Ευθύμης Κάλφας
Ήταν 10 Απριλίου του 1925, όταν ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ, έγραψε το αριστούργημα Υπέροχος Γκάτσμπυ (The Great Gatsby). Ένα μυθιστόρημα διαχρονικό, το οποίο θεωρείται από τα σημαντικότερα του 20ου αιώνα. Γραμμένο σε μια εποχή καταχρήσεων, υπερβολής και χαλάρωσης – λίγο πριν από το μεγάλο Κραχ, το μυθιστόρημα είναι η επιτομή της ματαιότητας του αμερικανικού ονείρου: χρήματα, επιτυχία, γλέντια, ελάχιστη ευτυχία.
Υπόθεση
Βρισκόμαστε στη Ν. Υόρκη τη δεκαετία του 1920. Είναι η εποχή της τζαζ, μια εποχή θαυμάτων, τέχνης, υπερβολής, όπου κυριαρχεί ακόμα η πεποίθηση ότι τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία. Ο Γκάτσμπυ είναι πάμπλουτος, μένει σε μια έπαυλη, έχει μπάτλερ, υπηρέτες, μια Ρολς-Ρόις και διοργανώνει θρυλικά πάρτι. Κανείς δεν ξέρει από πού έρχεται, ούτε πώς κατέχει μια τόσο μεγάλη περιουσία, ωστόσο όλοι γοητεύονται από το μυστηριώδες παρελθόν και τον τρόπο ζωής του. Εκείνος έχει κάτι ακόμα. Έναν απόλυτο, ανεκπλήρωτο, ρομαντικό έρωτα για την εύθραυστη αλλά πανέμορφη Νταίζη. Ο Γκάτσμπυ ξεχωρίζει. Και είναι τόσο αθεράπευτα ιδεαλιστής που γίνεται πραγματικά υπέροχος.
Παρακάτω συγκεντρώσαμε 10 μικροπράγματα γύρω από το βιβλίο Μεγάλος Γκάτσμπυ που ίσως να αγνοούσατε
1. Όταν κυκλοφόρησε, το βιβλίο, ήταν μια εμπορική αποτυχία. Όπως ισχυριζόταν ο Φιτζέραλντ, μέχρι το 1940, είχε βγάλει μόλις $4.000 από το μυθιστόρημα.
2. Πριν καταλήξει στον τελικό τίτλο με τον οποίο πέρασε στην αιωνιότητα, ο Φιτζέραλντ σκεφτόταν διάφορα ονόματα για το βιβλίο του. Μερικά από αυτά ήταν τα ακόλουθα:
- Among Ash-Heaps and Millionaires
- On the Road to West Egg
- Trimalchio in West Egg
- Gold-Hatted Gatsby
- The High-Bouncing Lover
- Under the Red
- White and Blue
3. Το, κλασικό πλέον, εξώφυλλο του μυθιστορήματος το σχεδίασε ο Francis Cugat με τον Φιτζέραλντ να μένει τόσο εντυπωσιασμένος απ’ αυτό αποφασίζοντας έτσι να ξαναγράψει το μυθιστόρημα ώστε να δώσε περισσότερη έμφαση στο σύμβολο των ματιών.
4. Ο Φιτζέραλντ πίστευε πως η αρχική αποτυχία του βιβλίου οφειλόταν στο γεγονός πως γράφτηκε σε μια εποχή όπου κυριαρχούσε το πρότυπο της δυναμικής γυναίκας αναγνώστριας και ο «Γκάτσμπυ» δεν περιείχε καμία δυναμική γυναίκα πρωταγωνίστρια, ούτε κάποια που να είναι έστω και ελάχιστα συμπαθής.
5. Στην νεκρολογία για τον Φιτζέραλντ, οι «New York Times» είχαν γράψει ότι στο μυθιστόρημα «Μεγάλος Γκάτσμπυ» ο συγγραφέας δεν κατάφερε ποτέ να δείξει πλήρως τις δυνατότητές του.
6. Κατά τη χρονική περίοδο του ’50 και του ’60 το βιβλίο έγινε βασικό ανάγνωσμα στο αγγλικό πρόγραμμα σπουδών για τις τάξεις του γυμνασίου και συνέχισε να έχει μεγάλη εμπορική επιτυχία.
7. Κατά την επιλογή ηθοποιών για την ταινία του 1974, το studio ήθελε για το ρόλο του Γκάτσμπυ είτε τον Marlon Brando είτε τον Warren Beatty. Ο Brando όμως ζητούσε πολλά λεφτά και ο Beatty ήθελε να αναλάβει τη σκηνοθεσία.
8. Ο «Γκάτσμπυ» απέκτησε τεράστια δημοτικότητα κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου η κρίσιμη επικρατούσα τάση ήρθε και αγκάλιασε το έργο του Φιτζέραλντ.
9. Όταν ο Baz Luhrmann άρχισε να σχεδιάζει για τον κινηματογράφο τον τελευταίο «Γκάτσμπυ» με τον Leonardo DiCaprio, ήθελε αρχικά την Rebecca Hall για τον ρόλο της Daisy.
10. Τον ρόλο τελικά πήρε η άγνωστη τότε Carey Mulligan, η οποία δεν είχε διαβάσει καν το βιβλίο πριν πάρει μέρος στην ταινία.
