Όταν ο Johnny Cash τιμώρησε τον πιο ισχυρό άνθρωπο στον πλανήτη Richard Nixon, μέσα στον Λευκό Οίκο

Όταν ο Άνδρας με τα Μαύρα, Johnny Cash, τιμώρησε τον πιο ισχυρό άνθρωπο στον πλανήτη Richard Nixon, μέσα στον Λευκό Οίκο και την επόμενη έγινε πρωτοσέλιδο και θρύλος.

Αυτό το συστατικό δε το μεταφράζω, γιατί το λένε ωραία οι Άγγλοι και στη μετάφραση χάνεται διότι έχει πολλές σημασίες: το attitude. Η στάση ζωής, το ήθος, η συμπεριφορά, ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα. Όλα αυτά είναι το attitude που λέμε ενός ανθρώπου. Η πάστα του. Και σε έναν καλλιτέχνη για εμένα μετράει εξίσου με το έργο του.Είναι εκείνο που κάνει την διαφορά μεταξύ θρύλου και άλλου ένα. Αυτοί που μένουν με χρυσά γράμματα στις συνειδήσεις μας και στην ιστορία είναι εκείνοι που συνέδεσαν τη δημιουργία τους με πράξεις, που δικαίωσαν αυτά που έγραψαν, που εναντιώθηκαν, που στάθηκαν στο ύψος τους, που μίλησαν και έγραψαν τραγούδια για αγάπη και αγάπησαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.Αυτοί που σήκωσαν λάβαρα αμφισβήτησης και καταγγελίας και βρέθηκαν στο δρόμο να πολεμήσουν για αυτό που θεώρησαν δίκαιο και σωστό· που δεν δηλητηριάστηκαν από το σύστημα, τη φήμη και τα πλούτη και έμειναν πιστοί στις αξίες τους. Είτε καλλιτεχνικές είτε ηθικές. Που μέχρι τέλους συνέχιζαν και συνεχίζουν να δημιουργούν και να καταθέτουν την ψυχή τους στις χορδές και στην παρτιτούρα.

Όπως έκανε πάντα ο Johnny Cash…

Ο οποίος φορούσε πάντα μαύρα, γιατί ήθελε με αυτό κάτι να πει· η μαύρη ενδυμασία ήταν ένα statement, μια δήλωση στήριξης όπως έλεγε. Όταν τον είχαν ρωτήσει γιατί τα φοράει, έδωσε την απάντηση με τραγούδι που αναφέρει ότι φοράει μαύρα για τους φτωχούς, τους κατατρεγμένους. Για τους φυλακισμένους που αδικήθηκαν από τα σημεία των καιρών· για τους αρρώστους και τους γερασμένους που είναι μόνοι. Μέχρι τα πράγματα να φωτίσουν έλεγε: «θα είμαι ο άντρας με τα μαύρα».

Όπως τότε που είχε ταράξει συθέμελα τους μουσικούς κύκλους και την συντηρητική αμερικάνικη κοινωνία όταν και πήγε να δώσει συναυλίες μέσα στις φυλακές, για τους κρατούμενους. Η ιστορία γνωστή όπως και οι δίσκοι εκείνοι…

Όμως το μεγαλείο της ψυχής και της μαγκιάς του ήταν όταν συνάντησε τον τότε πρόεδρο της Αμερικής Richard Nixon και έκανε την δίκη του επανάσταση, ενάντια στο σύστημα, μέσα από το ίδιο το σύστημα και μπροστά στα μούτρα του συστήματος.

Το 1970 πήγε στον Λευκό Oίκο να συναντήσει τον Νίξον και να κουβεντιάσουν. Από τη μια ο θρύλος της country προσπαθούσε χρησιμοποιώντας το status του να μιλήσει για τις συνθήκες διαβίωσης των κρατούμενων στις φύλακες και τα δικαιώματα τους. Έχοντας σίγουρα νωπές στο μυαλό του τις εικόνες και μαρτυρίες από όταν έδωσε τις μυθικές συναυλίες στις φυλακές Folsom & San Quentin.

