Δεν είναι φιλόζωοι οι εξής:
-Αυτοί που πήραν σκύλο γιατί τους το είπε ο καρδιολόγος ή ο διαιτολόγος. Τον έχουν μόνο ως «κίνητρο» για να αθλούνται, σαν ένα εργαλείο γυμναστικής όπως το στατικό ποδήλατο.
-Αυτοί που έχουν θηλυκιά γάτα αστείρωτη κι όταν γεννάει γατάκια (πολλές φορές το χρόνο) της τα παίρνουν και τα πετάνε στα σκουπίδια. Στην «καλύτερη» περίπτωση, τα αφήνουν στην πόρτα κάποιου αληθινού φιλόζωου κι «ας κόψει το κεφάλι του εκείνος μετά». Αυτή ήταν κοινή πρακτική των «παλιών». Στο βιβλίο «Η αυλή μας», η Μαρία Ιορδανίδου (Λωξάντρα) περιγράφει ολόκληρη σκηνή ενώ κι η σύντροφος του Νίκου Μπελογιάννη Έλλη Παππά (Έλλη Χιούμαν) στο βιβλίο «Βίος και Έργα της Γάτας της Σοφής» έχει αστείρωτη τη γάτα της στο διαμέρισμα, έτσι που από ένα σημείο και μετά ζευγαρώνει με τους γιους της…
-Αυτοί που έχουν αστείρωτο το κατοικίδιο τους για να το ζευγαρώνουν με άλλων ,επειδή είναι κατά της στείρωσης ή και για να πουλάνε τα κουτάβια / γατάκια.
-Αυτοί που πουλούν (εκτροφεία, νόμιμα και παράνομα) και οι άλλοι που αγοράζουν σκύλους και γάτες στην εποχή μας που ΜΟΝΟ η Ελλάδα έχει ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ αδέσποτα.
Εξαιρούνται ειδικές περιπτώσεις όπως σκύλοι-οδηγοί τυφλών κ.α.
-Αυτοί που έχουν σκύλο για φύλακα. Μόνιμα έξω ανεξαρτήτως καιρού, συνήθως στην επαρχία ή στα προάστια, δεμένο συνήθως τη μέρα με λουρί ή αλυσίδα(“βαρελόσκυλο”) και λυτός τη νύχτα για «να διώχνει τους κλέφτες» (και να σκοτώνει από γατιά μέχρι άλλα σκυλιά). Τον ταΐζουν (;) αραιά και που μόνο με κόκκαλα.
-Αυτοί που έχουν σκύλο στο μπαλκόνι.
-Αυτοί που έχουν γάτα αλλά μόνο έξω για να τρώει ποντίκια, αρουραίους και σαύρες.
-Αυτοί που έχουν γάτα αλλά μόνο έξω ,γιατί μέσα «θα μου σκίσει το καλσόν, τον καναπέ, τις κουρτίνες».
-Αυτοί που πήραν γάτα ή/ και σκύλο γιατί είναι μόδα (το κακό με τα χάσκι και το Game of Thrones είναι πρόσφατο) ή επειδή έχει ο τάδε διάσημος κι ας μη ξέρουν το παραμικρό πως να φροντίσουν ένα ζωάκι κι ούτε θέλουν να μάθουν.
-Αυτοί που έχουν σκύλο, πίτμπουλ συνήθως, για να τον βάζουν να σκοτώνεται σε σκυλομαχίες. (δείτε την «παλιά» πια ταινία “Walker Payne” /”Έσχατη Επιλογή” με τον Σαμ Σέπαρντ και κλάψτε ελεύθερα) .
-Αυτοί που ταΐζουν αδέσποτα αλλά από κει και πέρα, τίποτα. Αν δουν το ζωάκι που ξέρουν με λειωμένο πόδι από τα αυτοκίνητα ή τίγκα στους ψύλλους π.χ, δεν νοιάζονται. Εξαιρούνται οι πάμφτωχοι, που δεν τρώνε για να έχουν τα φάνε τα αδεσποτάκια τους.
