Και κατά συρροή βιαστής ανηλίκων, και ελεύθερος να κυκλοφορεί! – Τα 11 της ημέρας

1) Η απόφαση στη δίκη Λιγνάδη

Δεν ξέρω πια τι πρέπει να έχει κάνει κάποιος για να μπει ή να μείνει στη φυλακή.

Το δικαστήριο καταδίκασε πρωτόδικα τον Δημήτρη Λιγνάδη σε 12 χρόνια φυλακής για το βιασμό δύο ανηλίκων. Δεν του αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό.

Κι όμως… τον άφησε να φύγει ελεύθερος απ’ το δικαστήριο, βάσει του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που ορίζει υποχρεωτική αναστολή εκτός αν συντρέχουν μια σειρά από λόγοι (όπως το να είσαι ύποπτος για την τέλεση νέων αδικημάτων).

Ενώ στη δίκη ακούστηκε -και προφανώς λήφθηκε υπόψη του δικαστηρίου στην απόφαση που τον βρήκε ένοχο- ότι ήταν ένας άνθρωπος με συνεχείς σεξουαλικές εμμονές, ένας θηρευτής που αναζητούσε συνέχεια θηράματα, τελικά 4 απ’ τα 7 μέλη του δικαστηρίου -και άρα το δικαστήριο- έκρινε ότι δεν είναι ύποπτος για την τέλεση νέων αδικημάτων!

Παρόμοια απόφαση πάρθηκε πριν δυο βδομάδες και για τον Πέτρο Φιλιππίδη, και αφέθηκε ελεύθερος. Εκείνος όμως δεν είχε μόλις καταδικαστεί! Εκκρεμεί ακόμα η δίκη του, και επίσης αναφέρθηκαν κάποιες (ανόητες κατά την ταπεινή μου άποψη) δικαιολογίες: Ότι κατηγορούνταν για βιασμό στο θεατρικό χώρο αλλά τώρα δεν θα είναι στο θεατρικό χώρο οπότε δεν θα βρει καμία εύκαιρη να βιάσει!

Για τον κ. Λιγνάδη δεν υπάρχουν καν αυτές οι αιτιολογίες. Στη δίκη ειπώθηκε πως προσέλκυε νεαρά άτομα, αλλοδαπούς κλπ, που τώρα μπορεί να μην τον (ανα)γνωρίζουν και να μην προφυλαχθούν.

Παρόλα αυτά, νόμιμα φυσικά, ελεύθερος.

ΥΓ. Θα άρχιζα ένα λογύδριο για το ότι «αν έχεις λεφτά και πολιτικές πλάτες γλιτώνεις» κλπ, αλλά το κακό είναι, και το έχω γράψει πολλές φορές, πως με τον ίδιο τρόπο φέρεται η δικαιοσύνη και σε ένα σωρό άλλες περιπτώσεις, όπου οι δράστες είναι άσημοι και φτωχοί.

Όλοι οι κακοποιοί που συλλαμβάνονται τελευταία μαθαίνουμε ότι είχαν καταδικαστεί σε άπειρα χρόνια φυλακής αλλά είχαν αφεθεί ελεύθεροι, είτε με αναστολή μέχρι την έφεση, ή για ένα σωρό άλλους τεχνικούς λόγους.

«Μεσα σε ενα μήνα αφέθηκαν ελεύθεροι: κάποιος που σκότωσε εν ψυχρώ ένα δεκαπεντάχρονο, κάποιος που σκότωσε ΣΤΟ ΞΥΛΟ εναν άνθρωπο κλωτσώντας τον στο κεφάλι, κάποιος που βίασε τρεις γυναίκες και κάποιος που βίασε δυο ανήλικα», διάβαζα προ ολίγου.

Το έχω ξαναγράψει, πως αν το πρόβλημα είναι ότι οι φυλακές είναι γεμάτες και τους βγάζουν όλους (ή δεν τους βάζουν καν!) για λόγους αποσυμφόρησης, τότε ίσως θα έπρεπε να χτίσουν μερικές ακόμη.

2) Πέτυχε ο κ. Κούγιας;

Και ναι και όχι.

Α) Όχι, δεν πέτυχε:

Προφανώς όχι διότι ο πελάτης του καταδικάστηκε και θα μείνει στη φυλακή για χρόνια. Επίσης, ακόμα και αν αθωωθεί στο εφετείο, η καταδίκη του είναι ένας κοινωνικός λεκές που δεν σβήνεται.

