Άρης Δημοκίδης
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την εκ των υστέρων αξιολόγηση σημαντικών πολιτικών στιγμών. Όταν ξέρεις με κάθε λεπτομέρεια τι συνέβη μετά ‘διαβάζεις’ πολύ διαφορετικά (και ίσως πιο σωστά) όσα συνέβησαν.
Τότε, τον Δεκέμβριο του 2009, μόλις η μέθη της χαράς των πολλών για τη νίκη του ΠΑΣΟΚ είχε ελαφρώς ξεθυμάνει, η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια έκπληξη. Η κυβέρνηση Καραμανλή -με κορυφαίο υπουργό τον Προκόπη Παυλόπουλο- είχε φτάσει τη χώρα στη χρεοκοπία, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Μόνο όταν προκήρυξε πρόωρες εκλογές άφησε κάποια υπονοούμενα, τάζοντας λάιτ μέτρα λιτότητας στην περίπτωση που επανεκλεγόταν (για να είναι σίγουροι ότι δεν θα επανεγκλεγούν).
Δύσκολο το να μη γνώριζε ο ΓΑΠ τα οικονομικά της χώρας όταν ανέλαβε Πρωθυπουργός, πάντως υποσχέθηκε αρκετά και η δημοφιλία του μετά την εκλογή του ήταν στο 70% με 80% (όπως χρόνια μετά και του Τσίπρα, τους πρώτους μήνες διακυβέρνησή του). Σύντομα όμως διαπίστωσε, και μαζί του το διαπιστώσαμε και οι υπόλοιποι ότι δεν μπορεί να κάνει και πολλά αφού δεν προλάβαινε με τίποτα να συγκεντρώσει τα λεφτά που υπήρχαν πριν χρεοκοπήσουμε.
Τότε, τον Δεκέμβριο έγινε προφανές ότι με δυσκολία θα βγαίναμε στις αγορές για να δανειστούμε και πως θα έπρεπε να περιμένουμε μια λύση απ’ την Ευρώπη ή ακόμα χειρότερα απ’ το ΔΝΤ. Θα περνούσαν αρκετοί αγωνιώδεις μήνες, γεμάτοι διαβουλεύσεις, διαδηλώσεις, πορνό της Τζούλιας, απειλές για «περίστροφα στο τραπέζι», μέχρι την τελική προσφυγή στο ΔΝΤ.
Αν θεωρούσαμε ότι τα πράγματα πήγαιναν κατά διαόλου τότε, πού να φανταζόμασταν ότι 9 ολόκληρα χρόνια όχι μόνο δε βγήκαμε απ’ την κρίση αλλά μπήκαμε πολύ περισσότερο…
Οι ειδήσεις λίγο πριν το πρώτο Μνημόνιο
Δεκέμβριος 2009
Στο κλιπάκι απ’ τις ειδήσεις πάνω, βλέπουμε το κλίμα και τους πρωταγωνιστές της εποχής, τον πρώτο υφυπουργό της νέας κυβέρνησης που εκδιώχθηκε/παραιτήθηκε (μετά από αποκάλυψη σημειώματος προερχομένου από το γραφείο του, το οποίο ζητούσε ευνοϊκές μεταθέσεις αστυνομικών και στρατιωτικών), κι έναν νεοεκλεγέντα αρχηγό κόμματος…
Από την ίδια περίοδο, δείτε και τα αποτελέσματα της παρακάτω δημοσκόπησης. Λίγοι ήταν αυτοί που ανησυχούσαν πραγματικά για χρεοκοπία και σχεδόν οι μισοί πίστευαν ότι το ΠΑΣΟΚ θα τηρούσε τις προεκλογικές του υποσχέσεις. (Συγχαρητήρια στους αισιόδοξους.) Ενδιαφέρον όμως έχουν τα ποσοστά των κομμάτων, οι δημοτικότητες των πολιτικών αρχηγών – αλλά κυρίως των πρωτοκλασάτων στελεχών – Λιάνα Κανέλλη, Κακλαμάνηδες, Ντόρα, Άννα Διαμαντοπούλου κλπ…
Τι πιστεύαμε λίγο πριν το Μνημόνιο – Γκάλοπ Δεκ. 2009
Πόσοι φοβούνταν την χρεοκοπία λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας απ’ το ΠΑΣΟΚ και τον ΓΑΠ; Ποιο κόμμα υποστήριζε ο κόσμος τότε; Τι πίστευε για τους πολιτικούς; Και τελικά, πίστευε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα μπορούσε να εφαρμόσει τις πολιτικές του υποσχέσεις;
