Μικροπράγματα
Γράφει ο Σ.Κ
Τα ράσα είναι ριχτά. Έχουν βαθιές τσέπες και μανίκια μέχρι κάτω. Όποιος τα φοράει μπουρδουκλώνεται εύκολα και συνήθως παίρνει μαζί του στην κατρακύλα κι άλλους. Αλλά χθες, η δικαιοσύνη ούτε στα ράσα μπουρδουκλώθηκε, ούτε τσέπες κοίταξε, και μολονότι τυφλή δεν σκόνταψε πουθενά.
Απ’ ό,τι άκουσε, έτσι κι έκρινε. Εφτά μήνες μ’ αναστολή σε αυτόν που κάποτε έφτιαχνε την ηθική των άλλων λέγοντας τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται.
Τα παλιά τα χρόνια, την ηθική των ανθρώπων την έφτιαχναν οι παπάδες, αυτοί με τα μανίκια και τις τσέπες. Η συνταγή σίγουρη. Όποιος ελέγχει τον άνθρωπο από τον αφαλό ως τα γόνατα, τότε μπορεί και να τον κουμαντάρει καλύτερα.
Οι παπάδες έφτιαχναν την ηθική κι οι βασιλιάδες μάζευαν τους φόρους. Ο κόσμος άλλωστε το μόνο που τον μάθαιναν, παπάδες και βασιλιάδες, ήταν να εργάζεται και να προσεύχεται ώστε ο άνθρωπος να μην σκέφτεται, ν’ αποδίδει τον φόρο και το μεσημέρι να έχει κάτι λίγο να φάει.
Όποιος έβαλε το μυαλό του να λειτουργήσει, τον έστελναν εξορία κι όποιος δεν έμοιαζε με τους άλλους τον πέταγαν απ’ τον γκρεμό ή τον κλείνανε σε κανα μοναστήρι για να μην φαίνεται πολύ.
Πανέξυπνο το σχέδιο. Λειτούργησε αιώνες. Οι παπάδες έφτιαχναν την ηθική του κόσμου. Κι όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο μετά από ό,τι είδαμε στο Σύνταγμα πριν από δυο Κυριακές, στην χώρα αυτή πια, οι παπάδες δεν έχουν την δύναμη που είχαν παλιά ή τέλος πάντων η χώρα αυτή δεν τους επιτρέπει τα πάντα!
Οι επτά μήνες για ομοφοβικές επιθέσεις σ’ έναν επίσκοπο της κρατικής εκκλησίας, μιας εκκλησίας που διαμόρφωνε την ηθική των ανθρώπων για αιώνες, δεν είναι λίγο πράγμα!
Αυτοί οι επτά μήνες για την μικρή μας χώρα έχουν ιστορική αξία.
Μαζί με την αξία, έχουν και δικαιοσύνη.
Δικαιοσύνη για όλους αυτούς που έζησαν βία, σωματική και ψυχολογική για την σεξουαλικότητά τους. Για τα παιδιά που τα έδιωξε η μάνα από το σπίτι όταν αποκάλυψαν την ομοφυλοφιλία τους. Για τα άλλα παιδιά που μαρτυράνε στο δρόμο και πεθαίνουν στο πεζοδρόμιο. Για εκείνα τα παιδιά που οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία. Για τα αυτόφωρα, για τις φυλακές, για τις ανακρίσεις, για τους εξευτελισμούς παλιότερων μα και τωρινών εποχών. Δικαιοσύνη για όλα αυτά. Και χιλιάδες άλλα.
“Φτύστε τους” λες Αμβρόσιε. Μου θυμίζεις εκείνους που έφτυναν τον Ιησού όταν τον δίκαζαν οι συνάδελφοί σου. Το θέμα είναι λοιπόν τώρα ποιος φτύνει ποιον.
(κι όσο σκέφτομαι ότι κάποιοι μετά από αυτό θα σε ανακηρύξουν “ιερομάρτυρα”, μου έρχεται ειλικρινά να βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο).
-Τι το τρομερό “έγινε στο Σύνταγμα πριν δύο Κυριακές”; Κάτι με το οποίο απλώς διαφωνείτε και προσπαθείτε να το μειώσετε μέσω έμμεσων αναφορών. Είδαμε και το βιντεάκι σας άλλωστε. – τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, αλλά το τυφλό μίσος προς τα ράσα (ως αποκλειστικος ανήθικος κουμπαράς πάνω κάτω) φαίνεται πως κάνουν τον “μοντέρνο άνθρωπο” και είναι και τσάμπα. – η ηθική είναι κατασκεύασμα της Δυτικής εκκλησίας. Κυρίως. Και ο καισαροπαπισμος. Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου μπορούσαν να μαζεύουν όσους φόρους ήθελαν και ταυτόχρονα να εξορίζουν πχ τον Χρυσόστομο (το ένα δεν αναιρεί το άλλο) που φώναζε ψωμί στον φτωχό, και… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως εγώ δεν είδα καμία ουσιαστική αντίδραση στην καταδίκη από την πλευρά της Εκκλησίας (ή των “απλών” πιστών). Νομίζω ότι όλοι αναγνώριζαν ότι το πράγμα έχει ξεφύγει με τον συγκεκριμένο ιεράρχη. Μπορεί να μην βρήκε το θάρρος η Εκκλησία της Ελλάδος (και κρίμα) να καταδικάσει η ίδια τον Αμβρόσιο για τον απαράδεκτο λόγο του, αλλά νομίζω ότι πολλοί ανακουφίστηκαν που η Δικαιοσύνη έπραξε το καθήκον της.