-Αυτοί που ταΐζουν αδέσποτα αλλά δεν τους νοιάζει που τα κάνουν όλα εκεί τριγύρω να ζέχνουν. Χρησιμοποιημένες κονσέρβες, αλουμινόχαρτα με κάθε λογής αποφάγια, από μακαρονάδες μέχρι… μπιζελόσουπες, όλες τους, ακατάλληλες τροφές και για σκύλους και για γάτες. Από τις πιο επικίνδυνες κατηγορίες, αφού όχι μόνο δεν βοηθάνε τα ζώα αλλά τους «βγάζουν» και κακό όνομα, λες και αυτά βρωμίζουν τη γειτονιά!
-Αυτοί που κυκλοφορούν με τον σκύλο στη βόλτα, χωρίς να τον έχουν με λουρί.
-Αυτοί που παίρνουν σκύλο ή γάτα η ιγκουάνα η χάμστερ, ή και όλα μαζί, γιατί τους το ζήτησε το παιδί τους. Έτσι, άκριτα. Χωρίς να το συζητήσουν πρώτα. Σαν να τους ζήτησε παιχνίδι. Τι κι αν μετά το καμάρι τους βαρεθεί την όλη φάση; Το παρατούν (το ζώο, όχι το καμάρι τους) και πάνε για άλλα (ζώα κι όχι μόνο). Πως αλλιώς θα είχαμε άλλωστε τόσα αδέσποτα;
-Αυτοί που έχουν κατοικίδιο, αλλά όλα τα άλλα ζώα… μακριά. Π.χ. στην βόλτα με το σκύλο, η κλωτσιά πάει σύννεφο προς κάθε άλλο τετράποδο που κάνει να πλησιάσει.
-Αυτοί που τους λένε «συλλέκτες» και μαζεύουν με τη βία ζώα, συνήθως ενός μόνο είδους. Καθαρά ψυχοπαθολογική κατηγορία, όπου (πρέπει να) επεμβαίνει η πρόνοια του κράτους.
-Αυτοί που αγαπούν τα ζώα μόνο στα λόγια. Λόγια που πια είναι κυρίως ψηφιακά, λόγια του αέρα δηλαδή μέσα στο διαδίκτυο, ειδικά στο Facebook. Αυτοί που τα λένε είναι οι γνωστοί «φιλόζωοι του καναπέ», όσοι και όσες κάτω από μια φρικτή είδηση, πχ για μαζικές δηλητηριάσεις από φόλες, στέλνουν κατάρες χωρίς να προχωρήσουν σε δράση. Ή και μαλώνουν με άλλους φιλόζωους.
-Αυτοί που ενώ ξέρουν (γιατί τον είδαν) ποιος ή ποια έριξε τις φόλες που σκότωσαν τα αδεσποτάκια στη γειτονιά η το ζωάκι του γείτονά τους, δεν μιλάνε. Δεν θα καταγγείλουν στην αστυνομία ως μάρτυρες, γιατί φοβούνται, γιατί «που να μπλέκεις τώρα για μερικά παλιόζωα» κι ας έχουν κι οι ίδιοι κάποιο κατοικίδιο.
-Αυτοί που λένε πως «αγαπούν μόνο τους σκύλους κι όχι τις γάτες» ή μόνο τις γάτες κι όχι τους σκύλους».
-Αυτοί που και καλά νοιάζονται για τα καημένα τα ζωάκια και θέλουν να τα βοηθήσουν, γι’ αυτό και έφτιαξαν φιλοζωικό σύλλογο, ένωση, ομάδα κτλ. Βέβαια λειτουργούν (;) μόνο στα χαρτιά, αφού στα τηλέφωνα και στο ίντερνετ δεν απαντάει κανείς όταν τους χρειάζεσαι για κάποιο περιστατικό. Η χώρα μας είναι γεμάτη με αστικούς μύθους για «φιλοζωικές» που πήραν επιχορηγήσεις χωρίς να σώσουν ούτε ένα αδέσποτο. Η τραυμάτιζαν οι ίδιοι οι «εθελοντές» ζωάκια και μετά ζητούσαν χρήματα για αυτά, μέσα από εράνους! Εξαιρέσεις υπάρχουν πολλές βέβαια.