Από την άλλη όμως, ο ρεπουμπλικάνος Nixon, έβλεπε στον θρύλο της Country έναν άνθρωπο που θα κάνει «γκελ» στη νεολαία και ειδικά στο Νότο, σε μια καθαρά ψηφοθηρική κίνηση με σκοπό την απήχηση στις μάζες. Όπως εκείνη η συνάντηση με τον Elvis ο οποίος είχε ταχθεί κατά των hippies και υπέρ του πολέμου στο Βιετνάμ… Ένας από τους λόγους που δεν τον δέχομαι ως ”βασιλιά” του ροκ εν ρολ. Κάποια στιγμή λοιπόν, ο president Nixon δίνει στον Cash μια δημοσία ανοιχτή πρόσκληση: «Θέλεις να έρθεις για συναυλία στον Λευκό Οίκο, να μας παίξεις μερικά τραγούδια;» Αν είχε μείνει εκεί, πιθανότατα δε θα υπήρχε ενδιαφέρον στην ιστορία αυτή.

Όμως ο πρόεδρος Νίξον, προέβη σε κάτι που, για διάφορους λόγους, δεν έκατσε και τόσο καλά με τον ιδεολόγο τραγουδοποιό. Tου έδωσε παραγγελιά για τρία κομμάτια που ήθελε να ακούσει. Το ένα, ήταν η επιτυχία του, το «A Boy Named Sue», τα άλλα δύο όμως ήταν κι αυτά που προβλημάτισαν πολύ τον Cash… που εξαρχής δεν του άρεσε η ιδέα να του λένε τι να κάνει ακόμα και αν ήταν ο Πρόεδρος της Αμερικής.

Johnny Cash – Live In The White House Washington, D.C. 1970

Album – Johnny Cash Bootleg Voll. III: Live Around The World 2011 The White House Washington, D.C., April 17 , 1970

Το δεύτερο τραγούδι της λίστας ήταν το “Welfare Cadillac”, ένα παραδοσιακό φολκ, που είχε όμως έντονο πολιτικό χρώμα. Συσχετισμένο με τον χώρο της άκρας δεξιάς και συντηρητικής νοοτροπίας· το κομμάτι αυτό είναι απίστευτα προσβλητικό για μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα και τάξη. Καθώς κορόιδευε και μείωνε με γλαφυρό τρόπο τους φτωχούς ανθρώπους -ων γκέτο κυρίως- με υπαινιγμούς πως είναι χασομέρηδες και βασίζονται στην πρόνοια για να ζήσουν ουσιαστικά σαν βάρος της κοινωνίας.

Εκτός από αυτό το… ”άσμα”, του ζήτησε και το “Okie From Muskogee” , αντίστοιχου ύφους και πολίτικης προέλευσης τραγούδι το οποίο χλεύαζε το κίνημα των hippies της εποχής, τους ειρηνιστές και όσους διαδήλωναν ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Αρκετά προβλέψιμες θα έλεγε κανείς οι επιλογές του προέδρου Νίξον. Σε αντίθεση φυσικά με την αντίδραση του Cash στα αιτήματα, ο οποίος με επιστολή-απάντηση, δέχθηκε να κάνει την συναυλία στο Λευκό Οίκο αλλά αρνήθηκε να παίξει τα δυο αυτά τραγούδια! Πιστοποιώντας και επίσημα την αντισυμβατική και επαναστατική του προσωπικότητα.

Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εδώ καθώς το καλύτερο μέρος αυτής είναι το επόμενο. Αυτά που συνέβησαν την ημέρα της συναυλίας…Στον Λευκό Οίκο, σε μια άκρως επίσημη και αριστοκρατική δεξίωση, με την αφρόκρεμα της πολιτικής ζωής του τόπου, την οικογένεια Cash και 200 περίπου άτομα της αφάν γκατέ τάξης. Εκεί λοιπόν ο πρόεδρος Νίξον, ανεβαίνει να προσκαλέσει τον Cash και δηλώνει υποτίθεται αστειευόμενος: «Ένα πράγμα έμαθα για τον Johnny, δεν μπορείς να του πεις τι θα τραγουδήσει».

