Δημήτρης Καβατζικλής
Η σχιζοφρένεια είναι μια στιγματισμένη ψυχική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από παραισθήσεις και παρανοϊκά επεισόδια. Όσοι πάσχουν από σχιζοφρενικές παραισθήσεις δεν μπορούν να εμπιστευτούν τον κόσμο γύρω τους ούτε και τις αισθήσεις, στις οποίες βασιζόμαστε για να λειτουργήσουμε. Οι παραισθήσεις είναι άλλοτε όμορφες και ενδιαφέρουσες, κι άλλοτε επικίνδυνες και τρομακτικές. Δεν υπάρχει πλήρης θεραπεία για τη σχιζοφρένεια. Περίπου το 0.5% του πληθυσμού πάσχει από αυτή την ψυχική ασθένεια και οι περισσότεροι ασθενείς ζουν κανονικές, παραγωγικές ζωές.
Συγκεντρώσαμε μερικές αφηγήσεις από χρήστες του Reddit που περιγράφουν το πώς βιώνουν αυτά τα επεισόδια.
1.
Από τον Redditor / u / luckysushi22:
Τα περισσότερα συμπτώματά μου είναι παράνοιας αλλά έχω και συμπτώματα ευφορίας. Για παράδειγμα, υπήρξαν στιγμές που πίστευα ότι είχα ένα ιδιαίτερο χάρισμα να επικοινωνώ με τη φύση και ότι ο Θεός μου έδωσε την ικανότητα να καταλαβαίνω τη γλώσσα των ζώων και των φυτών. Άκουγα το χορτάρι να μεγαλώνει και να τραγουδάει. Είχα επίσης εμπειρίες όπου πίστευα ότι μου μιλούσαν άγγελοι και διάβολοι. Έχω αισθανθεί και την αναπνοή τους στο πίσω μέρος του λαιμού μου.
2.
Από την Redditor / u / patchouliraven:
Ακούω φωνές. Δεν μιλάνε πάντα για κάτι σχετικό με μένα, ούτε ακούγονται σαν να προέρχονται από έξω, μάλλον ηχούν στο κεφάλι μου, αλλά δεν είναι όπως ο εσωτερικός διάλογος που κάνουμε όλοι. Τώρα τελευταία μιλάνε απευθείας σε μένα και είναι πάντα απότομες. Πιστεύω ότι όποιος συναντώ μπορεί να ακούσει τις σκέψεις μου. Είμαι πεπεισμένη ότι όλοι με μισούν και προσπαθούν να δηλητηριάσουν το φαγητό μου. Πιστεύω ότι οι ζωγραφιές και οι φωτογραφίες μου μιλάνε και μπορώ να τους απαντήσω τηλεπαθητικά. Ξέρω ότι είναι λάθος και όμως εξακολουθώ να το πιστεύω. Τις ακούω όλη την ώρα.
3.
Από την Redditor / u / PEACEMENDER:
Δεν είναι παραίσθηση. Τουλάχιστον για μένα. Ένα συχνό φαινόμενο είναι η εμφάνιση ρωγμών σε γυάλινα αντικείμενα ή στο πεζοδρόμιο. Πολλές φορές είναι μόνο φωνές. Δεν είναι διαφορετικές φωνές, είναι η φωνή μου και μου λέει διάφορα ή με μαλώνει. Είναι σαν να δίνω μάχη με τον εαυτό μου, μόνο που συμβαίνει όλη την ώρα και με τα πάντα. Έχω επίσης κάποια άσχημα συναισθήματα, όπως φόβο, πανικό, δυσπιστία, θλίψη. Από την ομαδική θεραπεία έχω μάθει ότι μερικοί άνθρωποι ακούνε ψιθύρους από το διπλανό δωμάτιο ή βλέπουν πράγματα με την άκρη του ματιού τους.
4.
Από τον Redditor / u / Gar_the_homie:
Ξεκίνησα να έχω παραισθήσεις όταν ήμουν στο δεύτερο έτος. Κάπνιζα μαριχουάνα και στην αρχή οι ψυχώσεις εμφανιζόταν μόνο όταν ήμουν «χάι». Συνέχισα να καπνίζω και τελικά έφτασα να τις έχω συνέχεια. Ξύπναγα και άκουγα ανθρώπους να μου μιλάνε. Αυτές οι φωνές γνώριζαν όλες τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου και με έκριναν για τα πάντα. Πριν συνειδητοποιήσω ότι έχω κάποια συμπτώματα σχιζοφρένειας, σκεφτόμουν ότι οι φωνές προέρχονταν από ανθρώπους γύρω μου. Αυτό με έκανε να αισθάνομαι παρανοϊκός σε δημόσιους χώρους και γι’αυτό έμενα κλειδωμένος στο δωμάτιό μου. Οι φωνές άρχισαν να με απειλούν, λέγοντας μου ότι θα μου συνέβαιναν τρομερά πράγματα λόγω των σκέψεων και των πράξεων μου. Ήμουν τόσο φοβισμένος που προσπαθούσα να κοιμηθώ, απλώς για να αποφύγω τις σκέψεις. Πέρασα λίγο καιρό στο νοσοκομείο και είδα ανθρώπους που είχαν χειρότερα συμπτώματα από εμένα. Έμαθα πόσο φοβερή ασθένεια είναι η σχιζοφρένεια. Προσπαθούσα να ελέγξω τις σκέψεις μου για να μην τις ακούω. Στη συνέχεια, άρχισα να παίρνω φάρμακα και να κάνω θεραπεία. Έχω σταματήσει το κάπνισμα, παίρνω τα φάρμακα μου και δεν έχω ακούσει φωνές εδώ και μήνες.
