Βαγγέλης Γιαννίσης
Η νέα εβδομαδιαία στήλη «Κυνηγός εγκλημάτων» φέρνει στο σαλόνι σας γνωστές και μη υποθέσεις.
Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να δώσει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax.
Υπόθεση #1 – Δωμάτιο 348
Beaumont, Texas, Σεπτέμβριος 2010
Ο Greg Fleniken απολάμβανε μία σοκολάτα βλέποντας το Iron Man 2 στο κρεβάτι του δωματίου 348, στο MCM Eleganté Hotel στο Beaumont. Κάπνιζε, φροντίζοντας να μη λεκιάζει τα σκεπάσματα του κρεβατιού, στρώνοντας πάνω τους μία καθαρή πετσέτα. Στο χέρι του κρατούσε ένα μπουκάλι τζιτζιμπίρας, από το οποίο έπινε κάθε τόσο. Ήταν ένα ήσυχο βράδυ Τετάρτης κι o Greg είχε στείλει μόλις ένα email στη σύζυγό του, η οποία τον ρωτούσε αν είχε συμπληρώσει σωστά τη φορολογική της δήλωση. «Είναι μια χαρά, μωρό μου» ήταν τα τελευταία λόγια που θα της γράψει, προτού πεθάνει με τρόπο τόσο μυστήριο, που θα έπαιρνε στην αστυνομία σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο, ώστε να μάθει τον τρόπο αλλά και τον λόγο για τον οποίο ο Greg Fleniken θα άφηνε την τελευταία του πνοή σε αυτό το δωμάτιο ξενοδοχείου.
Το επόμενο πρωί, η Susie Fleniken κάλεσε το γραφείο του, φανερά ανήσυχη που ο Greg δεν της είχε τηλεφωνήσει ακόμα, όπως έκανε κάθε μέρα. Μιας κι ο Greg δεν είχε εμφανιστεί ακόμα στη δουλειά, δύο συνάδελφοί του πήγαν μέχρι το ξενοδοχείο. Καθώς δεν απαντούσε, φώναξαν τον μάνατζερ να ανοίξει την πόρτα του δωματίου 348. Βρήκαν τον Greg στο πάτωμα, νεκρό, πεσμένο μπρούμυτα, κρατώντας ένα τσιγάρο στο αριστερό του χέρι. Το δέρμα του είχε μπλαβιάσει και στον καβάλο της πιτζάμας του είχε σχηματιστεί ένας λεκές. Το -ζεστό- δωμάτιο δεν είχε σημάδια παραβίασης, ενώ το πορτοφόλι με έναν πάκο χαρτονομισμάτων βρισκόταν ακόμη στο παντελόνι του νεκρού. Στο σώμα του δεν υπήρχαν φανερές πληγές, ενώ κανείς δεν μπόρεσε να βρει χάπια για την καρδιά, τα οποία θα δικαιολογούσαν μία ξαφνική ανακοπή. Γιατί, δίχως φανερές πληγές, δίχως σημάδια διάρρηξης, δίχως κανένας από τα γειτονικά δωμάτια να έχει ακούσει κάτι, ο θάνατος του πενηνταπεντάχρονου Greg Fleniken δεν είχε άλλη εξήγηση. Πρέπει να πέθανε από ανακοπή.
Τα πάντα άλλαξαν στη διάρκεια της νεκροψίας-νεκροτομής, από τον Δρ. Tommy Brown. Τα μόνα φανερά εξωτερικά σημάδια στο πτώμα ήταν ένα γδάρσιμο στο μάγουλο -στο σημείο που το δέρμα βρήκε το χαλί του πατώματος- και μία πληγή στο όσχεο, η οποία έδειχνε σημάδια φλεγμονής, πρήξιμο και μελανιά, σαν κάποιος να είχε χτυπήσει τον νεκρό δυνατά στους όρχεις. Όταν ο Δρ. Brown άνοιξε τον Greg Fleniken, έμεινε με το στόμα ανοιχτό. Στο εσωτερικό του πτώματος βρήκε σημάδια εσωτερικής αιμορραγίας και τα σωθικά του είχαν διαλυθεί εντελώς, λες και ο Greg ήταν θύμα κάποιοι σοβαρού αυτοκινητιστικού ατυχήματος. Στομάχι, συκώτι και καρδιά είχαν τρυπηθεί, ενώ δύο πλευρά είχαν σπάσει. Η μόνη λογική εξήγηση, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, ήταν πως κάποιος είχε χτυπήσει θανάσιμα τον Greg Fleniken.
