Ευθύμης Κάλφας
Εσύ κοπέλα μου, πότε θα κάνεις παιδιά;
Να είσαι ταλαντούχα, έξυπνη, όμορφη, αξιοπρεπής, επαγγελματικά επιτυχημένη, οικονομικά ανεξάρτητη, να ζεις τον έρωτα της ζωής σου, να ’χεις πάρει βραβεία, να έχεις φίλους, να τραγουδάς ωραία, να είσαι περιζήτητη, να ’χεις κάνει διεθνή καριέρα, μια υπογραφή σου να αξίζει κοντά στα 200 εκατομμύρια δολάρια, να ’χεις κάνει τη ζωή που έχεις ονειρευτεί και που σχεδόν κανείς δε μπορεί καν να φανταστεί, να δουλεύεις και γι’ αυτόν το λόγο να δίνεις δουλειά σε χιλιάδες άλλους και να έρχεται ξαφνικά εκείνη η στιγμή που θα σε διαλύουν με σχόλια αισχρά, αγενή και βιτρΐολικά για το πόσο άσχημα και μοναχικά νιώθεις που δεν έχεις φέρει στον κόσμο παιδιά.
Και μάλιστα να μην αναρωτιούνται καν!
Να μην μπαίνουν δηλαδή στη διαδικασία -έστω να ρωτήσουν- (αφού θέλουν να μάθουν) πώς νιώθει κανείς που δεν έκανε παιδιά αλλά να θεωρούν δεδομένη τη μοναξιά την οποία βιώνει.
Να σε κοιτούν συμπονετικά, να σε χτυπούν απαλά στον ώμο και να σε προσβάλλουν λέγοντας σε «Έλα, κράτησε το δικό μου λίγο. Φίλησε το να δεις πώς είναι» ελπίζοντας ότι έτσι θα σου έρθει η όρεξη να γίνεις μάνα. Λες και η μητρότητα είναι μελιτζάνες που αν τις μυρίσεις να τηγανίζονται στο λάδι θα θέλεις αυτόματα να φας μουσακά. Και ταυτόχρονα, να σε ρωτάνε αν είσαι άρρωστη, αν έχεις πάει στο γιατρό και να σου συστήσουν το δικό τους γυναικολόγο που θα σε βοηθήσει να μείνεις έγκυος αμέσως.
Και εσύ να μπαίνεις στη διαδικασία να αμύνεσαι και να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου, προσπαθώντας να εξηγήσεις γιατί δεν έχεις φέρει στον κόσμο παιδιά. Να τους λες ότι δε τα φοβάσαι, ότι αγαπάς τα παιδιά των φίλων σου και ότι λατρεύεις τα ανίψια σου, όμως δικά σου δε θα ήθελες ποτέ να κάνεις. Ότι δε φανταζόσουν ποτέ τον εαυτό σου ως μάνα και ότι θεωρείς πώς δε θα ήσουν καλή σ’ αυτόν το ρόλο.
Και μετά να σε κοιτάνε παράξενα. Ναι, ναι…
Να ενοχλούνται που τους χαλάς την ιδιότητα, την οποία θεωρούν δεδομένη στις γυναίκες by default. Να νιώθεις τα συμπονετικά βλέμματα να μετατρέπονται σε μαχαίρια. Να αναρωτιούνται όλοι, «πώς γίνεται να μη θέλεις να κάνεις παιδιά», να αμφισβητούν τη σεξουαλικότητα σου, να σε θεωρούν ζωντοχήρα, καημένη και σεξουαλικά ανενεργή. Να σε αποκαλούνε λεσβία, να λυπούνται που δεν έχεις βρει τον άντρα το σωστό (ακόμα και αν εσύ ζεις τον απόλυτο έρωτα) και να σε συμβουλεύουν για το πώς να τον πείσεις να κάνετε παιδιά! Να στεναχωριούνται για τη μάνα σου που δε θα γίνει ποτέ γιαγιά και για εσένα που δε θα ακούσεις ποτέ να σε φωνάζουν «μάνα». Να προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, την ώρα που ήδη όλοι σε φωνάζουν Ντάμπο.
