Δήμητρα Σαμσάκη
Συνέντευξη στη Δήμητρα Σαμσάκη / Φωτογραφίες: Ειρήνη Δασκάλου
Το Reworks που γίνεται εδώ και 14 χρόνια στην Θεσσαλονίκη είναι μια άρτια διοργάνωση ευρωπαϊκών προδιαγραφών που υποδεικνύει την άρση των ελληνικών φεστιβαλικών δεδομένων και φροντίζει να παραμένει ακέραια στο έργο της και υπεύθυνη απέναντι στο κοινό της.
O Αναστάσης Διόλατζης και ο Τάσος Ανθόπουλος μας μιλούν για το Reworks Festival που έρχεται στις 20 Σεπτεμβρίου στην Θεσσαλονίκη.
-Που οφείλεται η επιτυχία του φεστιβάλ; Πρόκειται για συνειδητοποιημένη μουσική επιλογή και συμμετοχή του κοινού στην ηλεκτρονική κουλτούρα ή για μια έξαρση της μουσικής βιομηχανίας στον ηλεκτρονικό ήχο και την κουλτούρα των parties που έχει την τάση να ελκύει το κοινό;
Είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Δεν υπάρχει μία μόνο εξήγηση. Δεν μπορούμε σίγουρα να πούμε ότι υπάρχει έξαρση της ηλεκτρονικής κουλτούρας στην Ελλάδα. Τουναντίον, η Θεσσαλονίκη αυτήν την στιγμή έχει πρόβλημα διότι δεν υπάρχουν clubs τα οποία να λειτουργούν σε εβδομαδιαία βάση, να έχουν programming και πολλές προσπάθειες που ξεκινούν ανά διαστήματα καταλήγουν άδοξα ακόμα και κατά την διάρκεια μίας μόνο σεζόν. Οπότε δεν θεωρούμε ότι υπάρχει έξαρση της μουσικής βιομηχανίας στο κομμάτι της ηλεκτρονικής μουσικής. Δεν υπάρχουν media που να απευθύνονται αποκλειστικά και συστηματικά στο είδος και να στηρίζουν την ηλεκτρονική κουλτούρα και στο πλατύ εύρος της. Και αυτό είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Ο κόσμος από την πλευρά του ευτυχώς διψά για νέα πράγματα. Του αρέσει να ψάχνει, να βρίσκει και να μαθαίνει και ίσως αυτός ήταν και ένας λόγος που εξαρχής αγκάλιασε το Reworks. Σε ότι μας αφορά, δεν σταθήκαμε ποτέ στο εφήμερα καλό και φροντίζαμε να βρούμε καλλιτέχνες που δεν είναι του τώρα, ήταν του μετά.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα από καλλιτέχνες που ήρθαν στην Θεσσαλονίκη πριν φτάσουν στο επίπεδο που είναι τώρα. Θέλαμε το Reworks να σπάσει το καλούπωμα της ηλεκτρονικής μουσικής, που για την κοινή γνώμη είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και ταυτισμένο με αρνητικά στερεότυπα. Κάτι που κατάφερε το φεστιβάλ είναι ότι άνοιξε όλη αυτήν την διαδικασία, ακόμα και σε κόσμο που δεν ακούει συστηματικά ηλεκτρονική μουσική, που δεν είχε ακούσει ή και που είχε μια εικόνα αρνητική για το είδος.
Ερχόμενος στο φεστιβάλ θέλαμε να δει ότι όλο αυτό δεν είναι τελικά όπως το έχει στο κεφάλι του. Η ηλεκτρονική μουσική είναι πολύ παρεξηγημένη στην Ελλάδα και ο κόσμος πιστεύει ότι ηλεκτρονική μουσική είναι μόνο η techno, η house, ή αυτό το ντάμπα ντούμπα όπως λένε. Η ηλεκτρονική είναι πολλά περισσότερα από αυτό. Αυτήν την στιγμή θα πας σε ένα μουσείο σύγχρονης για παράδειγμα στο εξωτερικό και θα ακούσεις ηλεκτρονική μουσική. Είναι παντού. Σε συγκροτήματα, στην τζαζ, στην κλασσική μουσική, στην indie, είναι παντού. Και εμείς στο φεστιβάλ αυτό θέλαμε να δείξουμε. Να παρουσιάσουμε όσο μπορούμε το εύρος της μουσικής αυτής και να συμβάλλουμε στην συνειδητοποίηση του κόσμου.
The countdown is on! Get your festival passes now 👉 reworks.gr/tickets Be part of #reworks2018! #reworksfestival
265 Likes, 0 Comments – Reworks Festival (@reworksfestival) on Instagram: “The countdown is on! Get your festival passes now 👉 reworks.gr/tickets Be part of #reworks2018!…”
-Πώς ανταποκρίνεται η πόλη και το κοινό της αντίστοιχα σε μια διοργάνωση ευρωπαϊκών προδιαγραφών;
Ο κόσμος αγκάλιασε το εγχείρημα από την πρώτη χρονιά, κάτι που μας έδωσε ώθηση και σκέψη για να κάνουμε και εμείς παραπάνω πράγματα και πλέον όλο αυτό έχει πλέον έχει φτάσει να προσφέρει στην πόλη. Έρχεται κόσμος απ’ όλη την χώρα και πλέον και το εξωτερικό. Η πόλη ωστόσο και το κοινό της ήταν το κλειδί, που στήριξε το Reworks εξαρχής και έφτασε ως εδώ. Πολύς κόσμος βλέποντας την προσπάθεια ήρθε από μόνος του, μας πλησίασε και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την βοήθεια του εγχειρήματος και την εξέλιξή του. Ήταν πολύ σημαντική η συνεισφορά του ώστε να καταφέρουμε και εμείς με την σειρά μας να πραγματοποιήσουμε τον στόχο μας που αναφερόταν στο να αποκτήσει η Θεσσαλονίκη το δικό της μουσικό φεστιβάλ και να παρουσιάσουμε μέσα από αυτό περισσότερα πράγματα από αυτά που έβλεπες σε ένα κλαμπ. Τότε δεν υπήρχε άλλο μουσικό φεστιβάλ. Υπήρχε μόνο το φεστιβάλ Κινηματογράφου και τίποτα άλλο. Οπότε αυτό που επιδιώξαμε εμείς, ήταν να κάνουμε την πόλη με άξονα πρώτα το κοινό της και μετέπειτα την υπόλοιπη χώρα και το εξωτερικό, σημείο συνάντησης φίλων της μουσικής που αγαπάμε.
