιός είσαι ρε Νερουλά (Roger Waters) ο Μόσαρτ είσαι 22 λεπτά κομμάτι να πούμε; Έκοους λέει , τι έκοους;! το ΡΕΦΡΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ; Ξεκινάνε ξυρισμένοι κόντρα και μέχρι να φτάσουν στο ψητό έχουν μπει οι Τούρκοι στην Ακρόπολη, άσε με τώρα…
Pink Floyd – Echoes (Live at Pompeii: Part 1 and 2)
I do not own this music, all rights go to the creators. no copyright infringement intended.
Τους βάζω τις προάλλες στο πικ-απ και στα 5 λεπτά απάνω δεν έγινε τίποτα, το βγάζω από τη πρίζα το πάω πίσω στον μάστορα , πάρτο του λέω έχει χαλάσει κολλάει στην ίδια νότα μία ώρα, ρε χαλασμένο μου πούλησες ρε φιόγκο του λέω!
Λοιπόν…
Χαζός ήτανε νομίζεις ο άλλος ο Μιχ Τσάγκε (Mick Jagger), ναι αυτός, χαπάκωνε τον άλλον τον μαθουσάλα τον Ρίσαρντς του έβαζε στο πότο κοκαΐνες, μανιτάρια τα πάντα όλα και του λεγε έλα εδω είσαι έτοιμος να παίξουμε μπλουζ. Παραμύθι και καλά, ετσι του έλεγε παίξε μπλουζ, και ανέβαινε ο άλλος κόκκαλο απο την μαστούρα και πήγαινε το χέρι στην κιθάρα στην 6η ταχύτητα και να σου μπαμ εγένετο το ροκ εντ ρολ ρε! Ατόφιο πράμα!
Και μου λες τώρα για τον Γκίζμορ τις δύο συγχορδίες τις βγάζει όπως ο Δέλλας τα 100 μέτρα, με το τηλέφωνο. Που πας να παίξεις στη κορυφή ρε Δαβίδ, 40 χρόνια το ιδιο μαύρο μπλουζάκι , ροκ σταρ είναι αυτός τώρα; Κάθετε εκεί σιδερωμένος ακούνητος σαν Μπάγεβιτς στο πάγκο , πληρώνει ο κόσμος ρε, ΠΛΗΡΩΝΕΙ, τι μου έχεις τη κιθάρα στα γόνατα, έγκυος είσαι ρε
Σπουδαίος κιθαρίστας λέει βγάζει συναίσθημα! Γελάει ο κόσμος ρε, ούτε να φυλάει τσίλιες στον Ελικ Κλάφτον δεν κάνει, να του φυλάει τσίλιες όσο θα πηδάει την Layla, ούτε για αυτό δε κάνει! Τον λαχαίνεις στο δρόμο έτσι αγέλαστος με το μαύρο μπλουζάκι 40 χρόνια το ίδιο και ψάχνεις κέρματα να του δώσεις… ροκ σταρ είμαι λέει… να τον πιάσεις από τον κόκκινο φακιδωτό εγγλέζικο σβέρκο να τους πεις <<ελα δω ρε μπαγλαμά, παίξε μου ένα χέβι μέτα, έχεις τα άντερα ΤΑ ΕΧΕΙΣ;>>
Pink Floyd – Pigs (Three Different Ones)
pics & pigs
-❝ Για το Animals τι έχετε να πείτε, σπουδαίος δίσκος έτσι;❞
Έλα μωρέ τώρα, εφταρνίστηκε ο Μαρξ και βγήκε ο Νερουλάς! Γουρούνια, σκυλιά πρόβατα τι είναι αυτά ρε; Δεν τον πήγαιναν στο ζωολογικό κήπο όταν ήτανε μικρός οι δικοί του και του έμεινε απωθημένο και τα βγάζει πάνω μας τώρα;
Μας τα είπε ρε Νερουλά ο Όργουε τότες, Φάρμα των ζώων και ιστορίες διαχρονικά πράγματa, που πας εσύ τώρα να μου κάνει αντι-κουλτούρα φιλσοφικό ροκ Μανιφέστο και μου το γυρνάει απο την ανάποδη, δηλαδής αντικαπιταλισμός και καλά! ΠΑΡΑΜΥΘΙ. Άμαν ήτανε έτσι γιατί δεν έβγαζε το δίσκο ο άπλυτος σε κασέτες να το μοιράσει στα Εξάρχεια στο κοσμάκη όπως ο Άσιμος, ε; Για πες μου…. άσε τι να πεις εγώ θα στα πω. Δύο είναι οι παπατζήδες των αιώνων ο Νερούλας και ο Σταύρος Θοδωράκης σακίδιο ο ένας στη πλάτη το μπάσο ο άλλος ο Μουζουράκης της Αγγλίας και καλά κουλτούρα, ρε κες κε σε προοδευτικό ροκ; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΕΦΡΕ;
Λοιπόν.
