Ευθύμης Κάλφας
Η εβδομαδιαία στήλη «Καρτ ποστάλ θανάτου» εξετάζει λιγότερο γνωστές ανεξιχνίαστες υποθέσεις (δείτε εδώ την πρώτη ιστορία). Τι αντίκρισαν οι αστυνομικοί; Τι ρόλο έπαιζε η οικογένεια του θύματος; Γιατί δεν έχει αποδοθεί ακόμα δικαιοσύνη; Ποιος τελικά σκότωσε το θύμα;
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax. (Γνωρίστε καλύτερα τον Βαγγέλη εδώ
Υπόθεση #12 – Η δολοφονία της Jennifer Beard
South Westland, Ιανουάριος 1970
Η μέρα είναι ιδανική για εκδρομή. Το ημερολόγιο δείχνει 3 Ιανουαρίου και το νότιο ημισφαίριο λιώνει κάτω από τις ακτίνες του καλοκαιρινού ήλιου. Ένα αμάξι διασχίζει τη γέφυρα του ποταμού Haast με πέντε επιβάτες: δύο γονείς και τα τρία παιδιά τους. Το οχτάχρονο κορίτσι που κάθεται πίσω από τον πατέρα της παρατηρεί τον ποταμό Haast να κυλάει νωχελικά από κάτω τους. Το γυμνό, άγριο τοπίο είναι μαγευτικό.
Το κορίτσι ζητάει από τους γονείς του να κάνουν μία στάση, ώστε να πάει τουαλέτα. Θα βγει από το αμάξι και θα κατηφορίσει προς την όχθη του ποταμού. Η μουσική από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου δραπετεύει μέσα από τα μισάνοιχτα παράθυρα και συνοδεύει το κορίτσι. Θα περάσουν μονάχα μερικές στιγμές πριν τη δει να κείτεται δίπλα στο ρέμα, ημίγυμνη. Δεν θα πλησιάσει -ντρέπεται και, φυσικά, δεν θέλει να ξυπνήσει τη γυναίκα. «Μπαμπά, είδα μία κυρία στην όχθη. Δε φοράει ρούχα. Νομίζω πως κοιμάται», θα πει μόλις γυρίσει στο αυτοκίνητο. Οι γονείς της, ωστόσο, δεν κατεβαίνουν από το αμάξι. Η οικογένεια θα συνεχίσει το δρόμο της και η Jennifer θα παραμείνει στη θέση της για άλλες δεκαέξι ημέρες.
Την ημέρα που το κορίτσι την ανακάλυψε, το σώμα της εικοσιπεντάχρονης Jennifer Beard βρισκόταν στην όχθη του ποταμού τέσσερις ημέρες. Η ζωή της τελείωσε πρόωρα σε εκείνο το σημείο την τελευταία ημέρα του 1969. Το παντελόνι και το εσώρουχό της είναι κατεβασμένα μέχρι τα γόνατα. Φοράει ακόμα τις μπότες της. Το μπλουζάκι και το σουτιέν της είναι τυλιγμένα γύρω από τον λαιμό της. Ο δράστης πιθανότατα την αιφνιδίασε από πίσω, ενώ εκείνη είχε σκύψει πίσω από έναν θάμνο για να κάνει την ανάγκη της. Άραγε, τον είδε; Πρόλαβε να γυρίσει και να κοιτάξει πίσω από τον ώμο της στιγμές προτού ένα ζευγάρι χέρια τυλιχτούν γύρω της; Τις τελευταίες στιγμές προτού η ζωή την εγκαταλείψει, παλεύοντας μάταια να απομακρύνει από πάνω της έναν άντρα δυνατότερο από εκείνη, ο νους της Jennifer ταξίδευε στους δικούς της, τους οποίους άφησε στην Ουαλλία, όταν πριν από μερικά χρόνια πήρε την απόφαση να μεταναστεύσει στην Αυστραλία για να γίνει δασκάλα, και τον αρραβωνιαστικό της, τον Reg, ο οποίος θα την περίμενε στο Milford, δίχως να υποψιάζεται ότι δεν θα ξανάβλεπε ποτέ τη γυναίκα που αγαπάει.
