Μικροπράγματα
Από το Facebook του εκπαιδευτικού Πέτρου Σαπουντζάκη
Γράφει:
Είναι θετικό που η «κάθαρση» γύρω από τα εγκλήματα σεξουαλικής κακοποίησης ξεκινά στη χώρα μας από χώρους που χαρακτηρίζονται για τον προοδευτισμό τους, όπως η τέχνη και ο πολιτισμός. Με την έννοια ότι επιτέλους, ο προοδευτικός χώρος κάνει την αυτοκριτική του για τις τρομακτικές ελλείψεις, τις αδιανόητες στάσεις και συμπεριφορές που έβρισκαν καταφύγιο σε χώρους του. Αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Θα αρχίσουμε όμως να ελπίζουμε πραγματικά, όταν το ζήτημα προχωρήσει και σε συντηρητικούς χώρους, όπως η ορθόδοξη εκκλησία. Η σιωπή είναι εκκωφαντική και ΔΕΝ δείχνει ότι όλα βαίνουν καλώς. Αντιθέτως φανερώνει ότι στην κοινωνία μας υπάρχουν ακόμα ανυπέρβλητα εμπόδια που σχετίζονται με το κοινό φαντασιακό μας, που είναι η θρησκεία μας και ειδικότερα η κυρίαρχη εκδοχή της, η ορθοδοξία.
Θυμηθείτε, όταν πριν από δέκα περίπου χρόνια είχε ανοίξει το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης στους εκκλησιαστικούς χώρους σε ΗΠΑ και Ευρώπη, είχε βγει ο μητροπολίτης Πειραιώς και είχε δηλώσει ότι αυτά συμβαίνουν εκεί επειδή είναι αιρετικοί. Και πραγματικά, πολύς κόσμος “μάσησε”. Σε τέτοια κατάντια είμαστε (…)
Περιμένω λοιπόν να ξεκινήσει το θέμα από την συγκεκριμένη μητρόπολη. Με πρωτοβουλία του σημερινού Μητροπολίτη. Να βγει να ζητήσει δημόσια συγνώμη για όσα είχε δηλώσει και να σταθεί μπροστάρης στον αγώνα. Να ζητήσει επιτακτικά την εισαγωγή μαθήματος Σεξουαλικής Εκπαίδευσης στα σχολεία, να φτιάξει σε συνεργασία με ανεξάρτητους φορείς ιστοσελίδες για ευαισθητοποίηση και καταγγελίες περιστατικών, όπως έγινε στις χώρες που άνοιξε το θέμα.
Πώς το βλέπετε; Θα καταφέρει η ελληνική εκκλησία να αναλάβει τις ευθύνες της ώστε να ντρεπόμαστε λιγότερο για πάρτη της;
Υ.Γ. Τότε είχα βγάλει πολλές προσωπικές μαρτυρίες. Να θυμίσω τα δεκάδες περιστατικά που είχαν αποκαλυφθεί στο εκκλησιαστικό ίδρυμα θηλέων στην Αγία Παρασκευή Αττικής, μια ιστορία που είχα ζήσει και παρακολουθήσει. Δυστυχώς το facebook κατήργησε την ξεχωριστή κατηγορία των Σημειώσεων και δυσκολεύομαι να βρω το ποστ. Όταν το βρω θα το επαναφέρω γιατί έκανα αναφορά στις εκκλησιαστικές μεθόδους συγκάλυψης και στα ειδικά χαρακτηριστικά που έχει η σεξουαλική κακοποίηση σε θρησκευτικούς χώρους. Εδώ μόνο να αναφέρω ότι παρά την οριστική καταδίκη του πνευματικού πατέρα του Ιδρύματος μετά από πολύχρονους δικαστικούς αγώνες, όχι μόνο δεν φυλακίστηκε (ως υπερήλικας), όχι μόνο δεν αποσχηματίστηκε, αλλά όταν πέθανε, κηδεύτηκε με όλες τις τιμές και με την παρουσία του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου….
Σπάστε ελεύθερα ό,τι εύκαιρο έχετε δίπλα σας, αλλά ΜΗΝ εκτονώσετε την οργή σας έτσι. Ζητήστε ανάδειξη του ζητήματος ΚΑΙ στην εκκλησία. ΚΥΡΙΩΣ στην εκκλησία.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
