Υπήρξε συνωμοσία εναντίον του Μάικλ Τζάκσον; Μερικές πιθανές αποδείξεις που έκρυψαν τα ΜΜΕ

Πριν 24 χρόνια, ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος είχε γράψει στις “Επιλογές” της Ελευθεροτυπίας, ένα άρθρο για την πρώτη καταγγελία, αυτήν του ’93 με τίτλο “Ο Μάικ Πάει Μπορντέλο: Το μπορντέλο του νεοπουριτανισμού ανθεί”:

“Στη χώρα όπου τα παιδιά γεννιούνται ενήλικες και γερνούν αστραπιαία μπροστά στις αλλεπάλληλες εικόνες της ωμότητας (το αίμα της TV, την pop porn, τους έφηβους που διακινούν κρακ, τους runaways, τα όπλα σαν παιχνίδι των γκέτο, την απόλυτη εμπορευματοποίηση των πάντων), τα παιδιά αντιμετωπίζονται σαν αγγελούδια. Τη στιγμή που το αμερικανικό way of life έχει σκοτώσει κάθε έννοια παιδικότητας, όλοι υπερασπίζονται την αθωότητα των παιδιών σε βαθμό υστερίας. Από ευθυνοφοβία. Και υποκρισία! Αυτοί που καταναλώνουν το σίριαλ Τζάκσον (με ένα “μιξαζ” πουριτανισμού και ηδονοβλεψίας: Τι άθλιο φαΐ, κρίμα που μας τελείωσε) είναι οι ίδιοι που δέχονται με απάθεια τους ιλιγγιώδεις αριθμούς της πορνείας. Αυτό το θεωρούν δεδομένο».

Ο Νίκος Νικολαϊδης, τακτικός σχολιαστής του LIFO.gr από το Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ μας έστειλε το εξής κείμενο:

Ο MICHAEL JACKSON ΚAΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ

Τα στοιχεία που ακολουθούν είναι από ένα εικοσάχρονο αρχείο που διατηρώ για τη σχέση του καλλιτέχνη με τα Αμερικανικά μίντια. Παρότι δεν υπήρξα μεγάλος θαυμαστής της μουσικής του, θεωρώ ότι ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος πούλησε μισό δισεκατομμύριο δίσκους, βρέθηκε για μεγάλο διάστημα στο επίκεντρο της Αμερικανικής αλλά και παγκόσμιας μουσικής σκηνής επηρεάζοντας τη ζωή εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο, στιγματίστηκε όσο κανείς άλλος από τα μίντια και αξίζει να γραφτούν λίγα λόγια για τη ζωή και το έργο του από τη φωτεινή πλευρά του φεγγαριού.

18  Σημεία

Εάν κάποιος κάνει μια στοιχειώδη ανάγνωση του τελευταίου βιβλίου της Aphrodite Jones, το Michael Jackson Conspiracy, ένα βιβλίο που παρουσιάζει νομικά ντοκουμέντα από τη δίκη του Τζάκσον θα δει ότι για δεκάδες πράγματα για τα οποία είχε κατηγορηθεί μέσα από τα μίντια, όχι μόνο είναι αθώος αλλά αυτοί που τον κατηγορούσαν ήταν ή βρέθηκαν να είναι ένοχοι. Την ίδια στιγμή οτιδήποτε θεωρείτο θετικό ή λειτουργούσε για να αναδείξει την ανθρωπιά του, τα ίδια αυτά μίντια το έθαβαν συστηματικά.

Michael Jackson IS INNOCENT!Aphrodite Jones COVERED MICHAEL’S TRIAL in 2005.HE WAS FRAMED!THE TRUTH!

APHRODITE JONES COVERED MICHAEL JACKSON’S TRIAL BACK in 2005. HER DOCUMENTARY CALLED ” TRUE CRIMES WITH APHRODITE JONES” WILL BE RELEASED IN APRIL 2010 and IT WILL PROVE THAT MICHAEL JACKSON WAS FRAMED, THAT HE WAS INNOCENT AND THAT HE DIED AN INNOCENT MEN!

 

Για παράδειγμα:

1 ) Η γυναίκα που τον είχε κατηγορήσει ότι είχε πειράξει το παιδί της, κατηγορήθηκε αργότερα για απάτη και ψέμματα για χρήματα που είχε κρύψει από τις αστυνομικές αρχές της πόλης του Λος Άντζελες. Το στοιχείο αυτό ποτέ δε δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες. Ήταν οι κατηγορίες εναντίον του που δημοσιεύονταν συνέχεια παρότι είχε βγει αθώος.

2 ) Όποτε κάποιος μάρτυρας επισκεπτόταν το δικαστήριο και έλεγε καλά πράγματα για τον Τζάκσον, τα μίντια τον αγνοούσαν ακόμη κι αν αυτός ο μάρτυρας ήταν σούπερ-διάσημος. Ο Μάικλ δεν υπήρξε αθώος μέχρι να αποδειχτεί ένοχος. Ούτε αντιμετωπίστηκε ως αθώος με το πέρας της δίκης του. Για τα μίντια ο Τζάκσον ήταν πάντα ένοχος.

3 ) Η οικογένεια που τον κατηγόρησε το 2005, χρησιμοποίησε τον ίδιο δικηγόρο με αυτόν που είχε χρησιμοποιήσει η πρώτη οικογένεια το 1993, αλλά ο δικηγόρος αυτός, όταν ο γνωστός δημοσιογράφος Λάρι Κινγκ (του CNN) τον είχε ρωτήσει αν οι κατηγορίες ήταν αλήθεια, του είχε απαντήσει ότι “όλα είναι ψέμματα κι ότι το κάνανε για τα λεφτά “.