Το αστειάκι έπιασε τόπο όμως δεν είχε ιδέα για την εξέλιξη της βραδιάς.Ο Cash στη μίνι αυτή συναυλία είπε γύρω στα 12 κομμάτια. Έκανε την χάρη στον πρόεδρο και το πρώτο ήταν το δικό του, το «A Boy Named Sue». Τα άλλα δυο κομμάτια που ηρωικά αρνήθηκε να πει, τα αντικατέστησε με δύο τραγούδια που έφεραν τον Νίξον σε απίστευτα δύσκολη θέση. Τα έχωσε στον πρόεδρο της Αμερικής, μπροστά του και κυριολεκτικά μέσα στο σπίτι του.Το ένα τραγούδι ήταν το The Ballad of Ira Hayes ένας ύμνος από τον δίσκο του Bitter Tears που ήταν αφιερωμένος στου ιθαγενείς Αμερικάνους ή όπως εσφαλμένα τους αναφέρουν κάποιοι, ”ινδιάνους” . Το τραγούδι αυτό όπως και όλος ο δίσκος ήταν μια ευθεία καταγγελία για τις συνεχής αδικίες που συνέχιζαν να δέχονται από το κράτος των ΗΠΑ.Το άλλο κομμάτι, το δυνατό, ήταν ξεκάθαρα αφιερωμένο αποκλειστικά στον Πλανητάρχη.

Johnny Cash and Richard Nixon – Part 1

Richard Nixon was hoping for a light-hearted, impromptu concert at the White House, but the Man in Black delivered a full-frontal musical attack on the . Cash and Nixon – Part 2 – White House recordings of Richard Nixon meeting Johnny Cash! Super 8mm footage .

Ο τίτλος του ήταν What is Truth? και είναι το κομμάτι που μιλούσε για τα ιδανικά της τότε επαναστατικής νεολαίας και της ελευθερίας και έκανε τον Nixon, να ανασκουμπωθεί, να ιδρώσει και να κοιτάζει με παγωμένο ψεύτικο χαμόγελο.Κάθε στροφή του κομματιού τελείωνε με τον στίχο ”Ποια είναι η αλήθεια;” και ήταν λες και ο Cash να κοιτούσε στα μάτια τον ισχυρό άντρα της Αμερικής απαιτώντας ακριβώς αυτήν, την αλήθεια.Για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, για τα χαμένα ιδανικά, για τις πολιτικές υποσχέσεις, για όλα όσα οι αδύναμοι δεν θα μπορούσαν ποτέ να πούνε μπροστά στον πλανητάρχη.Γι’αυτό και ανέλαβε ο συνήθεις ύποπτος, ο προστάτης των κατατρεγμένων και η αέναη φωνή της δικαιοσύνης.

Ο βαθιά πατριώτης αλλά με έναν δικό του ρομαντικό και ηθικό τρόπο, εκείνος λοιπόν, ήταν ενας πραγματικός θρύλος που οι πράξεις του ισοδυναμούσαν με τα λόγια του και το απέδειξε άλλη μια φορά, εμφατικά.Την επόμενη μέρα έγινε πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο, όλοι μιλούσαν για τον ήρωα δίχως μπέρτα αλλά με κιθάρα, τον ❝Άντρα με τα Μαύρα❞….

* Υπάρχει σχετικό ντοκιμαντέρ του Netflix αφιερωμένο εξολοκλήρου στην ιστορία αυτή.

ReMastered Track 2: Tricky Dick and The Man In Black | Official Trailer [HD] | Netflix

What did Johnny Cash stand for? Track 2 of the ReMastered series dives into Johnny Cash’s controversial White House Performance in 1970 under President Nixon. Watch Tricky Dick and The Man In Black, only on Netflix.

ReMastered Track 2: Tricky Dick and The Man In Black | Official Trailer [HD] | Netflix

What did Johnny Cash stand for? Track 2 of the ReMastered series dives into Johnny Cash’s controversial White House Performance in 1970 under President Nixon. Watch Tricky Dick and The Man In Black, only on Netflix.