-Αυτοί που νομίζουν ότι τα χαμένα γατάκια που κλαίνε όλη μέρα έξω απ’ την πόρτα τους είναι ευθύνη της φιλοζωικής η του/της τάδε στην γειτονιά που «ασχολείται με τα ζώα». Γι’ αυτό και τους αρχίζουν στις βρισιές «τσακίσου να πάρεις τα ζώα σου από δω» λες και τα γέννησαν αυτοί ,λες και ο δήμος δεν ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ όπως γίνεται σε κάθε πολιτισμένη χώρα, αλλά είπαμε, «Ευρωπαίοι» είμαστε όπου και όποτε μας συμφέρει.
-Αυτοί που τα ξέρουν όλα και κουνούν το δάχτυλο στους ανθρώπους που για πρώτη φορά έρχονται σε επαφή με ένα ζωάκι. Η εικόνα είναι συνήθως αυτή: Νεαρή βρίσκει στον δρόμο γατάκι που κινδυνεύει να πεθάνει χωρίς βοήθεια. Θέλει να βοηθήσει και δεν φεύγει αλλά δεν γνωρίζει από φροντίδα ζώων. Το πρώτο που της έρχεται είναι να ζητήσει βοήθεια από κάποιο φιλοζωικό γκρουπ στο Facebook. Όμως ως απαντήσεις θα πάρει από αγενείς υποδείξεις («πάρτο σπίτι σου αμέσως, τι την άραξες εκεί!»), ειρωνείες(«φοβάσαι να το πιάσεις, πριγκίπισσα;») μέχρι και βρισιές(«μας το βγάζει και φωτογραφία να το δούμε η άσχετη») εκτοξευμένες από «φιλόζωους» που πάσχουν από σύνδρομο ανωτερότητας. Η κοπέλα αυτή αναλόγως του χαρακτήρα της, είναι 50-50 πως θα αντιδράσει σε παρόμοια περίπτωση στο μέλλον, δεδομένης της τραυματικής αυτής εμπειρίας.
-Αυτοί που τρώνε κρέας, θα πούνε οι βίγκαν, αλλά αυτό είναι μεγάλη ιστορία…
-Αυτοί που τα άλογα, τις αγελάδες, τα αιγοπρόβατα και τα γαϊδουράκια τους τα δένουν τα πόδια μεταξύ τους ή το κεφάλι με τα πόδια για να μη τους φύγουν. Αυτό λέγεται «παστούρωμα» και είναι ποινικά κολάσιμο. Έχω παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ του VICE, όπου αυτός που είχε έτσι τα ζώα του, έλεγε πως τα αγαπούσε.
-Αυτοί που χρησιμοποιούν βία στα κατοικίδια τους. Για εκπαίδευση ή γιατί έτσι, επειδή μπορούν.
-Οι κυνηγοί που μπορεί να έχουν σκύλο για βοηθό αλλά σκοτώνουν ζώα.
Η λίστα δεν είναι στάνταρ. Μπορεί και να μεγαλώνει ανεξέλεγκτα ανάλογα την ανθρώπινη ευαισθησία μας. Να σημειώσω πως δεν θεωρώ τον εαυτό μου αλάνθαστο.