-Υπάρχει μετά από 13 χρόνια πραγματοποίησης του φεστιβάλ κάτι που αποπροσανατόλισε τον αρχικό στόχο της διοργάνωσης και πώς επηρέασε αυτό την συνέχεια της πορείας του; Ποιες ήταν οι επιδιώξεις σας από την υλοποίηση αυτού του φεστιβάλ ανά τα χρόνια (σταδιακά) και πότε αυτές συγκρούονται είτε με προσωπικές βλέψεις είτε με συλλογικούς στόχους και επέρχονται ριζικής αλλαγής και κατεύθυνσης;
Η προσπάθεια ήταν και είναι πάντα συλλογική. Δεν είμαστε μόνοι μας. Υπάρχει μια ομάδα όπου καθόμαστε, συζητάμε και θέτουμε έναν κοινό στόχο. Δεν μπορεί να υπάρχει εγώ σε ένα τέτοιο πράγμα. Αν μπει «εγώ», τότε είναι καταδικασμένο να πεθάνει. Υπήρχε πάντα ένα πλάνο και ένα όραμα στο τι θέλουμε να κάνουμε και που επιθυμούμε να φτάσει το Reworks. Το μόνο που ίσως μας καθυστέρησε, από την άποψη ότι ήταν η μοναδική χρονιά που το φεστιβάλ έμεινε στο ίδιο επίπεδο, ήταν η χρονιά που έσκασαν τα capital controls. Όμως εκείνη ήταν τελικά και από τις πιο σημαντικές χρονιές στο φεστιβάλ. Αρχικά διότι δεν κάναμε πίσω, ούτε μικρύναμε το φεστιβάλ λόγω της κατάστασης, δεν ακυρώσαμε τίποτα σε μια φάση που η χώρα ήταν ακινητοποιημένη και ανήσυχη. Εκείνη την χρονιά, εκτός από τα capital 3 εβδομάδες ανακοινώθηκαν και εκλογές το ίδιο σαββατοκύριακο. Επιμείναμε ακόμα και όταν οι άνθρωποι που μας νοίκιαζαν τους χώρους μας προέτρεπαν να το ακυρώσουμε. Και φυσικά ακόμα μεγαλύτερη ικανοποίηση ήταν όταν είδαμε ότι ο κόσμος το στήριξε ακόμα και τότε. Ισως βοηθά και το γεγονός πως όλη η στόχευση είναι περισσότερη ιδεολογική. Δεν ονειρευτήκαμε τις χιλιάδες κόσμου στο φεστιβάλ. Την μουσική θέλαμε να υποστηρίξουμε και να εδραιώσουμε και μέσα από αυτήν να παρουσιάσουμε πράγματα. Και ακόμα και τώρα αυτό είναι το κίνητρο. Μας κομφιρμάρει καλλιτέχνης και χοροπηδάμε από την χαρά μας. Ένα ακόμα πολύ σημαντικό είναι ότι πλέον υπάρχουν καλλιτέχνες που ζητούν οι ίδιοι να παίξουν στο Reworks. Αυτό είναι εξίσου σημαντικό και για εμάς και για την πόλη μας. Σε κάποια φάση στέλναμε request για τους καλλιτέχνες και πολλές φορές η απάντηση ήταν αρνητική λόγω της πόλης. Είναι σημαντικό αυτό που γίνεται αυτήν την στιγμή σε όλους τους τομείς και νομίζουμε ότι γενικά και το Reworks έδωσε το παράδειγμα και σε άλλους ανθρώπους της πόλης να ξεκινήσουν το δικό τους όραμα.
-Πότε κλείνει ο κύκλος ενός φεστιβάλ τέτοιας εμβέλειας χωρίς να αναλωθεί σε επαναλήψεις, υποβιβασμούς, συμβιβασμούς και εκπτώσεις; υπάρχει κατάλληλη στιγμή απόσυρσης;
Δεν έχει ημερομηνία λήξης. Αυτό έχει να κάνει με την εκάστοτε περίπτωση. Αν η ίδια η διοργάνωση χάσει το όραμα, το ενδιαφέρον και την σπιρτάδα της, τότε αναγκάζεται και πέφτει στην εν λόγω λούπα. Για παράδειγμα το Sonar Festival, μετά από 24 χρόνια πορείας, δεν έχει συμβιβαστεί, ούτε αναλώνεται, αλλά αντίθετα εξελίσσεται. Έχει να κάνει με την κάθε περίπτωση και κατά πόσο πωρώνονται, γουστάρουν και ρισκάρουν ακόμα οι συντελεστές της. Ο κόσμος πλέον αντιλαμβάνεται το αν αυτό δεν γίνεται και χάνει το ενδιαφέρον του. Αν το συσχετίσουμε όπως λες και με τον καλλιτεχνικό θάνατο αντίστοιχα, θα πρέπει να σου πω ότι αυτό πολλές φορές είναι και κάτι που παρεξηγείται εύκολα. Υπάρχουν καλλιτέχνες που κάνουν κάτι πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους και έχουν τιμωρηθεί από το κοινό. Το ίδιο συμβαίνει και με τις διοργανώσεις. Το σίγουρο είναι ότι ο κύκλος κλείνει όταν αισθάνεσαι ότι δεν έχεις κάτι άλλο να δώσεις. Όταν όμως δεν είσαι μόνος σου και απαρτίζεσαι από μια καλή ομάδα, πάντα υπάρχουν νέες ιδέες. Και ακόμα και όταν εμείς δεν θα είμαστε μπροστάρηδες θα είμαστε παλι εκεί και θα βοηθάμε με τον τρόπο μας. Σαφώς και υπάρχουν φορές που σε πιάνει το παράπονο και νιώθεις εξαντλημένος και λες «δεν μπορώ άλλο θέλω να σταματήσω», αλλά όταν υπάρχει η ομάδα σε τραβάει και επανέρχεσαι. Και η δική μας ομάδα μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ.
