σε ,

Κανένας δε δικαιώνεται για αυτά που έπραξε επειδή φεύγει από τη ζωή

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί. Κάνουμε διαφορετικό επάγγελμα, έχουμε διαφορετικά βιώματα, διαφορετική αντίληψη, διαφορετικά εξωτερικά χαρακτηριστικά. Είμαστε όμοιοι και ταυτόχρονα διαφορετικοί, με γνωρίσματα τα οποία αναδεικνύουν τη μοναδικότητα του καθενός από εμάς.

Όμως, υπάρχει κάτι απέναντι στο οποίο είμαστε όλοι ίσοι. Κάτι που μας ενώνει, μας κάνει να φαινόμαστε τόσο μικροί και όμοιοι, καθώς μπροστά του ξεγυμνωνόμαστε και φαινόμαστε πεπερασμένοι και φθαρτοί. Είναι ο θάνατος. Όλοι μας χρωστάμε έναν θάνατο, όπως είχε πει κάποτε και ο Βούδας: Είναι βέβαιη η γέννηση για όσους πεθαίνουν και βέβαιος ο θάνατος για όσους γεννιούνται.’’

Ένας θάνατος που είναι ίδιος για όλους: όμορφους, άσχημους, μορφωμένους και αγράμματους, έξυπνους και άφρονες, δικαστές, επιστήμονες, δημιουργούς, άνεργους, μοντέλα, ξανθούς, επιστήμονες, ιερείς, συγγραφείς, ποιητές, λαϊκούς, ψηλούς, κοντούς, πανεπιστήμονες, φιλοσόφους. Όλοι μας χρωστάμε έναν θάνατο, ερχόμαστε και ξέρουμε πως αναπόφευκτα κάποτε θα φύγουμε από αυτή τη ζωή.

Κανένας δε δικαιώνεται για αυτά που έπραξε επειδή φεύγει από τη ζωή. Ο σεβασμός δεν επιβάλλεται επειδή ο άλλος άνθρωπος τον αξίζει, αλλά επειδή μας δείχνει εκείνη τη στιγμή την κοινή κατάληξη όλων μας. Ο νεκρός δικαιώνεται, επειδή εκείνη τη στιγμή χάνει την ευκαιρία να πέσει σε άλλα λάθη και παραλείψεις.

Η σιωπή δε σημαίνει πως συμφωνούμε με τις ενέργειες του ανθρώπου όσο εκείνος ήταν στη ζωή. Σημαίνει πως σεβόμαστε το γεγονός πως τελικά, μπροστά στην ύπαρξη του θανάτου, όλοι μας είμαστε μικροί και σύντομοι.

Ας σωπάσουμε λοιπόν και εμείς μπροστά στο θάνατο. Δε χρειάζεται ούτε να χαιρόμαστε, ούτε να καθυβρίζουμε τον άταφο νεκρό. Θα δικαστεί έτσι και αλλιώς για τις πράξεις του, εμείς ας σιωπούμε ή ας αδιαφορούμε δίχως να καθυβρίζουμε.

*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΚΟΥΙΖ: Μπορείς να βρεις πόσα χρόνια έζησαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί;

0 Comments
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια

Τα Μικροπράγματα στο inbox σου!