Βαγγέλης Γιαννίσης
Τι αντίκρισαν οι αστυνομικοί; Τι ρόλο έπαιζε η οικογένεια του θύματος; Γιατί δεν έχει αποδοθεί ακόμα δικαιοσύνη; Ποιος τελικά ήταν ο δολοφόνος;
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax.
Yπόθεση #33 – Charlie Chop-off
Manhattan, Μάρτιος 1972
Στη στέγη ενός κτιρίου στην East 121st Street του Manhattan ανακαλύπτεται το πτώμα ενός παιδιού. Πρόκειται για τον οχτάχρονο Douglas Owens, τον οποίο η μητέρα του είχε στείλει για μερικά θελήματα, μερικές μόλις ώρες νωρίτερα. Το κτίριο στο οποίο βρέθηκε το πτώμα του αγοριού βρισκόταν μονάχα δύο τετράγωνα απόσταση από το σπίτι του. Η νεκροψία έδειξε πως ο δράστης δολοφόνησε τον Douglas με 38 μαχαιριές, ενώ στη συνέχεια του έκοψε τα γεννητικά όργανα, τα οποία στη συνέχεια πήρε μαζί του. Έξι εβδομάδες αργότερα, ένα δεκάχρονο αγόρι, του οποίου τα στοιχεία δεν βγήκαν ποτέ στη δημοσιότητα, ωστόσο λέγεται πως έμοιαζε στην εμφάνιση με τον Douglas, θα βρεθεί βαριά τραυματισμένο στην είσοδο μίας πολυκατοικίας στο West Side του Manhattan. Ο δράστης τραυμάτισε σοβαρά το θύμα με πολλαπλές μαχαιριές, το βίασε και στη συνέχεια του έκοψε τα γεννητικά όργανα, τα οποία βρέθηκαν μερικές ώρες αργότερα από έναν αστυνομικό σε ένα κοντινό πάρκο. Μία παρέα παιδιών είχε βρει το κομμένο πέος του θύματος κι έπαιζε μαζί του. Το αγόρι επέζησε και κατόρθωσε να δώσει στην αστυνομία μία περιγραφή του δράστη, ο οποίος, αφού του συστήθηκε ως Michael, τον οδήγησε στον διάδρομο της πολυκατοικίας, με την υπόσχεση να του δώσει λεφτά. Το θύμα, επίσης, κατέθεσε πως ο δράστης κούτσαινε εμφανώς.
Στις 23 Οκτωβρίου 1972, η Mary Hubbard παρουσιάστηκε στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, προκειμένου να αναφέρει την εξαφάνιση του εφτάχρονου γιου της, Wendell. Ο Wendell έπαιζε στην αυλή της πολυκατοικίας στην οποία έμενε και, όταν δεν εμφανίστηκε, αφού η μητέρα του τον είχε φωνάξει από το παράθυρο του διαμερίσματός τους, η Mary άρχισε να φοβάται για τα χειρότερα, καθώς θυμόταν ότι πρόσφατα δύο αγόρια στην ίδια γειτονιά είχαν δεχθεί επίθεση από έναν άγνωστο. Οι φόβοι της θα επιβεβαιωθούν, όταν το πτώμα του Wendell θα βρεθεί αργότερα εκείνο το βράδυ, από μία παρέα παιδιών, στην ταράτσα της πολυκατοικίας. Το εννιάχρονο αγόρι είχε δολοφονηθεί με πολλαπλές μαχαιριές, ενώ ο δράστης, αφού έκοψε τα γεννητικά του όργανα, τα πήρε μαζί του. Κανείς από τους ενοίκους του κτιρίου δεν είχε δει ή ακούσει κάτι ύποπτο, το οποίο φυσικά και παραξένεψε τις αρχές, καθώς δεν ήταν λίγοι αυτοί που αναρωτήθηκαν πώς ήταν δυνατόν κανείς να μην άκουσε τις κραυγές για βοήθεια του αγοριού, ενώ ο άγνωστος δράστης το απήγαγε και στη συνέχεια δολοφόνησε.
Στις 6 Μαρτίου του 1973, τρεις μέρες πριν τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του πρώτου θύματος, ο δεκάχρονος Luis Ortiz εξαφανίζεται, όταν η μητέρα του τον στέλνει για ψώνια στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς. Την επόμενη ημέρα το πτώμα του θα ανακαλυφθεί στο υπόγειο μίας πολυκατοικίας στη West 106th Street. Ο δράστης τον είχε μαχαιρώσει 38 φορές και, για άλλη μία φορά, είχε ακρωτηριάσει τα γεννητικά όργανα του θύματός του. Αυτή τη φορά, ωστόσο, ο μυστηριώδης δολοφόνος δεν πέρασε απαρατήρητος και διάφοροι μάρτυρες έδωσαν την περιγραφή του: επρόκειτο για έναν λεπτόσωμο Λατίνο, 30 με 40 χρόνων, με ανάστημα 1,70 με 1,77 και μία κρεατοελιά στο αριστερό του μάγουλο.