Με χαρά σας παρουσιάζουμε το πλήρες line up του Reworks Festival 2018! / We are glad to present you the full line up of Reworks Festival 2018! Η προπώληση συνεχίζεται σε όλα τα καταστήματα Public και σε σημεία στην πόλη σου. Όλες οι πληροφορίες αλλά και online αγορές στο reworks.gr/tickets #reworks2018 #reworksfestival #reworksagora #thessaloniki #greece
1,434 Likes, 1 Comments – Reworks Festival (@reworksfestival) on Instagram: “Με χαρά σας παρουσιάζουμε το πλήρες line up του Reworks Festival 2018! / We are glad to present you…”
-Η ενσωμάτωση του “agora” είναι η σφραγίδα ένταξης του φεστιβάλ σε ευρωπαϊκών προδιαγραφών διοργανώσεις; Ποια ήταν η πραγματική επιδίωξη πίσω από την πραγματοποίηση αυτής της δράσης;
Η δημιουργία του agora δεν σημαίνει ότι το φεστιβάλ άλλαξε σελίδα και έγινε ευρωπαϊκό ξαφνικά. Γενικά το Reworks έχει μια πορεία και σκέψη εξωστρεφή, εδώ και πολλά χρόνια. Όχι από σνομπισμό και ψώνιο. Δημιουργήθηκε κάτι με πρότυπο αλλά παράλληλα αφομοιώνοντας τα θετικά στοιχεία μιας διοργάνωσης στην Ελλάδα και δή στην Θεσσαλονικη. Εχει να κάνει προφανώς και με την μουσική, η οποία δεν είναι αυστηρά για τα Ελληνικά σύνορα. Και ούτε οιδήμονες είμαστε, ειχαμε την τύχη να βρεθούμε σε φεστιβάλ του εξωτερικού, είδαμε κάποια πράγματα και αποκτήσαμε πρότυπα, εμπνευστήκαμε. Το Sonar είναι για εμάς ένα πρότυπο φεστιβάλ, που στην ουσία είναι και το πρώτο type για όλα τα φεστιβάλ πόλης. Το Reworks πρακτικά έχει ξένους επισκέπτες από το 2006. Μπήκε για πρώτη φορά στην λίστα με τα καλύτερα φεστιβάλ του κόσμου σύμφωνα με το Resident Advisor το 2007 και από τότε δεν βγήκε ποτέ. Έχει πάρει βραβεύσεις, έχει καλεστεί σε conferences και forums σταθερά εδώ και 12 χρόνια. Το agora έπρεπε να δημιουργηθεί κάποια στιγμή και να δώσει και κάτι ακόμα. Υπάρχουν φεστιβάλ που είναι αποκλειστικά entertainment και είναι και αυτά που τους ενδιαφέρει να κάνουν και κάτι περισσότερο από αυτό. Να δίνουν καλές στιγμές διασκέδασης, αλλά να προσφέρουν επίσης και κάτι παραπάνω, να ανοίγουν ορίζοντες να «προσφέρουν» όσο μπορούν. Η δημιουργία ενός conferenceκαι ενός forum, είναι στην ουσία μια ανάγκη. Συζητάς, προσπαθείς να συμβάλλεις στον τρόπο που σκέφτεσαι και να ανακαλύψεις πράγματα που αφορούν το αύριο. Όπως ακριβώς είναι στην ουσία και η μουσική. Η μουσική που ασχολούμαστε έχει να κάνει με το αύριο. Γι’ αυτό και θέλαμε να δημιουργηθεί μια πλατφόρμα που να περιλαμβάνει εκτός από την μουσική και συζητήσεις για το αύριο. Αυτή η διαδικασία βοήθησε πολύ και το μουσικό κομμάτι του φεστιβάλ, καθώς εντάξαμε μέσα στα πλαίσια του Reworks ένα μουσικό είδος που έχει λαμπρό μέλλον. Και αυτό δεν είναι άλλο από την σύγχρονη κλασσική μουσική. Το agora είναι ο εγκέφαλος του Reworks.
-Τι επιτάσσει κατά την γνώμη σας η σύγχρονη αγορά και πώς οφείλουν να υποταχθούν σε αυτό οι νέες διοργανώσεις, προκειμένου να υπάρξει γένεση νέων πραγμάτων, δημιουργικότητα, αποστροφή της μαζικότητας και παράλληλα καθοδήγηση του κοινού στο καινούριο και το ποιοτικό αλλά παράλληλα και ικανοποίηση των δικών του αναγκών; Είναι αυτό κάτι εφικτό; Που προσανατολίζεται η δική σας διοργάνωση;
Πρακτικά δεν υπάρχει κάποια φόρμουλα που να εξασφαλίζει στις διοργανώσεις την επιτυχία. Η κάθε φεστιβαλική περίπτωση από το Μαρόκο μέχρι την Ουγκάντα σχεδιάζεται για τον χώρο που γίνεται και βάση του οράματος της εκάστοτε διοργάνωσης. Γι’ αυτό και η κάθε περίπτωση είναι μοναδική. Ο μόνος κοινός παρανομαστής είναι η μουσική. Αυτό που πετυχαίνεις συχνά ωστόσο είναι η δοκιμή της επιτυχίας. Αν κάτι δοκιμαστεί και πάει καλά, αυτό το ίδιο κάτι, θα εμπνεύσει ακόμα περισσότερο κόσμο για να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο δικό του. Είναι οι ίδιοι βέβαια που δεν θα παραδεχτούν ποτέ ότι πήραν κάποια έμπνευση από κάπου, ιδίως στην Ελλάδα, αλλά αυτό είναι κάτι άλλο. Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο σε όλο αυτό το μαρκετίστικο πλαίσιο και παιχνίδι, ο στόχος του διοργανωτή και φυσικά και ο τύπος του φεστιβάλ. Εμείς προσπαθούμε για παράδειγμα κάθε χρόνο να παίζουν όλο και περισσότεροι έλληνες καλλιτέχνες, ανερχόμενοι, που έχουν δισκογραφία αλλά το κυριότερο είναι ότι έχουν κάτι να πουν. Δεν μας ενδιαφέρει το φεστιβάλ να έχει μόνο«πρώτα» ονόματα. Μας ενδιαφέρουν όλοι, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο
-Υπάρχει η δική σας απάντηση στην κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα μέσα από την μουσική και την υπηρέτηση της έκφρασης δια μέσου μιας πολιτιστικής διοργάνωσης όπως αυτή του Reworks;
