Μικροπράγματα
Η εβδομαδιαία στήλη «Καρτ ποστάλ θανάτου» εξετάζει λιγότερο γνωστές ανεξιχνίαστες υποθέσεις (δείτε εδώ την πρώτη ιστορία). Τι αντίκρισαν οι αστυνομικοί; Τι ρόλο έπαιζε η οικογένεια του θύματος; Γιατί δεν έχει αποδοθεί ακόμα δικαιοσύνη; Ποιος τελικά σκότωσε το θύμα;
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax. (Γνωρίστε καλύτερα τον Βαγγέλη εδώ
Υπόθεση #21 – Η δολοφονία των αδερφών Grimes
Chicago, Δεκέμβριος 1956
Κάτι δεν πάει καλά. Η σκέψη στριφογύριζε στο μυαλό της Loretta Grimes όλο το βράδυ. Ο Joey και η Theresa, τα άλλα δυο παιδιά της περίμεναν τις δυο αδερφές τους, τη δεκαπεντάχρονη Barbara και τη δεκατριάχρονη Patricia στη στάση λεωφορείου στην οποία θα κατέβαιναν, στη γωνία της 35ης Οδού και της Hoyne Avenue. Οι δύο αδερφές, ωστόσο, δεν αποβιβάστηκαν ποτέ εκείνο το βράδυ. Στις 2:15 τα ξημερώματα η Loretta ανέφερε την εξαφάνιση της Barbara και της Patricia στο τοπικό αστυνομικό τμήμα.
Τα δύο κορίτσια εξαφανίστηκαν στις 28 Δεκεμβρίου 1956 στην περιοχή Brighton Park του Σικάγο. Σκόπευαν να δουν για ενδέκατη φορά την ταινία Love me Tender, του αγαπημένου τους τραγουδιστή και ηθοποιού Elvis Presley. Το σινεμά απείχε μόλις δυόμισι χιλιόμετρα από το σπίτι τους και οι δύο έφηβες σχεδίαζαν να παρακολουθήσουν και τις δύο ταινίες που θα προβάλλονταν εκείνο το βράδυ στο Brighton Theater. Μία φίλη της Patricia καθόταν ακριβώς πίσω από τις δύο αδερφές, οι οποίες έφυγαν προς στιγμήν από την αίθουσα κατά τις 21:30 για να αγοράσουν ποπκόρν. Κατέθεσε πως δεν παρατήρησε κάτι ασυνήθιστο στη συμπεριφορά τους. Πιθανότατα ήταν η τελευταία που τις είδε ζωντανές.
Αρχικά, οι ερευνητές της αστυνομίας ήταν πεπεισμένοι πως οι δύο έφηβες το έσκασαν, προκειμένου να πάνε μέχρι το Nashville και να συναντήσουν τον Elvis, ή απλά να μιμηθούν τον τρόπο ζωής του, ταξιδεύοντας από πολιτεία σε πολιτεία. Ο ίδιος ο Elvis, σε γραπτή ανακοίνωσή του, συμβούλευσε τα κορίτσια «Αν είστε καλές θαυμάστριες, θα γυρίσετε σπίτι, ώστε να μην ανησυχεί η μητέρα σας». Η Loretta, φυσικά, ποτέ δεν πίστεψε πως τα κορίτσια το είχαν σκάσει, αλλά πως εξαφανίστηκαν παρά τη θέλησή τους. Τις επόμενες ημέρες, διάφοροι μάρτυρες κατέθεσαν πως είδαν τα δύο κορίτσια σε διάφορα μέρη:
Διάφοροι κατέθεσαν πως είδαν τα κορίτσια να επιβιβάζονται στο λεωφορείο που περνούσε από την Archer Avenue, έπειτα από το τέλος της δεύτερης προβολής και στη συνέχεια να κατεβαίνουν γύρω στις 23:05 στη Western Avenue, περίπου στο μέσο της διαδρομής για το σπίτι τους. Δύο έφηβοι είδαν τις αδερφές κοντά στις Seely και Damen Avenues, να κινούνται προς την κατεύθυνση της 35ης Οδού, γελώντας και πειράζοντας η μία την άλλη. Η κατάθεση αυτή τοποθετούσε τα κορίτσια σε απόσταση περίπου δύο οικοδομικών τετραγώνων από το σπίτι τους στις 23:30. Το πρωί της επόμενης ημέρας τα δύο κορίτσια εικάζεται πως ζήτησαν οδηγίες από έναν φύλακα στη διασταύρωση των Λεωφόρων Lawrence και Central Park, ενώ ένας συμμαθητής της Patricia, ο οποίος έτρωγε σε ένα εστιατόριο στη South Archer Avenue την είδε μαζί με δύο κοπέλες τις οποίες δεν ήξερε να περνούν μπροστά του. Ένας μηχανοδηγός τις είδε να επιβιβάζονται σε ένα τρένο, με προορισμό το Κέντρο Εκπαίδευσης του Πολεμικού Ναυτικού, στο Glenview.