Ο επικεφαλής της έρευνας, ντετέκτιβ Scott Apple, βρισκόταν μπροστά στη δυσκολότερη υπόθεση της καριέρας του. Είχε ένα θύμα ανθρωποκτονίας, το οποίο είχε κακοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, που το εσωτερικό του σώματός του έμοιαζε λες και τον είχε πατήσει φορτηγό, δίχως ωστόσο να έχει κανένα απολύτως σημάδι στο εξωτερικό του. Πώς ήταν δυνατόν; Επίσης, πώς ήταν δυνατόν ο δράστης ή οι δράστες να κακοποίησαν τόσο βίαια τον Greg, δίχως να αφήσουν κανένα σημάδι στο δωμάτιό του; Εκτός, βέβαια, αν τον σκότωσαν κάπου αλλού και στη συνέχεια μετέφεραν το πτώμα του πίσω, στο δωμάτιο 348. Αλλά, για ποιο λόγο να σκοτώσει κανείς έναν άνθρωπο που σπάνια έβγαινε από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του, δεν έπινε, ούτε φλέρταρε με γυναίκες στο μπαρ;
Οι πρώτες υποψίες στράφηκαν στους ενοίκους του διπλανού δωματίου 349, στο οποίο έμενε μία ομάδα ηλεκτρολόγων, οι οποίοι είχαν έρθει για μία σύντομη επίσκεψη σε μία από τις εταιρείες πετρελαίου της πόλης. Το βράδυ της δολοφονίας του ο Greg είχε κάψει κατά λάθος μία ασφάλεια, ψήνοντας ποπκόρν στον φούρνο μικροκυμάτων του δωματίου του, με αποτέλεσμα το ρεύμα να πέσει στο διπλανό δωμάτιο, αλλά και σε άλλα, στον κάτω όροφο. Ήταν πιθανό ένας από τους ηλεκτρολόγους, μεθυσμένος, να πήγαινε να ζητήσει τον λόγο στον Greg και πάνω στον καυγά, να τον ξυλοκοπούσε μέχρι θανάτου; Ο Apple μίλησε με τους πέντε ηλεκτρολόγους, οι οποίοι έδειξαν πρόθυμοι να βοηθήσουν στην έρευνα. Κανείς τους δεν είχε ιδέα τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, ενώ παράλληλα δεν υπήρχε τίποτε τόσο βαρύ στο δωμάτιό τους, με το οποίο θα μπορούσαν να είχαν συνθλίψει τον Greg. Η έρευνα έπεσε σε αδιέξοδο, μέχρι που τον Απρίλιο του 2011, η Susie Fleniken επικοινώνησε με τον ιδιωτικό ντετέκτιβ Ken Brennan.