Η μουσική και ο πολιτισμός είναι μέσο έκφρασης και πολλές φορές προσφέρουν σε πολλούς κοινωνικούς τομείς και στο πώς υπάρχει μια κατάσταση. Οι μεγαλες ευκαιρίες για παραδειγμα στον πολιτισμό δημιουργήθηκαν στην Μεγάλη Βρετανία του καιρό που είχε την δική της κρίση στα τέλη του ‘70. Ξεπήδησαν μουσικά κινήματα και ρέυματα, όπως η πανκ τα οποία επηρέασαν για πάντα την παγκόσμια μουσική. Και η ηλεκτρονική μουσική ξεκίνησε κάπως έτσι. Ήταν ένας τρόπος έκφρασης για τον κόσμο, ένα κίνημα και έχει ένα ταλέντο να εξελλίσεται διαρκώς. Γι’ αυτό βλέπουμε ότι υπάρχουν τόσα διαφορετικά είδη ηλεκτρονικής μουσικής. Άλλη μουσική ακούν περισσότερο στο Βερολίνο, άλλη σε κάποιες άλλες πόλεις. Αυτός ο διαχωρισμός βέβαια γινόταν στις αρχές και όλο και ανοίγει. Τώρα ακούγονται παντού τα πάντα, δεδομένου ότι η ηλεκτρονική μουσική έχει μπει σχεδόν σε όλα τα μουσικά είδη, χωρίς ο κόσμος πολλές φορές να το αντιλαμβάνεται και το αυτί του να γνωρίζει ότι αυτό που λαμβάνει είναι ηλεκτρονική μουσική. Η μουσική αυτή ενώνει, εμπνέει, μπορεί να αλλάξει την ζωή σου ολόκληρη. Και πάντα σε μια κοινωνική κρίση το πρώτο πράγμα που κερδίζει συνήθως είναι ο πολιτισμός. Αυτό γίνεται διότι ο κόσμος βλέπει την τέχνη και τον πολιτισμό γενικότερα ως μέσο έκφρασης. Μπορεί να διοχευτέσει από αυτόν την ενέργειά του και να ασκήσει την δημιουργικότητά του. Ακόμα και όταν έσκασε η κρίση στην Ελλάδα, ευχόμασταν ο κόσμος να διοχευτεύσει την ενέργειά του μέσα από την τέχνη και την δημιουργία και όχι τον καναπέ,να κάθεσαι μουδιασμένος και να παρακολουθείς τις μέρες να περνούν από μπροστά σου.
-Μια πολιτιστική διοργάνωση αποτελεί στάση απέναντι στα κοινωνικοπολιτικά πράγματα και στην σύγχρονη κοινωνική και πνευματική κρίση ή αποτελεί διαφυγή, μέσω της ψυχαγωγίας και της διασκέδασης;
Και τα δύο συμβαίνουν. Αυτό εξαρτάται βέβαια και κατά πόσο ένα φεστιβάλ θέλει να κρατήσει μια στάση. Υπάρχουν φεστιβάλ που είναι πολύ ενεργά και θέλουν να περνούν μηνύματα, αλλά υπάρχουν και αυτά που τους ενδιαφέρει να περνάει απλά καλά το κοινό. Ισχύουν και τα δύο. Ένα φεστιβάλ είναι πάντα ένας πολύ ωραίος τρόπος να ξεχάσει ο κόσμος ό,τι τον απασχολεί και τον τρώει. Το δικό μας φεστιβάλ συνδυάζει και τα δύο δηλαδή και να διασκεδάζει αλλά και να προσπαθεί να προτείνει. Το προσπαθεί μέσω των καλεσμένων καλλιτεχνών και μέσω της συμπεριφοράς και της στάσης που έχει αλλά και με το agora. Πέρυσι για παράδειγμα είχαμε μια συζήτηση για την Δημοκρατία του μέλλοντος, το block chain, τα fake news. Δεν παίρνουμε πολιτική θέση. Έχουμε αρκετή πολιτική στην καθημερινότητα της Ελλάδας για να βάλουμε κι’ άλλη μέσα από το Reworks. Θίγοντας όμως κάποια θέματα, προσπαθούμε να μιλήσουμε και να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας.
Nina Kraviz at #reworks2018 on Saturday, September 22nd. The techno queen returns to Reworks with a 3-hour set. Check timetable on our website. Secure your ticket today 👉 reworks.gr/tickets. There are only a few Reworks Special Passes remaining! (Reworks 3days + Reworks Agora) #reworksfestival
2,114 Likes, 3 Comments – Reworks Festival (@reworksfestival) on Instagram: “Nina Kraviz at #reworks2018 on Saturday, September 22nd. The techno queen returns to Reworks with a…”
-Η συμμετοχή του Reworks στο “We are Europe” αποδεικνύει αντίστοιχα την άμεση κοινωνική συμμετοχή του φεστιβάλ και την πεποίθηση ότι μόνο δια μέσω του πολιτισμού μπορεί να επέλθει μια νέα πραγματικότητα
Ένα πολύ καλό παράδειγμα για να απαντήσουμε, είναι η συμμετοχή μας στο αυστριακό φεστιβάλ “Elevate” τον Μάρτιο όπου αναλάβαμε την επιμέλεια και τον σχεδιασμό. Όταν είχαμε πάει για να δούμε τους χώρους και να συζητήσουμε σχετικά με την οργάνωση του φεστιβάλ, στο δικό τους αντίστοιχο agora, είχαν ως κεντρικό θέμα «Ρίσκο και κουράγιο». Στο άκουσμα αυτών των λέξεων αποφασίσαμε απευθείας να θίξουμε το θέμα του προσφυγικού. Αυτό συνέβη από μεριάς μας για δύο λόγους. Αρχικά διότι η Αυστρία συγκαταλέγεται στις χώρες που δεν είναι τόσο ανοιχτή στην υποδοχή προσφύγων και επιπλέον έχουν αλλάξει πολύ τα δεδομένα της χώρας.
Γι’ αυτό και αποφασίσαμε να θίξουμε το θέμα, χωρίς να έχουμε την διάθεση να κατηγορήσουμε ή να αντιπαραθέσουμε τους εαυτούς μας, ούτε και να υποδείξουμε το σωστό ή το λάθος. Πραγματοποιήθηκε μια έκθεση που επιδιώξε να τους παρουσιάσει ότι αυτή η κατάσταση υπάρχει. Μπορεί να είσαι λίγο μακριά, αλλά αυτή είναι εδώ. Μέσω του WeareEurope καταφέραμε να το κάνουμε αυτό. Μέσω αυτού έχουμε καταφέρει να κάνουμε πολλές συζητήσεις, να παρουσιάσουμε πολλά πράγματα ακόμα και στην Ελλάδα με την δική τους συνδρομή αλλά και εμείς να δείξουμε προς τα έξω αυτά που γίνονται στην χώρα μας, διατηρώντας παράλληλα μια στάση όχι μίζερη και κακομοίρικη. Το πιο ωραίο πράγμα στο WeareEuropeείναι ότι συμμετέχουμε οκτώ διαφορετικά φεστιβάλ από οκτώ διαφορετικές χώρες και κοινωνίες, όπου με αμοιβαίο σεβασμό και εκτίμηση ανάμεσά μας έχουν προκύψει πολύ ωραία πράγματα.
