Είναι πολύ παλιά, και την ανέβασε ο (μεγάλος πλέον) Giorgos Margaritis στο Facebook του γράφοντας:
Giorgos Margaritis
Το δώρο μου στην ανθρωπότητα για το 2018: Έκθεσή μου από την 5η Δημοτικού με θέμα “Πώς φαντάζομαι το πρώτο μου ραντεβού”. Είθε το 2018 να είναι για σας τόσο γαμάτο όσο η έκθεσή μου.
Σκέφτομαι και γράφω
Θέμα: Πώς φαντάζομαι το πρώτο μου ραντεβού
Ενώ σ’ όλο το σπίτι υπάρχει μονοτονία ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο και μου χαλάει την ηρεμία. Το σηκώνω τάχα τώρα άνετος, ρωτάω ποιος είναι. Μου απαντά τότε μια γλυκειά γυναικεία φωνή:
– Θέλεις να βγούμε το βράδυ;
Μου ‘ρθε νταμπλάς τότε αλλά φυσικά δε θα ‘χανα την ευκαιρεία:
– Ναι!, της απαντάω ψύχραιμος.
Αφού κανονίσαμε τόπο, χρόνο κου του λου (κ.τ.λ.) κλείνουμε το τηλέφωνο και γυρνάω να συνεχίσω τη «δουλειά» μου.
Η μεγάλη μέρα φτάνει. Παραλίγο να το ξεχάσω. Σηκώνομαι απ’ την σκληρή δουλειά που έκανα (ξάπλωνα) και αρχίζω. Πρώτα βγάζω ρούχα, τα φοράω, κολονίζομαι, φτιάχνω το μαλλί μου και… έτοιμος. Όμως κάτι έλειπε. Δεν ήταν το TULIP. Ήταν το χαρτζηλίκι. Αφού το κανόνισα κι αυτό, βάζω το μπουφάν μου και κατεβαίνω να πάω να την πάρω.
Φτάνω σπίτι της, βρίσκω το κουμπί, φωνάζω έναν κύριο να μου το πατήσει γιατί είναι ψηλά και της λέω
– Αργήσαμε, κατέβα.
Κατεβαίνει όλο χαρά και τότε της προσφέρω ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα. Το τι έγινε μετά είναι ακατάληλο για μικρά παιδάκια.
Την παίρνω και ξεκινάμε. Στο δρόμο συζητούσαμε για τα προσωπικά μας. Είχα λίγο τρακ επειδή ήμουν πρωτάρης ακόμα, αλλά το ‘παιξα cool (κουλ). Φτάσαμε στο μέρος. Σαν «τζεντλεμαν» που είμαι της τραβάζω την καρέκλα να καθίσει.
– Τι θα πάρεις; Ρωτάω με ένα ύφος.
– Τίποτα κάνω δίαιτα, μου λέει.
– Να σε κεράσω; ρωτάω.
Έτσι η ώρα κύλισε. Η ώρα πήγε 8 και 24 και 32. Ετοιμαστήκαμε να φύγουμε, πλήρωσα, άφησα και μπουρμπουάρ. Βγαίνουμε έξω την πάω σπίτι και γυρνάω σπίτι.
Ξεντύθηκα και ξάπλωσα. Όλο το βράδυ σκεφτόμουν το ραντεβού. Τώρα πια δε θα ήμουν πρωτάρης. Αν δεν ήταν βράδυ θα ούρλιαζα, αλλά ούρλιαξα στο όνειρό μου.
Υ.Γ. Και μετά ξύπνησα
Μαργαρίτης Γιώργος
————————– ———-
Σχόλια δασκάλας: Μπράβο! Να διαβαστεί!
Ένας μικρός πρωτάρης Θεός!!!!!
Προσοχή στον τίτλο. Η παιδική έκθεση δεν είναι “γαμάτη”.
Υπέροχα αθώα πλάσματα!να τα λατρεύουμε και να τα προστατεύουμε!
