Φανταστικές μεταμορφώσεις: Το Empire State Building σε 9 διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ

Το Empire State Building είναι ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια στον κόσμο. Με ύψος 381 μέτρων, ήταν η ψηλότερη κατασκευή του κόσμου μέχρι το 1972. Έγινε γνωστό ως το πρώτο κτίριο με πάνω από 100 ορόφους και συνεχίζει να καθορίζει την έννοια του ουρανοξύστη ως σήμερα.
Ο Art Deco σχεδιασμός του είναι τόσο κλασικός που είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς με άλλο τρόπο. Πώς θα έμοιαζε π.χ σαν αναγεννησιακή ή γοτθική κατασκευή; Αυτό έκανε το homeadvisor με τα παρακάτω 9 διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ.

1. Αρχαία Ρώμη

Η ρωμαϊκή αρχιτεκτονική ακολούθησε κατά βάση τους κλασικούς ρυθμούς, όπως τον δωρικό, τον ιωνικό και τον κορινθιακό. Όμως παρά το σεβασμό που έδειξαν προς την κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδας, οι Ρωμαίοι αρχιτέκτονες ήταν σπουδαίοι πρωτοπόροι και ανέπτυξαν νέες δικές τους τεχνικές κατασκευής. Για παράδειγμα, ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν καμάρες για να στηρίξουν τις δομές τους. Για να δώσουν στα κτίρια τους ένα παραδοσιακό ύφος, οι Ρωμαίοι συνέχισαν να ενσωματώνουν στήλες ακόμα και όταν δεν ήταν πλέον δομικά απαραίτητες.

2. Αναγέννηση

Η αναγεννησιακή αρχιτεκτονική ξεκίνησε από τη Φλωρεντία στις αρχές του 15ου αιώνα. Οι αρχιτέκτονες της εποχής απέρριψαν την πολυπλοκότητα του γοτθικού στυλ και επέλεξαν την επιστροφή στην απλότητα και τις ισορροπημένες αναλογίες του ρωμαϊκού κλασικισμού. Οι στρογγυλεμένες καμάρες και οι θόλοι είχαν την τιμητική τους και οι αρχιτέκτονες προσπάθησαν να δημιουργήσουν δομές που θα προσέλκυαν το συναίσθημα και το λόγο. Κτίρια όπως ο καθεδρικός ναός της Φλωρεντίας και η βασιλική του San Lorenzo αποδεικνύουν ότι πέτυχαν τις φιλοδοξίες τους. Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης ήταν απαραίτητο για την εκπαίδευση ενός αρχιτέκτονα να επισκεφθεί τη Ρώμη για να μελετήσει τα αρχαία κτίρια.

3. Γοτθικός ρυθμός

Ξεκινώντας από τη βόρεια Γαλλία γύρω στο 1140, το γοτθικό στιλ παρήγαγε μερικά από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά κτίρια της Ευρώπης. Οι γοτθικοί καθεδρικοί ναοί και οι εκκλησίες ξεχωρίζουν για τις μυτερές καμάρες τους, τις πλευρικές εσοχές τους και τα επίστεγα στηρίγματα. Κατασκευές όπως η Notre-Dame στο Παρίσι και το Αββαείο του Westminster στο Λονδίνου συνεχίζουν να αιχμαλωτίζουν τους επισκέπτες μέχρι σήμερα. Οι θόλοι, τα πτερύγια και τα μυτερά τόξα ήταν όλα σχεδιασμένα για να αυξάνουν το φυσικό φως, πράγμα απαραίτητο λόγω τους ύψους των κτιρίων.

4. Art Nouveau

Ξεκινώντας γύρω στο 1890, το κίνημα αυτό παρήγαγε μερικά από τα πιο όμορφα κτίρια στην ιστορία της αρχιτεκτονικής. Αρχιτέκτονες σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική χρησιμοποίησαν υλικά όπως το γυαλί και το σφυρήλατο σίδερο για να δημιουργήσουν περίτεχνες, καμπύλες γραμμές και σχήματα εμπνευσμένα από φυσικές μορφές. Ίσως τα πιο γνωστά παραδείγματα αυτού του στυλ μπορούν να βρεθούν στη Βαρκελώνη, χάρη στον θρυλικό Antoni Gaudí που σχεδίασε πολλά από τα ορόσημα της πόλης. Τα τελευταία 120 χρόνια έχει υπάρξει μια αδίστακτη κατεδάφιση των αρτ νουβό κτιρίων.