Καταφέραμε μέσω αυτού να υλοποιήσουμε όνειρα και σκέψεις μας που δεν μπορούσαμε να κάνουμε με άλλον τρόπο εδώ. Για παράδειγμα ποτέ δεν είχαμε καταφέρει να πραγματοποιήσουμε ένα live act μέσα σε μια εκκλησία, γιατί εδώ δεν μπορούμε να το κάνουμε. Επιπλέον παρουσιάσαμε καλλιτέχνες που δεν μπορούσαμε επίσης εύκολα για πολλούς λόγους να παρουσιάσουμε εδώ. Όλο αυτό είναι κάτι που έχει λειτουργήσει πολύ ωραία. Έτσι ακριβώς θα πρέπει να είναι και η Ευρώπη. Μπορεί να νομίζουμε ότι οι διαφορές είναι μεγάλες, αλλά τελικά όταν έχεις κάποιο κοινό παρανομαστή αυτές εξαλείφονται. Και πάντα μπορείς να λειτουργήσεις με βάση την διαφορετικότητα, αρκεί όμως να το σέβεσαι αυτό. Ο πολιτισμός σίγουρα μπορεί να συνδράμει και να προσφέρει πολλά, είναι ένα πολύ δυνατό εργαλείο στην εκφορά ενός διαφορετικού τρόπου σκέψης.
-Είναι αναγκαία η κοινή Ευρωπαϊκή πορεία προκειμένου να επαναχαρτογραφηθεί ο πολιτισμικός χάρτης και να επανυψωθεί κάθε είδους έκφρασης, πνευματικότητας, δημιουργικότητας και ανάγκης;
Δεδομένου ότι αυτήν την στιγμή η Ευρώπη περνάει μια μεγάλη κρίση, πολύς κόσμος και πολλές κοινωνίες έχουν γίνει εσωστρεφείς. Ο πολιτισμός σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός στο να φέρει τα πράγματα κοντά. Μπορεί να είναι ένα πολύ ωραίο παράδειγμα όμως, αν σκεφτούμε ότι καλλιτέχνες από όλα τα μήκη και πλάτη μπορούν να επικοινωνούν με έναν κοινό κώδικα. Γιατί να μην συμβαίνει αυτό και στα υπόλοιπα; Κανείς και μόνος του δεν μπορεί να επιτύχει κάτι τέτοιο. Με την συμβολή όμως projects τύπου «WeareEurope» μπορεί να υλοποιηθεί κάποιου είδους επαναχαρτογράφησης.
Μέσα από τις δράσεις που έγιναν για παράδειγμα στο φεστιβάλ που αναφέραμε στην Αυστρία, πολύς κόσμος ενημερώθηκε για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα αυτό του προσφυγικού. Είναι αναγκαία τέτοιου είδους projects. Ατομικά είναι πιο δύσκολο. Η συλλογικότητα βοηθα, μιλώντας πάντα για τη δυναμική και την λειτουργία της Ευρώπης. Υπάρχουν παραδείγματα πολλών φεστιβάλ που προσέφεραν πολλά στην χώρα φιλοξενίας τους. Ένα φεστιβάλ προσφέρει σε πολλά πράγματα. Αφενός προσφέρει στον πολιτισμό, στο κοινό της πόλης, ανοίγει ορίζοντες, αυτιά και μάτια, αν έχει πραγματικά μια τέτοια διάσταση.
Παράλληλα όμως είναι και ένα εξαιρετικό εργαλείο στην προβολή μιας πόλης. Πολύς κόσμος επισκέπτεται μια πόλη με αφορμή ένα φεστιβάλ. Συμβαίνει και με το Reworks καιρό τώρα. Φέτος έχουμε επισκέπτες από σχεδόν όλες τις Ευρωπαικές χώρες, μέχρι τις ΗΠΑ, την Αυστραλία και την Ινδία. Πολλές πόλεις αυτήν την στιγμή δίνουν κίνητρα για να πραγματοποιούνται φεστιβάλ και δίπλα σε αυτά να ευνοούνται και οι ίδιες. Και υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα αν ικανοποιηθείς από το φεστιβάλ, να επιστρέψεις την επόμενη φορά για την πόλη. Οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι μόνο ο πολιτισμός σε όλο αυτό. Ένα φεστιβάλ είναι ένα δυνατό εργαλείο σε πολλούς τομείς και κυρίως στην οικονομία μιας πόλης ή χώρας.
-Μια διοργάνωση οφείλει να εξελίσσεται συνεχώς μέσα στα χρόνια ή οφείλει να βρει μια ταυτότητα και να μείνει πάγια σε αυτήν;
Είναι υποχρεωμένη να εξελίσσεται χωρίς απαραίτητα να αποκτά κάθε φορά και άλλες ταυτότητες. Βλέπουμε πολλά φεστιβάλ που έχουν ένα ID, έχουν ένα χαρακτήρα, δεν εκφυλλίζονται ούτε και αλλοιώνονται και παράλληλα δεν σταματούν την εξέλιξή τους. Εξέλιξη δεν σημαίνει ότι υποτάσσεσαι στην μόδα. Εξέλιξη σημαίνει να γίνεσαι καλύτερος και να βελτιώνεσαι. Και πάλι έχει να κάνει με τον τύπο κάθ’ αυτό του φεστιβάλ. Δεν πας στο Tommorowland για να προβληματιστείς. Πας για να ανεμίσεις την σημαία σου και να χορέψεις. Στο TodaysArt όμως πας και ανοίγεις αυτιά και ανακαλύπτεις πράγματα, προβληματιζεσαι. Δεν κρίνουμε προς θεού κανένα και τίποτα δεν είναι σωστό ή λάθος. Είναι καθαρά το τι ικανοποιεί τον καθένα και το τι θέλει να εισπράξει κανείς. Το Reworks προσπαθεί να κάνει και τα δύο, στην Ελλάδα άλλωστε δεν έχουμε την πολυτέλεια να διαλέξουμε, δεδομένου ότι η σύγχρονη μουσική χρειάζεται να υποστηριχτεί περισσότερο. Υπάρχει ένας μέρος του Programming το οποίο απευθύνεται στην ψυχαγωγία του κοινού και παράλληλα είναι και υποχρέωση του φεστιβάλ να προβάλλει νέες τάσεις, να προτείνει και να βοηθά στο να ανακαλύψεις. Και αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθούμε όσο μπορούμε να μην κάνουμε τα προφανή. Έχουμε δεχτεί προτάσεις ανά τα χρόνια για συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών που θεωρούνται πιο εμπορικοί, οι οποίοι θα ανέβαζαν βραχυπρόθεσμα την εικόνα και τα νούμερα του φεστιβάλ και η απάντησή μας ήταν συνειδητά αρνητική. Έχουμε έναν χαρακτήρα και μια φιλοσοφία. Το πιο σημαντικό και χρέος μας είναι αυτή η μουσική να υποστηριχθεί για να συνεχίσει να υπάρχει από όλους μας.