4 ) Τα μίντια ποτέ δε μιλήσανε για το 20% της διαθήκης του που πήγαινε σε ιδρύματα. Η περιουσία του Μάικλ, ο τζίρος από την κινητή και ακίνητη περιουσία του για τα 40 χρόνια επαγγελματικής του ζωής είχε αγγίξει τα 2 δις δολάρια. Γύρω στα $100 εκατομμύρια για κάθε γνωστό του τραγούδι και $1 δις μόνο απ τη συλλογή τραγουδιών των Μπιτλς των οποίων είχε τα δικαιώματα.

Beatles Catalog

Michael Jackson purchased The Beatles publishing rights back in 1985.

5 ) Ποτέ δε βρέθηκαν internet files, χαρακτηριστικό ανθρώπων που κατηγορούνται μ’ αυτά που τον κατηγορούσαν.

6 ) Τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που βοήθησε χρηματικά και άλλα τόσα που πέρασαν από το κτήμα του (που είχε αγοράσει από τον Πολ Μακάρτνεϊ των Μπιτλς) λίγο μετά το ντουέτο τους “Say Say Say”), στο χωριουδάκι Λος Όλιμπος κοντά στο Λος Άντζελες, όταν αυτός δεν ήταν καν εκεί.
Επειδή ποτέ δε το διαφήμιζε, και τα μίντια ποτέ δε το ανέφεραν έστω και μια φόρα, το γεγονός αυτό έχει περάσει στα ψιλά και έχει παντελώς αγνοηθεί από τους πάντες. Τα νούμερα όμως είναι αστρονομικά. Οποιοσδήποτε άλλος άνθρωπος να ήταν θα είχε βραβευθεί με το Νόμπελ Ειρήνης. Ο Τζάκσον αγνοήθηκε από τα αμερικανικά μίντια.

7) Κάθε φορά που έκανε συναυλία στο εξωτερικό επισκεπτόταν κάποιο νοσοκομείο για να γνωρίσει από κοντά και σε πολλές περιπτώσεις να συμπαρασταθεί χρηματικά σε άρρωστα παιδιά. Παρότι οι περιπτώσεις ήταν χιλιάδες ποτέ του δε του αναγνωρίστηκε όχι γι αυτόν αλλά για να το ξέρει ο κόσμος και όπως κάνουνε για φοβερά αμφιλεγόμενες καλλιτεχνικές προσωπικότητες όπως η Ατζελίνα Τζολί που έχουν κάνει πολύ-πολύ λιγότερα αλλά διαφημίζονται συνέχεια.

8 ) Ο κόσμος που βρισκόταν έξω από το δικαστήριο ήταν αγανακτισμένος που τα δημοσιογραφικά επιτελεία που είχαν κατασκηνώσει εκεί είχαν αποφύγει δυο ντουζίνες άτομα που είχαν δηλώσει μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου ότι δεν υπήρχε τίποτα κυνικό στη ζωή του Τζάκσον. Είχαν γίνει επεισόδια εναντίον τηλεοπτικών συνεργείων αλλά όλα είχαν αποκρυφτεί απ το τηλεοπτικό κοινό.

9 ) Τον κατηγορούσαν ότι του είχε γλιστρήσει για λίγα δευτερόλεπτα το μωρό του σε μπαλκόνι ξενοδοχείου (όχι από αμέλεια, ούτε από απροσεξία αλλά στην προσπάθεια του να το δείξει στο κοινό που είχε κατασκηνώσει έξω απ το ξενοδοχείο του) στο Βερολίνο. Το επεισόδιο αυτό τα μίντια το δείχνανε συνέχεια και μάλιστα σε αργή κίνηση για να μεγεθύνεται το “λάθος” του, ποτέ όμως δε μιλήσανε για τον διάσημο κιθαρίστα Έρικ Κλάπτον που του είχε πέσει το μωρό από παράθυρο ξενοδοχείου και είχε σκοτωθεί.

10) Στα μίντια του έκαναν συνέχεια πλάκα για την εμφάνιση του, τις πλαστικές εγχειρήσεις που είχε κάνει αρχίζοντας από μια αναγκαστική μετά από ένα ατύχημα που είχε σε ένα διαφημιστικό της Πέρσι (τον είχε σώσει ο γιος του Μάρλον Μπράντο, ο Μικο, ο οποίος δούλευε για τον Τζάκσον ως σωματοφύλακας του) αλλά ποτέ δεν έκαναν παρόμοια πλάκα στην Σερ, τις φίλες του Μάικλ, Λίζα Μινέλι, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Τζέιν Φόντα ή τον Μικ Τζάγκερ, που όλοι τους είχαν κάνει παρόμοιες πλαστικές επεμβάσεις την ίδια ακριβώς περίοδο.
Τον έλεγαν υποτιμητικά γκέι (γιατί ξέρανε ότι στη μαύρη “γκέτο” κουλτούρα το να είσαι γκέι θεωρείτο μέχρι προσφάτως ταμπού).

