Ευθύμης Κάλφας
Το ημερολόγιο γράφει 12 Σεπτεμβρίου του 1983 όταν περίπου 40.000 θεατές γεμίζουν κάθε γωνιά του γηπέδου του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ο Χρήστος Νικολόπουλος προσκαλεί σπουδαίους τραγουδιστές με τους οποίους έχει στο παρελθόν συνεργαστεί για μια μεγάλη γιορτή γύρω από τα τραγούδια που ο ίδιος έχει συνθέσει. Τραγουδιστές όπως ο Στράτος Διονυσίου, ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, η Ελένη Βιτάλη, η Γλυκερία και ο Λεωνίδας Βελής, επρόκειτο να ανέβουν στην σκηνή μαζί του.
Τέτοιες συναυλίες, εκτός από την καλλιτεχνική τους αξία, επιφύλασσαν και σημαντικό οικονομικό όφελος για τους δημιουργούς αφού οι ερμηνευτές, θέλοντας να τους τιμήσουν εμφανιζόταν δίχως να απαιτούν καμία απολύτως αμοιβή. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δε συνέβη στην περίπτωση του Νικολόπουλου λόγω μιας πολύ σημαντικής παράλειψης. Την ανάθεση της παραγωγής και της οργάνωσης την είχε αναλάβει ένας έμπειρος σε συναυλία παραγωγός ο οποίος όμως παραμονές της συναυλίας ήταν φανερά προβληματισμένος.
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΠΑΝΙΟ ΣΟΛΟ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΠΑΝΙΟ ΣΟΛΟ
Όπως είπε ο ίδιος στον Νικολόπουλο, όταν πήγε στην εφορία για να θεωρήσει τα εισιτήρια της συναυλίας, διαπίστωσε ότι μια παρτίδα, από δικό τους λάθος, έμεινε αθεώρητη. Το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί την επόμενη ημέρα, πηγαίνοντας στην εφορία να τα θεωρήσουν όμως κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο αφού οι διοργανωτές δεν το αντιλήφθηκαν εγκαίρως με αποτέλεσμα τα εισιτήρια αυτά να έχουν πουληθεί. Ο Νικολόπουλος ήταν αισιόδοξος πιστεύοντας ότι θα βρεθεί την επόμενη ημέρα λύση και συνέχισε να ρυθμίζει τις λεπτομέρειες για την αυριανή συναυλία. Δεν είχε υπολογίσει όμως κάτι πολύ σημαντικό. Την ελληνική γραφειοκρατία.
Την επόμενη ημέρα παραγωγός και Νικολόπουλος πήγαν στην εφορία και όταν φτάσανε στον αρμόδιο υπάλληλο εξηγώντας του το πρόβλημα, εκείνος τους είπε «Είστε σίγουροι ότι θέλετε να τα δηλώσετε;». Ο Νικολόπουλος αναρωτήθηκε πώς αλλιώς θα μπορούσε να λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα για να λάβει την απάντηση «900 εισιτήρια είναι. Μπορείτε να τα ανταλλάξετε με άλλα θεωρημένα στο ταμείο». Ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού θέλοντας να είναι νομοταγής δε θα μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο. Δήλωσε όλα τα εισιτήρια χωρίς όμως αυτό να δώσει λύση στο ζήτημα.
Λίγες ώρες πριν τη συναυλία
Το απόγευμα εκείνο επικρατούσε το αδιαχώρητο. Ο θεατές δεν σταματούσαν να εισέρχονται στο γήπεδο χωρίς όμως να μπορούν πλέον να βολευτούν. Στη βιογραφία του με τίτλο «Η ζωή μου, τα τραγούδια μου» ο Νικολόπουλος γράφει:
Θαρρείς και το γήπεδο ήταν «τρύπιο». Κάθε στιγμή και από κάθε γωνία πλήθος κόσμου έκανε την εμφάνισή του. Κόντευα να τρελαθώ από τη στεναχώρια μου βλέποντας όλη αυτή την κατάσταση που έμοιαζε ανεξέλεγκτη. Ήταν αδύνατο όλοι να χωρέσουν και να κάτσουν στις θέσεις τους. Μοιραία άρχισαν να διαμαρτύρονται, να φωνάζουν, να αποδοκιμάζουν και να προσπαθούν όπως, όπως να βολευτούν. Είχα τη φαεινή ιδέα το υπερυψωμένο πάλκο να είναι δίπλα ακριβώς στο πέταλο για να γίνουμε όλοι μια αγκαλιά και να περάσουμε μοναδικές στιγμές. Αυτά υπό κανονικές συνθήκες, αφού πλέον αισθανόμουν πάνω μου όλη τη δυσφορία των ακροατών.
Όλοι ηρέμησαν μόλις ξεκίνησε η μουσική. Ως διά μαγείας ξεκίνησαν όλοι να αγκαλιάζονται, να τραγουδούν και να χορεύουν. Στα highligts της βραδιάς, συγκαταλέγονται ο Νταλάρας και η Αλεξίου οι οποίοι ένωσαν τις φωνές τους τραγουδώντας αποσπάσματα από παλιά τραγούδια, ο Στράτος Διονυσίου είπε τον Σαλονικιό και η Βιτάλη το «Μια γυναίκα μπορεί».
ELENI VITALI-mia gynaika mporei -ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ -1987
1987-live-mia gynaika mporei-ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ
Λίγες ημέρες όμως μετά τη συναυλία τίποτα δε θα θύμιζε εκείνες τις στιγμές γεμάτης μουσική και χορό. Το σημείωμα της εφορίας έγραφε 7 εκατομμύρια και 200 χιλιάδες δραχμές πρόστιμο την ώρα μάλιστα που ο Νικολόπουλος είχε ήδη καταβάλει κοντά ένα εκατομμύριο για τις ζημιές του γηπέδου. Του επόμενους μήνες ακολούθησε ένα ατέλειωτο τρέξιμο για να αποδείξει το δίκιο του γυρνώντας από τη μια υπηρεσία στην άλλη για πάρα πολύ καιρό με μεγάλο άγχος και πίεση. Το μόνο βέβαια που κατάφερε να πετύχει ήταν να μειωθεί λίγο το ποσό. Σύμφωνα με τον Νικολόπουλο αυτό ήταν η αρχή για να χάσει την υγεία του.
Με πληροφορίες από τη βιογραφία «Χρήστος Νικολόπουλος – Η ζωή μου… τα τραγούδια μου» από τις εκδόσεις «Αλκυών»
