Μικροπράγματα
Songs That Saved Your Life, από τον Βαγγέλη Ρίσσου (2011)
Η πρώτη φορά που είδα τους Saint Etienne live ήταν το ’99 στη Θεσσαλονίκη, στον Μύλο. Εκείνη την περίοδο λειτουργούσε ακόμη ο ανοιχτός χώρος στο πίσω του μέρος για τις συναυλίες του καλοκαιριού.
Είχαμε λίγο άγχος με τη φίλη μου, γιατί φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη αργά το απόγευμα, λίγες ώρες πριν τη συναυλία. Εκτός από αυτό, πήραμε και λάθος λεωφορείο για το σπίτι, με αποτέλεσμα να τρέχουμε με τις τσάντες στη μέση του δρόμου κοιτώντας τα μπαλκόνια, μήπως και αναγνωρίσουμε το σπίτι των φίλων που θα μας φιλοξενούσαν.
Όλα ήταν ωραία όμως. Ήταν αρχές καλοκαιριού, εμείς ερχόμενοι από το νησί είχαμε ήδη μαυρίσει, είχαμε βάψει τα μαλλιά μας, οι φίλοι μας μας περίμεναν και εκείνο το Σαββατοκύριακο ήταν σαν τις πρώτες διακοπές μας.
Στη συναυλία περάσαμε υπέροχα. Τα τραγούδια των St.Etienne που τόσο αγαπούσαμε σηματοδοτούσαν ουσιαστικά το ξεκίνημα του καλοκαιριού και των διακοπών όλης της παρέας με τον καλύτερο τρόπο.
Στα παρασκήνια ζήτησα από την Sarah Cracknell να μου πει κάτι για το “Hobart Paving” που ήταν το αγαπημένο μου τραγούδι και αυτή μου έγραψε σε ένα χαρτί “Hobart Paving Is A Really Nice Guy…”
Γελάσαμε με τον τρόπο που πίστευε πως της επιτέθηκαν όλα τα κουνούπια της πόλης εκείνο το βράδυ, και μετά ένα παιδί της έδωσε το τηλέφωνο του, να μιλήσει με τον φίλο του που ήταν άρρωστος και δεν μπόρεσε να είναι εκεί.
Πριν από τρία χρόνια η φίλη μου η Σοφία που ήταν στο fan club τους, μου αγόρασε από το site τους ένα box με διάφορα ακυκλοφόρητα τραγούδια τους, και εκεί βρήκα το “We’re In The City” ηχογραφημένο από την συγκεκριμένη συναυλία. Δίπλα στον τίτλο, η Sarah θυμάται και πάλι την επίθεση από τα κουνούπια πάνω στη σκηνή.
Εκείνο το βράδυ, γυρνώντας στο σπίτι μετά την συναυλία, εγώ έβαψα ξανά τα μαλλιά μου, σε ένα πιο φυσιολογικό χρώμα, για να είμαι έτοιμος σε δυο μέρες να πάω στους γονείς μου και να με αναγνωρίσουν. Όταν έφτασα στο σπίτι για να τους δω, και ενώ ήμουν σίγουρος πως τίποτα δεν θα φαινόταν πια από τα δίχρωμα μέχρι πρότινος μαλλιά μου, είδα τον μπαμπά μου να διαβάζει την τοπική εφημερίδα. Στην τελευταία σελίδα, είχε κριτική της συναυλίας των St.Etienne και στην έγχρωμη φωτογραφία του άρθρου ήμουν εγώ με τους φίλους μου κάτω από την σκηνή, πολύχρωμοι και γελαστοί.
(Ψάχνοντας στο youtube, βρήκα το We’re In The City, ηχογραφημένο από εκείνο το live στην Θεσσαλονίκη, με τα σχόλια για τα κουνούπια!)
Saint Etienne | We’re In The City
From the limited edition compilation Boxette (2008).