11 ) Δε τον αποκαλούσαν με το κανονικό του όνομα αλλά με το υποτιμητικό “Γουάκο Τζάκο” που μπορεί να αποδοθεί στα Ελληνικά ως ο ” Παράξενος” ή “Περίεργος” Τζάκσον. Αυτό φυσικά επηρέαζε τους πάντες και τα πάντα, κάνοντας ανθρώπους που κάποτε ήταν κοντά του να τον εγκαταλείψουν. Η Μπρούκ Σίλντς έδωσε ένα σόου στην κηδεία του όταν μεταξύ δακρύων εξιστορούσε τι καλά φιλαράκια ήταν. Αυτό που ξέχασε να πει είναι ότι είχε να του μιλήσει είκοσι χρόνια από τον όγδοο γάμο της Ελίζαμπεθ Τέιλορ, το ’91.

12 ) Προγράμματα όπως η δημοφιλής εβδομαδιαία σάτιρα “Saturday Night Live” και το τηλεοπτικό/ραδιοφωνικό Howard Stern, του κάνανε συνέχεια πλάκα. Ο Howard Stern είχε κολλημένη στο τοίχο του στούντιου του τεράστια αφίσα καρικατούρα του Τζάκσον με υποτιμητικά σχόλια και το σλόγκαν-λόγκο του προγράμματος του “Howard Stern / King of All Media” ένας εμμέσως αλλά οξύτατος σχολιασμός στον άτυπο τίτλο του Τζάκσον ως “King of Pop”.
Η αντιπαράθεση είχε ξεκάθαρα θρησκευτικές διαστάσεις, αλλά κανείς δε μίλαγε…

13 ) Ποτέ δε μιλήσανε για το βίντεο SCREAM και τι συμβόλιζε. Γιατί μετά από χρόνια συνεργάστηκε με την αδελφή του την Τζανετ Τζάκσον, η γιατί είχε το “έθνος του μισοφέγγαρου του Λούη Φαρακχαν” για ασφάλεια όταν έκαναν τα γυρίσματα του πιο ακριβού βίντεο ποτέ (κόστους $7 εκατομμυρίων) μόνο με μαύρους καλλιτέχνες, και τι συμβόλιζε εκείνος ο φαλακρός στο δελτίο ειδήσεων στην οθόνη του διαστημόπλοιου

(εδώ στο 3:14)

Michael Jackson, Janet Jackson – Scream (Official Video)

Music video by Michael Jackson performing Scream. © 1995 MJJ Productions Inc.

Αυτά συζητούνταν μοναχά μεταξύ μαύρων. Ποτέ στα μίντια. Μόνο στο γκέτο, την εποχή του ματωμένου Μπρούκλιν, τους λόγους που ο Κορνελ Γουεστ κι ο ραβίνος Μάηκ Λέρνερ, του περιοδικού Tycoon στο Σαν Φρανσίσκο, είχανε γράψει το κοινό τους βιβλίο.

14 ) Ποτέ δε μιλήσανε για το τραγούδι “They doing’t care about us” και τους στίχους “jew me – sue me – everybody do me… ”
Σε ένα κάπως απίστευτο βίντεο, μέσα σε ιδιωτικό αεροπλάνο, ο θρυλικός σκακιστής, Αμερικανός Μπόμπι Φίσερ, καθ’ οδόν να γίνει Ισλανδός πολίτης από την Ιαπωνία, όπου είχε διαφύγει μετά το ’92 όταν είχε σπάσει το Αμερικανικό εμπάργκο στη Γιουγκοσλαβία παίζοντας παρτίδα σκάκι με το διάσημο αντίπαλο του, τον πρώην Σοβιετικό Σπάσκι, αναφέρεται στον Μάικλ Τζάκσον γι’ αυτό ακριβώς το τραγούδι και τι τραβούσε ο κακομοίρης τραγουδιστής, αναφέρεται και σε μια ταινία με πρωταγωνιστή τον ελεεινό και μέτριο ηθοποιό Τζορτζ Κλούνεϊ επίσης κάνουνε πλάκα στον Τζάκσον.

YouTube

No Description

Το γεγονός ότι η πασίγνωστη νομικός-δημοσιογράφος του Assosiated Press, Λίντα Ντίτς, τον αποκήρυξε νεκρό την επομένη (μιλάμε για άρθρο που είχε δημοσιευτεί στο SF Chronicle το 1993) αποδεικνύει το μίσος που είχαν κάποιοι δημοσιογράφοι απέναντι του. Η Ντίτς είναι από τις πιο γνωστές νομικούς-δημοσιογράφους. Δίνει συνέχεια διαλέξεις σε διάφορα δημοσιογραφικά συνέδρια. Δυο χρόνια αργότερα το SF Examiner δημοσιεύει άρθρο της Ρόμπιν Ίσνερ ότι ο Τζάκσον έχει καρδιακά προβλήματα. Ένοχος, άρρωστος και τρελός δηλαδή μέχρι να σπάσει. Ο Τζάκσον έβγαινε συνέχεια στην αντεπίθεση παρότι εντελώς μόνος του. “Αυτά έλεγε ο Χριστός και τον σταυρώσανε” τους απαντούσε.

15 ) Την σχέση του με το NAACP.

Τον αγώνα του να πολεμήσει τον ρατσισμό στο MTV τα πρώτα χρόνια του καλωδιακού καναλιού, εκβιάζοντας ότι θα ματαιώσει την κυκλοφορία του μουσικού του βίντεο “Θρίλερ” το 1982 (του πιο ακριβού βίντεο εκείνη την εποχή, πραγματική επανάσταση και το πρώτο που συναγωνιζόταν τη λεγόμενη “Βρετανική Εισβολή”, συγκροτημάτων από τη Βρετανία όπως οι Γιουρίθμικς, Ντιπές Moντ, Ντούραν Ντούραν, Κιούρ κοκ, που γίνανε διάσημα στην Αμερική μόνο και μόνο επειδή σε αντίθεση με τα αμερικανικά γκρούπ είχαν δικά τους βίντεο, δε χρησιμοποιούσαν άλλους μαύρους καλλιτέχνες, και ενώ κι ο ίδιος προερχόταν από την εταιρεία Μοτάουν που για χρόνια τύπωνε λευκό μοντέλα στα εξώφυλλα δίσκων που τραγουδούσαν μαύροι τραγουδιστές γιατί κινδύνευε η εμπορικότητα των δίσκων.

