σε , ,

Η Πάπισσα Ιωάννα αποφάσισε να μας μιλήσει, και όσα λέει είναι απολαυστικά

Με αφορμή το εξαιρετικό graphic novel που δημιούργησε ο Δημήτρης Χαντζόπουλος, βασισμένος στο βιβλίο του Εμμανουήλ Ροϊδη

Η Πάπισσα Ιωάννα (αριστερά) με το συντάκτη μας

Αποκλειστική συνέντευξη με την Πάπισσα Ιωάννα του Δημήτρη Χαντζόπουλου, στον Άρη Δημοκίδη

Μετά τις αποκαλύψεις του Εμμανουήλ Ροΐδη και το στηριζόμενο σε αυτές εικονογραφικό αρχείο του Δημήτρη Χαντζόπουλου, που κυκλοφόρησε από την Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου (αγγλιστί «Athens Review of Books» όπως είναι της μόδας), δίνουμε στη δημοσιότητα μια συνέντευξή μας με τον Πάπα Ιωάννη τον Όγδοο που εν τέλει απεδείχθη Πάπισσα Ιωάννα η Πρώτη!

Screenshot 5 7

Κατόρθωσα να βρω μια επαφή με τον Φλώρο και έτσι έγινε εφικτό να μας δεχθεί ο ποντίφιξ στα παπικά δώματα του Βατικανού λίγες μόνον ημέρες μετά την μυθική στέψη του. Μας κίνησε το ενδιαφέρον ότι από την παιδική της ηλικία ομιλούσε την Ελληνική σαν να ήταν μητρική της, και εν τέλει ‒το πιθανότερο εξ αυτού‒ έφτασε τόσο ψηλά! Άλλωστε, όπως γράφει ο βιογράφος της Ροΐδης, ο θετός πατέρας της καταγόταν από Έλληνες και την είχε διδάξει την γλώσσα και την ιστορία των προγόνων του και το υποτιθέμενο ελληνικό αίμα ανέβραζε στις φλέβες της όπως τα ύδατα του Ιορδάνη όταν βυθίστηκε σ’ αυτά το σώμα του Σωτήρος. Η συζήτηση έγινε στα ελληνικά κι αυτή απευθυνόταν σε συνεργάτες που μας διέκοπταν αγγλιστί και λατινιστί.

Ήτο ωραιοτάτη. Η γλώσσα του σώματος ήτο ευγλωττάτη. Το κάλλος και η ευφυΐα της τεσσαρακονταετούς Πάπισσας ακτινοβολούσαν και σε κατακτούσαν. Καταλαβαίνω, όπως μας είχε περιγράψει ο Ροΐδης, γιατί τόσοι και τόσοι υπήρξαν λάτρεις της απέραντης σοφίας και των ερυθρών χειλιών της και πώς μια δυσερμήνευτη ταραχή τούς καταλάμβανε, σαν να τους δάγκωνε της ηδυπάθειας ο δαίμων.

Screenshot 11 5
Εικόνα από το graphic novel “Παπισσα Ιωάννα”

Μας είπε ότι χάρηκε πολύ όταν έμαθε ότι ήμασταν από την Ελλάδα, ότι είχε περάσει αλησμόνητες μέρες στο ασκητήριό της έξω από το Δαφνί, εικοσαετής είχε γνωρίσει τον αρχιερέα Αθηνών Νικήτα και άλλους ιερωμένους και άφησε υπαινιγμούς ότι τους ξέρει πολύ, μα πολύ, καλά, και έστειλε χαιρετισμούς στον Φρουμέντιο που οι φήμες λένε πως σαλός πλέον περιπλανάται ακόμα στην περιοχή χαράζοντας στους κορμούς των δένδρων ψαλμούς: ως η έλαφος επιποθεί τας πηγάς των υδάτων, ούτω και η ψυχή μου εδίψησε προς σε, Ιωάννα.

Όταν τη ρώτησα πώς αισθάνεται με τις δυσκολίες της νέας θέσης, απάντησε ότι δεν δυσκολεύεται γιατί είχε κατάλληλη παιδεία από τον πατέρα της ο οποίος ήταν ιερωμένος και λίγες ημέρες ήρκεσαν για να μάθει την τέχνη τού παπεύειν. «Ο πατέρας μου πέθανε στα χέρια μου κι εγώ του έκλεισα το μάτι του» (είχε καταστεί μονόφθαλμος, όταν περιπλανιόταν εν μέσω βαρβάρων στην Ευρώπη βαπτίζων, διδάσκων, εξομολογών και θάπτων). Ότι οφείλει πολλά στον προκάτοχό της Λέοντα, που της άφησε την πνευματική κληρονομιά του και τον πιστό Φλώρο, «ανιψιό» του, δηλαδή νόθο γιο του.

