σε , ,

Η Αλέξια τραγουδά μαζί με τα προσφυγόπουλα “C’est la vie”

Alexia Vassiliou - C'est La Vie (World Refugee Day Concert)

Alexia on Facebook (OFFICIAL): facebook.com/AlexiaVassiliouPage Alexia on Instagram (OFFICIAL): instagram.com/Alexia_Vassiliou Alexia sings "C'est La Vie" (This is Life) by Henri Dikongué, honoring and recognizing the Cameroonian and French speaking African communities that came to Cyprus as refugees, for "World Refugee Day" - 20th June 2019 at Costanza Moat (tafros) in Nicosia.

Πάλι η Κύπρος (που ξέρει κι αυτή τι θα πει προσφυγιά...) μας δείχνει το δρόμο...

Πώς είναι να μοιράζεσαι τη σκηνή με ασυνόδευτα προσφυγόπουλα από το Καμερούν; Ίσως η απάντηση στη δικιά μας μιζέρια. Πάλι η Κύπρος (που ξέρει κι αυτή τι θα πει προσφυγιά…) μας δείχνει το δρόμο…

Οι παλιότεροι έχουμε ταυτίσει την Αλέξια (Βασιλείου) με τα χαρούμενα ποπ τραγούδια που μας είχε χαρίσει εδώ και περίπου 30 (ναι, 30) χρόνια. “Άσπρο μαύρο”, “Αγάπη καλοκαιρινή”, “Μάτια μου”, “Ορκίσου” . Στη δεκαετία του 1990 η Αλέξια άφησε πίσω της σιγά σιγά τα ποπ τραγούδια και τις πίστες, έβγαλε έναν υπέροχο δίσκο με επανεκτελέσεις κινηματογραφικών τραγουδιών (Η Αλέξια ερμηνεύει τα κλασικά, και στη συνέχεια, θυμήθηκε τις μουσικές της σπουδές στο φημισμένο Berklee College of Music και έβγαλε έναν υποδειγματικό δίσκο με τζαζ εκτελέσεις αγαπημένων τραγουδιών του διεθνούς ρεπερτορίου (In a Jazz mood), αλλά και έναν “πολύ-μπροστά-από-την-εποχή-του-για-να-γίνει-αποδεκτός” δίσκο με επανεκτελέσεις τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη, που ακούγεται φρεσκότατος και σήμερα. Οι πειραματισμοί της (δισκογραφικοί, μουσικοθεατρικοί, κινηματογραφικοί) συνεχίστηκαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό – το cd-box ReBe ήταν ένα χαρακτηριστικό αποτύπωμα αυτής της “αναγέννησης”. Ίσως δεν έχουμε ακόμα αναγνωρίσει, εδώ στην Ελλάδα, πόσο σπουδαία καλλιτέχνις είναι.

Αυτό το εξαιρετικά συγκινητικό βίντεο είναι από συναυλία που έγινε στη Λευκωσία στις 20-6-19, Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων. Η Αλέξια συνεργάζεται τα τελευταία χρόνια με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (το παράρτημα της Κύπρου) και παρουσιάζει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Κάποια απ’ αυτά ήταν στο κοινό, κάποια ήταν και πάνω στη σκηνή. Και τραγούδησαν μαζί ένα τραγούδι από το Καμερούν, του συνθέτη Henri Dikongué. Μαζί τους ήταν και η χορωδία Amalgamation Choir. Το τραγούδι τους το δίδαξε η Σιμόν, μία από τα κορίτσια, στο προσφυγικό καταφύγιο της Λεμεσού. Και τραγούδησαν όλοι μαζί – είναι από τις πιο φωτεινές στιγμές που μπορεί κανείς να διακρίνει μέσα σ’ όλη τη γκρίνια και την κακομοιριά που μας έχει παγιδεύσει στον ιστό της.

C’ est la vie. Αυτή είναι η ζωή. Να κάνεις πράγματα θετικά και φωτεινά για τους ανθρώπους.

Ακολουθήστε τα Μικροπράγματα στο Google News, για άρθρα και κουίζ που θα σας φτιάχνουν τη μερα.
0 Comments
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια

Τα Μικροπράγματα στο inbox σου!