Τα ξημερώματα της 30ής Δεκεμβρίου ο ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου στη West Madison Avenue, περίπου εννιά χιλιόμετρα από το σινεμά στο οποίο είδαν το Love me Tender, κατέθεσε πως είδε τις κοπέλες μεθυσμένες παρέα με έναν άγνωστο άντρα. Την ίδια ημέρα, σύμφωνα με τον ρεσεψιονίστ του Claremont Hotel, οι κοπέλες έκαναν τσεκ-ιν. Τις επόμενες ημέρες οι δύο έφηβες θα τοποθετηθούν από διάφορους μάρτυρες να επιβιβάζονται σε ένα λεωφορείο στη Damen Avenue, να προσπαθούν αποτυχημένα να κάνουν τσεκ-ιν στο Unity Hotel, στη West 61st Street και στο πολυκατάστημα Kresge. Μία γυναίκα θα δει τις δύο αδερφές σε έναν σταθμό λεωφορείου του Nashville, μία μαρτυρία που επιβεβαίωνε εν μέρει τη θεωρία της αστυνομίας, ενώ η μητέρα μίας συμμαθήτριας της Patricia δέχτηκε δύο μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα στις 14 Ιανουαρίου: όταν απάντησε στο πρώτο τηλεφώνημα, κανείς δεν μίλησε. Δεκαπέντε λεπτά αργότερα, όταν το τηλέφωνο ξαναχτύπησε, μία κοπέλα ρώτησε με φωνή που μαρτυρούσε φόβο, «Sandra εσύ είσαι; Είναι εκεί η Sandra;». Προτού η μητέρα φέρει την κόρη της στη γραμμή, η κλήση είχε διακοπεί. Η γυναίκα, ονόματι Ann, ήταν πεπεισμένη πως η φωνή της κοπέλας ανήκε στην Patricia Grimes.
Στις 22 Ιανουαρίου 1957 τα πτώματα των δύο κοριτσιών ανακαλύφθηκαν στη German Street Road από τον Leonard Prescott, ο οποίος αρχικά νόμιζε πως κάποιος είχε παρατήσει δύο μανεκέν στο σημείο. Και οι δύο κοπέλες βρέθηκαν γυμνές, η Barbara γυρισμένη στο πλάι, σε εμβρυακή στάση και η Patricia ανάσκελα. Τα σώματα πέρα από μερικές μελανιές, δαγκωματιές από τρωκτικά και τρία επιφανειακά τραύματα, πιθανότατα από παγοκόφτη, δεν είχαν σημάδια κάποιου θανάσιμου τραύματος, ενώ οι τοξικολογικές εξετάσεις δεν αποκάλυψαν την ύπαρξη αλκοόλ, αναισθητικού ή δηλητηρίου στον οργανισμό τους.
Η νεκροψία έδειξε πως η Barbara είχε κάνει σεξ λίγο πριν τον θάνατό της, δίχως οι ιατροδικαστές που εξέτασαν το πτώμα να μπορούν να πουν με βεβαιότητα εάν επρόκειτο για πράξη συναινετική ή για βιασμό. Στα στομάχια των δύο κοριτσιών βρέθηκε καλαμπόκι, το οποίο πιθανότατα ήταν το τελευταίο γεύμα τους. Οι τρεις έμπειροι ιατροδικαστές που τις εξέτασαν κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι αδερφές πέθαναν πιθανότατα από καταπληξία, η οποία προκλήθηκε από υποθερμία, το βράδυ της 28ης Δεκεμβρίου ή νωρίς τα ξημερώματα της 29ης, κάτι με το οποίο διαφώνησε ο επικεφαλής της έρευνας, Harry Glos.
Ο Glos ήταν πεπεισμένος πως οι κοπέλες ήταν ζωντανές τουλάχιστον μέχρι τις 7 Ιανουαρίου, εξαιτίας ενός λεπτού στρώματος πάγου, το οποίο είχε σχηματιστεί στα σώματά τους. Σύμφωνα με τον Glos, προκειμένου να δημιουργηθεί το στρώμα πάνω στα σώματα, τα κορίτσια θα έπρεπε να ήταν είτε ζωντανά, είτε να είχαν πεθάνει πρόσφατα, ώστε η θερμοκρασία των σωμάτων τους να έλιωνε το χιόνι και στη συνέχεια το κρύο να μετέτρεπε σε πάγο το χιονόνερο.