Δεν πέτυχε γιατί, εφόσον κατά πλειοψηφία το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για δύο βιασμούς ανηλίκων, καταρρίπτονται οι, για πολλούς αλλοπρόσαλλες και αψυχολόγητες, προσπάθειές του να στοιχειοθετήσει κάποιου είδους σκευωρία (ή μάλλον πολλών διαφορετικών ειδών σκευωρίες).

Είναι νομίζω μια αγγλική έκφραση που περιγράφει το να πετάς χίλια πράγματα στον τοίχο, κι ό,τι κολλήσει κόλλησε. Κατηγόρησε ξεχωριστά για σκευωρία δικηγόρους, δημοσιογράφους, πολιτικούς, ηθοποιούς, μέλη του ΣΕΗ, αυτούς που δεν ήθελαν να γίνει το Ελληνικό, αυτούς που δεν ήθελαν την Μενδώνη, αυτούς που δεν ήθελαν τον Λιγνάδη – σχεδόν τους πάντες.

Όμως ούτε μία απ’ τις πολλές σκευωρίες δεν του «έκατσε» τελικά. Καμία δεν μπόρεσε να αποδείξει, τουλάχιστον σύμφωνα με την πλειοψηφία όσων πήραν την απόφαση. Μήπως αν είχε μείνει σε μία και μοναδική και «έχτιζε» καλύτερα την αποδόμησή της, θα ήταν πιο πειστικό το αφήγημά του; Μπορεί.

Πάντως, τελικά, η επιλογή του για «σκληρό ροκ» εναντίον όλων (παρότι λειτούργησε ως «μπαμπούλας», για πολλούς που τελικά δεν άνοιξαν το στόμα τους και δεν εμφανίστηκαν στο δικαστήριο), δεν έφερε την αθώωση Λιγνάδη.

Ούτε την έφεραν το victim blaming, οι ακραίες ομοφοβικές τοποθετήσεις του εντός και εκτός της αίθουσας, οι προσβλητικές φράσεις του, η απίστευτη επιθετικότητά του και οι συνεχείς απειλές για μηνύσεις στους μηνυτές.

Β) Ναι, πέτυχε (κάτι)

Καταρχάς, το σκληρό ροκ μπορεί να μην έφερε την αθώωση -και να μην έπεισε όλο το δικαστήριο- όμως δεν θα λέγαμε πως του γύρισε μπούμερανγκ.

Ο Λιγνάδης το πιθανότερο ήταν να καταδικαστεί έτσι κι αλλιώς, με οποιονδήποτε δικηγόρο, όμως με το σκληρό του ροκ ο κ. Κούγιας έπεισε *κάποιους*, μεταξύ των οποίων την πρόεδρο του δικαστηρίου και έναν απ’ τους δικαστές. Η διαφορά ψήφων ήταν μικρή, υπήρξε μεν καταδίκη για βιασμούς ανηλίκων αλλά όχι τόσο «στέρεη» όσο θα μπορούσε να ήταν, και ο κ. Λιγνάδης ξεκινά τις εφέσεις από σαφώς ισχυρότερη θέση απ’ ό,τι αν η απόφαση ήταν ομόφωνη.

*Η πρόεδρος του δικαστηρίου, όπως φαίνεται απ’ τα πρακτικά -ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΤΟ LignadisTrialWatch το οποίο ο κ. Κούγιας είχε προσπαθήσει να απαγορεύσει- επί πέντε μήνες παρέμενε σχεδόν πάντα απαθής στις απίστευτες επιθέσεις του κ. Κούγια στα θύματα. Δεν προκαλεί εντύπωση που ψήφισε υπέρ της αθώωσης Λιγνάδη.

Maria Louka on Twitter: “Αξίζει να σημειωθεί πώς η πρόεδρος της έδρας στη δίκη Λιγνάδη που επί 5 μήνες άφησε τα θύματα να εξοντωνονται μέσα στην αίθουσα, ψήφισε σε όλες τις υποθέσεις υπέρ της αθωότητας του κατηγορουμένου / Twitter”

Αξίζει να σημειωθεί πώς η πρόεδρος της έδρας στη δίκη Λιγνάδη που επί 5 μήνες άφησε τα θύματα να εξοντωνονται μέσα στην αίθουσα, ψήφισε σε όλες τις υποθέσεις υπέρ της αθωότητας του κατηγορουμένου

Ενδεχομένως, οι συνεχείς εμετικές περιγραφές που έκανε ο κ. Κούγιας για να σοκάρει την έδρα (ώστε να ξεχάσει τα εμετικά για τα οποία κατηγορούνταν ο πελάτης του) να έκαναν τη δουλειά τους.

