Ηλίας Τουμασάτος
Η χρήση χημικών από τις δυνάμεις καταστολής, σαν κι αυτήν που είδαμε να γίνεται στο χθεσινό συλλαλητήριο ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών, είναι σε κάθε περίπτωση και από κάθε άποψη΄καταδικαστέα, όποιος και αν βρίσκεται απέναντι. Δεν υπάρχουν διαδηλωτές ανθεκτικοί στα δακρυγόνα, τους οποίους μπορούμε να “ψεκάζουμε” χωρίς φόβο για την υγεία τους.
Κι εκείνοι που διαδήλωναν μερικά χρόνια πριν εναντίον των Μνημονίων δεν ψεκάζονταν με κολώνιες νεράντζι. Ούτε οι συνταξιούχοι, ούτε οι εκπαιδευτικοί, ούτε οι εργάτες, ούτε οι φοιτητές έχουν αναπτύξει κάποιου είδους αντισώματα. Το δακρυγόνο δεν κοιτάζει κοινωνικά στάτους. Το εκτοξεύει η εξουσία ενάντια σ’ όποιον τη συγκεκριμένη στιγμή είναι απέναντί της. Και σε σένα θεία, και σε σένα παιδάκι. Κι ας μην της έδωσες ποτέ αφορμή. Δεν τη νοιάζει. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Πολλοί άνθρωποι που συμμετείχαν στο προχτεσινό χθεσινό συλλαλητήριο σάστισαν με αυτή τη “μεταχείριση”. Ίσως διότι δεν γνώριζαν ότι η “νόμιμη” βία κάθε εξουσίας έχει και αυτή την εκδοχή. Όσο “αριστερό” ή “φιλελεύθερο” κι αν είναι το κόμμα που κυβερνά, η ίδια η εξουσία έχει στη φύση της την επιβολή, και την καταστολή. Είναι το τελευταίο καταφύγιό της, όταν όλα τα άλλα δεν δουλεύουν (ή και πριν να διαπιστωθεί το τελευταίο).
Το ανακαλύπτουν τώρα εκείνοι που το καταδίκαζαν, επειδή έτρωγαν τα δακρυγόνα κάποτε. Σαστίζουν, επειδή έχουν βρεθεί από την πλευρά εκείνου που μισούσαν. Χθες ήσουν από τη μια μεριά της κλούβας και την έσπρωχνες. Τώρα είσαι από την άλλη μεριά και η κλούβα σε φυλάει.
Το ανακαλύπτουν ταυτοχρόνως και οι άλλοι, εκείνοι που πίστευαν ότι η “τάξις” είναι ζήτημα αστικής ευγένειας και ότι το ξύλο δεν είναι δυνατό να πέσει στο δικό μας το κεφάλι, αν είμαστε νομοταγείς πολίτες. Αμ, δεν είναι η λιτανεία του Επιταφίου η διαδήλωση, θεία. Ούτε η παρέλαση της 28ης, παιδάκι.
Δυστυχώς, η εξουσία δεν είναι καλή ντάμα για χορό. Είτε την κατέχεις, είτε επιλέγεις να συγκρουστείς μ’ αυτήν.
