Δημήτρης Καβατζικλής
Μέσω @mpilloukos, μια σελίδα απ’ τα απομνημονεύματα του Μπαράκ Ομπάμα «Γη της Επαγγελίας», που ίσως κάτι να μας θυμίσει απ’ την περίοδο ’09-’10…
Γράφει:
Κι έτσι, από το πουθενά, η σταθεροποίηση της Ελλάδας έγινε ξαφνικά μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές και πολιτικές προτεραιότητες. Σε επαφές που είχαμε προσωπικά αλλά και μέσω τηλεφώνου εκείνη την άνοιξη, ο Τιμ κι εγώ προσπαθήσαμε να πείσουμε την ΕΚΤ και το ΔΝΤ να ετοιμάσουν ένα πακέτο διάσωσης αρκετά ισχυρό ώστε να ηρεμήσει τις αγορές και να επιτρέψει στην Ελλάδα να πληρώσει τις δόσεις βοηθώντας παράλληλα την νέα κυβέρνηση να προετοιμάσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την μείωση του ελλείματος και την ανάπτυξη της οικονομίας. Για να προστατευθούμε από πιθανές μεταγγίσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη προτείναμε στους Ευρωπαίους να φτιάξουν ένα «τείχος προστασίας»- ένα κοινό ταμείο βασικά με αρκετό βάρος- ώστε να δείξουν αυτοπεποίθηση στις αγορές ότι σε περίπτωση ανάγκης η Ευρωζώνη στηρίζει τα μέλη της.
Αλλά και πάλι, οι Ευρωπαίοι συνάδελφοι είχαν άλλη άποψη. Οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί και πολλά άλλα μέλη της Ευρωζώνης είχαν την πεποίθηση ότι οι Έλληνες φέρουν όλη την ευθύνη λόγω της κακής διακυβέρνησης και της μεγάλης σπατάλης των κυβερνήσεων τους. Παρόλο που η Μέρκελ με διαβεβαίωσε ότι «δεν θα κάνουμε άλλο ένα Lehman» αφήνοντας την Ελλάδα να χρεωκοπήσει, τόσο αυτή όσο και ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε, που ήθελε την λιτότητα, φαινόταν αποφασισμένοι να μετατρέψουν την όποια βοήθεια σε ένα είδος μεταμέλειας, παρά τις προειδοποιήσεις μας ότι η σύνθλιψη της ήδη αδύναμης ελληνικής οικονομίας θα ήταν αντιπαραγωγική. Η επιθυμία τους όμως να επιβάλουν δικαιοσύνη εμπνευσμένη από την Παλαιά Διαθήκη και να αποφύγουν τον ηθικό κίνδυνο έγινε εμφανής στην αρχική προσφορά, ένα δάνειο 25 δισεκατομμυρίων ευρώ που ίσα που θα κάλυπτε λίγους μόνο μήνες, εξαρτώμενο από τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης για μείωση των συντάξεων, αύξηση των φόρων και πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Αρνούμενη να πραγματοποιήσει πολιτική αυτοκτονία η ελληνική κυβέρνηση αρνήθηκε, ειδικά μετά την έντονη αντίδραση των πολιτών στα νέα για την ευρωπαϊκή πρόταση με απεργίες και διαδηλώσεις.
Ο αρχικός σχεδιασμός του «τείχους προστασίας» δεν ήταν καλύτερος. Η αρχική πρόταση της ευρωζώνης για ένα κεφάλαιο 50 δισεκατομμυρίων ευρώ ήταν ανεπαρκής. Σε επικοινωνία του με τους Υπουργούς Οικονομικών ο Τιμ εξήγησε ότι για να είναι αποτελεσματικό το κονδύλι θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον δεκαπλάσιο. Πέραν αυτού επέμειναν ότι για να έχει ένα μέλος πρόσβαση στο ταμείο, θα έπρεπε να προβεί σε «κόψιμο» των ομολόγων της, να αποδεχτεί δηλαδή τις απώλειες. Αυτό ήταν απολύτως κατανοητό, αφού οι δανειστές έπρεπε να έχουν πάντα υπόψη την περίπτωση χρεωκοπίας του δανειζόμενου…
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