Κι όχι μόνο τα εξώφυλλα δίσκων,αλλά και περιοδικών. Στις 27 Νοεμβρίου του ’79, το γνωστό περιοδικό “Rolling Stone” κι ο εκδότης του Τζαν Γουενερ απαντούσε στον ατζέντη του Μάικλ πως “θεωρήσαμε ότι δε του αξίζει να γίνει εξώφυλλο για το νέο του δίσκο “Off the Wall “‘. Λίγες μέρες αργότερα όμως ο δίσκος ανακηρυσσόταν ένας από τους πιο εμπορικούς στη ιστορία κι αυτό που επακολούθησε τρία χρόνια αργότερα ήταν το ανεπανάληπτο άλμπουμ “Θρίλερ”, ο πιο πετυχημένος δίσκος όλων των εποχών. Υπάρχουν βίντεο με την Jones και τον φανταστικό δικηγόρο του Τζάκσον, τον Tom Meserau στο youtube. Είναι συγκλονιστικά. Όλα αυτά που τον κατηγορούν είναι μια απάτη:

Aphrodite Jones and Thomas Mesereau

http://www.nimmer.net Aphrodite Jones and Thomas Mesereau discuss her new book, “Michael Jackson Conspiracy” at a Borders book signing. For more information, go to www.AphroditeJones.com… This footy was shot by Larry Nimmer who worked for Tom Mesereau during the trial and produced the Neverland Video Tour, narrated by Nimmer at the trial.

16 ) Υπάρχει βιβλίο το “FREAK” το οποίο είναι μια λίστα μόνο με αρνητικά σχόλια, όλα ψέμματα, για τον Τζάκσον.

17 ) Η συνεχής και ανελέητη πλάκα για το χρώμα του δέρματος του, το οποίο είχε ασπρίσει από μια αρρώστια του δέρματος που λέγεται “Βιτιλίγκο” (όπως προφέρεται στα Αγγλικά), μια ασθένεια που επηρεάζει το βαθμό μελανίνης που έχει το ανθρώπινο δέρμα με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να φοράει γάντι στο ένα χέρι και να αποφεύγει όσο το δυνατόν και για το υπόλοιπο της ζωής του, τις ακτίνες του ήλιου (γι αυτό κυκλοφορούσε πάντα με ομπρέλα στις εξόδους του).

18 ) Τέλος η ταινία ντοκουμέντο για τη ζωή του Τζάκσον από τον αγγλο-πακιστανό δημοσιογράφο Μάρτιν Μπασίρ το 2003.
Για πολλούς μήνες ο Μπασίρ επισκεπτόταν τον Τζάκσον στο σπίτι του – το ράντζο Νέβερλαντ – αλλά και αλλού παίρνοντας του συνεντεύξεις με σκοπό να δείξει ποιος είναι ο πραγματικός χαρακτήρας του καλλιτέχνη. Τον έλουζε με κοπλιμέντα για να τον πλησιάσει και να του πάρει απαντήσεις σε πολύ προσωπικές ερωτήσεις που του έκανε.
Όταν όμως προβλήθηκε η ταινία, ο Μπασίρ είχε αφαιρέσει σχεδόν ότι θετικό είχε πει η είχε παρουσιάσει ο Τζάκσον και με κατάλληλο μοντάζ είχε δημιουργήσει μια απίστευτα διαστρεβλωμένη εικόνα της ζωής του.
Αμέσως ο Μάικλ διαμαρτυρήθηκε παρότι η ζημιά είχε γίνει, απαιτώντας να προβληθούν στιγμιότυπα από την ίδια ταινία που είχε κινηματογραφήσει ένας δικός του κάμεραμαν ενώ στη συνέχεια αναγκάστηκε να κάνει και δική του ταινία με στιγμιότυπα από την προσωπική του ζωή κατά το παρελθόν

Δείτε εδώ τα πρώτα του -γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δε πιστεύουνε σε Χριστούγεννα – Χριστούγεννα απ το ’93 οργανωμένα από την Ελίζαμπεθ Τέιλορ

Michael Jackson – Private home movies 2

No Description

Υπάρχουν και άλλα βίντεο της ίδιας συγκλονιστικής ταινίας με σπανιότατες στιγμές απ τη ζωή του καλλιτέχνη).

Όταν παρουσιάστηκε η ταινία στη δίκη του 2005 στην οποία αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες, τρεις μάρτυρες άρχισαν να κλαίνε από συγκίνηση. Υπήρχαν εκατοντάδες μίντια έξω απ το δικαστήριο εκείνη την ημέρα. Μόνο δυο θεώρησαν ότι ήταν αναγκαίο να το αναφέρουν.
Τέλος, όταν πέθανε ο Τζάκσον, τότε και μόνο τότε, ο Μπασίρ δήλωσε ότι δεν είχε δει τίποτα περίεργο γυρίζοντας την ταινία με τον Μάικλ το 2003 κι ότι ο τελευταίος ήταν ένας πολύ καλός πατέρας.