O Brennan ταξίδεψε τον ίδιο μήνα στο Lafayette της Louisiana, όπου έμενε η Susie. Όταν τη ρώτησε αν υπήρχε κάποια λεπτομέρεια που δεν της πήγαινε καλά στην υπόθεση, εκείνη απάντησε ότι ήταν παράξενο που το δωμάτιο ήταν ζεστό όταν βρήκαν τον Greg, καθώς συνήθιζε να αφήνει το κλιματιστικό ανοιχτό όλο το βράδυ. Σιχαινόταν τη ζέστη. Επίσης, κάπνιζε με το δεξί, καθώς ήταν δεξιόχειρας -το τσιγάρο είχε βρεθεί στο αριστερό του χέρι. Ο Brennan ταξίδεψε στο Beaumont και συναντήθηκε με τον Scott Apple, με τον οποίο μοιράστηκε τις παρατηρήσεις του. Ο Βrennan πίστευε πως η διακοπή του ρεύματος σταμάτησε τη λειτουργία του κλιματιστικού και ο Greg Fleniken ξέχασε να το ανάψει ξανά όταν το ρεύμα επανήλθε, μετά τις 20.30, όταν δηλαδή τον επισκέφτηκε ο ηλεκτρολόγος του ξενοδοχείου, πιθανότατα επειδή η θερμοκρασία του δωματίου δεν είχε ακόμα προλάβει να ανέβει. Όσο για το τσιγάρο; Η πιθανότητα ο δράστης να ‘έστησε’ το πτώμα, τοποθετώντας το τσιγάρο στα δάχτυλα του φαινόταν λιγότερο πιθανή, οπότε υπέθεσε πως ο Greg πήγε να σηκωθεί από το κρεβάτι και να απλώσει το χέρι, για να πιάσει το πόμολο της πόρτας, οπότε για να το κάνει αυτό, έπρεπε να μεταφέρει το τσιγάρο στο αριστερό.
Ο Brennan πίστευε πως η λύση του μυστηρίου κρυβόταν στην παρέα των ηλεκτρολόγων. Η μόνη λογική εξήγηση ήταν πως είτε ήξεραν κάτι, είτε ήταν υπεύθυνοι για τον θάνατο του Greg Fleniken. Όταν γύρισε στο Beaumont, ένα μήνα αργότερα, οι ηλεκτρολόγοι είχαν αναχωρήσει εδώ και καιρό, ωστόσο ο Brennan αποφάσισε να επισκεφτεί τον εταιρεία στην οποία εργάστηκαν, προκειμένου να μιλήσει με τους συναδέλφους τους. Αν οι ηλεκτρολόγοι ήξεραν, ήταν πιθανό κάποιος από αυτούς να είχε ανοίξει το στόμα του. Ένας από τους συναδέλφους δεν είχε ακούσει τίποτε για τον θάνατο στο ξενοδοχείο, ωστόσο κάτι είχε πάρει το αυτί του για έναν πυροβολισμό σε μία αποθήκη. Οι κεραίες του Brennan τεντώθηκαν.
Επέστρεψε στο ξενοδοχείο με τον Apple και την ομάδα του κι άρχισαν να ψάχνουν για μία σφαίρα στο δωμάτιο 348. Έπειτα από αρκετή ώρα έρευνας, εντόπισαν ένα βαθούλωμα στον τοίχο, το οποίο είχε γεμίσει με στόκο. Στον διπλανό τοίχο υπήρχε μία πόρτα, η οποία οδηγούσε στην τουαλέτα και το βαθούλωμα θα μπορούσε να είχε προέλθει από χτύπημα του πόμολου, κάθε φορά που άνοιγε η πόρτα. Το πόμολο, ωστόσο, δεν έπεφτε πάνω στο βαθούλωμα, όταν η πόρτα άνοιγε. Ο Brennan ζήτησε να εξετάσουν το διπλανό δωμάτιο, στο οποίο έμεναν οι ηλεκτρολόγοι. Στη μεσοτοιχία ανακάλυψαν μία ίδια τρύπα, καλυμμένη με ξεραμένη οδοντόκρεμα. Όταν η Σήμανση αφαίρεσε την οδοντόκρεμα και τον στόκο, έριξαν μία ακτίνα λέιζερ, η οποία πέρασε μέσα από τις δύο τρύπες και κατέληξε στο κρεβάτι. Εκεί όπου βρισκόταν ο Greg Fleniken, βλέποντας το Iron Man 2, το βράδυ που δολοφονήθηκε.
