Μικροπράγματα
Της Ιωάννας Κωσταρέλλα*
Στη Σουρωτή, στον τάφο του Αγίου Παϊσίου, πηγαίνει διδακτική -όπως την χαρακτηρίζει- εκδρομή τα παιδιά εν έτει 2019, δημόσιο Γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης. Το πώς και το γιατί, χρήζει διερεύνησης.
Πιθανόν να σχετίζεται με τις επιλογές του/ης διευθυντή/ντριας ή μιας ομάδας των διδασκόντων/ουσών. Ίσως να υπάρχουν και άλλες παράμετροι.
Είναι ξεκάθαρο, όμως, ότι σε αυτές τις περιπτώσεις το θέμα δεν έχει να κάνει με το τι επιθυμεί η διεύθυνση του σχολείου, αλλά με το τι προβλέπει η διαδικασία για τις σχολικές εκπαιδευτικές εκδρομές και τις θεματικές τους.
Κάποιοι θέλουν να κάνουν εκδρομή στον τάφο, άλλοι στο shopping mall για ψώνια, κάποιοι άλλοι θα μπορούσαν να επιλέξουν το γήπεδο κι έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Έχουν, όμως, οι παραπάνω επιλογές εκπαιδευτικό χαρακτήρα και ποιος το αποφασίζει; Η κάθε διεύθυνση σχολείου αυθαίρετα;
Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση του Υπουργού Παιδείας, έτσι όπως δημοσιεύεται στο ΦΕΚ 681/2017 και συγκεκριμένα τα όσα προβλέπει το άρθρο 2 του κεφ. Α’ “οι εκπαιδευτικές εκδρομές αποτελούν αναγκαίο συμπλήρωμα της αγωγής των μαθητών και μαθητριών, γιατί τους δίνουν τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με τόπους που έχουν ιδιαίτερη μορφωτική αξία, να γνωρίσουν τα επιτεύγματα του ανθρώπου μέσα στη μακροχρόνια πορεία του πολιτισμού και να καλλιεργήσουν την κοινωνικότητά τους. Για το σκοπό αυτό επιλέγονται περιοχές με ιδιαίτερη εκπαιδευτική αξία (πολιτιστική, αρχαιολογική, ιστορική, οικολογική)…”.
Όταν, λοιπόν, μια επιλογή δεν εμπίπτει στα όσα αναφέρει η σχετική υπουργική απόφαση, τι συμβαίνει; Δεν οφείλει η αντίστοιχη διεύθυνση να παρέμβει ή αυτό αφήνεται στην κρίση των γονέων, πολλοί εκ των οποίων θα διστάσουν να διαμαρτυρηθούν απο φόβο “αντίποινα” στο παιδί τους;
Το σχολείο δεν είναι ούτε κατηχητικό, ούτε χώρος δημιουργικής απασχόλησης, αλλά ούτε και φροντιστήριο. Καλείται να είναι πάνω απ’ όλα όαση δημιουργίας, πηγή ερεθισμάτων και προβληματισμού και θα εκπαιδεύσει τους πολίτες για την κοινωνία του μέλλοντος.
*Η Ιωάννα Κωσταρέλλα είναι Επίκουρη Καθηγήτρια του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ
Αυτό σας πείραξε και όχι τα έκτροπα που γινονται στις πολυημερες εκδρομές, τα μεθυσια και τα ξενύχτια σε σκυλάδικα; Σχετικά με το επιχείρημα ότι το σχολέιο δεν είναι κατηχητικό,το σύνταγμα είναι σαφές. Οι μαθητές που θα συμμετάσχουν εικάζω ότι είναι ορθόδοξοι και δεν φαίνεται τραγικό υπό αυτό το πρισμα να επισκεφτούν μία μονή και τον τάφο ενός ανθρωπου σημαντικού στην πίστη μας. Αν κάποιος δε θέλει για κανένα λόγο να τα δει αλλά θέλει να συμμετάσχει στην υπόλοιπη εκδρομη΄, μπορέι να μέινει για λίγη ώρα εκτός μονής και να αναπνευσει καθαρό αέρα στη φύση. με προβλημάτισε επίσης το “το σχολείο… Διαβάστε περισσότερα »
Το ότι γίνονται χειρότερα πράγματα σε εκδρομές δεν σημαίνει ότι αυτό, ως λιγότερο χειρότερο, δεν θα πρέπει να μας απασχολήσει. Είναι σαν να λες πιάσαμε έναν κλέφτη και να σου απαντάει ο άλλος “ο πορτοφολας σε πείραξε, δεν κοιτάς που γίνονται δολοφονίες”.
Όσον αφορά το καθαυτό ζήτημα. Οι εκδρομές αυτές είναι υποτίθεται εκπαιδευτικές. Ποια ακριβώς εκπαίδευση προσφέρει η επίσκεψη αυτή; Μήπως θεωρείται ως τόπος ιδιαίτερου ιστορικού ενδιαφέροντος;
Εκ όσων γνωρίζω, οι εκπαιδευτικές εκδρομές δεν είναι πια και τόσο συχνές. Από όλα τα μέρη που θα μπορούσαν να πάνε τα παιδιά διάλεξαν έναν τάφο χωρίς καλλιτεχνική ή ιστορική αξία.