Ο Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος πέθανε πριν επτά ακριβώς χρόνια σε ηλικία 50 χρονών, υπήρξε ο τελευταίος μουσικός καλλιτέχνης παγκόσμιας εμβέλειας. Αυτό μπορεί κανείς να το δει διαβάζοντας και τον πεζό τόμο του παιδικού του φίλου και αργότερα “ευθυγραμμισμένου” Ράντι Ταραμπονέλι (το 700σελιδο M. Tζέι/ Όλη η Ιστορία ” ) αλλά και τη βαρετή αυτοβιογραφία του (1989)
που είχε διορθώσει η Τζάκλιν Ωνάση και ήταν αφιερωμένη στον φίλο του, τον Φρέντ Αστερ.

Την βία και καταπίεση από τον πατέρα του την μετέτρεψε σε μια παγκόσμια εκστρατεία αγάπης για τα παιδιά, μια αποθέωση της παιδικής ηλικίας καθοδηγούμενος από δυο πράγματα: την Βίβλο και την ιστορία του σκωτσέζου Μπάρι, το “Πίτερ Παν”, μια παλιά ιστορία και μια πίστη την οποία του την είχε προτείνει η παιδική του φίλη Τζέιν Φόντα.

Είδε από μικρή ηλικία, περιοδεύοντας και τραγουδώντας με τα μεγαλύτερα αδέλφια του σε διάφορα στριπτιζαδικα της πολιτείας της Ιντιάνα (ο ίδιος γεννημένος στο βιομηχανικο Γκάρι της Ιντιάνα το 1956, την υποκρισία της σχέσης θρησκείας με μουσική, το γεγονός ότι ήταν αποδεκτό για έναν μαύρο καλλιτέχνη να τραγουδά με πάθος τα μπλουζ, τα γκόσπελ και τη Μοταουν και μετά να άπατα τη σύζυγο του (όπως έκανε ο πατέρας του ο Τζοσεφ) η να έχει για συντροφιά γκρουπις (όπως έκαναν οι αδελφοί του). Σε πολύ μικρή ηλικία, ο Μάικλ είχε πλησιάσει μία τέτοια γκρουπι ενός από τους αδελφούς του που περίμενε σε σταθμευμένο αυτοκίνητο, κι αφού τη ρώτησε γιατί συμπεριφέρεται έτσι, τη συμβούλεψε να μη ξαναδεί τον αδελφό του δίνοντας της λεφτά για να φύγει.
Στα είκοσι του φορούσε γυαλιά Ηλίου, χτυπούσε πόρτες για να προσηλυτίσει αντίρροπους να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά, της θρησκείας της μητέρας του Κάθριν.

Παρέμεινε μοναχικός, λόγω των δυσκολιών που του δημιουργούσε η αντιφατική υπόσταση της οικογένειας του (από τη μία άκρως πουριτανική, συντηρητική, ρεπουμπλικανα, καταπιεστική, θρησκόληπτη, από την άλλη προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του Μοταουν λαιφσταιλ, της χλιδής, του παρτικιουλαριστικου μαύρου γκλάμουρ του προέδρου της εταιρείας Μοταουν του Γκορντι, της πριγκίπισσας Νταιανας Ρος, του Μ. Γκει, του Ρόμπινσον, της σκηνής του Σικάγο. Ο αγαπημένος του αδελφός, Τζερμέιν,  παντρεύτηκε την κόρη του Γκορντι, την Χέιζελ. Ακολούθησαν τα άλλα αδέλφια.

Είδε την ενηλικίωση, τους γάμους των αδελφών του με ανάμικτα συναισθήματα. Παρέμεινε μία ζωή θλιμμένος, αποκομμένος, ένα κλασσικό αουτσάιντερ με παροπλισμένο τον άσσο στο μανίκι, μπερδεμένος, πάρα πολύ ντροπαλός.

Παρατηρούσε τα πάντα, δε μπορούσε όμως να διάλεξή ούτε καν να ψελλίσει τα αδιέξοδα του. Ένιωθε μονός και πολύ διαφορετικός από τις επιλογές που του πρόσφεραν στο πιάτο, το οικογενειακό και επαγγελματικό του περιβάλλον. Δεν ένοιωσε ποτέ κοντά τους.
«Ζω μέσα σε ένα πηγάδι» έλεγε. «Στην οικογένεια μας οι πάντες μοιράζονται αναμεταξύ τους μονό τις στεναχώριες, ποτέ τις χάρες. Δε πρόκειται ποτέ να παντρευτώ ποτέ!»

Η σόλο καριέρα ως αυτοσκοπός και διέξοδος.

Ένας τρόπος έκφρασης, μία διέξοδος από την καταπίεση και τον πόνο της προσωπικής του ζωής.
Την περίοδο εκείνη ο Τζάκσον βγαίνει στο δρόμο και περπατούσε στην περιοχή κοντά στο σπίτι του μπας και γνωρίσει κάποιον άνθρωπο που θα ήθελε να γίνει φίλος του.

Στον πρώτο του σόλο δίσκο, στο βίντεο μιας μπαλάντας που αναφέρεται στο πέρας μίας δίχρονης ερωτικής σχέσης – που ποτέ δεν είχε – ένας έφηβος Τζάκσον δε μπορεί να συγκρατήσει τους λυγμούς του. Ένα βίντεο που σφύζει από πόνο. Ο σκηνοθέτης αναγκαζόταν να διακόψει το φιλμάρισμα για να σκουπίσει ο ερμηνευτής τα δάκρυα του. Τελικά αποφασίστηκε να τραβηχτεί δίχως τελικό μοντάζ παρότι ο Τζάκσον δυσκολευόταν να τραγουδήσει.