Κι όλα αυτά που είπα (σκληρό ροκ, victim blaming, ακραίες ομοφοβικές τοποθετήσεις εντός και εκτός της αίθουσας, επιθετικότητά, οι συνεχείς απειλές για μηνύσεις), τελικά σε μεγάλο βαθμό λειτούργησαν ως αντιπερισπασμοί για όσα ακούστηκαν στη δίκη. Τα κανάλια και τα σάιτ παίζαμε κάθε μέρα τις ατάκες του Κούγια, και όχι τις ατάκες των θυμάτων. Αυτό και μόνο ήταν μια επιτυχία.

Επιτυχία είναι φυσικά και το ότι ο Λιγνάδης θεωρήθηκε ταυτόχρονα και βιαστής ανηλίκων *και* ακίνδυνος άρα άξιος να ξαναπάει σπίτι του.

LignadisTrialWatch on Twitter: “Επανέναρξη διαδικασίας: 16:45Πρόεδρος: Αποφαίνεται να έχετε αναστέλλουσα δύναμη κατά πλειοψηφία 4-3 μειοψηφουσών των ενόρκων [ονόματα] και της συνέδρου από τα δεξιά.[Διαμαρτυρία από το κοινό]Κούγιας: Σκάσε μωρή [προς το κοινό]#LTWatch / Twitter”

Επανέναρξη διαδικασίας: 16:45Πρόεδρος: Αποφαίνεται να έχετε αναστέλλουσα δύναμη κατά πλειοψηφία 4-3 μειοψηφουσών των ενόρκων [ονόματα] και της συνέδρου από τα δεξιά.[Διαμαρτυρία από το κοινό]Κούγιας: Σκάσε μωρή [προς το κοινό]#LTWatch

Κι επίσης (αν και προσεύχομαι να μην κλείσουν το στόμα τους)

Καίτη Γαρμπή on Twitter: “Ναι μεν.Η καταδίκη Λιγνάδη θα μπορούσε να είναι μια ιστορική απόφαση και η πρώτη μεγάλη δικαστική νίκη του #MeTooΑλλά.Αφέθηκε ελεύθερος.Πύρρειος η νίκη τελικά γιατί μετά απο αυτή την απόφαση, τα θύματα θα κλείσουν μια για πάντα το στόμα τους. / Twitter”

Ναι μεν.Η καταδίκη Λιγνάδη θα μπορούσε να είναι μια ιστορική απόφαση και η πρώτη μεγάλη δικαστική νίκη του #MeTooΑλλά.Αφέθηκε ελεύθερος.Πύρρειος η νίκη τελικά γιατί μετά απο αυτή την απόφαση, τα θύματα θα κλείσουν μια για πάντα το στόμα τους.

3) Τι έγινε μετά την ανακοίνωση της ενοχής του κ. Λιγνάδη

Ο κ. Κούγιας, oπως ήταν τελείως αναμενόμενο άφησε υπονοούμενα ότι κάποια μέλη του δικαστηρίου επηρεάστηκαν απ’ τις «τηλε-δίκες». Βέβαια, καθώς οι δικηγόροι της άλλη πλευράς δεν είχαν πιάσει ακριβώς στασίδι στα τηλεπαράθυρα και τις εκπομπές, πρέπει να πούμε ότι στις περισσότερες «τηλεδίκες» αγόρευε ο ίδιος ο κ. Κούγιας.

Επιπλέον, έμπλεξε μέσα στο μονόλογό του τη γιαγιά του, τον Θεό, τον Μπελογιάννη, τις φυλακές Αβέρωφ, τον Διάβολο κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

Πρόεδρος: Θα ζητήσετε ελαφρυντικά;

Κούγιας: Ναι κυρία Πρόεδρε (προσκομίζει έγγραφα στην έδρα). Για άλλη μια φορά θέλω να σας πω ότι συμπληρώνω 47 χρόνια στην αίθουσα.  Δεν δίκασα ξανά με υποδειγματικότερες συνθήκες. Αφιέρωσα ένα τμήμα της αγορεύσεως στους ενόρκους. Στις 2 υποθέσεις κρίθηκε ένοχος. Δεν θέλω ποτέ να πιστέψω ότι σας πίεσε αυτό που λέγεται ατμόσφαιρα που δημιούργησε η τηλεόραση.