Ok παιδιά, ίσως ήρθε η ώρα να πούμε μερικά πράγματα! Ίσως ήρθε η ώρα να εξετάσουμε το ενδεχόμενο ότι μερικές γυναίκες (ναι, αυτές που θεωρούμε ότι πρέπει να είναι σ’ όλα τους αψεγάδιαστα τέλειες) δεν κάνουν οικογένεια από επιλογή και όχι εξ’ ανάγκης και χωρίς μάλιστα να τις διακατέχει η ψυχολογία της Κικής απ’ το 2ο Λύκειο Τούμπας που το μεγαλύτερο της όνειρο ήταν να τρέχουν τα κουτσούβελα στο χαλί του σαλονιού, παίζοντας με τις πλαστελίνες που αγόρασε ο παππούς και η γιαγιά!
Εν ολίγοις είναι προτιμότερο σ’ αυτήν τη ζωή, να είσαι υπερήφανος για ό,τι σου συμβαίνει επειδή τόλμησες να πας ενάντια στους κανόνες της παγκόσμιας ηθικής χωρίς να κάνεις πράγματα που δε γούσταρες παρά να λες ότι χαίρεσαι για όλα όσα έφερες στον κόσμο επειδή έτσι μόνο θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για μερικούς ανθρώπους η οικογένεια όπως και τα παραμύθια είναι οτιδήποτε μπορεί να σου παρέχει ασφάλεια την ίδια ώρα που εσύ επιλέγεις να είσαι ο εαυτός σου. Και αυτό είναι τρομερά άδικο να θεωρείται ότι μπορεί να σου το προσφέρει μονάχα ένα παιδί…
Τα έχει πει καλύτερα εξάλλου και η Τζένιφερ η Άνιστον
Jennifer Aniston’s Powerful Message to Tabloids
The actress discussed the passionate piece she wrote addressing gossip publications, her motivation behind it, and her inspiring message.
“και χωρίς μάλιστα να τις διακατέχει η ψυχολογία της Κικής απ’ το 2ο Λύκειο Τούμπας που το μεγαλύτερο της όνειρο ήταν να τρέχουν τα κουτσούβελα στο χαλί του σαλονιού, παίζοντας με τις πλαστελίνες που αγόρασε ο παππούς και η γιαγιά!” Ευτυχως που το ζητουμενο ειναι να μην κρινουμε ή να ειρωνευομαστε τα θελω των αλλων βασιζομενοι στα δικα μας θελω και να μην αναπαραγουμε στερεοτυπα. Γιατι προς στιγμην μπερδευτηκα. 🙂 Γενικα αν εισαι γυναικα ειτε θα τα ακους ειρωνειες κ στερεοτυπα απο τους μεν ειτε απο τους δε. ΥΓ. Κι αυτο απο μια γυναικα που κανει καριερα στο εξωτερικο και… Διαβάστε περισσότερα »
Δηλαδή χωρίς βραβεία, επιρροή, πολλά χρήματα Πρέπει να κάνεις παιδιά;……ότι να ναι
Κυνισμός, σνομπαρισμα σε μια μόνη, φτωχή, κατατρεγμένη ίσως γυναίκα που “κράτησε” και μεγάλωσε με προσωπικές θυσίες το παιδί της.
Κι αυτα από ηθοποιους του Χόλυγουντ (που τόσο πια τους θαυμαζετε!)