Εδώ:  “She’s out of my life”

Michael Jackson – She’s Out of My Life (Official Video)

“She’s Out of My Life” was the third and final short film created for ‘Off the Wall.’ Filmed on the same day as the “Rock with You” short film, director Bruce Gowers praised Michael’s performance as “very emotional” to Rolling Stone in 2014.

Ο διάσημος παράγωγος Kουινσι Τζόουνς, ο Μίστερ Kιού, αποφάσισε να κάνει το ίδιο με την ηχογράφηση του κομματιού. Δεκαετίες αργότερα, το τραγούδι αυτό συνέχιζε να του προκαλεί συγκίνηση. Υπάρχουν βίντεο οπού ο Μάικλ, σταμάτα, γονατίζει και κλαίει. Τόσο τραυματικά ήταν τα παιδικά και εφηβικά του χρονιά.

Η σόλο καριέρα έγινε επίσης ο μοναδικός τρόπος οπού θα μπορούσε να ξανακτίσει τα χαμένα παιδικά του χρονιά και με ανεξαρτησία να συντηρήσει την αθωότητα που τόσο πολύ είχε πολεμήσει για να διατηρήσει μονό τώρα ως ενήλικος κρυπτό-χριστιανός και συνειδητός ουμανιστής…
Αυτό ήταν και το όραμα του. 1 ) Πίστη Θρησκευτική, 2 ) Ουμανισμός και 3) Μοραλιστική Επαναπροσδιόριση της σεξουαλικότητας που ίσως να προερχόταν από αυτά που είχε δει να τραβάει η μητέρα του απ τον Τζοσεφ και τα γκρουπις του.

Απ’ τα έξι πιο γνωστά του τραγούδια, δυο είναι εμβατηριακά γκόσπελ με ιεραποστολικό μήνυμα και οικουμενικές εφαρμογές : “Man in the Mirror”

Michael Jackson – Man In The Mirror (Original Clip)

This clip is the original clip video from MOONWALKER movie.

και  “We Are the World”.

Δυο μοραλιστικές προσεγγίσεις στη σεξουαλικότητα των γκρουπις :Το “Billie Jean” που βασίζεται σε μια πραγματική ιστορία, την αλληλογραφία μιας κοπελιάς στο πατρικό σπίτι των Τζακσον, στο Εντσίνο του Λος Άντζελες, λέγοντας στον Μαικλ ότι ήταν πατέρας του παιδιού της και το καταπληκτικό “Dirty Diana”

Michael Jackson – Dirty Diana (Official Video)

Michael Jackson’s “”Dirty Diana”” short film captured the high-intensity live experience of one of his concerts, complete with a guitar solo from guitarist Steve Stevens. In 1989, the 2nd Annual World Music Awards awarded the short film the Viewers Choice No. 1 Video; Michael was inducted into the World Music Hall of Fame the same year.

για την γκρουπι Νταιάνα, το οποίο θεωρείται από πολλούς κριτικούς κορυφαία στιγμή στην καλλιτεχνική του καριέρα. 1988.

Με τη βοήθεια ενός από τους καλύτερους κιθαρίστες στον κόσμο, τον Στηβ Στηβενς, (του μουσικού Μπίλι Άιντολ), ένας φορτισμένος Τζάκσον γυρίζει προς τα κάτω με δαιμονισμένη καλλιτεχνική ορμή και χτυπά το ζήτημα-ταμπού της βιομηχανίας που τον είχε αναδείξει. Το πλήγμα που είχε επιφέρει εναντία στο χυδαίο θεσμό των γκρουπις ήταν σημαντικό. Με το τέλος της δεκαετίας του 80, γκρουπις συγκροτημάτων όπως Μπον Τζοβι και Kις, άνηκαν στο παρελθόν. Ήταν κάτι που μπορούσε κάνεις να διαπιστώσει στα βίντεο τους.

Το πέμπτο είναι το  ένα τραγούδι εναντίον του αυταρχισμού και της βίας ενώ το έκτο είναι το πιο εμπορικό τραγούδι του, το γνωστό σε όλους Thriller.

Ταμπουρωμένος πίσω από πλαστικές εγχειρήσεις, στρατιωτικές στολές, δίχως φίλους ή οικογένεια, ο Τζάκσον προσπαθούσε να κρύψει την ανασφάλεια του για το παρουσιαστικό του (την μεγάλη επίπεδη μύτη για την οποία τα αδέλφια του κι ο πατέρας του, του έκαναν συνέχεια πλάκα) ταυτόχρονα όμως να καταλάβει τον κόσμο που παρατηρούσε μέσα απ τα κανάλια της τηλεόρασης, τα μπαλκόνια στο Λος Άντζελες, το Λας Βέγκας, στα εκατοντάδες ξενοδοχεία που χρησιμοποιούσε στα διάφορα ταξίδια του ανά τον κόσμο. Ζούσε δίχως αμφιβολία μια αντιφατική ζωή.

Ένας άνθρωπος βαθιά μέσα και ταυτόχρονα πολύ έξω από τα πράγματα.

Διαμόρφωνε την ποπ κουλτούρα ζούσε όμως μακριά απ αυτήν.