Άλλες έξι μέρες θα περάσουν. Το ποτάμι καλύπτει κι έπειτα ξερνάει το σώμα της Jennifer επανειλημμένα. Η υγρασία, τα ζιζάνια και τα τρωκτικά την κατατρώνε. Εκείνη, ωστόσο, περιμένει. Στο Milford, ο Reg Williams θα καταγγείλει την εξαφάνισή της στην τοπική αστυνομία. Θα καταθέσει στον επιθεωρητή Emmett T. Mitten πως είχαν αποφασίσει να εξερευνήσουν χωριστά το Νότιο Νησί και να συναντηθούν, αφού ο Reg ολοκληρώσει τα καθήκοντά του ως ομαδάρχης σε μία κατασκήνωση. Η έρευνα για τη Jennifer θα ξεκινήσει δίχως άλλη καθυστέρηση. Από τη λίμνη Moeraki, ο επιθεωρητής Mitten θα διευθύνει την έρευνα, η οποία θα καλύψει την έκταση από τον Παγετώνα Fox, μέχρι τις πηγές του Haast. Η επιλογή των τοποθεσιών δεν ήταν τυχαία: μάρτυρες είχαν δει τη Jennifer να επιβαίνει σε ένα γαλαζοπράσινο αυτοκίνητο μάρκας Vauxhall, το οποίο οδηγούσε ένας μεσήλικας άντρας, κοντά στον Παγετώνα.
Ένα γαλαζοπράσινο Vauxhall βρισκόταν βόρεια της γέφυρας του ποταμού Haast, σταθμευμένο στη Σ.Ε.Α. της περιοχής, λίγο μετά το μεσημέρι της 31ης Δεκεμβρίου 1969. Ο οδηγός, ένας μεσήλικος άντρας, προσπαθούσε να βάλει μπροστά τη μηχανή του αυτοκινήτου. Όταν τα κατάφερε, με τη βοήθεια μίας οικογένειας, κατευθύνθηκε νότια της γέφυρας κι έφτασε σε ένα συνεργείο, ζητώντας από τον μηχανικό να επισκευάσει τους συνδέσμους των ταχυτήτων. Το ίδιο αμάξι σταμάτησε σε άλλα δύο συνεργεία, στο Bruce Bay και στον Παγετώνα Fox, προκειμένου να επιδιορθωθεί και πάλι το πρόβλημα στους συνδέσμους.
Όταν η οικογένεια που βοήθησε τον οδηγό του Vauxhall καταθέτει τη μαρτυρία της στην αστυνομία, ο Mitten επικεντρώνει την έρευνα γύρω από τη γέφυρα του Haast. Την ίδια μέρα, στις 19 Ιανουαρίου 1970, η ομάδα των αστυνομικών ανακαλύπτει το ημίγυμνο πτώμα της Jennifer κρυμμένο ανάμεσα στη θαμνώδη βλάστηση κάτω από το βόρειο τμήμα της γέφυρας. Η αποσύνθεση στην οποία βρίσκεται το σώμα είναι προχωρημένη, εξαιτίας της υγρασίας, των υψηλών θερμοκρασιών και του νερού, με αποτέλεσμα η αιτία θανάτου να παραμένει αδιευκρίνιστη. Παρά την απώλεια του υοειδούς οστού από τον λαιμό της Jennifer, κάταγμα του οποίου θα επιβεβαίωνε τη θεωρία πως η γυναίκα στραγγαλίστηκε, η αστυνομία θα καταλήξει στο συμπέρασμα πως ο θάνατος προήλθε πιθανότατα από στραγγαλισμό, έπειτα από τη σεξουαλική κακοποίηση του θύματος.
«Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν υπολογιστικό δολοφόνο. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που σκότωσε παρορμητικά και στη συνέχεια πανικοβλήθηκε», θα πει ο επιθεωρητής Mitten.