Μέσα σ όλα χώρεσαν κ αυτοί που δε στειρωνουν τα ζώα τους 😆 Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι προ 15ετιας κανείς τελικα δεν ήταν φιλόζωος, μέχρι που αρχίσαμε να τα στειρωνουμε και τελικά τα αγαπήσαμε 😆😆😆🤣😂.. Τι να πεις… κόβεις με βαλέ κ εσύ 😳
Βρήκα αρκετά αυθαίρετο το χρονικό προσδιορισμό σας (προ 15ετίας; ποιος σας είπε πως δεν στειρώνονταν πιο πριν;), αλλά ίσως παλιά ο κόσμος δεν ήξερε ή δεν είχε συνειδητοποιήσει τους λόγους που πρέπει να γίνονται στειρώσεις. Έτσι όπως το διαβάζω εγώ, εννοείται πως όσοι δεν στείρωναν επειδή απλώς δεν γνώριζαν, δεν μπαίνουν στην κατηγορία της λίστας.
Η απάντηση του Άρη,με καλύπτει απόλυτα,παιρνω κι εγώ όμως το λόγο γιατί απευθύνεσαι σε μένα:Καταρχάς δεν κόβω ,ούτε πετσοκοψα καποιον,αλλά ας παραβλέψω την συγκεκριμένη ειρωνεία:Η επιλογη του ενεστώτα χρόνου δεν έγινε τυχαία – “Αυτοί που έχουν αστείρωτο το κατοικίδιο τους για να το ζευγαρώνουν με άλλων ,επειδή είναι κατά της στείρωσης ή και για να πουλάνε τα κουτάβια / γατάκια”,γράφω. Όσο για τους παλιούς, επιμένω να βρεις τα αποσπάσματα από τα παραπάνω βιβλία “Η αυλή μας”(1981) και “Βίος και ‘Εργα της Γάτας της Σοφής”(1994).Όταν το είχαν “κοινή πρακτική”,τι να ψάξουμε να βρούμε;Και στην Κατοχή τα έτρωγαν τα κατοικίδια τους στις… Διαβάστε περισσότερα »
Ολα πολύ σωστά. Μια μικρή, αλλά σημαντική λεπτομέρεια: Στην κατηγορία με τους γονείς που αγοράζουν ζωάκι στα παιδιά τους, τελειώνετε με το ρητορικό ερώτημα “Πως αλλιώς θα είχαμε άλλωστε τόσα αδέσποτα;”. Δυστυχώς είναι λάθος, μιλώντας με αριθμούς. Οι συνολικές πωλήσεις ζώων είναι πολύ μικρότερες από τον αριθμό των νέων αδέσποτων (και δεν τα πετάνε όλοι στον δρόμο). Αν ίσχυε αυτό που λέτε, θα είχαμε έξαρση στους αριθμούς των αδέσποτων λίγο μετά τα Χριστούγεννα / Πασχα, όπου παραδοσιακά γίνονται τα δώρα στα παιδιά. Αλλά εμείς που τα μαζεύουμε από τους δρόμους, δεν βλέπουμε τέτοιες (μεγάλες) εξάρσεις. Οχι ότι δεν υπάρχουν οι… Διαβάστε περισσότερα »
Ισχύει αυτό ,ναι.Ισχυει όμως κυρίως για τους σκύλους,όταν μιλάμε για κυνηγούς και τσομπανηδες.Οι γατες που ειναι και πολυοιστρικα ζώα και γεννούν πιο πολύ από τις σκυλίτσες,έχουν δυστυχώς άλλη μοίρα και πληρώνουν τον δικό τους φορο αίματος στα εκτροφεία… Δεν ξέρω επισης αυτό που λέτε, κατά πόσο αφορά την αστική πανίδα ,μιλώντας για μεγαλουπόλεις σαν την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.Επισης,μη ξεχνάτε τις παράνομες αγοραπωλησίες:Τα στοιχεία που αναφέρεστε,προφανώς έχουν να κανουν με νόμιμα εκτροφεία,σωστά;Υπάρχουν όμως και τα παράνομα+αυτοί που ζευγαρώνουν τα κατοικίδια τους για κέρδος η απλά πετάνε στον δρόμο τα μικρά…