Στις 27 Ιανουαρίου η αστυνομία συνέλαβε τον Bennie Bedwell, έναν αναλφάβητο αλήτη από το Tennesse. Ήταν ο άγνωστος άντρας με τον οποίο τα κορίτσια ήταν μαζί στις 30 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με τη μαρτυρία του ιδιοκτήτη ενός εστιατορίου, στο οποίο o Bedwell έκανε περιστασιακά τον λαντζέρη. Ο νεαρός άντρας ομολόγησε γραπτώς πως εκείνος κι ένας άλλος άντρας βρίσκονταν μαζί με τις αδερφές Grimes από τις 7 Ιανουαρίου κι έπειτα από σχεδόν μία εβδομάδα, την οποία πέρασαν πίνοντας, τις τάισαν χοτ-ντογκς και τις ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου, καθώς αρνήθηκαν να ικανοποιήσουν τις σεξουαλικές επιθυμίες τους. Στη συνέχεια, ξεφορτώθηκαν τα δύο πτώματα στις 13 Ιανουαρίου.
Η Loretta Grimes δεν πίστεψε ποτέ πως η κατάθεση του Bedwell ήταν αληθινή, μιας κι όπως έλεγε «Τα κορίτσια μου δεν είχαν καμία δουλειά στη West Madison Street, δεν ήξεραν καν που είναι», ενώ ο ίδιος ο Bedwell απέσυρε αργότερα την ομολογία του, υποστηρίζοντας πως είχε εκμαιευτεί βίαια από τους αστυνομικούς που τον ανέκριναν. Εξάλλου, το περιεχόμενο της ομολογίας δεν επιβεβαιώνεται από την ιατροδικαστική εξέταση, σύμφωνα με την οποία δε βρέθηκαν ίχνη αλκοόλ στον οργανισμό των κοριτσιών, ούτε κατανάλωσαν χοτ-ντογκ πριν τον θάνατό τους, ο οποίος δεν οφειλόταν σε κακοποίηση. Επιπλέον, από τις 16:16 της 28ης Δεκεμβρίου μέχρι τις 00:30 της 29ης, ο Bedwell βρισκόταν στην Ajax Consοlidated Company, το μέρος όπου δούλευε.
Ο Glos, ωστόσο, ήταν πεπεισμένος για την ενοχή του Bedwell και υποστήριξε πως οι ιατροδικαστές απέκρυψαν αρκετές λεπτομέρειες σχετικά με την κατάσταση των κοριτσιών (όπως σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης και μελανιές από βίαια χτυπήματα) για να διασώσουν την υπόληψή τους. Αντίστοιχες κατηγορίες διατυπώθηκαν αργότερα κι από άλλους ερευνητές, οι οποίοι μελέτησαν τα έγγραφα της υπόθεσης. Οι ιατροδικαστές αρνήθηκαν πως υπήρχαν πράγματι σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης, ωστόσο το Εγκληματολογικό Εργαστήριο του Σικάγο το παραδέχθηκε. Ο Harry Glos απολύθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1957 από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία της Κομητείας Cook, στην οποία εργαζόταν ως ερευνητής.
Μέχρι σήμερα, εξήντα ένα χρόνια μετά τη δολοφονία της Barbara και της Patricia Grimes, τα ερωτήματα σχετικά με την κατάληξή τους παραμένουν αναπάντητα. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως τα δύο κορίτσια βρέθηκαν στο διάβα ενός δολοφόνο και δολοφονήθηκαν, πιθανότατα εξαιτίας της καλοπιστίας τους. Άλλοι είναι πιο καχύποπτοι και υποψιάζονται πως τα κορίτσια πράγματι το έσκασαν, παρασυρμένες από έναν ή και περισσότερους άντρες, όπως ο Bedwell. Το πιο σκοτεινό σενάριο, το οποίο υιοθετούν οι σημερινοί ερευνητές έχει να κάνει με την ύπαρξη ενός κυκλώματος εμπορίας λευκής σαρκός, το οποίο απήγαγε τις δύο αδερφές. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, πιθανότατα δε θα τη μάθουμε ποτέ, παρά το γεγονός πως περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι ανακρίθηκαν σχετικά με την υπόθεση, ανάμεσα σε αυτούς 2.000 ύποπτοι. Η Barbara και η Patricia κηδεύτηκαν στις 28 Ιανουαρίου 1957. Σήμερα, το μέρος όπου βρέθηκαν τα άψυχά σώματά τους θεωρείται στοιχειωμένο, καθώς κάτοικοι αναφέρουν πως ένα μαύρο σεντάν εμφανίζεται, ακούγεται ο ήχος δύο αντικειμένων να κυλούν, ένα πορτμπαγκάζ να κλείνει και το αμάξι εξαφανίζεται μυστηριωδώς, δίχως να αφήσει πίσω του κάποιο ίχνος.
* Διαβάστε ακόμα