Δεν είναι δύσκολο να ακολουθήσει κανείς τα τελευταία βήματα της Jennifer Beard. Προσπαθώντας να φτάσει στο Milford, όπου την περίμενε ο αρραβωνιαστικός της, η κοπέλα κάνει οτοστόπ. Ο οδηγός του γαλαζοπράσινου Vauxhall σταμάτησε και η Jennifer ανεβαίνει στο αμάξι, δίχως να υποψιάζεται πως κινδυνεύει. Η Νέα Ζηλανδία, άλλωστε, είναι μία χώρα με μηδαμινή εγκληματικότητα. Η κοπέλα αισθάνεται ασφαλής, δίπλα στον άγνωστο άντρα. Προτού περάσουν τη γέφυρα του Haast, η Jennifer ζητάει να σταματήσουν στη Σ.Ε.Α. προκειμένου να κάνει κάνει την ανάγκη της. Ο άντρας την ακολουθεί παρορμητικά και της επιτίθεται με σκοπό να τη βιάσει. Η νεαρή αντιστέκεται, φωνάζει κι εκείνος το μόνο που θέλει είναι να την κάνει να σωπάσει, να πάψει να κινείται. Σφίγγει τα χέρια του γύρω από τον λαιμό της. Σιωπή. Αφού η αδρεναλίνη που κυλάει στις φλέβες του στερεύει, τον καταλαμβάνει ο πανικός, καθώς συνειδητοποιεί τι έκανε. Παίρνει την κάμερα και το σακίδιο της κοπέλας και τρέχει μέχρι το Vauxhall, το οποίο ωστόσο δεν παίρνει μπροστά. Μία οικογένεια εμφανίζεται από το πουθενά και τον βοηθάει. Πόση προσπάθεια θα κατέβαλε για να μην υποψιαστούν ότι μερικά μέτρα μακριά βρίσκεται το σώμα της κοπέλας, την οποία μόλις είχε δολοφονήσει. Ο άντρας επιδιορθώνει το πρόβλημα κι έπειτα κατευθύνεται βόρεια οδηγώντας με μεγάλη ταχύτητα. Μετά από τις 3, όταν και ο μηχανικός στο συνεργείο του Παγετώνα Fox θα επιδιορθώσει το επίμονο πρόβλημα στους συνδέσμους, ο άντρας θα εξαφανιστεί.
Στις 22 Ιανουαρίου η αστυνομία θα ανακρίνει επί έξι ώρες τον Gordon Bray, κάτοχο ενός Vauxhall. Η αστυνομία είχε στα χέρια τις δύο μαρτυρίες ανθρώπων που είχαν δει τον Bray στη Σ.Ε.Α. της γέφυρας, αλλά και μία απόδειξη με το όνομά του, η οποία βρέθηκε στην τσέπη ενός παντελονιού, το οποίο εντοπίστηκε κοντά στο πτώμα της Jennifer Beard. Τα στοιχεία, ωστόσο, κρίνονται ανεπαρκή -καθώς το Vauxhall του Bray ήταν σκούρο μπλε και οι μάρτυρες που τον είδαν ήταν παιδιά- και ο ύποπτος αφήνεται ελεύθερος. Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, σε μία συνέντευξή του σε τοπική εφημερίδα, ο Bray θα ισχυριστεί πως βρέθηκε στην περιοχή μία ημέρα πριν τον θάνατο της Jennifer και ότι η αστυνομία ερεύνησε εξονυχιστικά το αυτοκίνητό του, δίχως να βρει κάτι. Ο Gordon Bray πέθανε το 2003, επιμένοντας στην αθωότητά του.
Τριάντα πέντε χρόνια έπειτα από τη δολοφονία, τον Σεπτέμβρη του 2005, ένας ντόπιος επιχειρηματίας, ο Wayne Williams θα καταθέσει στην αστυνομία πως ο Ron Hunter, εργάτης στο πριονιστήριο Hardy and Thompson στο Westport παραιτήθηκε μυστηριωδώς κι έφυγε δίχως να εισπράξει μισθούς δύο εβδομάδων, όταν η αστυνομία δημοσίευσε το σκίτσο του υπόπτου για τη δολοφονία της Jennifer, στις 30 Ιανουαρίου 1970. Τα ίχνη του Ron Hunter αγνοούνται και η αστυνομία πιστεύει πως ο σχεδόν ογδοντάχρονος άντρας ζει σήμερα εκτός Νέας Ζηλανδίας.
Η δολοφονία της Jennifer Beard θεωρείται από πολλούς ως η στιγμή που η Νέα Ζηλανδία έχασε την αθωότητά της. To 1970 έμελλε να είναι η χρονιά των τριών ανεξιχνίαστων υποθέσεων -της Jennifer Beard, της Olive Walker και των Jeanette και Harvey Crewe- οι οποίες στιγμάτισαν μία ολόκληρη χώρα. Έπειτα από τη Jennifer, τρεις άντρες και έξι γυναίκες θα δολοφονηθούν, κάνοντας οτοστόπ στη Νέα Ζηλανδία. H φιλόξενη χώρα των Kiwi δεν θα ήταν ποτέ ίδια.
* Διαβάστε ακόμα