Η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού λέει, ω μου σηκώθηκε η τρίχα φέρε μου μια πετσέτα θα κλάψω από το βαθύ νόημα. Γιατί νομίζεις φώναζε ΟΧΙΙΙΙ ο Δαρθ Βέρντερ στο έργο εκείνο με τα φωτόσπαθα στο διάστημα; Το’πιασες τώρα; Α μπράβο…
Δε μπορούσες ρε Γκίζμο να τραγουδήσεις τις ψηλές νότες και φέρανε μεταγραφή κάτι μαύρες τραγουδιάρες και σαξόφωνα και ιστορίες, ρε πάτε καλά ρε;
Τους πήρε ο ύπνος ρε στο στούνδιο μέσα, Ο ΥΠΝΟΣ ΤΟΥΣ ΠΗΡΕ, εξυπνήσανε ενα εικοσάλεπτο μετά και νόμιζαν παίζουν άλλο τραγούδι, και να σου μετά οι χίπιδες και οι κριτικοί <<ωω προοδευτικό ροκ>> σου λένε και κουραφέξαλα για κασκόλ και τιράντες.
Παρακάτω…
Pink Floyd – Wish You Were Here
Pink Floyd, Wish You Were Here (1975) So, so you think you can tell Heaven from Hell, Blue skys from pain. Can you tell a green field From a cold steel rail?…
”Θα’θελα να ήσουν εδώ” λέει και γελάνε τα φρύδια του Τερζή σε μια γωνία στη Σαλονίκη ξημερώματα ρε. Έχε υπόψη σου το γράψανε λέει για τον Μπέρετ που τρελάθηκε.
-❝ Ναι προς τιμήν του Syd Barrett κύριε Νίκο το γραψ….❞
ΤΙ ΝΑΙ ΡΕ; Τον εδιώξανε πρώτα καλά καλά και μετά του γράφουνε δίσκο; Τρελό διαμάντι λάμψε λέει και κουραφέξαλα για σχιζοφρενής.
Και σε ρωτάω τώρα εγώ, γιατί δε βγήκε ο Μπέρετ στο τηλέφωνο; Να τους πει «τι είναι αυτά ρε δε ντρεπόσαστε λίγο, έτσι σας έμαθα εγώ;»
Και σου έρχεται μετά η αχλάδο η Σούλα απο καματερό και αφιερώνει λέει το ”Θα’θελα να ήσουν εδώ των Πινκ Φλόυντ στον Τάκη μου” λέει που μου λείπει… ρε πάτε καλά ρε;
Τραγούδι για το Δρομοκαϊτειο μου το κάνατε καψούροάσμα; Κρέμασμα στο Σύνταγμα.
Οι Γουαρδιόλοι της μουσικής να πούμε , τίκι-τάκα, τίκι-τάκα οι μισοπλέμονες σαν τη Μπαρτσελόνα από τη περιοχή στο κέντρο μισή ώρα γύρω-γύρω, είπανε μια φορά να βγουν στην αντεπίθεση με εκείνο ”Το τοίχος” και καλά επανάσταση, ποια επανάσταση ρε εσκοτώσαν το ροκ τότες να ξέρεις!
[πιάνει τον δημοσιογράφο από το σβέρκο]
Το “τοίχος” έχει ντίσκο μπιτ από πίσω, το καταλαβαίνεις αυτό; Εδω Αλέφαντος σου μιλάει όχι Μουρατίδης, ΝΤΙΣΚΟ με τη παιδική χορωδία μαζί. Στα εξηγώ ωραία;
Λοιπόν…