Καλα γιατι χαιρεστε τοσο πολυ? Ο μικρος εγραψε φριχτα, αυτο δεν ειναι εκθεση, λογικα η χαζοβιολα δασκαλα θα επρεπε να μαθει στο παιδι πως να δομει τις σκεψεις του, πως να χρησιμοποιει πλουσιο λεξιλογιο, να εχει φαντασια και καινοτομες ιδεες. Αν αυτο το εγραψε 10χρονο καλη μας τυχη και χαιρετιστε μου το πλατανο αδερφια.
Το κείμενο διαβάζεται με ενδιαφέρον με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από χιλιάδες άλλα αναγνώσματα που έχω διαβάσει. Είναι γλαφυρό, εχει ζωντάνια και σασπένς και προσοχή στη λεπτομέρεια, καθώς βάζει και το στοιχείο του ότι επειδή είναι κοντός – καθότι παιδί – εισάγει και νέο χαρακτήρα έναν περαστικό κύριο να τον βοηθήσει να πατήσει το κουμπί. Καλή μου φίλη αυτό δεν το βρίσκεις εύκολα ούτε σε ενήλικες, Πολλοί από τους οποίους δεν μπορούν ακόμη να ξεχωρίσουν τι διαφορά του διαβάζετε από το διαβάζεται.
Πόσο μίζερια θεε μου…
Εκθεση παιδιού ειναι, που εσύ έγραφες βαθυστόχαστες νουβέλες στα 10 σου…
Ευτυχώς παναγία μου που δεν είχε εσένα δασκάλα να του βγάζεις την πίστη ανάποδα. Φαντασία? Είχε. Δεν αφηγείται πραγματικό γεγονός ξέρεις. Επιπλέον είχε αρκετά μικρά στοιχεία/λεπτομέρειες που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη φαντασίας. Καινοτόμες ιδέες? Σαν τι ρε? Το θέμα ήταν πως φαντάζεται το 1ο του ραντεβού, όχι να προτείνει εναλλακτικές μορφές ενέργειας ή να μιλήσει για σοβαρά ζητήματα της Ελλάδας ή της ανθρωπότητας γενικότερα. Το λεξιλόγιο του είναι εντάξει για την ηλικία του. Υπάρχουν και παιδιά με πιο πλούσιο φυσικά και ειδικά οι κοπέλες έχουν καλύτερο απ τα αγόρια. Ωστόσο και το δικό του δεν πέφτει κάτω του νορμαλ επίπεδο όπου… Διαβάστε περισσότερα »
Ωωωωω,εκανες εντυπωση,ειπες κατι διαφορετικο απο το αναμενομενο!Το προβλημα βεβαια στις εκθεσεις των σημερινων παιδιων ειναι ακριβως η ελλειψη φαντασιας και πρωτοτυπιας,κατι που η συγκεκριμενη διαθετει.
Α,και οταν θελουμε να κανουμε παρατηρηση για ενα μαθημα οπως η εκθεση,φροντιζουμε,αν μη τι αλλο,να ξερουμε ορθογρφια!
Μα η εκθεση δεν γραφτηκε φετος, εσεις γιατι σκιζετε τα ρουχα σας δεν καταλαβαινω…μια χαρα τα εγραψε το παιδι. Πρεπει να γραψει σεναριο για ταινια του Λανθιμου.
Εμένα πάλι γιατί μου θύμισε το ανέκδοτο της εποχής εκείνης με τον έρωτα και το πατίνι; (Πάρε εσύ το πατίνι και εγώ θα πάω με τα πόδια)
Το γραπτό δεν είναι παιδιού.Το ύφος και οι εκφράσεις θυμίζουν ενήλικα που προσπαθεί να γράψει ένα …ψεύτικο κείμενο. Ποιό δεκάχρονο θα έγραφε κου του λου ,για εντυπωσιασμό και ποιο δεκάχρονο στις μέρες μας γνωρίζει εκείνη την παλιά διαφήμηση ,στην οποία “τί του λείπει,τί του λείπει? Το TULIP του λείπει!