Όταν ρωτούν μία γυναίκα πότε θα κάνει παιδιά, ουσιαστικά την ρωτάνε πότε θα εξασφαλιστεί οικονομικά. Κι αυτό γιατί αν κάνεις παιδί με έναν άντρα, ακόμα και να χωρίσετε αυτός θα είναι υποχρεωμένος να σε συντηρεί οικονομικά μέσω της διατροφής που θα σου δίνει για το παιδί – τώρα το γιατί το δικαστήριο δίνει σχεδόν πάντα την επιμέλεια στην μητέρα, άρα ο πατέρας πρέπει να δίνει την διατροφή, αυτό είναι άλλη κουβέντα. Πάντως η ουσία είναι ότι για τις περισσότερες γυναίκες το να γίνουν μητέρες είναι σαν να διορίζονται στο δημόσιο: εξασφαλίζονται οικονομικά για μία ζωή. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι… Διαβάστε περισσότερα »
ό.τι νά ‘ναι. Ξέρω τρεις γυναίκες που όχι μόνο δεν πήραν καμία διατροφή, άσχετα τι είπε το δικαστήριο, αλλά οι πατεράδες δεν σήκωσαν καν το τηλέφωνο να δουν τι κάνουν τα παιδιά τους. Για τις περισσότερες γυναίκες το να κάνουν παιδιά μάλλον μοιάζει με παγίδα
Φωτεινή τι λες; Τον Έλον Μασκ νομίζεις ότι παντρεύονται οι γυναίκες και εξασφαλίζονται; Οι διατροφές είναι ψίχουλα και πολλές φορές δεν καταβάλλονται καν.
ειτε επιλεγει κανεις να κανει παιδια ειτε οχι πρεπει να ειναι μια συνειδητη επιλογη που δεν βασιζεται σε κανενα στερεοτυπο ή προσταγη της καθε κοινωνιας στην καθε εποχη κ η επιλογη τους αυτη δεν τους δινει παραπανω ή λιγοτερη αξια, μαγκια, δυναμικοτητα κλπ….
Από τη στιγμή που δεχόμαστε τη θεωρία της εξέλιξης, είναι αυτονόητο ότι κάθε ζωντανό ον σε αυτή τη γη είναι ο τελευταίος κρίκος μιας αλυσίδας αναπαραγωγής που δεν έχει σπάσει από τότε που εμφανίστηκε η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη. Δηλαδή εδώ και κάτι δισεκατομμύρια χρόνια.
Και σας φαίνεται περίεργο που αυτό θεωρείται φυσιολογικό;
Κι έρχεται κάποι@ και λέει “εγώ δεν θέλω να συνεχίσω αυτή την αλυσίδα, γιατί βαριέμαι” ή “γιατί προτιμάω να πάω βόλτες, να πίνω ξύδια, να ταξιδεύω κλπ”.
Και σας φαίνεται περίεργο που οι άλλοι τ@ν κοιτάνε σαν να έχει βλάβη;
Ο άνθρωπος σαν μονάδα έχει δύο ένστικτα. Της αυτοσυντήρησης (μαμ ή λεφτά στη σύγχρονή έκδοσή του) και της αναπαραγωγής (απλουστευτικά ισούται με το σεξ). Σε κοινωνικό επίπεδο το πρώτο μεταφράζεται σε εύρωστη οικονομία και το δεύτερο σε αύξηση του πληθυσμού ή/και επέκταση της σφαίρας πολιτιστικής επιρροής. Χάριν τινών μπερδεμένων ιδεολογιών, αυτά έχουν καταστεί προσβλητικά στον δυτικό κόσμο. Δεν πρέπει να θέλουμε να είμαστε οικονομικά ισχυροί (βαφτίζεται νεοφιλελευθερισμός ή νεοαποκιοκρατία ή κάτι τέτοιο) και δεν πρέπει να θέλουμε να αυξανόμαστε πληθυσμιακά (ως σεξισμός σε βάρος των γυναικών) ή να αυξάνεται η σφαίρα πολιτιστικής επιρροής μας (ως πολιτιστικός ιμπεριαλισμός). Είμαστε μια κοινωνία… Διαβάστε περισσότερα »