5. Παραδοσιακή ιαπωνική αρχιτεκτονική

Βυθισμένη στην παράδοση και τονίζοντας την αρμονία με τη φύση, η ιαπωνική αρχιτεκτονική έχει πολύ μεγάλη ιστορία. Οι δομές ήταν συνήθως κατασκευασμένες λίγο πάνω από το έδαφος, με συρόμενες πόρτες αντί για τοίχους, επιτρέποντας στον χώρο να προσαρμόζεται στις διαφορετικές περιστάσεις. Πολλά από τα ιερά της χώρας σε αυτό το ύφος εξακολουθούν να λειτουργούν. Τα ιαπωνικά κτίρια κατασκευάζονταν παραδοσιακά από ξύλο λόγω της αφθονίας του υλικού την εποχή εκείνη, αλλά και λόγω της ανθεκτικότητας του σε σεισμούς.

6. Μεταμοντέρνα αρχιτεκτονική

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 πολλοί αρχιτέκτονες άρχισαν να αμφισβητούν τη νεωτεριστική αντίληψη ότι η αρχιτεκτονική είχε τη δύναμη να θεραπεύσει τα προβλήματα των κοινωνιών. Ήθελαν να απομακρυνθούν από την έλλειψη ποικιλομορφίας της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Αυτή η ελευθερία είχε ως αποτέλεσμα ένα στυλ που είναι αδύνατο να οριστεί επειδή πολλοί μεταμοντέρνοι αρχιτέκτονες αντιτίθενται στην κατηγοριοποίηση. Το κτίριο Portland του Michael Graves είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα.

7. Μπρουταλισμός

Ο Μπρουταλισμός έχει δαιμονοποιηθεί και τιμηθεί με το ίδιο πάθος. Ο όρος δημιουργήθηκε από τον βρετανό αρχιτέκτονα Reyner Banham το 1955 για να περιγράψει το έργο των Peter και Alison Smithson. Ήδη από τη δεκαετία του ’70, οι πυργοειδείς, μονολιθικές κατασκευές από τσιμέντο άρχισαν να χάνουν την δημοτικότητά τους. Ενώ τα κτίρια αυτά δεν ήταν τα πρώτα που χρησιμοποίησαν σκυρόδεμα, ήταν τα πρώτα που το χρησιμοποίησαν για την πρόσοψη της κατασκευής. Πριν, το σκυρόδεμα κρυβόταν συνήθως κάτω από την επιφάνεια.

8. Αποδόμηση

Όπως και ο μεταμοντερνισμός, το κίνημα της αποδόμησης δεν περιστρέφεται γύρω από μια συνεκτική ιδεολογία. Πρόκειται περισσότερο για το σπάσιμο των παραδοσιακών αρχιτεκτονικών κανόνων. Οι αρχιτέκτονες της αποδόμησης είναι αντίθετοι με την ιδέα ότι ένα κτίριο πρέπει να φαίνεται συνεπές και οργανωμένο. Αντιθέτως, σχεδιάζουν δομές που διασπώνται σε φαινομενικά ανεξάρτητες συνιστώσες. Το μουσείο Guggenheim στο Μπιλμπάο είναι ίσως το πιο γνωστό παράδειγμα αυτού του στυλ, που γεννήθηκε από τη φιλοσοφία. «Πατέρας» του ήταν ο Derrida που προσπάθησε να υπονομεύσει τις προκατειλημμένες πεποιθήσεις γύρω από τη λογική.

9. Πράσινη αρχιτεκτονική

Η πράσινη αρχιτεκτονική βρίσκεται σε συνεχή άνοδο. Χρησιμοποιεί φυσικά και ανανεώσιμα υλικά όπως σκυρόδεμα, ξύλο και πέτρα μαζί με ανακυκλωμένο γυαλί και ξύλο, ακόμη και ζωντανά φυτά. Ένα πλαίσιο στη μέση του κτιρίου επιτρέπει τη δημιουργία ενός «πράσινου τοίχου» που αποτελείται από χιλιάδες φυτά. Η πράσινη αρχιτεκτονική δεν είναι μόνο τα υλικά. Οι σχεδιαστές επικεντρώνονται επίσης στο πώς θα χρησιμοποιήσουν την ενέργεια. Η παραπάνω απεικόνιση π.χ έχει ανεμογεννήτριες στην κορυφή της, αλλά διαθέτει και ηλιακούς συλλέκτες για να συγκεντρώνει όσο το δυνατόν περισσότερη ανανεώσιμη ενέργεια. Χρησιμοποιώντας φυσικά και ανακυκλωμένα υλικά σε συνδυασμό με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αυτά τα κτίρια είναι συνήθως φθηνότερα.