Δημήτρης Καβατζικλής
Αν και είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι αρκετά κτίρια έπρεπε να γκρεμιστούν για να χτιστούν οι αστραφτεροί ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης, ίσως δεν φανταζόμαστε πως κάτι παρόμοιο και για το Σέντραλ Παρκ, την όαση των 840 στρεμμάτων στο κέντρο του Μανχάταν.
Τα σχέδια για μια τεράστια καταπράσινη έκταση που θα ανταγωνιζόταν τα μεγάλα πάρκα της Ευρώπης ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1850, με στόχο την δημιουργία ενός καταφυγίου για τους εμπόρους, τους τραπεζίτες και τους ιδιοκτήτες γης που αναζητούσαν προσωρινή διαφυγή από το πυκνοκατοικημένο Κάτω Μανχάταν.
Χρειάστηκαν 20.000 εργαζόμενοι και πάνω από τρία χρόνια για να πραγματοποιηθεί το σχέδιο των αρχιτεκτόνων Frederick Law Olmsted και Calvert Vaux.
Εκατόν πενήντα χρόνια αργότερα, το Σέντραλ Παρκ εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό μέρος της καθημερινής ζωής των επισκεπτών και των κατοίκων. Αλλά τι υπήρχε στην περιοχή πριν από αυτό;
Δείτε στο βίντεο την ιστορία της χαμένης γειτονιάς:
The lost neighborhood under New York’s Central Park
Before Central Park was built, a historically black community was destroyed. Become a Video Lab member! http://bit.ly/video-lab If you’ve been to New York, you’ve probably visited Central Park. But there’s a part of its story you won’t see. It’s a story that goes back to the 1820s, when that part of New York was largely open countryside.
Όπως επισημαίνει η ιστορικός Cynthia R. Copeland, διευθύντρια του προγράμματος Seneca Village Project, πολλές κοινότητες έπρεπε να «κάνουν χώρο» για τη δημιουργία του πάρκου.
Η μεγαλύτερη από αυτές ήταν το Seneca Village, που καταλάμβανε την περιοχή από την 82η έως την 89η οδό, κατά μήκος της σημερινής Central Park West. 260 κάτοικοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, ενώ η εκκλησία και το σχολείο που υπήρχε εκεί ισοπεδώθηκαν.
Το καλοκαίρι του 1871, όταν οι εργάτες του πάρκου απομάκρυναν ένα φέρετρο από την είσοδο του πάρκου στην Δυτική 85η Οδό, οι εφημερίδες της εποχής αντιμετώπισαν την ανακάλυψη ως μυστήριο, παρά την παρουσία μια πλάκας που ανέφερε τον κάτοχό του, έναν Ιρλανδό έφηβο, που ανήκε στην Επισκοπική Εκκλησία των Αγγέλων του Seneca Village. Σύμφωνα με τον Αφρο-αμερικανό ιστορικό Leslie Alexander, αυτό ήταν μια αντανάκλαση του πληθυσμού του Seneca Village, που αποτελούνταν κατά τα 2/3 από Αφροαμερικανούς και κατά 1/3 από Ιρλανδούς και Γερμανούς.
Η Copeland και οι συνεργάτες της άρχισαν να ανασκάπτουν το Seneca Village το 2011, εστιάζοντας σε δύο κατοικίες και αποκάλυψαν δεκάδες καθημερινά αντικείμενα της εποχής και ρίχνουν φως στις ζωές των Αφροαμερικανών κατοίκων, εστιάζοντας στους τρόπους με τους οποίους η καταναλωτικές τους συνήθειες εξέφραζαν την τάξη και την φυλετική τους ταυτότητα. Πριν την κατεδάφιση της η περιοχή φιλοξενούσε το 20% των Αφροαμερικανών ιδιοκτητών γης και το 15% των Αφροαμερικανών ψηφοφόρων της πόλης.
Copeland Cynthia Oral History
This is an oral history interview with Cynthia Copeland, part of the New York Preservation Archive Project’s oral history project, “Saving Preservation Stories: Diversity and the Outer Boroughs.” October 17, 2017 Videography by Anthony Bellov
Χάρη στις προσπάθειες ιστορικών, όπως η Copeland και ο Alexander, το Seneca Village βρίσκεται και πάλι στο φως της δημοσιότητας αν και οι ρίζες του ονόματος του παραμένουν μυστήριο. Η περιοχή πήρε το όνομα της είτε από την φυλή των Σενέκα της Νέας Υόρκης ή από τον γνωστό Ρωμαίο φιλόσοφο, του οποίου το έργο διδασκόταν ως μέρος του προγράμματος σπουδών της Αφρικανικής Ελεύθερης Σχολής του Seneca Village, σύμφωνα με το openculture.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάνει που να θυμίζει την ύπαρξη του Seneca Village στους επισκέπτες του πάρκου, αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει σύντομα, αφού η πόλη σκοπεύει να κατασκευάσει ένα μνημείο για τους υπέρμαχους της κατάργησης της δουλείας και κατοίκους του Seneca Village, Albro και Mary Joseph Lyons και της κόρη τους Maritcha.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
20 αξιοθέατα φωτογραφημένα με φακούς που τα κάνουν να μοιάζουν με μακέτες-μινιατούρες
