Μικροπράγματα
Του Βαγγέλη Μακρή
Σηκώνω το λαιμό όπως οι κακόμοιρες οι αντιλόπες σε εκείνα τα ντοκιμαντέρ του National Geographic που κάνουν έχουν δει το τσιτάχ να τις σκανάρει από το ύψωμα και κάνουν τους υπολογισμούς από πού να ξεφύγουν. Μπρος γκρεμός και πίσω τσιτάχ. Και τις λυπάσαι τις κακόμοιρες τις αντιλόπες και ταυτίζεσαι μαζί τους γιατί πριν προλάβεις να σκεφτείς τι θα γίνει, τα τσιτάχ τις έχουν κάνει μια χαψιά. Έτσι και με εμάς. Πριν προλάβω να σκεφτώ αυτοί οι δυο έχουν σκανάρει τον χώρο από μακριά και έχουν δει ότι δεν υπάρχει άλλο θύμα γιατί όλες οι θέσεις είναι πιασμένες. Και έρχονται μπροστά μας.
Έχουν έναν αέρα Malibu beach. Εκείνος έχει δυο τεράστια «μανίκια» tattoo και εκείνη είναι ξανθιά, μαυρισμένη και κρατάει μια ψάθινη τσάντα με ένα φοίνικα. Αφήνει την ψάθινη τσάντα με τον φοίνικα και αμέσως βγάζει δυο ξύλινες ρακέτες. Περνάει ο άλλος με την ντουντούκα και ανακοινώνει την παιδική παράσταση «Ο Καραγκιόζης με τον Μινώταυρο» και εκεί που λίγο είχα σκεφτεί τον αέρα της Καλιφόρνιας που είχαν φέρει, χάνεται και αυτός με την ντουντούκα οπότε επιστροφή στην πραγματικότητα 100%.
Ξεκινάνε να παίζουν ασταμάτητα μπροστά μας χωρίς να μιλάνε. Είναι και οι δυο καλοί παίχτες. Αυτός κάνει κάτι φιγούρες μερικές φορές και καλά για να την εντυπωσιάσει αλλά και εκείνη το έχει με την φιγούρα και δεν εντυπωσιάζεται μάλλον εύκολα. Κάποια στιγμή μάλιστα εκείνος πέφτει κάτω σε φοβερή φιγούρα και εκείνη του λέει «πρόσεξε αγάπη μου». Και πέφτει το μπαλάκι πάνω μας και στα μουγκά τους το δίνουμε και εκείνη λέει χαρούμενα «Ευχαριστώ» και μας χαιρετάει ο άλλος από μακριά σαν να οδηγούμε τις ίδιες νταλίκες με χριστουγεννιάτικα λαμπάκια στην Εθνική.
Και τότε ξεκινάνε όλες αυτές οι κακές σκέψεις να περνάνε από το μυαλό μου. Αλλά λέω συγκεντρώσου μην πάει χαμένος ένας χρόνος σχεδόν ashtanga yoga . Όπως έλεγε και η δασκάλα «μην το κρίνεις, μην το κρίνεις» συγκεντρώσου στην αναπνοή. Και σε ένα τριπάκι διαλογισμού που μπαίνω παρατηρώ τις σκέψεις που κάνω για αυτούς να περνάνε σαν Κορεάτικο σπλάτερ φιλμάκι. Και σκέφτομαι ότι δεν μπορεί να είμαι εγώ όλο αυτό αλλά ο Hannibal Lecter της οικογενειακής παραλίας. Και τότε ξαναγυρίζουν τα λόγια της δασκάλας μου «Μην το κρίνεις, μην το κρίνεις». Βοηθάει βέβαια άλλα άνθρωπος είσαι σε μια οικογενειακή παραλία Αύγουστο μήνα με δυο τύπους να παίζουν μπροστά σου ρακέτες και όχι στους πρόποδες του Θιβέτ.
Συνεχίζουν επί μια ώρα έτσι. Και δεν μπαίνουν στην θάλασσα. Και αναρωτιέσαι γιατί ήρθαν τότε στην παραλία αφού δεν θέλουν να κολυμπήσουν θα μπορούσαν να παίζουν άνετα στο διπλανό χωράφι. Αλλά φίλε τι να ξέρω εγώ από κουλτούρα Malibu beach που έχουν οι δυο τύποι. Δεν βλέπεις για χωράφια μιλάω. Τελικά κολυμπάνε.
Βγαίνουν έξω και μετά έρχονται και άλλοι δυο με αέρα Malibu beach που έτσι και αλλιώς τσάμπα τον έχουν από την στιγμή που πέρασε η ντουντούκα που ανακοινώνει την παράσταση «Ο Καραγκιόζης και ο Μινώταυρος».
«Έπαιξες ρακετούλες bro;» λέει ο ένας από τους δυο που έχει τον αέρα Malibu beach . Και τότε ο bro ξεκινάει να του περιγράφει τι έκανε. Πράγματα εντυπωσιακά και απλησίαστα. Η αγάπη του κουνάει το κεφάλι για το καμάρι της και η άλλη με τον αέρα Malibu beach κοιτάει κάπως περίεργα και τους τρεις, αλλά την παρεξήγησα την κοπέλα γιατί το βλέμμα της δεν είναι περίεργο. Είναι το βλέμμα που ψάχνει την σωστή στάση για να ανεβάσει selfie.
Και εμείς κατεβάζουμε τα κεφάλια για να μην κάνουμε άθελα μας photobombing σε αυτή την τόσο ξεχωριστή παρέα. Και παίρνουν πόζα και οι τέσσερις και ο παιχταράς bro κρατάει τις ρακέτες και ήδη μπορώ να φανταστώ τα hashtags: #beach #beachlife #instabeach #fun #happy #sea #instasea #lifeisabeach #summer #instasummer και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Μακάρι μπορούσα να τους χακάρω τον λογαριασμό στο ίνστα για να προσθέσω και εγώ ένα δικό μου: #οχιάλλεςρακέτεςσεθάλασσεςκαιακτές