Reworks Festival | 14th edition. #reworks2018 #reworksfestival #reworksagora 📷@anestis_sketo
435 Likes, 2 Comments – Reworks Festival (@reworksfestival) on Instagram: “Reworks Festival | 14th edition. #reworks2018 #reworksfestival #reworksagora 📷@anestis_sketo”
-Υπάρχει πρόταση και επιδίωξη για ένα Limited φεστιβάλ με περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων προκειμένου να αποδειχθεί και η αφοσίωση του φεστιβάλ στην άρτια λειτουργία του, στην εξυπηρέτηση του κοινού και στην προσφορά ποιοτικού θεάματος και όχι στα ρεκόρ επισκεψιμότητας; Είναι επιδιωκόμενο ή είναι κάτι που απορρίπτεται εκ μέρους σας;
Το φεστιβάλ είναι limited και παρέχει συγκεκριμένο αριθμό εισιτηρίων. Δεν υπάρχουν unlimited φεστιβάλ. Δεν πάμε για ρεκόρ επισκεψιμότητας και τίτλους και γι’ αυτό και δεν ανακοινώνουμε ποτέ από μόνοι μας τον αριθμό των επισκεπτών. Απαντάμε μόνο όταν μας ρωτάνε, δεν μας ενδιαφέρει και κάτι τέτοιο. Επειδή έχει γίνει συζήτηση, το Reworks ανήκει στα φεστιβάλ πόλης που σημαίνει ότι πραγματοποιείται σε κλειστά stages.
Και εδώ καλό είναι να κατανοήσουμε κάτι. Όπου υπάρχει τοίχος, υπάρχει και συγκεκριμένη χωρητικότητα ατόμων, κάτι που μας υποχρεώνει να τηρούμε τις προδιαγραφές και άδειες του εκάστοτε χώρου. Δεν βγάζουμε ούτε ένα επιπλέον εισιτήριο. Το Reworks δεν είναι ένας χώρος διεξαγωγής αλλά περισσότεροι, άρα πολλά stages με ένα κοινό εισιτήριο. Και επειδή δεν υπάρχει μαθηματική εξίσωση που να επιβεβαιώνει ότι το τέσσερα χωράει στο ένα, πρακτικά και το κοινό πρέπει να μοιράζεται.
Δεν μπορεί να χωρέσει από τα τέσσερα διαφορετικά stages σε ένα ή σε δύο ή σε τρία. Το τέσσερα χωράει στο τέσσερα. Από την δική μας πλευρά προσπαθούμε να έχουμε ένα άρτιο πρόγραμμα με εξίσου καλές προτάσεις και ισορροπία και όχι έναν καλλιτέχνη και γύρω γύρω τον κανένα. Σκεφτόμαστε το αύριο, και με την ασφάλεια να είναι προτεραιότητα, κάνουμε ότι μπορούμε για να την εξασφαλίσουμε. Οπότε με το που γεμίζει ενα stage ακολουθείται μια διαδικασία του βγαίνει ένας, μπαίνει ένας.
Θα ήταν το μόνο εύκολο να αφήνουμε να μπαίνει όποιον θέλει, χωρίς έλεγχο και να γίνεται μέσα στα stages χαμός. Αυτό όμως είναι άδικο και γι’ αυτούς που είναι μέσα και έχουν προνοήσει να μπουν πιο νωρίς προκειμένου να ακούσουν τον καλλιτέχνη που θέλουν. Αμέτρητες φορές έχουμε μείνει και εμείς από έξω σε διάφορα φεστιβάλ ή περιμένοντας για ώρες σε ουρές. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις την διοργάνωση για την πληρότητα του χώρου και γιατί σεβόμενη την ασφάλεια προνοεί και δεν επιτρέπει το χάος. Υπάρχουν επιλογές για το κοινό σε όλες τις σκηνές.
-Ποια θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη του ReworksFestival;
Να συνεχίζει να παρουσιάζει υπεύθυνα την μουσική που υποστηρίζει χωρίς εκπτώσεις.
-Θα μπορούσαμε να δούμε το Reworks σε μη συμβατούς χώρους και σε προσμίξεις με άλλα είδη ανακαλύπτοντας μια τελείως διαφορετική έκφανση του ηλεκτρονικού ήχου, κάτι που στην Ελλάδα έχει παραμείνει αποκλειστικά στην νοοτροπία της διασκέδασης και του πάρτυ;
Αν για κάτι είμαστε υπερήφανοι ως διοργανωτές του Reworks είναι ότι καταφέραμε να κάνουμε αυτό το πράγμα που λες από την πρώτη χρονιά του φεστιβάλ. Ποτέ δεν πηγαίναμε σε προφανείς χώρους. Αντίθετα σε πολλές περιπτώσεις το φεστιβάλ άνοιξε χώρους μπαίνοντας εκεί. Τελευταία περίπτωση είναι αυτή του μεγάρου μουσικής. Σκεφτήκαμε ότι είναι ευκαιρία το μέγαρο να ανοίξει τις πόρτες του στην ηλεκτρονική μουσική και να αποβάλλει από την σκέψη του κόσμου ότι το μέγαρο απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό, με συγκεκριμένο status, συγκεκριμένη ηλικία και συγκεκριμένη τσέπη. Θέλαμε να φέρουμε τον κόσμο σε ένα μέρος που ενδεχομένως να μην έχει πάει και ποτέ στην ζωή του. Και για εμάς αυτό είναι η νίκη.