Αν, όμως, ο Greg Fleniken είχε πυροβοληθεί, πώς ήταν δυνατόν ο Δρ. Brown να μην είχε δει το τραύμα εισόδου; Ο Brennan προσπάθησε να πείσει τον Brown να προχωρήσει στην εκταφή του πτώματος, ωστόσο εκείνος δυσανασχέτησε, λέγοντας πως δεν υπήρχε περίπτωση ο νεκρός να είχε πυροβοληθεί. Εξετάζοντας τις φωτογραφίες, ο Brennan κατάλαβε πως το τραύμα στο όσχεο ήταν το σημείο εισόδου της σφαίρας, η οποία στη συνέχεια πέρασε μέσα από το παχύ έντερο, το στομάχι, το συκώτι και την καρδιά του Greg Fleniken. Ο ιατροδικαστής είχε κάνει μία αβλεψία, η οποία παραλίγο να επιτρέψει στους ενόχους να τη γλιτώσουν.
Ο Brennan με τον Apple ταξίδεψαν μέχρι το Wisconsin για να μιλήσουν με τον Tim Steinmetz, έναν από τους ηλεκτρολόγους που έμεναν στο δωμάτιο 349. Ο Steinmetz έδωσε την κατάθεσή του, στην οποία δεν ανέφερε τίποτα για τον πυροβολισμό, κι αφού μονόγραψε κάθε σελίδα και στη συνέχεια την υπέγραψε, αφού ο ίδιος τη διάβασε για να εντοπίσει τυχόν παραφωνίες, οι αστυνομικοί τον κατηγόρησαν για ψευδή κατάθεση και τον ανάγκασαν να τους πει ό,τι έγινε το βράδυ της 15ης Σεπτεμβρίου 2010. Τρεις από τους ηλεκτρολόγους έπιναν μπίρα στο δωμάτιο του Lance Mueller, όταν ο τελευταίος ζήτησε από τον Trent Pasano να πάει στο αμάξι του και να φέρει ένα μπουκάλι ουίσκι και το Ruger των 9 χιλιοστών. Όταν ο Pasano επέστρεψε, ο Mueller πήρε το όπλο κι άρχισε να παίζει, σημαδεύοντας τους συναδέλφους του, όταν ξαφνικά, το πιστόλι εκπυρσοκρότησε. Ο Pasano επέστρεψε στο δωμάτιό του, ενώ οι Mueller και Steinmetz πήγαν στο μπαρ. Κανείς τους δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει αν κάποιος βρισκόταν στο διπλανό δωμάτιο κι αν όλα ήταν καλά. Ο Pasano επιβεβαίωσε την κατάθεση. Είχε έρθει η σειρά του Mueller να ομολογήσει.
Οι Apple και Brennan έβαλαν τον Steinmetz να τηλεφωνήσει στον Lance Mueller και ηχογράφησαν τη συνομιλία. Ο Mueller ομολόγησε έμμεσα. Στις 12 Οκτωβρίου 2012, ο Brennan μαζί με τη Susie Fleniken ταξίδεψαν μέχρι το Beaumont προκειμένου να ακούσουν την ποινή που θα επέβαλε ο δικαστής στον δράστη. Ο Lance Mueller καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 10 ετών. Η Susie Fleniken είχε την ευκαιρία να του μιλήσει στη διάρκεια της δίκης.
«Περίμενα πάνω από δύο χρόνια για να σε κοιτάξω κατάματα και να σου μιλήσω. Δεν είχες ποτέ σκοπό να πεις την αλήθεια… Τον δολοφόνησες. Όχι, δεν το έκανες εξεπίτηδες, αλλά τον δολοφόνησες με κάθε ψέμα σου, με κάθε προσπάθεια να καλύψεις τα ίχνη σου, ξανά και ξανά… Είδες να μεταφέρουν το σώμα του την επόμενη μέρα με το φορείο. Ήξερες πως τον σκότωσες. Ήταν ένα τίποτα για σένα. Αλλά ήρθε η ώρα να πληρώσεις. Δε θα σταματούσα να σε κυνηγάω, μέχρι να σε βρω. Και σε βρήκα, δολοφόνε του Greg. Και σε έφερα στη δικαιοσύνη».