Η δικαιοσύνη στην Ελλάδα απονέμεται σε 3 βαθμούς. Χθες σε μια άλλη δίκη αθώωσαν έναν Αλβανό για ανθρωποκτονία. Ένας από τους δράστες που αφαίρεσαν τη ζωή από τα 2 λεβεντόπαιδα αστυνομικούς στην Κρήτη. Κηρύχθηκε παμψηφεί αθώος.

Σέβομαι απόλυτα την κρίση σας. Όταν μιλάει η δικαιοσύνη εμείς σιωπούμε. Αυτής της οικογένειας της δικαιοσύνης που ήσασταν μέλη για 5 μήνες.

Πρώτη φορά μπήκα σε Μικτό Ορκωτό το 1975. Μερικές φορές οι σχέσεις μας με τους εκλεκτούς συναδέλφους πήραν μια οξύτητα. Είναι μια δύσκολη δίκη που την παρακολουθεί όλη η παγκόσμια κοινότητα. […]

Με λαϊκά δικαστήρια έστειλαν εξορία λεβεντόπαιδα, μέχρι και τη γιαγιά μου με την αρχή της επιβολής της σκοπιμότητας. Υπήρχε η αρχή να επιβάλουμε σκληρές ποινές για να καθαρίσει ο τόπος.

Όπως έκαναν με τον Μπελογιάννη. Η ποινή πλέον έχει έναν χαρακτήρα και μόνο, την εξέλιξη της προσωπικότητας του κατηγορουμένου.

Εδώ ήταν παλιά οι φυλακές Αβέρωφ, δε θέλω να θυμάμαι εκείνη την εποχή. Η φυλακή είναι πολύ εύκολο να σχολιάζεται:

«Έλα μωρέ τι είναι 20 χρόνια φυλακή;», άνθρωποι αμόρφωτοι και κακοί που δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ τις φυλακές. Ο κος Λιγνάδης που έχω την τιμή να εκπροσωπώ είναι βέβαιο ότι γνωρίζετε, γιατί επιλέγονται ως ένορκοι άνθρωποι με κοινωνική συμπεριφορά.

Κάνω μια έκκληση αυτό που θα αποφασίσετε για τα ελαφρυντικά που είναι λεπτές νομικές έννοιες, δεν είναι απλό δίνετε λόγο στον Θεό & στη συνείδηση σας. Θα πρέπει να σέβεστε & τη γνώση των ειδικών είναι βέβαιο ότι εσείς δεν το κάνατε αλλά θα πρέπει να μην καταργήσουμε το νόμο. […]

Είμαι βέβαιος ότι ο κος Λιγνάδης θα αποδοθεί λευκός στην κοινωνία αλλά να μην έχει καταλήξει προηγουμένως σε κανένα ψυχιατρείο. Αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός, ούτε ο Διάβολος.»

4) H ποινή μικρή, κι ας μοιάζει μεγάλη

Σε συνολική ποινή κάθειρξης 12 ετών καταδικάστηκε ο Δημήτρης Λιγνάδης για δύο βιασμούς ανηλίκων. Για την πρώτη υπόθεση το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 10 έτη και για τη δεύτερη σε 5. Η τελική ποινή, ωστόσο, συγχωνεύτηκε στα 12, μετά και τη σχετική εισαγγελική πρόταση.

Η απόφαση για τα κατά συγχώνευση 12 χρόνια κάθειρξης ελήφθη κατά πλειοψηφία 4-3 με έναν ένορκο, την πρόεδρο του δικαστηρίου και μια τακτική δικαστή να διατυπώνουν τη γνώμη ότι ο κατηγορούμενος θα έπρεπε να καταδικαστεί συνολικά σε 11 χρόνια κάθειρξη.

Όπως διάβασα σε σχόλιο: Δώδεκα έτη, δηλαδή επτά (3/5 της ποινής), μαζί και με καλή διαγωγή και άμα κάνει και καμιά δραστηριότητα στη φυλακή σε 3-4 το πολύ είναι έξω. Αν δεν πάρει αναστολή τελικά.

