Σταματίνα Σταματάκου
Δεν θα σταματήσω να φωνάζω ότι η φιλοζωία είναι ζήτημα πολιτισμού, η λύση του ζητήματος των αδέσποτων ζώων πολιτική ενώ τα μεγαλύτερα εγκλήματα εις βάρος των ζώων διαπράττονται με εντολή των αρμοδίων θεσμών.
Σε ένα τέτοιο έγκλημα συμβάλλει εδώ και χρόνια ο δήμος Λαυρεωτικής με την επιδεικτική αδιαφορία και την κακή/ελλειπή διαχείριση ενός θέματος που νομοθετικά άπτεται της αρμοδιότητάς του. Κανένας πολίτης αλλά και καμία φιλοζωική δεν έχουν την υποχρέωση να διασώζουν, να περιθάλπουν, να πληρώνουν και να φιλοξενούν τα αδέσποτα ζώα. Τόσα χρόνια εθελοντές και φιλοζωική, με σωστούς και λάθος χειρισμούς, προσπάθησαν υπερβάλλοντας εαυτόν να διαχειριστούν τα χιλιάδες αδέσποτα ζώα της περιοχής.
Φιλόζωοι πολίτες δημιούργησαν ένα παράνομο κυνοκομείο με τη συνεργασία -όχι απλώς με την ανοχή- του δήμου, το «Καταφύγιο Αδέσποτων Λαυρίου», σε δημοτική έκταση. Το συγκεκριμένο κυνοκομείο δεν πληροί καμία προϋπόθεση και υπάρχει υπερσυσσώρευση ζώων με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τηρηθούν οι κανόνες ευζωίας. Αυτό γίνεται επί 11 συναπτά έτη, ο δήμος κάνει τα στραβά μάτια για να «βγάζουν» άλλοι τη «βρώμικη» δουλειά, τη δική του δουλειά, και μάλιστα τσάμπα. Τόσα χρόνια τα χρήματα για την περίθαλψη, τις στειρώσεις και τη θεραπεία των ζώων δεν πληρώνονταν από το κονδύλι του δήμου αλλά από τους ίδιους τους εθελοντές. Ο δήμος έστελνε τροφή τον τελευταίο καιρό αλλά ακόμη κι αυτή την έκοψε προσφάτως.
Ο δήμαρχος Λαυρεωτικής, Δημήτρης Λουκάς, μετά από καταγγελία πολίτη και με εισαγγελική διάταξη αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του. Και την πήρε ως όφειλε. Μόνο που ο τρόπος που αποφάσισε να το κάνει ήταν το λιγότερο ντροπιαστικός. Ένα βίντεο-χίλιες λέξεις.
Ο δήμος στις 8 Νοεμβρίου 2019 περισυνέλεξε με αυτό τον τρόπο και με πρόφαση τη στείρωσή τους στις Εγκαταστάσεις της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας στο Κορωπί τρία σκυλιά. Βάσει του νόμου θα επανενταχθούν στο φυσικό τους περιβάλλον, δηλαδή στο δρόμο. Αυτός είναι ο στόχος και για τα υπόλοιπα 116 σκυλιά του κυνοκομείου, σκυλιά ασυλοποιημένα, άρρωστα, γέρικα κι ανήμπορα να ζήσουν στο δρόμο ως προς τη μεγάλη τους πλειοψηφία.
Αυτή είναι η εύκολη λύση για το δήμαρχο και η ανήθικη λύση για τα ζώα. Γιατί είναι βαθιά ανήθικο και τρομερά απάνθρωπο να πετάς στο δρόμο πλάσματα που με συνευθύνη σου είναι ανίκανα να επιβιώσουν και θα έχουν βέβαιη κατάληξη, έναν μαρτυρικό θάνατο. Μήπως ο δήμαρχος θα έπρεπε να ακούσει τους εθελοντές που τόσα χρόνια με ανεπάρκειες κάνουν τη δουλειά των προκατόχων του και τη δική του μέχρι σήμερα;
Ο Δήμος θα μπορούσε να μελετήσει τη δημιουργία ενός αξιοπρεπούς καταφυγίου, να προωθήσει τις υιοθεσίες όσων ζώων μπορούν να υιοθετηθούν και να καλύψει το οικονομικό βάρος. Κι όποιος προτρέχει ότι δεν υπάρχουν χρήματα μπορεί να βάλει τα δημοτική αρχή να ψάξει να βρει που πήγαν χρήματα των προηγούμενων ετών γιατί οι δήμοι πάντα θα βρουν χρήματα για περίτεχνους στολισμούς τα Χριστούγεννα αλλά σπάνια θα βρουν για τα ζώα. Τα λαμπιόνια φαίνονται περισσότερο από τ’ αδέσποτα εξάλλου.
Η κ. Άννα Γερολύμπου που παλεύει τόσα χρόνια στο κυνοκομείο έχει δημιουργήσει ένα ηλεκτρονικό ψήφισμα στο secure.avaaz.org στο οποίο συγκεντρώνει υπογραφές και απευθύνει στον δήμαρχο Λαυρεωτικής, Δημήτρη Λουκά, ερωτήματα σχετικά με την τύχη των ζώων, ενώ δηλώνει ότι δεν αποδέχεται την απομάκρυνση τους.
ΥΓ: Όσες φορές κι αν έχω δει ανάλογες εικόνες -μάλιστα εκ του σύνεγγυς αρκετές φορές- καμία φορά δεν μπόρεσα να μην λυγίσω, δεν μπόρεσα να μη νιώσω οργή και ανάγκη να μιλήσω γι’ αυτά τα πλάσματα που δίχως φωνή. Γι’ αυτά τα πλάσματα που ο εκάστοτε δήμαρχος, αντιδήμαρχος και εντεταλμένος δημοτικός τα αντιμετωπίζει σαν να είναι σκουπίδια που χρειάζονται περισυλλογή από τους κάδους και εναπόθεση στη χωματερή. Ουδείς εκ των ιθυνόντων, μέσα σε αυτούς εντάσσω και την εισαγγελία αλλά και τη νομοθεσία, δε μεριμνά και δε σέβεται ούτε για τους τύπους συναισθανόμενα όντα που δημιούργησε ο ίδιος ο άνθρωπος ως είδος για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζει συνολικά ο κρατικός μηχανισμός το ζήτημα των αδέσποτων ζώων είναι καθρέφτης του ίδιου του κράτους και των θεσμών. Γι’ αυτό κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους εικόνες ντροπής ας μην τις υποβαθμίζουμε γιατί υποδεικνύουν την υποβάθμισή μας ως κοινωνία.
