Ηλίας Τουμασάτος
Εξ αρχής εξηγούμαι: Μια μέρα που οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να βρουν αγαθά σε χαμηλότερες τιμές, σε μια εποχή κρίσης, είναι θετική για όλους: Και για τους καταναλωτές, και για τις επιχειρήσεις και για τα μέσα, που παίρνουν διαφημιστική ανάσα. Μέχρι εδώ, καλά και άγια όλα.
Δεν ξεχνώ βέβαια ότι ακόμα και τα χρόνια προ κρίσης όλοι κοροϊδεύαμε τους Αμερικάνους που βλέπαμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα να ξεμαλλιάζονται με λύσσα, ορμώντας ωσάν Ούννοι στα πολυκαταστήματα, μπας και τους ξεφύγει καμιά πλακουτσή τηλεόραση ή άλλες γκατζετιές. Ευτυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε ακόμα τέτοια φαινόμενα (διότι αρεσκόμεθα στο να ξεμαλλιαζόμαστε για χιλιάδες άλλα ζητήματα, πού να μείνει χρόνος να πλακωθείς για κινητά και πλέι στέσια;).
Σε μια χώρα όμως που ψωμολυσσάει από την οικονομική κρίση, ομολογώ πως εκνευρίστηκα όταν, λίγο πριν φύγω για τη δουλειά είδα στην τηλεόραση ότι από το χάραμα του Θεού ουκ ολίγοι συμπατριώτες μας είχαν κατσικωθεί σε ουρές έξω από διάφορες αλυσίδες καταστημάτων, οι περισσότεροι για να αποκτήσουν πράγματα που μάλλον δεν πρέπει να πολυείχαν ανάγκη.
Χρυσέ μου, τί το θες το ξύπνημα με τα κοκόρια; Άμα πας δηλαδή μια ώρα ανθρώπινη τί θα γίνει, θα πετάξουνε τα σμαρτ τα κινητά ωσάν αποδημητικά πτηνά; Θα προλάβουνε οι άλλοι να σου φάνε αυτό που μέρες τώρα είχες μπανίσει τέταρτη σειρά όλο δεξιά όπως στρίβουμε από τα πλυντήρια;
Άλλος, λέει, έκανε κοπάνα από το σχολείο (μπορεί να έκανε και καμιά κατάληψη για να μην πάρει απουσίες και μετά την έκανε για ψώνια, με μέρος της σύνταξης της γιαγιάς).
Άλλος την έκανε κοπάνα από τη δουλειά (τώρα θα την πω την κακία μου, αλλά στον ιδιωτικό τομέα ποιος τολμά να κάνει κοπάνα από τη δουλειά; Μην το πάρετε στραβά οι δημόσιοι, κι εγώ δημόσιος είμαι, κοπάνες δεν συνηθίζω να κάνω, ξέρετε τώρα, απ’ αυτές που ονομάζομεν “συσκέψεις” ή “εξωτερικές ανάγκες της Υπηρεσίας”).
.Άλλος, πάλι, την έκανε κοπάνα από το έτερον ήμισυ (που θα πάθει τον ντουβρουτζά μόλις γυρίσει σπίτι και δει τις σακούλες σωρό, ενώ στο τέλος του μήνα, το πενιχρό υπόλοιπο της κάρτας του θα έχει περάσει στην ιστορία).
Όλοι γενικώς την έκαναν κοπάνα από την καθημερινότητα. Αυτή που έχει άλλες ουρές. Ουρές στον ΟΑΕΔ, ουρές στις τράπεζες για τις ψωροσυντάξεις, ουρές στο ΙΚΑ μπας και προλάβεις να γράψεις τα φάρμακα, ουρές στα συσσίτια… Αλλά, χρυσέ μου και χρυσή μου, δεν γλιτώνεις έτσι από το μαύρο μας το χάλι. Απλά χώνεις το κεφάλι, ως στρουθοκάμηλος με ναυτία, σε μια μεγάλη σακούλα με μια μεγάλη φίρμα, και ένα περιεχόμενο που το πλήρωσες με το μικρό σου πορτοφόλι. Καμία στρουθοκάμηλος μ’ αυτό τον τρόπο δεν έδιωξε τον κίνδυνο. Έσωσε το κεφάλι της, αλλά δεν έσωσε τα νώτα της (για να το πω κομψά).
Όταν θα γυρίσεις το σπίτι, το μπλακ χάλι θα σε περιμένει εκεί. Σήμερα βγήκαν και τα τέλη κυκλοφορίας, και αύριο ξανάρχεται το παρεάκι της τρόικας. Κι εσύ θα έχεις ένα καινούριο κινητό που δεν θα έχει μονάδες, και μια καινούρια τηλεόραση που θα παίζει μέχρι η ΔΕΗ να ζοχαδιαστεί και να σου κόψει το ρεύμα. Και μετά, εκεί να δεις μπλακ. Μπλακ είναι η νύχτα στα βουνά!
