Άρης Δημοκίδης
Το πολυσυζητημένο φιλμ βγαίνει την άλλη εβδομάδα στους ελληνικούς κινηματογράφους (η LIFO μάλιστα, πέρα από εξώφυλλο, 
έκανε και διαγωνισμό για αυτούς που, όπως εγώ δεν μπορούν να περιμένουν την επίσημη πρεμιέρα και θέλουν να το δουν νωρίτερα).
Το hype είναι μεγάλο αλλά για μένα οι λόγοι της ανυπομονησίας μου δεν είναι καλλιτεχνικοί, αλλά συναισθηματικοί.
Με το που είδα την αναγγελία προβολής, επέστρεψα αστραπιαία στην Πέμπτη Δημοτικού, τότε που ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τον Joker, που τότε τον έπαιζε ο Τζακ Νίκολσον…
Money Rain GIF – Money Rain Joker – Discover & Share GIFs
The perfect Money Rain Joker Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor.
Ακριβώς πριν από 30 χρόνια…
Τον Οκτώβρη του 1989 ήμουνα έντεκα χρονών και άκουγα συνέχεια την πιο πρόσφατη κασέτα της Μαντόνα, το Like A Prayer, κασέτα που ήταν ψεκασμένη με πατσουλί, το οποίο αχνομυρίζει ακόμα, 30 χρόνια μετά.
Με την ξαδέλφη μου ηχογραφούσαμε ψεύτικες ραδιοφωνικές εκπομπές για τις εκλογές αλλά και τραγούδια για το δεύτερο δίσκο του imaginary συγκροτήματος που είχαμε (και λεγόταν ΑΡΜΑ, απ’ το Άρης και το Μαρία). Στον ελεύθερο χρόνο μου πήγαινα για μπάσκετ στη ΧΑΝΘ, έκανα γερμανικά, πήγαινα στο μαγαζί της μαμάς μου, έκανα μηχανορραφίες με την αδερφή μου, μάθαινα πιάνο και φλογέρα στο Νέο Ωδείο και έβλεπα όση περισσότερη δορυφορική μπορούσα.
Εκείνη την περίοδο είχαμε κάνει οικογενειακά την πρώτη μεγάλη μετακόμιση της ζωής μου: Ενώ είχα γεννηθεί και ζήσει πάνω από 10 χρόνια στην Αρετσού της Θεσσαλονίκης, τώρα ζούσαμε σε μια άλλη, πιο ακριβή περιοχή της Καλαμαριάς, στο Καραμπουρνάκι. Είχα επιτέλους το δικό μου δωμάτιο, εξοπλισμένο με όλη την τεχνολογία που ήθελα.
Οι γονείς δέχτηκαν να μην με γράψουν στο κοντινό σχολείο αλλά να συνεχίσω στο παλιό μου. Έτσι για ένα χρόνο ταξίδευα στο 13ο Καλαμαριάς, για να κάνω παρέα με όλους τους (ήδη) φίλους μου. Με πήγαινε κάθε μέρα ο μπαμπάς μου με το μηχανάκι.
Επίσης διάβαζα το Ποπ Κορν και το Smash Hits, αλλά έγραφα κιόλας: σενάρια που δεν τελείωναν ποτέ, παιδικά παραμύθια, θρίλερ, χαρτοκοπτικές απόπειρες περιοδικών, υποτιθέμενες εφημερίδες. Και όλα αυτά στο νέο (επιτέλους) ολόδικό μου δωμάτιο που είχε όμορφη θέα σ’ ένα πάρκο, στην τέλεια, φρεσκοχτισμένη πολυκατοικία της, πολλά υποσχόμενης, ολοκαίνουριας ζωής μας.
Εκείνο το Οκτώβριο πηγαίνοντας στο σχολείο με το μηχανάκι του μπαμπά μου, σταματούσαμε κάθε πρωί σ’ ένα περίπτερο και μου αγόραζε αυτοκόλλητα Μπάτμαν (υπάρχουν ακόμα τα PANINI;) τα οποία κολλούσα στο χάρτινο τετράδιό μου.
Είχα μάλιστα αγοράσει σε βινύλιο το άλμπουμ του αγαπημένου μου Prince με τα τραγούδια που είχε γράψει για την ταινία, και ήταν το σάουντρακ της χρονιάς μου.
Ειδικά το Batdance (βίντεοκλίπ κάτω) θεωρούσα πως έπρεπε να κερδίσει Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού:
Prince – Batdance (Official Music Video)
Uploaded by Prince on 2017-08-25.
Εκείνη την Παρασκευή
Πήγαινα πολύ συχνά σινεμά, αλλά ήδη απ’ το καλοκαίρι του 1989, μόνο μία ταινία με ενδιέφερε. Το Μπάτμαν, με τον Μάικλ Κίτον στον ομώνυμο ρόλο, την Κιμ Μπέισινγκερ ως Βίκι Βέιλ και φυσικά τον αγαπημένο μου Τζακ Νίκολσον ως Τζόκερ. Όπως και με διάφορες συναυλίες για τις οποίες ανυπομονούσα (έγραψα για την τραγωδία με τη συναυλία του Μάικλ Τζάκσον στο ΟΑΚΑ το 1992…) έσβηνα τις μέρες στο ημερολόγιό μου και παρακαλούσα τον χρόνο να περάσει πιο γρήγορα.
Από τότε ήμουν ανυπόμονος και όταν ήθελα κάτι το θέλω εδώ και τώρα – καθόλου τυχαίο που 30 χρόνια μετά, με το WIND ONE (άμεση σύνδεση χωρίς αναμονή στην εξυπηρέτησή σου – και μάλιστα μιλάς κατευθείαν με άνθρωπο κι σε ρομπότ) βρήκα την υγειά μου.
Εκείνη την Παρασκευή που ξεκίνησε να παίζει η ταινία, μίλησα με δυο-τρεις συμμαθητές κι αποφασίσαμε να κάνουμε κοπάνα (ήμασταν απογευματινοί) για να είμαστε οι πρώτοι στο σχολείο που θα είχαν την πολυαναμενόμενη εμπειρία.
Με τον Αργύρη, το Γιώργο και τον Αλέξη, πήραμε λεωφορείο για να πάμε στο κέντρο της πόλης, στo Ηλύσια ένα σινεμά που δυστυχώς δεν υπάρχει πια.
Μετά από αρκετή αγωνία μήπως και μας δει κάποιος στο λεωφορείο και ζώντας τη δική μας κινηματογραφική περιπέτεια, τρυπώσαμε στην πρώτη μεσημεριανή προβολή του φιλμ που έγινε στην Ελλάδα, κι ένιωθα λες και είχα πάει σε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη…
Ακριβώς 30 χρόνια μετά
Πάρα πολλά άλλαξαν στη ζωή μου από τότε, στην τεχνολογία, στις σχέσεις μου. Κι επίσης πολλοί Μπάτμαν παίχτηκαν έκτοτε. Όμως, όσους Μπάτμαν κι αν είδα, πάντα ονειρευόμουν ότι μια μέρα θα γίνει μια ταινία μόνο με τον αγαπημένο μου απ’ το σύμπαν της Γκόθαμ Σίτυ, τον Τζόκερ, για να μάθω πώς ξεκίνησαν όλα.
Σκέφτομαι να ψάξω τον Αργύρη, τον Γιώργο και τον Αλέξη, μήπως πάλι κάνουμε κοπάνα, απ’ τη δουλειά αυτή τη φορά.
Sarcastic Laugh GIF – Sarcastic Laugh Cheeks – Discover & Share GIFs
The perfect Sarcastic Laugh Cheeks Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor.