Το θέμα όμως είναι ποιο ήταν το ζητούμενο:

V. Anastasopoulos on Twitter: “Αν το ζητούμενο ήταν να εντυπωθεί στη συλλογική μνήμη ως βιαστής, αυτό είχε συμβεί ήδη από τη σύλληψή του. Αν το ζητούμενο ήταν να τιμωρηθεί σκληρά, ούτε καν… Αν υπολογίσουμε και το Εφετείο, δεν νομίζω ότι θα κάτσει πάνω από 3-4 χρόνια στη φυλακή #Λιγνάδης / Twitter”

Αν το ζητούμενο ήταν να εντυπωθεί στη συλλογική μνήμη ως βιαστής, αυτό είχε συμβεί ήδη από τη σύλληψή του. Αν το ζητούμενο ήταν να τιμωρηθεί σκληρά, ούτε καν… Αν υπολογίσουμε και το Εφετείο, δεν νομίζω ότι θα κάτσει πάνω από 3-4 χρόνια στη φυλακή #Λιγνάδης

Κατά τη γνώμη μου, το ζητούμενο δεν είναι τόσο το πόσο σκληρά θα τιμωρηθεί ένας καταδικασμένος βιαστής ή το αν θα στιγματιστεί στη συλλογική μνήμη, αλλά το πώς θα γίνει να μην το ξανακάνει. Εφόσον ο κ. Λιγνάδης καταδικαστεί και στο Εφετείο και μετά στον Άρειο Πάγο (έχουμε δρόμο ακόμα φαντάζομαι), κάποτε θα ξαναμπεί –για λίγο– φυλακή.

Αν είναι όντως ένας άνθρωπος εθισμένος στο σεξ και στην εξουσία που του έδινε αυτό, θα μπορούσε άραγε με 2-3 χρόνια να σωφρονιστεί και να γίνει υπόδειγμα πολίτη;

Οι φυλακισμένοι είναι σίγουρα κάποιοι που θα ωφελούνταν απ’ την ψυχοθεραπεία – όπως όλοι μας άλλωστε. Όμως γι’ αυτούς υπάρχει κι ένας έξτρα λόγος: Να μπορέσουν να ξεπεράσουν εμμονές, τραύματα κ.α. που τους οδηγούσαν σε παραβατικές συμπεριφορές.

Το να αφήνεται ελεύθερος ένας κατά σύρροή βιαστής ανηλίκων χωρίς να έχει «γιατρέψει» αυτό που τον έκανε να βιάζει, μοιάζει σα να αφήνεις μια κινούμενη βόμβα ξανά στην κοινωνία.

5) Η διαφορετική τακτική των δικηγόρων των μηνυτών και των θυμάτων

Να πούμε όμως και δυο λόγια για την επιτυχία των άλλων δικηγόρων.

Ακόμα και οι δικηγόροι της υπόθεσης για την οποία αθωώθηκε ο κ. Λιγνάδης λόγω αμφιβολιών (δεν βάζω τον τέταρτο μηνυτή που τελικά δεν τόλμησε να πάει στο δικαστήριο), αλλά και φυσικά οι δικηγόροι των θυμάτων που δικαιώθηκαν, ακολούθησαν μια *τελείως* διαφορετική τακτική.

Με αξιοπρέπεια, έδωσαν τη μάχη μέσα στο δικαστήριο, και πολύ λιγότερο (έως ελάχιστα) έξω απ’ αυτό. Άφησαν τον κ. Κούγια να τρέχει στα κανάλια και να φωνασκεί, να καταγγέλλει σκευωρίες, να κάνει «θόρυβο». Διαμαρτύρονταν για όσα έλεγε και έκανε ο κ. Κούγιας, όχι όμως με τον δικό του τρόπο, αλλά θεσμικά.

Με χαμηλούς τόνους και σοβαρότητα. Αυτή ήταν η επιλογή τους απ’ την αρχή, και την στήριξαν μέχρι τέλους. Άφησαν τα θύματα και τους μηνυτές να μιλήσουν, δεν προσπάθησαν να τους καπελώσουν.

Σίγουρα υπήρχε πολύ πιο «πιασάρικος» τρόπος να εκπροσωπήσουν τους πελάτες τους. Θα μπορούσαν να έπαιζαν πιο ανορθόδοξα, πιο σκληρά, πολύ πιο επιθετικά. Άφησαν όμως τον κ. Κούγια να κάνει μόνος του τις επιθέσεις, πιθανώς θεωρώντας ότι τελικά θα έβαζε αυτογκόλ.

