Άρης Δημοκίδης
Τα τελευταία δύο χρόνια, ο Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου συλλέγει αναλογικό υλικό από τη νυχτερινή Αθήνα.
«Όλα ξεκίνησαν σαν ένα project στη σελίδα μου στο instagram, για να απαθανατίσω την κινηματογραφική πλευρά της νυχτερινής Αθήνας», μας λέει. «Δουλεύω κυρίως αναλογικές λήψεις με φιλμ, παρουσιάζοντας έτσι το τρόπο που βλέπω την Αθήνα μέσα από ένα ξεχασμένο τρόπο φωτογράφησης. Όλες οι λήψεις είναι από το κέντρο της πόλης, κυρίως από τη περιοχή του Ψυρρή, της Ομόνοιας και των παραδρόμων της Ερμού. Σκοπός μου είναι να συλλέξω όσες περισσότερες γωνιές της πόλης προσπερνάμε καθημερινά αλλά δεν παρατηρούμε.»
(Από το Instagram του Κωνσταντίνου είναι και οι 40 λήψεις που επέλεξε ο ίδιος για εμάς.)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
– Τι σου αρέσει πιο πολύ στη νυχτερινή Αθήνα;
Πιστεύω ότι αυτή η πόλη τη νύχτα μεταμορφώνεται. Οι ρυθμοί πέφτουν, τα φώτα ανάβουν και οι άχαροι δρόμοι που το πρωί είναι γεμάτοι φασαρία και ανθρώπους που πηγαινοέρχονται γίνονται ένα κινηματογραφικό σετ έτοιμο να το φωτογραφίσεις. Οι μοναχικές μου βόλτες στη πόλη πάντα κρύβουν μια ιστορία. Κάπου μέσα στο μυαλό μου αυτόματα ενεργοποιείται ένα μηχανισμός που μπλοκάρει κάθε σκέψη που μπορεί να με αποσπάσει. Υπάρχω μόνο εγώ, η πόλη και μια ιστορία που γεννιέται εκείνη τη στιγμή και θα κρατήσει όσο και ένα 36αρι φιλμ.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
– Γιατί προτιμάς τις αναλογικές λήψεις; Πόση διαφορά έχουν οπτικά απ’ τις ψηφιακές;
Στην αρχή ξεκίνησε σαν παιχνίδι: βρήκα μια παλιά αναλογική μηχανή και είπα ας δοκιμάσω να δω τι θα βγει. Η αλήθεια είναι πως το πρώτο καιρό το να φωτογραφίζω αναλογικά ήταν αρκετά δύσκολο, πολύ απλά γιατί πλέον στη ψηφιακή εποχή έχουμε μάθει να φωτογραφίζουμε για να επεξεργαστούμε. Ας πούμε οτι αν κάτι πάει στραβά, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα φτιαχτεί. Με το καιρό έμαθα τα “μυστικά”, τις άπειρες επιλογές και τις αποχρώσεις που μπορεί να σου δώσει ένα ρολό φιλμ. Το φιλμ είναι ρεαλισμός, αποδίδει αυτό που βλέπεις με ένα όμορφο, vintage περιτύλιγμα το οποίο νομίζω οτι ταριάζει άψογα στους δρόμους της Αθήνας. Και να συμπληρώσω φυσικά τη χαρά όταν παίρνεις στα χέρια σου εμφανισμένο ένα φρέσκο ρολό!
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
– Θυμάσαι κάποιο περίεργο ή δύσκολο περιστατικό καθώς φωτογράφιζες;
Σε αυτή τη πόλη όποιος κουβαλάει μια μεγάλη επαγγελματική μηχανή μοιάζει με απειλή, ειδικά στο κέντρο. Οι λήψεις μου συνήθως αφορούν την αρχιτεκτονική, τα φώτα και ενίοτε σκιές ή φιγούρες, ωστόσο πολλές φορές όταν κάποιος αντιλαμβάνεται οτι βγάζω φωτογραφία ενώ περπατάει έρχεται και με ρωτάει για τον φωτογράφισα ή ζητάει να δει τη φωτογραφία. Τότε απαντάω ευγενικά πως φωτογραφίζω με φιλμ, οπότε δυστυχώς αυτό που ζητάει είναι αδύνατο.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
