Υπάρχει ρατσισμός ενάντια στους αστυνομικούς;

Κατάλοιπο του αστυνομικού κράτους των προηγούμενων δεκαετιών; Παιδί της βίαιης συμπεριφοράς που επιδεικνύουν ακόμα και σε καιρούς δημοκρατίας τα όργανα της τάξεως ενάντια σε συνήθως αδύναμα θύματα;  Συνέπεια των ακροδεξιών “σταγονιδίων” που φαίνεται πως κατοικοεδρεύουν κάπου εκεί στα σώματα ασφαλείας (λες και δεν κατοικοεδρεύουν αλλού…); Τα στερεότυπα της κοινωνίας μας απέναντι στους αστυνομικούς (όπως πολύ ευσύνοπτα έχουν αποτυπωθεί στους τοίχους) καλά κρατούν. Συχνά κακοφορμίζουν και γίνονται προκαταλήψεις και εν συνεχεία… μπορεί να ντυθούν και τον μανδύα μιας βίαιης συμπεριφοράς, όπως μας δείχνει το πρόσφατο περιστατικό στο Αστυνομικό Τμήμα της Ομόνοιας.

Και σ’ αυτό το περιστατικό, όπως και σε άλλα παρόμοια, η επίθεση είναι ενάντια στη “στολή”. Δηλαδή στον κοινωνικό ρόλο του αστυνομικού. Σου επιτίθεμαι γι’ αυτό που είσαι, όχι γι’ αυτό που έκανες. Δεν σας θυμίζει κοινωνικό ρατσισμό αυτό; Περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ο “μπάτσος” είναι κι αυτός μια ταυτότητα ρόλου, μια ταμπέλα “μουτζουρωμένη” με επίθετα που προκαλούν σε κάποιους την αντιπάθεια, σε κάποιους την οργή, σε κάποιους την επιθετικότητα. Άλλος δηλαδή ένας ρόλος που βρίσκεται δυνητικά στο στόχαστρο. Δεν σκεφτόμαστε ότι αυτός που φοράει τη στολή μπορεί να μην έχει κάνει τίποτα. Αλλά τίποτα.

Στην ΕΛΑΣ υπηρετούν χιλιάδες αστυνομικοί. Που δεν φύτρωσαν σε κάποιο μπατσοχώραφο. Όλοι ήταν συμμαθητές σου, φιλαράκια σου, συγγενείς σου, που διάλεξαν να σπουδάσουν (και μάλιστα χρειάστηκαν και μεγάλους βαθμούς για να μπουν στις Ακαδημίες, μια και η εισαγωγή γίνεται αποκλειστικά μέσα από τις πανελλήνιες). Και δεν νομίζω ότι μπήκαν στις σχολές με το όνειρο να κλωτσοπατάνε διαδηλωτές. Κάποιοι σκέφτηκαν τη μονιμότητα, κάποιοι έβλεπαν πολύ CSI, εντάξει, κάποιοι το ήθελαν πραγματικά, τόσο κακό είναι να τους αρέσει; Τί θέλω να πω; Αν υπάρχουν κάμποσοι διεφθαρμένοι, φασίστες, τσαμπουκάδες στα σώματα ασφαλείας, γιατί πρέπει η μπάλα να παίρνει όλους εκείνους που προσπαθούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, συχνά χωρίς να έχουν καν βενζίνη στα περιπολικά; Που δεν ξέρουνε κιόλας άμα θα γυρίσουνε στο σπίτι τους κάθε φορά που χτυπάει το τηλέφωνο και πρέπει να τρέξουνε σε κάποιο περιστατικό; Είναι άνθρωποι με τις οικογένειές τους σαν κι εμένα κι εσένα, με τις αφραγκιές τους, τα αισθηματικά τους, τα ζόρια τους. Έχουνε κι αυτοί φόρους, φροντιστήρια, ψώνια να πληρώσουν, και το Σάββατο μπορεί να είναι δίπλα σου στο μπαράκι, όχι για να σε σωφρονίσουν, αλλά για να διασκεδάσουν μαζί σου..

Οι μπάτσοι δεν είναι άλλη κατηγορία ανθρώπων από σένα. Έχουν κι αυτοί τον κοινωνικό τους ρόλο, όπως εγώ κι εσύ. Και μπορούν να τον εκπληρώνουν καλά ή άσχημα, όπως εγώ κι εσύ. Όπως οι αναρχικοί δεν είναι καταστροφείς περιουσιών, έτσι και οι μπάτσοι δεν είναι γουρούνια και δολοφόνοι. Και κάθε επίθετο που κοτσάρουμε συλλήβδην σε μια κοινωνική ομάδα ως αρνητικό πρόσημο, μας πηγαίνει από το χεράκι όλο και πιο κοντά στη μαυρίλα που μισούμε.

Δεν θα μπορούσα ποτέ να ήμουν αστυνομικός, δεν θα μπορούσα να ασκήσω αυτή τη “νόμιμη βία” που ασκεί το κράτος. Αλλά ούτε και τη “δίκαιη βία” που ευαγγελίζονται οι “κοινωνικοί αγωνιστές”.. Δεν έχω καμιάς μορφής εξουσία σε εκτίμηση και με εκνευρίζει κάθε άνθρωπος που νιώθει ότι μπορεί να σε κάνει ό,τι θέλει επειδή απέκτησε εξουσία για ένα δευτερόλεπτο…

Αλλά, γαμώτο, δεν μπορώ να ακούω να βρίζουν και να επιτίθενται στον άλλον όχι γι’ αυτό που έκανε, αλλά γι’ αυτό που είναι. Ναι, ακόμη κι αν είναι μπάτσος.