Ακόμα και στo roof garden του Met Hotel δεν είχε γίνει ποτέ κάτι νωρίτερα. Το Reworks παρουσίασε το πρώτο rooftop event στην Θεσσαλονίκη. Το Reworks επίσης ήταν το πρώτο φεστιβάλ που έκανε street parties, στην πόλη τα οποία μετέπειτα έγιναν και κάπως μόδα, στην Θεσσαλονίκη τουλάχιστον. Δεν γίνονταν στην πόλη street parties που να ακούγεται ηλεκτρονική μουσική και να παίζουν καλλιτέχνες της πόλης. Μεταγενέστερα λειτούργησε θετικά, άρεσε στον κόσμο και άρχισαν να γίνονται προσπάθειες και από άλλες ομάδες. Πάντα υπήρχε αυτή η ανησυχία και η πρόκληση. Αυτό είναι και το δύσκολο αλλά και το ωραίο της υπόθεσης. Να μπεις σε έναν χώρο που δεν έχει ξαναγίνει τίποτα και να το στήσεις εσύ από την αρχή. Είναι δύσκολο βεβαια, το νομοθετικό πλαίσιο, η αδειοδότηση και όλα αυτό το τεχνοκρατικό κομμάτι. Μας έχουν μπλοκάρει και εμάς πολλές φορές από πράγματα που θέλαμε να κάνουμε. Σε ό, τι όμως αφορά εμάς, δεν κάναμε ποτέ εκπτώσεις. H περίπτωση του Reworks είναι λίγο ιδιαίτερη και αυτό είναι και από τα πράγματα που μας καλούν να μιλήσουμε σε conferences του εξωτερικού. Πώς δηλαδή το φεστιβάλ είναι βιώσιμο στην Ελλάδα με βάση το line up των καλλιτεχνών του με ένα οικονομικό για τα δεδομένα των φεστιβάλ εισιτήριο και επίσης το πώς κατάφερε το φεστιβάλ να επιβιώσει μέσα στην κρίση.
Follow link in bio for tickets, line up, news and everything you need to know about #reworks2018! ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Reworks Agora 16 September 2018 ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Reworks Festival 20.21.22.23 September 2018 Thessaloniki, Greece #reworksfestival #reworksagora #thessaloniki #greece
232 Likes, 1 Comments – Reworks Festival (@reworksfestival) on Instagram: “Follow link in bio for tickets, line up, news and everything you need to know about #reworks2018!…”
-Το μονοπώλιο του φεστιβάλ επιφέρει ευθύνες ως προς το κοινό ή αντίθετα προσφέρει ανακούφιση και ασφάλεια στην διοργάνωση;
Δεν το βλέπουμε μονοπολιακά το φεστιβαλ και ποτέ δεν είχαμε την πεποίθηση ότι είμαστε εμείς και δεν υπάρχει κανείς άλλος. Οι ευθύνες μας απέναντι στο κοινό είτε υπήρχε ένα φεστιβάλ είτε πενήντα, θα ήταν πάλι οι ίδιες. Αυτό δεν αλλάζει γιατί έχει να κάνει με την φιλοσοφία, τις αρχές και την προσωπική μας στάση. Ίσως κάποια χρόνια να ήμασταν μόνοι και μάλιστα με μοναξιά. Και δεν είναι καθόλου ευχάριστο αυτό. Όταν γίνονται πολλά πράγματα είναι υγιές. Αρκεί σε αυτά τα πολλά πράγματα να υπάρχει αλληλοσεβασμός και να έχουν κοινό στόχο. Να υπηρετούν το είδος, τον πολιτισμό και όχι προσωπικούς σκοπούς. Αυτό μόνο προς τα πάνω πάει την οποιαδήποτε σκηνή και τον πολιτισμό. Οι ευθύνες παραμένουν οι ίδιες και ο καθησυχασμός σε αυτήν την περίπτωση αναιρείται. Σε ό, τι μας αφορά τοReworks πάντα ρισκάρει, επενδύει και παρουσιάζει νέα projects. Στο project των Grandbrothers στα πλαίσια του Reworks agora, θα δούμε για πρώτη φορά την μουσική σε εκτέλεση από ορχηστρικό σύνολο, σε πρώτη παγκόσμια παρουσίαση. Και αυτό γίνεται αποκλειστικά για το Reworks. To κόστος και η προετοιμασία είναι ασύλληπτη, αλλά το κάνουμε γιατί θέλουμε και πρέπει να το κάνουμε. Θα χαρούμε αν εκείνη την μέρα το Μέγαρο έχει κόσμο και στο τέλος, βγει από εκεί μέσα με ένα χαμόγελο και νου γεμάτο μουσική.
-Υπάρχει μουσική γνώση εκ μέρους του κοινού; Είναι η γνώση ή η απουσία της αντίστοιχα παράγοντας ροπής στην στήριξη των μεγάλων και εμπορικών ονομάτων; Και αντίστοιχα η επιλογή μεγάλου μέρους του line up υποτάσσεται γι’αυτόν τον λόγο στις προσταγές και προτιμήσεις του κοινού που δείχνει προτιμήσεις στους περισσότερο εμπορευματοποιημένους καλλιτέχνες;
Επειδή η ηλεκτρονική μουσική είναι από τα πιο μαζικά μουσικά είδη αυτήν την στιγμή, μοιραία έχει υπάρχει και κάποια εμπορικότητα σε κάποια ονόματα, κάτι το οποίο είναι και ευχάριστο. Δεν πρέπει να πυροβολάμε κάποιον επειδή αυτό που κάνει έχει ευρεία αποδοχή. Υπάρχουν δύο ειδών εμπορικότητες. Αυτό που κάνεις κάτι και ο κόσμος το ανακαλύπτει, του αρέσει και το αγκαλιάζει χωρίς όμως εσύ να έχεις αλλοιώσει αυτό που είσαι και κάνεις που είναι η υγιής περίπτωση και υπάρχει και η νοσηρή περίπτωση που κάποιος εκφυλλίζεται εντελώς με αυτοσκοπό την εμπορικότητα. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι αυτήν την στιγμή υπάρχουν ονόματα που δεν έχουν εκφυλλιστεί και απλά αυτό που εκαναν έτυχε να το γουστάρει και να το στηρίξει ο κόσμος με αποτέλεσμα να αποκτήσει μια μαζικότητα.