Δεν νοιάστηκαν για την αυτοπροβολή τους, αλλά μόνο για την υπόθεση και για τους πελάτες τους. Πιστέψτε με, αν νοιάζονταν να γίνουν σούπερσταρς, τώρα θα τους ήξερε και θα μιλούσε όλη η Ελλάδα γι’ αυτούς. Όμως τώρα, πάω στοίχημα πως αν ρωτήσεις τον μέσο Έλληνα, είναι αμφίβολο το αν θα μπορέσει να πει τα ονοματεπώνυμά τους.

Είχε ρίσκο αυτή η τακτική, όμως φαντάζομαι πως α) έτσι ήταν σαν άνθρωποι έτσι κι αλλιώς, και β) είχαν εμπιστοσύνη στο αποδεικτικό υλικό που είχαν συγκεντρώσει, άρα θεώρησαν ότι δεν χρειαζόταν να κάνουν ακραίες κινήσεις.

Τώρα, για το αν μπορούσαν να αποτρέψουν το να αφεθεί ελεύθερος ο καταδικασμένος σε 12 χρόνια για κατά συρροή βιασμούς ανηλίκων, δεν το γνωρίζω.

6) Μια ελληνική ταινία είναι η επιλογή του κριτικού των New York Times!

Περνάμε σε καλύτερες ειδήσεις για την ελληνική τέχνη.

«DAD, WE ARE ON The New York Times  » έγραψε η σκηνοθέτης Ζακλίν Λέντζου στο fb της. 

Και δεν είναι απλώς μια πολύ καλή κριτική στους New York Times, αλλά είναι και Critic’s Pick, το εξαιρετικό της φιλμ Σελήνη 66 Ερωτήσεις, για το οποίο γράψαμε αρκετές φορές.

Μπράβο Ζακλίν. Και μπράβο σ’ όλους τους συντελεστές.

‘Moon, 66 Questions’ Review: Daddy Issues

The writer and director Jacqueline Lentzou’s “Moon, 66 Questions” takes cues from astrology, using Tarot cards to represent each new chapter of a story about a young woman, Artemis (Sofia Kokkali), who returns to Athens to care for her ailing father.

7) Επίθεση στον Real

Μπορεί στο μυαλό πολλών η «χαμηλή θέση στην ελευθερία του τύπου» να σχετίζεται με το «όλοι λένε υπέρ της κυβέρνησης» (που δεν λένε) ή «μας φιμώνουν» (που δεν μας φιμώνουν), όμως το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι δημοσιογράφοι βρίσκονται σε καθεστώς απειλής ακόμα και για τη ζωή τους.

Το να πηγαίνουν και να κάνουν επιθέσεις στο σπίτι ενός δημοσιογράφου (στο σπίτι! τύπου «ξέρουμε πού μένεις εσύ κι η οικογένειά σου»), το να δολοφονούν ρεπόρτερ όπως ήταν ο Καραϊβάζ, το να βάζουν συνεχώς γκαζάκια σε ΜΜΕ:

Αυτά είναι σημαντικότατα προβλήματα, για τα οποία όμως δεν πολυνοιάζονται όσοι κατά τα άλλα κόπτονται για τον Τύπο.

Tryfon on Twitter: “σίγουρα αυτοί που έβαλαν τις φωτιές, πριν λίγες μέρες διαμαρτύρονταν για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδαγιατί μία ΜΚΟ μας έδειχνε στην 108η θέση pic.twitter.com/M2GtfbacVW / Twitter”

σίγουρα αυτοί που έβαλαν τις φωτιές, πριν λίγες μέρες διαμαρτύρονταν για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδαγιατί μία ΜΚΟ μας έδειχνε στην 108η θέση pic.twitter.com/M2GtfbacVW

Αντικαθεστωτικός on Twitter: “Οι εμπρησμοί ΜΜΕ, τα γκαζάκια, η στοχοποίηση & οι επιθέσεις σε δημοσιογράφους, οι βανδαλισμοί των οικιών τους & ο εκφοβισμός των οικογενειών τους αποτελεί σίγουρα πλήγμα για την Ελευθερία του Τύπου αλλά για κάποιο λόγο δεν φαίνεται να ενοχλεί & τόσο όσους δήθεν κόπτονται για αυτή / Twitter”

Οι εμπρησμοί ΜΜΕ, τα γκαζάκια, η στοχοποίηση & οι επιθέσεις σε δημοσιογράφους, οι βανδαλισμοί των οικιών τους & ο εκφοβισμός των οικογενειών τους αποτελεί σίγουρα πλήγμα για την Ελευθερία του Τύπου αλλά για κάποιο λόγο δεν φαίνεται να ενοχλεί & τόσο όσους δήθεν κόπτονται για αυτή

Κάποιοι μάλιστα επικροτούν κάθε «παρέμβαση» και «δράση» εναντίον του κάθε Πορτοσάλτε ή του κάθε Real, ή γενικά όποιου αντιπαθούν πολιτικά.