5.
Από τον Redditor / u / ανώνυμος χρήστης:
Προτιμώ τις παραισθήσεις από τα οράματα. Συνήθως είναι θετικές. Είναι σαν να ονειρεύεσαι σε HD, αλλά είσαι ξύπνιος. Βλέπω τα πράγματα πολύ ξεκάθαρα, αν και φοράω γυαλιά. Βλέπω πολλά χρώματα. Το θετικό ότι οι άνθρωποι φαίνονται πολύ ελκυστικοί, ακόμα κι αν δεν είναι. Δύσκολο να το εξηγήσω. Σαν να βλέπω την άκρη ενός γκρεμού και ξαφνικά πετάω και δεν πέφτω. Οι φωτογραφίες κινούνται και μου μιλούν. Είναι καταπληκτικό. Για μένα, μοιάζει πολύ με όνειρο.
6.
Από την Redditor / u / cepheid22:
Όταν ήμουν 11, κάποια κορίτσια ήρθαν να μείνουν στο κεφάλι μου. Νόμιζα ότι ήταν πραγματικές. Δεν είχα ιδέα ότι άκουγα φωνές. Έγιναν φίλες μου. Όταν ήμουν 14, όλα τα κορίτσια είχαν φύγει, εκτός από ένα. Στο ημερολόγιο μου έγραφα για τους καθηγητές που μεταμορφωνόταν σε μαριονέτες κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αντικείμενα που συρρικνώνονταν και τους συμμαθητές μου που δεν είχαν πρόσωπα. Τελευταία, είδα πολλούς άντρες σαν σκιές που ζούσαν στο σπίτι μου, ένα ματωμένο σώμα στον καναπέ μου, ένα κομμένο πόδι στο πάτωμα και κατσαρίδες να σέρνονται πάνω μου.
7.
Από την Redditor / u / Imablargmachine:
Κυρίως βλέπω αυτόν τον άνδρα – σκεφτείτε τον Χάγκριτ αλλά με κόκκινα μάτια και μια γενειάδα φτιαγμένη από ραμμένα αρκουδάκια. Αυτός είναι ο πιο ενεργητικός – ο μόνος που έχει όνομα (αρκούδα). Βλέπω και μια γυναίκα με πρόσωπο βατράχου, που δεν μιλάει ποτέ. Είναι πολύ γριά, αλλά δεν κάνει τίποτα, μόνο κοιτάζει. Αυτοί που βλέπω περισσότερο, είναι οι άνθρωποι που μοιάζουν με πνεύματα. Πάντα κρύβονται από τους ανθρώπους που περπατούν στο φως της ημέρας. Είναι μαύροι, ψηλοί, με λεπτά ανθρωποειδή στοιχεία. Δεν μπορώ να περιγράψω τις φωνές τους. Μιλούν μια περίεργη γλώσσα που την ακούω παντού.
8.
Από τον Redditor / u / jand2013:
Οι αρχικές παραισθήσεις μου είχαν τη φωνή του παππού μου. Τον άκουγα πάνω από τον δεξί ώμο μου, να λέει πράγματα όπως: «άχρηστε», «ανίκανε», «τέλειωσε το», «αυτοκτόνα». Αλλά είχα και άλλες φωνές, τις οποίες αναγνώριζα χρησιμοποιώντας χρώματα. Ο παππούς μου μιλούσε με κίτρινο και μαύρο, ενώ μια φωνή που ακουγόταν σαν δική μου ήταν γαλάζια και η πραγματική μου φωνή ήταν γαλαζοπράσινη. Η γαλάζια ήταν η χειρότερη, επειδή της άρεσε να συμφωνεί με τον παππού μου και επειδή χρησιμοποιούσε τη φωνή μου, φαινόταν πολύ πιο αξιόπιστη. Είχα επίσης μια παραίσθηση, όπου έχασα εντελώς την επαφή με την πραγματικότητα και βασικά πίστευα ότι είχα σκοτώσει δύο φίλους μου. Ξύπνησα και πίστευα ότι το είχα κάνει. Στην πιο πρόσφατη, άκουγα ήχους, σφυρίγματα, κλικ, κλπ.