Δημιουργός και κατήγορος της την ίδια στιγμή. Από τη μια ένοιωθε ότι δεν έπρεπε να προδώσει τη σόου μπιζ γιατί αυτό ικανοποιούσε την καλλιτεχνική του πλευρά, του έδινε ελευθερία κινήσεων κι οξυγόνο. Από την άλλη η κοσμοθεωρία του για την παιδική ηλικία κι οι “ουνιβερσαλιστικές” του τάσεις, τον αντιπαρέθεταν με αυτήν, τον δαιμονοποιούσαν στα μίντια και τον καλλιτεχνικό περίγυρο, ως περίεργο, ανώριμο, έναν κομπλεξικό-Μεσσία.

“Δίχως τα παιδιά η ζωή μου δε θα είχε απολύτως κανένα νόημα” έλεγε.

Το σύστημα δεν ήθελε άλλη ευκαιρία αλλά ο Τζάκσον του έδινε: Την ειλικρίνεια του.

Δίχως να φοβάται να εκφράσει την άποψη του για τα μεγαλύτερα αστέρια της σόου μπιζ, έγινε ακόμη πιο αντιπαθητικός, μόνιμος στόχων όλων.

Είχε μιλήσει ανοιχτά για την κακή άποψη που είχε για τη Μαντόνα (δε την συμπαθώ…κακός χαρακτήρας), για την Μπρίτνεϊ Σπήαρς ( “Όχι. Μα τώρα γιατί την έφερες εδώ πέρα; μόνο εσένα προσκάλεσα, ας περιμένει κάτω. Πες της να περιμένει κάτω. Καλά πες της να ανεβεί…ωχ θεέ μου γιατί; γιατί; αφού είχαμε…” είχε πει κάποτε στον χορευτή του, Τζάστιν Τίμπερλεικ για την Σπήαρς όταν οι δυο τελευταίοι ήταν ζευγάρι ), τον Μπρούς Σπρίγκστην ( “Τον λένε αφεντικό. Γιατί; Αφού δεν έχει ούτε φωνή ούτε ταλέντο”), τον Πρίνς (βλέποντας το “Purple Rain” την ταινία του Πρίνς, ο Τζάκσον είχε δηλώσει ότι δε του άρεσε ο τρόπος που ο Πρίνς συμπεριφερόταν στις γυναίκες, έδειχνε αγενής και ήταν κακός ηθοποιός. Δεν τον είχε προσκαλέσει να συμμετάσχει στο “We are the world” γι αυτό το λόγο), όμως η ειλικρίνεια του δεν τον εμπόδισε να συνεργαστεί με όλους και με την Spiers, που δείχνει τον απίστευτα γενναιόδωρο χαρακτήρα του.

Περνώντας από “λευκά ρομάντζα” με την Τατούμ ο Νιλ, την παρθένα αλλά καθόλα “καθοδηγούμενη” – από την πεινασμένη για κοινωνική αναρρίχηση μητέρα της Μπρούκ Σίλντς (το κοριτσάκι της ταινίας “Γαλάζια Λίμνη”), ο αγνός Μάικλ, με τα μπουγέλα, τις μηχανές ποπ- κορν και την απέραντη μοναξιά, βρήκε διάσημη αγάπη και έρωτα πολύ αργότερα, κι από κει που κανείς δε θα το περίμενε: την κόρη του Έλβις Πρέσλει Λίζα-Μαρί, πρώην γυναίκα του Νικόλας Κειτζ, του ανιψιού του Φράνσις Φόρντ Κόπολα.

Σε τηλεφωνική ομιλία με έναν ραβίνο (την οποία ο ραβίνος δημοσιοποίησε στον Λάρι Kίνγκ όταν ο Μάικλ πέθανε και την έκανε και βιβλίο κατόπιν εορτής) ο Τζάκσον είχε εκμυστηρευθεί ότι μόνο αυτή μπορούσε να καταλάβει τι δράμα περνούσε σαν το πιο εμπορικό καλλιτεχνικό αστέρι σ’ όλο τον κόσμο δίχως να έχει στο μυαλό της τα λεφτά του.

Μαζί της μπορούσε να είναι για πρώτη φορά ευάλωτος. Να ‘ναι ο πραγματικός του εαυτός.
Ήταν μαζί όταν ο Μάικλ έγραφε την μπαλάντα “You are not alone” αλλά στην αγωνιώδη προσπάθεια του να διαφημίσει την καινούργια αμεσότητα που είχε αποκτήσει μαζί της, μετά τη δικαστική περιπέτεια του ’93, εμπορευματοποιεί και καταστρέφει πλήρως τη σχέση του μαζί της.

Πέφτοντας θύμα σε πράγματα που αυτός θεωρούσε δεδομένα όπως η φιλοτιμία και ο σεβασμός στην ιδιωτικότητα, το λάθος του να υπερβεί εαυτό για να παίξει στο φακό τα προσωπικά του συναισθήματα χάρη στις επικοινωνιακές Κασσάνδρες για να τον αφήσουν ήσυχο με το να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο τον παρουσίαζαν στο κοινό του, του δημιούργησε ένα μπούμερανγκ το οποίο ερχόταν καταπάνω του με ιλλιγιώδη ταχύτητα. Ήταν θέμα χρόνου η Λίζα-Μαρί να τον αφήσει μετά από ένα προσωπικό της δίσκο. 1996.

Η Λίζα-Μαρί του συμπαραστάθηκε βέβαια και προς τιμή της ποτέ δεν έχασε τα ειλικρινή συναισθήματα της γι αυτόν και την οικογένεια του, ειδικά τη μητέρα του την οποία αγαπούσε και σεβόταν απεριόριστα. Ήταν ο μοναδικός πραγματικός έρωτας του Μάικλ Τζάκσον. Αλλά τον είχε καταστρέψει. Από τότε η ζωή του ήταν ένας κατήφορος παρότι απέκτησε τρία παιδιά από δυο διαφορετικές γυναίκες, δίχως να έχει σχέση μαζί τους.