Judas on Twitter: “pic.twitter.com/7W1966rrdI / Twitter”

pic.twitter.com/7W1966rrdI

8) Το ότι η κυβέρνηση κάνει ότι δεν υπάρχει αυτό το σκάνδαλο, δε σημαίνει πως δεν υπάρχει

Νέο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, απ’ την Βασιλική Σιούτη στη LIFO.

Πληθαίνουν τα ερωτήματα για την υπόθεση της τιμητικής πολιτογράφησης του Τούρκου Γιασάμ Αγιαβέφε – Της Βασιλικής Σιούτη | LiFO

ΠΕΡΣΙ ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ είχε λάβει τιμητική πολιτογράφηση ο Βρετανός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ. Πριν λίγες μέρες έδωσε τον όρκο του έλληνα πολίτη, παρουσία του πρωθυπουργού, σε μια ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου, ο βραβευμένος με Grammy εθνομουσικολόγος Κρίστοφερ Κινγκ, στον οποίο δόθηκε τιμητικά η ελληνική ιθαγένεια για την σημαντική δουλειά του στο δημοτικό τραγούδι της Ηπείρου.

9) Το WTF της ημέρας

Ιερώνυμος boss on Twitter: “Ένα δώρο με χιλιάδες ώρες εργασίας όχι από ανθρώπινα χέρια αλλά από παιδικά χεράκια Ένα δώρο θεού pic.twitter.com/CqAz4CJU2m / Twitter”

Ένα δώρο με χιλιάδες ώρες εργασίας όχι από ανθρώπινα χέρια αλλά από παιδικά χεράκια Ένα δώρο θεού pic.twitter.com/CqAz4CJU2m

10) Παλιός, κακός ’80s ελληνικός κινηματογράφος

Ένα σχόλιο του Δημήτρη Αναγνωστόπουλου (tit Ludo)

«Τόσο “me too” awareness, τόσο political correctness, τόσο canceling ολούθε, τόσος (δίκαιος) χαμός με τον Σεφερλή, ή και με άλλους/ες οι οποίοι/ες άθελά τους κάποια στιγμή μπορεί να είπαν μια κουβέντα που πληγώνει-θίγει-κακοποιεί… κι όμως, ο ALPHA, για ακόμα ένα καλοκαίρι, μέρα μεσημέρι βάζει άκρως κακοποιητικές ταινίες από τα 80’s.

Με σήμανση 8, που φαντάζομαι σημαίνει πως ενδείκνυται η θέαση για παιδιά άνω των 8 ετών. Δηλαδή σε παιδιά που πάνε Γ’ Δημοτικού και μεγαλύτερα.

Δεν ξέρω πια… Ίσως τους έρχεται φτηνά το σκατό, και μας το αναδιαθέτουν εύκολα, με ένα ωραίο περιτύλιγμα δήθεν νοσταλγίας. Αλλά κανείς δε μιλάει γι’ αυτό.

Σαν να είναι απολύτως φυσικό, ή και αστείο σήμερα, να μπαίνει ο Ψάλτης σε ένα ψιλικατζίδικο και να χουφτώνει για την πλάκα του την εργαζόμενη εκεί, η οποία είναι σκυμμένη και τακτοποιεί κάποια προϊόντα.»

11) Το podcast της ημέρας

Θεμιστοκλής Σαψής: Ο Έλληνας του ΜΙΤ που προβλέπει και αναλύει τα καταστροφικά φαινόμενα | LiFO

Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συζητά με τον καθηγητή Μηχανολογίας και Επιστήμης των Ωκεανών στο ΜΙΤ, Θεμιστοκλή Σαψή, για το Χάος, τα ακραία συμβάντα, την κλιματική αλλαγή και τον σχεδιασμό λύσεων για τη μείωση των επιπτώσεων.

αύριο πάλι 🙂