Screenshot 8 5
Εικόνα από το graphic novel “Παπισσα Ιωάννα”

Μας έδειξε μερικές εικόνες από τους γονείς της ‒δεν είχε πολλές‒, μας μίλησε για τις περιπλανήσεις της στην Κεντρική Ευρώπη, σε μονές της Γερμανίας και της Γαλλίας, όπου βρέθηκε σε ιερούς τόπους κι όπου γνώρισε ταλαντούχους αγίους που κάνανε πρωτότυπα θαύματα, μας εντυπωσίασε δε ιδιαιτέρως με τα θαύματα της αγίας Θέκλας ‒ εκείνης που θεράπευσε ένα τυφλό ραντίζοντας τα μάτια του με γάλα από τους παρθενικούς μαστούς της. Αναθυμήθηκε τις όμορφες μέρες στη Μονή της Φούλδας με τον Φρουμέντιο, απ’ όπου ένα ατυχές περιστατικό και η αδιακρισία των ανθρώπων τους ανάγκασε να φύγουν κακήν κακώς με έναν δυστυχή μαύρο όνο.

Φορούσε ένα πολύ ωραίο μενταγιόν και όταν τη ρώτησα μου είπε ότι ήταν πορτρέτο της Αγίας Λιόβας η οποία «είναι πνευματική μου μητέρα».

Screenshot 9 5
Εικόνα από το graphic novel

Σ’ αυτό το σημείο θεώρησα ότι μπορούσα να κάνω μερικές τολμηρές ερωτήσεις.

‒ Αλήθεια, ποια είναι η σχέση σας με τα μυστικά; Φοβάστε μήπως αποκαλυφθεί ποτέ κάτι για σας που δεν πρέπει;

‒ «Δεν υπάρχουν μυστικά από τον Κύριο. Ο Κύριος ξέρει τα μυστικά μου… και τα εγκρίνει».

‒ Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας όνειρο;

‒ «Αυτό που ζω».

‒ Έχετε αμαρτήσει ποτέ;

‒ «Τι ακριβώς εννοείτε, έχετε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σας;».

‒ Πώς φαντάζεστε πως θα είναι ο κόσμος μας σε χίλια χρόνια, γύρω στο 2000 δηλαδή;

‒ «Η Ιστορία έχει αποδείξει δυστυχώς ότι το χιούμορ θα λιγοστεύει διαρκώς».

Και με αυτό με επαναφέρει στην τάξη.

Screenshot 7 7
Εικόνα από το graphic novel “Παπισσα Ιωάννα”

«Ταξίδεψα πάρα πολύ, ξέρω την Χριστιανική Ευρώπη όπως την παλάμη μου, έχω πάει στις μεγαλύτερες πόλεις», λέει και μας δείχνει εικόνες από τις περιπλανήσεις και τις περιπέτειές της. «Στην Ελλάδα είχε φτώχεια βέβαια πάρα πολλή, αρχιτεκτονικά δεν μου άρεσε καθόλου. Αν εξαιρέσεις τα μνημεία για τα οποία μου είχε μιλήσει με θαυμασμό ο αείμνηστος πατέρας μου, κατά τα λοιπά υπάρχει άναρχη δόμηση, με πλήθος καλυβών που θυμίζουν την τεκτονική βιομηχανία των καστόρων».

‒ «Κάτι άλλο που σας εντυπωσίασε;»

‒ «Οι ιερείς και μοναχοί οι οποίοι δεν φορούσαν σώβρακα. Ποτέ δεν συνάντησα ούτε έναν που να φοράει σώβρακο!»

Μας διέκοψε ο Φλώρος, που εισέβαλε λέγοντας με ένα τόνο που δεν σήκωνε αντιρρήσεις ακόμη και από τον ποντίφικα: «Παναγιότατε, μας περιμένουν και από τους Times». Τότε διαπίστωσα ότι κάτι ιδιαίτερο υπάρχει μεταξύ τους.

Οι πληροφορίες μου πάντως λένε ότι το ενδιαφέρον των «Καιρών» του Λονδίνου αφορούσε την αγγλική μετάφραση του graphic novel του Χαντζόπουλου από τον Peter Mackridge, και επιδιώκουν την αποκλειστικότητα, εάν βέβαια τους επιβεβαιώσει ότι έχει την παπική ευλογία, πράγμα που το θεωρώ πολύ πιθανόν.

Screenshot 10 5 Screenshot 6 5

Screenshot 1 12
O Εμμανουήλ Ροΐδης, δια χειρός Δημήτρη Χαντζόπουλου

info

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

«Η ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ» ΤΟΥ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΪΔΗ

Graphic Novel

Φιλολογική φροντίδα: Μανώλης Βασιλάκης

Έκδοση της ATHENS REVIEW OF BOOKS

ISBN: 978-960-252-016-1

Σελίδες: 208 έγχρωμες

Σχήμα: 18 x 25,5 cm

Κεντρική Διάθεση: Σ. Πατάκης ΑΕΕΔΕ

0 Comments
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια

Τα Μικροπράγματα στο inbox σου!