Μα δεν είναι σημερινό γραπτό!
Ο Γιώργος που το ανέβασε στο Facebook είναι ενήλικας (το status του είναι πάνω, στην αρχή του άρθρου μας) και γράφει ξεκάθαρα ότι είναι παιδική του έκθεση: «Το δώρο μου στην ανθρωπότητα για το 2018:
Έκθεσή μου από την 5η Δημοτικού με θέμα “Πώς φαντάζομαι το πρώτο μου ραντεβού”. Είθε το 2018 να είναι για σας τόσο γαμάτο όσο η έκθεσή μου.»
Sorry, αλλά δεν νομίζω. Δεν είναι έκθεση 10χρονου.
Συμφωνώ, αποκλείεται να είναι αυτό το κείμενο, έκθεση 10-χρονου παιδιού. Πρώτα-πρώτα δεν νομίζω ότι θα έμπαινε ποτέ ένα τέτοιο θέμα σε παιδιά δημοτικού. Είναι καθαρογραμμένο, χωρίς ορνιθοσκαλίσματα και ορθογραφικά λάθη (δεν διάβασα το πρωτότυπο αλλά δεν βλέπω διορθώσεις). Και το ύφος γραφής φανερώνει ξεκάθαρα ενήλικα. Αν πάντως για κάποιο πολύ περίεργο λόγο είναι αληθινό, εγώ θα ανησυχούσα με τον εαυτό μου! 😀
Εχετε δικιο. Θα ήθελα να απολογηθω εδω στην Κριτική Επιτροπή Εγκυρότητας και Αληθοφάνειας Εκθέσεων Δημοτικού που από μικρός έκανα καλά γράμματα και δεν έκανα ορθογραφικά λάθη. Επίσης συγγνώμη που η δασκάλα μας η κυρία Δόμνα ήταν ανοιχτομυαλη και μας έβαλε τέτοιο θέμα.
Ο 11χρονος εαυτός μου προ 23 χρόνων σας ζητά ταπεινά συγγνώμη.
Είσαι τέλειος 🙂
Δεν χρειάζεται ν’ απολογηθείς φίλε μου, αλλά δεν χρειάζεται να απολογηθούμε κι εμείς νομίζω που δεν πειθόμενα. Καθημερινά βλέπουμε δημιουργημένες συζητήσεις, ιστορίες κλπ. που φτιάχνονται για ν’ αναρτηθούν στα κοινωνικά δίκτυα. Προ ημέρων διάβαζα το παρακάτω άρθρο για ένα meme που ο συντάκτης αφήνει το ενδεχόμενο να είναι και κατασκευασμένο. Δεν νομίζω να αμφισβητείς ότι συμβαίνουν και τέτοια; http://www.lifo.gr/viral/animals/180823/kalimera-maria-to-onoma-moy-einai-georgia-kai-tha-ithela-ti-ithele-i-georgia-kai-i-teleia-apantisi-poy-pire Τώρα, όταν δημοσιεύεις κάτι, έτσι είναι, το θέτεις στην κρίση του αναγνώστη. Κάποιοι θα το κρίνουν όπως σου αρέσει και κάποιοι όχι. Cool. Αν διαβάσεις πάντως δικές μου εκθέσεις από εκείνη την ηλικία δεν θα έχεις καμία αμφιβολία για το πότε… Διαβάστε περισσότερα »
Να συμπληρώσω κάτι, αν πάντως είναι πράγματι αληθινή τότε το ότι δεν το πιστεύουμε θα πρέπει να λειτουργεί ως κομπλιμέντο για εσένα και όχι το αντίθετο.
Συμφωνώ με την/τον τρέχει.
Δεν μοιάζει με έκθεση 10χρονου.