Οι τάσεις φυγής από την πίεση των μίντια και τη σόου μπιζ, η έλλειψη κάποιας προσωπικής σχέσης και οι δυο δίκες του ’93 και ’05, τον οδήγησαν στα παυσίπονα, τα διάφορα υπνωτικά όπως το “propofol” που τελικά τον σκότωσε. Η δίκη του 2005, παρότι αθωώθηκε, ήταν καταστροφική για την υγεία του. Το τελειωτικό κτύπημα.

Ο Μάικλ Τζάκσον αποτέλεσε το βαρύ πυροβολικό της Αμερικανικής μουσικής κουλτούρας. Ο,τι πιο καλό είχε να εξάγει η Αμερικανική εμπορική μουσική κουλτούρα τις τελευταίες δεκαετίες ήταν αυτός ο καλλιτέχνης.

Στην επέτειο των τριάντα χρόνων επαγγελματικής καριέρας του, το 2001, δίνει μια διπλή συναυλία στο θρυλικό “Μάντισον Σκουέρ Γκάρντεν” στο κέντρο της Νέας Υόρκης. Υπάρχει ένα βίντεο απ αυτή τη συναυλία με την εκτέλεση του Billie Jean. Είναι συγκλονιστικό. Μπορεί να γραφτεί ακόμη και βιβλίο γι αυτό το βίντεο.

Κάθε πλάνο του αποτελεί και ένα κομμάτι του δημογραφικού μωσαϊκού που λέγεται Αμερική.
Μέχρι και Έλληνες έχει το βίντεο (5:49, νομίζω της οικογένειας Λιβάνου ). Μπροστά στην Τέιλορ, την Μινέλι, τον Μάρλον Μπράντο, την ηθοποιό Σούζαν Σάραντον, γνωστούς δημοσιογράφους και ένα εκστασιασμένο και πολύ νεανικό κοινό, ο Μάικλ λουσμένος στα δυο λατρευτά του χρώματα το μεταλλικό κυανό και το μεταλλικό βυσσινί, δίνει μια απίστευτη ερμηνεία, συνοψίζοντας 50 χρόνια μουσικής, χορευτικής και κοινωνικής ιστορίας της Αμερικής μέσα από ένα γνήσιο, καθαρά αμερικανικό ήχο:

YouTube

No Description

Ήταν μια ιστορική βραδιά για δυο λόγους. Ούτε ο Πρέσλει, ούτε ο Σινάτρα, ούτε οι Άμπα, ούτε οι Μπίτλς, ούτε οι Στόουνς, ούτε κάποιος άλλος καλλιτέχνης ή συγκρότημα μπόρεσε να αγγίξει τόσα διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και να τα κάνει ένα με τη μουσική του και το μήνυμα της. Στα πλάνα αυτού του βίντεο μπορεί κανείς να δει την πορεία των μαύρων της Αμερικής για κοινωνική καταξίωση από την τριμπέκα μέχρι την γκέτο-σίστερ. Να δει ανθρώπους όλων των εθνικοτήτων και σεξουαλικών προσδιορισμών: τους Γάλλους (4:46 ), οι Γάλλοι φημίζονται για τη μεγάλη αγάπη που έτρεφαν στον Τζάκσον παρότι τα αμερικανικά μίντια σιχαίνονται τη Γαλλία. Τον πιο φανατικό του θαυμαστή (2: 55 με το κασκόλ). Τους Ρώσους νέο-μετανάστες, την σαγηνευμένη ηθοποιό Σούζαν Σάραντον (5:12) που δε μπορεί να πάρει τα μάτια από πάνω του. Τον λατρευτό και άτακτο φίλο του, τον μπόμπιρα Μακόλει Κάλκιν μαζί με τις Μινέλι και Τέιλορ (5:25) να χειροκροτούν με υπερηφάνεια το κλασσικό του spin. Τους Λατίνους, τους Προτεστάντες, τους Εβραίους, όλοι εκεί, όλοι ένα, όλοι μαζί να ζούνε την τέχνη του Τζάκσον συμμετέχοντας στην εκτέλεση της σαν το ακροατήριο του Γκλομπ, με παλμό και ένα μπάσο όπου νόμιζε κανείς ότι κτυπούσε όλη η καρδιά της Αμερικής: η όμορφη “Αμερικάνα”.

Ήταν μια νεοϋρκέζικη γιορτή που μύριζε όμως Ντιτρόιτ, Ατλάντα, Σικάγο, Λουιζιάνα, για έναν καταπληκτικό άνθρωπο, έναν σπουδαίο ακτιβιστή και έναν μεγάλο καλλιτέχνη.
Ένα καλλιτέχνη με όραμα και κοσμική ενέργεια να λυτρώσει τον καημό του κάθε πονεμένου, μια στιγμή που αξίζει κανείς να νοιώθει υπερήφανος που την έχει ζήσει ή ότι είναι Αμερικανός.
Αυτόν ακριβώς τον λόγο σκοτώνανε για δεκαετίες τα Αμερικανικά μίντια.

Ο άλλος είναι η ίδια η ημερομηνία της συναυλίας. 10 Σεπτεμβρίου, 2001. Λίγες ώρες και λίγα μόνο μέτρα απόσταση από το τέλος μιας αθωότητας που ο ίδιος είχε παλέψει τόσο πολύ να εγκαθιδρύσει…