9.
Από τον Redditor / u / my_crazy_account:
Ξύπνησα μέσα σε ένα «σπρώξιμο» στο σώμα μου που με έριξε από το κρεβάτι. Μου έδωσε σούπερ δύναμη. Έσπασα ένα ξύλινο τραπεζάκι με τα χέρια μου επειδή ήμουν πεπεισμένος ότι ήταν καταραμένο. Δεν υπήρχαν φωνές στο κεφάλι μου, αλλά ήχοι που ερμήνευα ως ναι ή όχι. Όλα έμοιαζαν σουρεαλιστικά, σαν σε όνειρο. Οι άνθρωποι που περπατούσαν γύρω μου ήταν σαν τα γραφικά του υπολογιστή. Κάτι μέσα στο μυαλό μου μου έδινε εντολές. Αν δεν έκανα ακριβώς αυτό που έλεγε θα με τιμωρούσε με έντονο πόνο στο κεφάλι μου. Μου είπε να αυτοκτονήσω κρατώντας την αναπνοή μου, πράγμα που προσπάθησα ξανά και ξανά, αλλά προφανώς δεν λειτούργησε. Δεν μου είπε κάποιον άλλο τρόπο για να αυτοκτονήσω, αλλά είπε ότι κάτι πολύ καλύτερο με περιμένει αν αφαιρέσω όλο το οξυγόνο από το σώμα μου. Τελικά εγκατέλειψε την προσπάθεια να με σκοτώσει και άρχισα να κάνω δουλειές στο σπίτι…
10.
Από τον Redditor / u / Pikachuuuuu:
Έχω συχνά οσφρητικές ψευδαισθήσεις, που σημαίνει ότι μυρίζω πράγματα που δεν υπάρχουν. Είναι συνήθως καπνός τσιγάρου, που με ενοχλεί πολύ επειδή έχω κάποιες κακές αναμνήσεις που συνδέονται με το κάπνισμα. Και η μυρωδιά σοκολάτας μου φέρνει πάντα απογοήτευση. Τη μυρίζω και σκέφτομαι ότι κάποιος ψήνει γλυκό, αλλά δεν υπάρχει ποτέ τίποτα. Βλέπω σκιώδεις φιγούρες στη γωνία του δωματίου που με φρικάρουν. Μερικές φορές οι τοίχοι φαίνονται να πάλλονται. Άλλες φορές βλέπω έντομα να ανεβαίνουν πάνω μου. Αυτό με κάνει να γδέρνω το σώμα μου προσπαθώντας να τα απομακρύνω. Την πρώτη φορά που είχα παραισθήσεις ως έφηβος, είδα φούσκες με τα χρώματα του ουράνιου τόξου να βγαίνουν από τους τοίχους και τον Αη Βασίλη να παίζει με τα παιχνίδια μου.
11.
Από την Redditor / u / silentnovae:
Ξεκίνησε όταν ήμουν μικρή. Υπήρχε μια φωνή που δεν με επέκρινε ακριβώς, απλώς σχολίαζε τη ζωή μου. Τότε, ένας φίλος μου πέθανε και ξαφνικά άρχισε να μου φωνάζει, λέγοντας ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι: «Θα μπορούσες να βοηθήσεις, θα μπορούσες να τον σώσεις». Δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθόλου για μια εβδομάδα. Πρόσφατα, ακούω ένα ζευγάρι, μία αρσενική φωνή και μια απροσδιόριστη. Είναι κάπως καλοί. Στα οράματα μου βλέπω ότι είμαι σωτήρας, άγγελος που σώζει τον κόσμο, ή ότι με κυνηγάνε εξωγήινοι
12.
Από το Redditor / u / monkeyjonkey040:
Μια ψευδαίσθηση που είχα πρόσφατα είναι αράχνες στο δέρμα μου και στα μαλλιά μου. Η φωνές είναι πιο μπερδεμένες από τότε, του στυλ «Είπες κάτι; -Όχι». Από όλα τα συμπτώματά μου, οι παραισθήσεις με επηρεάζουν το λιγότερο. Επί του παρόντος, έχω πρόβλημα με το περπάτημα και δεν μπορώ να κρατήσω το σώμα μου όρθιο. Τις παραισθήσεις μπορείς να τις αγνοήσεις, αλλά το περπάτημα δύσκολα.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
7 διάσημοι εικαστικοί που έπασχαν από ψυχικές διαταραχές (ανάμεσά τους κι ένας Έλληνας)