Στις 17 Αυγούστου, περίπου στις 17:30, μία γυναίκα θα βρει το άψυχο σώμα του οχτάχρονου Steven Cropper, στον έκτο όροφο ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου. Ο δράστης είχε σηκώσει τη μπλούζα του αγοριού πάνω από το κεφάλι του και είχε κατεβάσει το παντελόνι μέχρι τα γόνατα. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα θύματα, ο Steven δεν έφερε ούτε τραύματα από μαχαίρι, ούτε ακρωτηριασμό στα γεννητικά όργανα. Ο δράστης τον σκότωσε τραυματίζοντάς τον με ξυράφι σε διάφορα σημεία του σώματος. Η νεκροψία/νεκροτομή δεν έδειξε σημάδια βιασμού. Η σύνδεση της δολοφονίας του Steven με τα υπόλοιπα θύματα δεν έγινε αμέσως, ωστόσο η αστυνομία συμπέρανε ότι το αγόρι δολοφονήθηκε από τον ίδιο δράστη, όταν μάρτυρες κατέθεσαν πως είδαν τον ύποπτο με την κρεατοελιά να μιλάει με μικρά παιδιά κοντά στο μέρος όπου έμενε το θύμα.
Μερικές ημέρες αργότερα, στις 21 Αυγούστου, η αστυνομία έκανε την πρώτη της μεγάλη σύλληψη, αυτή ενός εικοσιδυάχρονου Λατίνου, του “L” Gonzalez, ο οποίος εργαζόταν δοκιμαστικά στο ΝΕΝΑ Comprehensive Health Service Center και οι συνάδελφοί του πρόσεξαν την ομοιότητά του με το σκίτσο του υπόπτου. Σύντομα, οι φήμες εξαπλώθηκαν και η αστυνομία συνέλαβε τον Gonzalez. Κανείς από τους μάρτυρες, ωστόσο, δεν κατάφερε να τον αναγνωρίσει, έτσι οι κατηγορίες εναντίον του νεαρού αποσύρθηκαν. Έξω από το αστυνομικό τμήμα, ωστόσο, είχε συγκεντρωθεί πλήθος, με την πρόθεση να λιντσάρει τον Gonzalez, ο οποίος διέφυγε σε περιπολικό μεταμφιεσμένος ως αστυνομικός.
Στις 29 Αυγούστου, ο τριαντάχρονος Daniel Olivo καταδικάστησε σε φυλάκιση για τον βιασμό ενός πεντάχρονου αγοριού σε ένα πάρκο, μία εβδομάδα νωρίτερα. Ο Olivo είχε ύψος 1,70, σημάδια ακμής και, όπως ο ύποπτος, κούτσαινε. Αποδείχθηκε, ωτόσο, ότι δε βρισκόταν στο Manhattan τις ημερομηνίες των δολοφονιών.
Το τρίτο και τελευταίο όνομα στη λίστα των πιθανών υπόπτων είναι αυτό του Erno Soto. Δύο εβδομάδες έπειτα από τη δολοφονία του Luis Ortiz, μία γυναίκα τηλεφώνησε ανώνυμα στην αστυνομία, ισχυριζόμενη πως ο Soto ήταν ο δολοφόνος, που στο μεταξύ είχε γίνει γνωστός με το παρατσούκλι Charlie Chop-off. Αστυνομικοί προσπάθησαν να τον εντοπίσουν, ωστόσο η γυναίκα και ο ξάδερφός του ισχυρίστηκαν πως είχαν να τον δουν από τον περασμένο Νοέμβριο και, καθώς ο Soto ήταν ψηλότερος από τον ύποπτο, δεν ασχολήθηκαν ξανά μαζί του, μέχρι που το όνομά του ξαναήρθε στην επιφάνεια, το 1973.
Στις 24 Μαΐου, ο Soto πιάστηκε επ’ αυτοφόρω να προσπαθεί να απαγάγει ένα εννιάχρονο αγόρι, του οποίου οι γονείς το είχαν στείλει για δουλειές. Συνελήφθη και μεταφέρθηκε σε ψυχιατρική κλινική, προκειμένου να εξεταστεί η πνευματική του κατάσταση, καθώς απεδείχθη ότι συχνά μπαινόβγαινε ως ασθενής σε ψυχιατρικά νοσοκομεία. Οι μάρτυρες τον αναγνώρισαν ως τον δράστη, ενώ ο Soto ομολόγησε τη δολοφονία του Steven, όχι ωστόσο αυτές των υπόλοιπων αγοριών. Επιπλέον, το θύμα του δράστη, το οποίο επέζησε, δεν κατάφερε να τον αναγνωρίσει, ενώ σύμφωνα με τα αρχεία της ψυχιατρικής κλινικής στην οποία νοσηλευόταν, απεδείχθη πως ο Soto βρισκόταν στους χώρους της όταν δολοφονήθηκε ο Steven. Ο Soto διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια και μεταφέρθηκε σε μία ψυχιατρική πτέρυγα υψίστης ασφαλείας. Κρίθηκε αθώος για τις τέσσερις δολοφονίες.
Η αστυνομία διατηρεί μέχρι σήμερα ανοιχτό τον φάκελο των τεσσάρων δολοφονιών και, οι οποίες μέχρι σήμερα θεωρούνται επισήμως ανεξιχνίαστες.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυτά τα δύο αγόρια βίωσαν έναν απ’ τους πιο επίπονους τρόπους θανάτου. Ποιος τους σκότωσε όμως;