Σε ότι αφορά το κοινό, είναι λογικό να θέλει να ακούσει και να στηρίξει αυτό που ξέρει. Δεν είναι κακό αυτό το πράγμα. Το καλύτερο βέβαια πάντα είναι να υπάρχει μια ισορροπία και να υπάρχει θέληση να ανακαλύπτει και αυτό που δεν ξέρει. Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή που είναι και πολύ επικίνδυνη. Η ηλεκτρονική μουσική έχει μια εσωστρέφεια παράλληλα και υπάρχει αυτή η λογική του «εγώ ξέρω», η εμπορική και η underground, «η φάση» και όλο αυτό κάτι το οποίο εμείς δεν χαιρετίζουμε.
Αυτόν τον ρατσισμό του «τι γυρεύει αυτός ο κόσμος εδώ», και τα «εμείς ξέρουμε» κτλ δεν τον αποδεχόμαστε. Κανείς δεν γεννήθηκε γνώστης αυτής της μουσικής και κανείς δεν την άκουγε απ’ όταν γεννήθηκε. Ο καθένας έκανε την εσωτερική του αναζήτηση και προσωπικά μας δίνει πολύ μεγάλη χαρά όταν η σκηνή κερδίζει έναν νέο άνθρωπο. Δεν χωρούν αρνητισμοί, ξερολισμοί και διαχωρισμοί. Για να υπάρξει ζωντανή αυτή η σκηνή απαιτείται συνεχώς νέος κόσμος και σε αυτό δεν υπάρχει χώρος για αφορισμούς και κλίκες.
Ο τρόπος που διαμορφώνουμε εκ μέρους μας το line up στηρίζεται πάνω στον στόχο του φεστιβάλ του να παρουσιάζει την μουσική του σήμερα και του αύριο. Προσκαλεί καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει την συγκεκριμένη σκηνή. Παράλληλα όμως το φεστιβάλ έχει την υποχρέωση να προτείνει. Και αυτό βασίζεται και στην πρόσκληση σε νέους και ανερχόμενους καλλιτέχνες, χωρίς να γυρνάει ποτέ την πλάτη ταυτόχρονα στην σκηνή αυτής της χώρας. Γι’ αυτόν τον λόγο περιλαμβάνουμε κάθε χρόνο στο programming έλληνες καλλιτέχνες. Αυτό δεν θα το δεις στα φεστιβάλ του εξωτερικού, που το 95% του line up ανήκει σε ξένους καλλιτέχνες. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει πολυτέλεια, οι Έλληνες καλλιτέχνες είναι αξιόλογοι και στερούνται ευκαιριών. Το Reworks πρέπει να αποτελεί πλατφόρμα παρουσίασης των ελλήνων καλλιτεχνών, δίνοντας τους την ευκαιρία να δείξουν την δουλειά τους. Δεν κλείνουμε ποτέ έναν καλλιτέχνη απλά και μόνο για να μας φέρει εισιτήρια. Φυσικά και υπάρχουν headliners αλλά σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω.
-Υστερεί ακόμα η Ελλάδα σε θέματα διοργάνωσης και σε θέματα πρωτοβουλιών και καλλιτεχνικού προϊόντος σε σχέση με τα δεδομένα του εξωτερικού;
Αυτό είναι μάλλον θέμα της κάθε διοργάνωσης και όχι τόσο της χώρας. Σε κάτι που σίγουρα θα μπορούσε η Ελλάδα να βοηθήσει περισσότερο θα ήταν η υποστήριξη των θεσμών και των φορέων σε μια αξιόλογη πολιτιστική δράση ανεξάρτητως κατεύθυνσης. Από εκεί και πέρα η αρτιότητα της κάθε διοργάνωσης είναι προσωπικό ζήτημα και όχι χωρικό. Αν μια διοργάνωση δεν είναι καλή, δεν φταίει η Ελλάδα. Πάντα υπάρχουν κωλύματα, αλλά η προσωπική δουλειά πάντα υπερτερεί. Έχουμε κάνει διοργανώσεις με απεργία αστικής συγκοινωνίας και ταξί μαζί, κλειστό κέντρο λόγω Διεθνούς Έκθεσης και ποριών, με capital controls και εκλογές. Τα βάζεις κάτω και λες θα το κάνω ή δεν θα το κάνω. Ένα όντως μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη εγκαταστάσεων στην Θεσσαλονίκη, που δεν μπορούν να υποστηρίξουν events από ένα μέγεθος και πάνω. Αλλά και πάλι δεν μπορούμε να καθόμαστε και να τα ρίχνουμε όλα στην χώρα.
-Το επίπεδο της ελληνικής ηλεκτρονικής σκηνής της Ελλάδας μπορεί να ανταγωνιστεί την διεθνή αγορά; Είναι σημαντικοί παράγοντες η περιορισμένη παραγωγή, η ποιότητα ή η μη αποτελεσματική προώθηση που δεν δίνει ισότιμες ευκαιρίες στους Έλληνες καλλιτέχνες στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς;
Αυτήν την στιγμή διανύουμε μια μουσικά καλή περίοδο για την Ελλάδα σε επίπεδο δημιουργών, παρότι δεν φαίνεται με γυμνό μάτι. Υπάρχει μεγάλος αριθμός δημιουργών, μπαντών, παραγωγών από διάφορα μουσικά είδη, οι οποίοι διαπρέπουν. Ένα ακόμα θετικό είναι ότι έχει ανοίξει το όλο πράγμα. Υπάρχουν καλλιτέχνες που κάνουν πειραματική μουσική, ambient, σύγχρονη κλασσική και γενικότερα πολλά είδη με δισκογραφία εντός και εκτός. Έχουν δημιουργηθεί δισκογραφικές που δεν έχουν να ζηλέψουν εκείνες του εξωτερικού. Και πιστεύουμε ότι θα ανοίξει και ακόμα περισσότερο. Το μέλλον είναι ακόμα πιο θετικό σε θέματα παραγωγής και είναι πολύ σημαντικό αν υπάρχει θετική ματιά και διάθεση από όλους για όλους. Όταν υπάρχει αυτό μόνο προς το καλύτερο μπορεί να λειτουργήσει κάτι. Όταν υπάρχει αρνητισμός και μιζέρια, από καλλιτέχνη σε καλλιτέχνη, καλλιτέχνη προς σκηνή και σκηνή προς καλλιτέχνη, δεν μπορεί να βοηθηθεί τίποτα. Χρειάζεται θετική άποψη. Δεν κλείνεις τα μάτια στην πραγματικότητα, απλά μάχεσαι. Το μόνο που μένει είναι αυτό να αγκαλιαστεί από φορείς και ΜΜΕ .
*INFO: REWORKS FESTIVAL 20 – 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
REWORKS AGORA 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
