Αποκλειστικό: Έχουμε το πολυαναμενόμενο ντουέτο Πάολας – Μποφίλιου

Το ελληνικό τραγούδι εξελίσσεται με εκπλήξεις, υπερβάσεις και τολμηρές κινήσεις. Σε μια φτωχή εποχή για τη δισκογραφία, μια εκ πρώτης όψεως παράταιρη συνεργασία πυροδοτεί τη συζήτηση για το μέλλον της ελληνικής μουσικής σκηνής με ενδιαφέρουσες νέες πινελιές.

Δύο σπουδαία ονόματα, καθεμιά στο είδος της, η Πάολα και η Νατάσα Μποφίλιου, ενώνουν τις δυνάμεις τους σ’ ένα ντουέτο με πολύ δυνατό στίχο, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει μετά το Πάσχα και αποτελεί προπομπό για μια συνύπαρξη σε μεγάλη μουσική σκηνή της Αθήνας το προσεχές φθινόπωρο. Η Πάολα πρόθυμα δέχτηκε να απαρνηθεί τις μεγάλες πίστες για μια σεζόν, προκειμένου να πειραματιστεί απέναντι σ’ ένα πιο δύσκολο κοινό, και η Νατάσα δοκιμάζει το άνοιγμα σ’ ένα κοινό που προτιμά τα λαϊκότερα ακούσματα.

Τα “Μικροπράγματα” έχουν εξασφαλίσει αποκλειστικά τους στίχους του ντουέτου, που ονομάζεται “Ψυχορραγώ“. Οι συντελεστές του τραγουδιού είναι έκπληξη, ωστόσο το τραγούδι φαίνεται να τυγχάνει της απόλυτης έγκρισης των μόνιμων συνεργατών της Νατάσας, Θέμη Καραμουρατίδη και Γεράσιμου Ευαγγελάτου, όσο και του επιτελείου της Πάολας.

Ας τους απολαύσουμε, περιμένοντας να ακούσουμε το τραγούδι στα ραδιόφωνα.

[Πάολα]

Καθώς  τα μάτια μου στεγνώνουν από δάκρυα

Καθώς  τα χείλη μου έχουν σκάσει από το κρύο

Καθώς τα χάδια μας μου μοιάζουν πια παράταιρα

Καθώς  η νύχτα μας τελειώνει μ’ ένα αντίο

[Νατάσα]

Καθώς η άβυσσος ανοίγεται στα μάτια μου

Καθώς μια ράθυμη απόγνωση ανθίζει

Καθώς ο αέρας παρασέρνει τα κομμάτια μου

Καθώς η οργή μου μοιάζει πέλαγος που αφρίζει

[Μαζί στο ρεφραίν]

Ψυχορραγώ

Περιπλανιέμαι μες στις στάσεις του μετρό

Πάνω σε βρώμικα παγκάκια ναυαγώ

Δε λογαριάζω πια τα θέλω μου

Και γούστο μου καπέλο μου

Θ’ αντέξω ή δε θ’ αντέξω αδιαφορώ

Ψυχορραγώ…

[Πάολα]

Καθώς κυλάει το αλκοόλ μέσα στο αίμα μου

Καθώς τσακίζω όλα της μπάρας τα ποτήρια

Καθώς η κόλαση στοιχειώνει πια το βλέμμα μου

Καθώς  φριχτά πονώ σαν σε βασανιστήρια

[Νατάσα]

Καθώς διαγράφω τα μηνύματα που έστειλες

Καθώς ξηλώνω όλα τα πόστερ στο σαλόνι

Καθώς θυμάμαι κείνο το πρωινό που ανέτειλες

Με ένα φιλί και μ’ ένα δάκρυ στο σεντόνι

Ψυχορραγώ

Περιπλανιέμαι μες στις στάσεις του μετρό

Πάνω σε βρώμικα παγκάκια ναυαγώ

Δε λογαριάζω πια τα θέλω μου

Και γούστο μου καπέλο μου

Θ’ αντέξω ή δε θ’ αντέξω αδιαφορώ

Ψυχορραγώ…

*Εννοείται πως ευχόμαστε Καλό Μήνα σε όλες και όλους! 😉