Μια ξεκαρδιστική αναδρομή στα κινητά τηλέφωνα των αρχών της δεκαετίας του 2000

Από το Twitter του GerryMcBride

Gerry McBride on Twitter: “After the early bricks but before smartphones, there was a stretch where phone design went absolutely catshit bananas (1/?) pic.twitter.com/QWUF6K8dVF / Twitter”

After the early bricks but before smartphones, there was a stretch where phone design went absolutely catshit bananas (1/?) pic.twitter.com/QWUF6K8dVF

Μετά τα πρώτα τούβλα και πριν από τα smartphones, υπήρξε μια περίοδος που τα κινητά τηλέφωνα είχαν τα πιο τρελά σχέδια

Αυτό το πράγμα ήταν ό, τι πρέπει για φωτογραφίσεις κρυφά ρωσικά έγγραφα στη Μόσχα και είχε και ετικέτα λες και ήταν μπλουζάκι

Προφανώς σχεδίασαν όλο αυτό το πράγμα για μπαμπάδες που δεν μπορούσαν να καταλάβουν το T9

-Τα τηλέφωνα με καπάκι που ανοίγει είναι ξεπερασμένα

-Εντάξει… θα κάνουμε το καπάκι να γυρίζει

Αυτό το λέω Shyamalan λόγω της περιττής ανατροπής

Φαντάσου να προσπαθείς να στείλεις μήνυμα με αυτό ενώ είσαι μεθυσμένος

«Αγάπη μου, είσαι καλά; Δεν έχεις αγγίξει το JCB σου»

Αυτό είναι το τηλέφωνο που είχα, το Sony Ericsson W995. Τίποτα ασυνήθιστο. Αλλά είχε ένα μικρό στήριγμα που σου επέτρεπε να το στηρίζεις για να παρακολουθείς βίντεο! Πού είναι αυτή η καινοτομία τώρα;

Σχεδιαστής Nokia: Τι θα λέγατε να…

Υπεύθυνος της Nokia: ναι

Δεν φαίνεται να υπήρχε «λάθος» τρόπος να φτιάξεις τηλέφωνο.

Αυτό  μοιάζει με όπλο του Halo

Δεν μπορώ να χωνέψω το γεγονός ότι αυτό έχει μόνο δύο σειρές πλήκτρων

Αυτό είναι το μόνο τηλέφωνο στην ιστορία των τηλεφώνων που θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις για να μαχαιρώσεις κάποιον στη φυλακή

Θα κλείσω αυτό το νήμα με τα (κάπως συνηθισμένα) τηλέφωνα που είχα στην εποχή μου, ξεκινώντας με το Nokia 3310. Λένε ότι είναι άφθαρτο, αλλά έσπασα το δικό μου πέφτοντας από έναν λόφο στις 3 τα ξημερώματα, μεθυσμένος

Είχα ένα άλλο 3310 και μετά πήρα το Sharp GX10, και νόμιζα ότι ήμουν πολύ χοτ με αυτό το πράγμα. Ναι, έβγαζε ΕΓΧΡΩΜΕΣ φωτογραφίες, αρκεί να μην κουνιόσουν και πολύ.

Μετά έκανα μια ατυχή αναβάθμιση. Νομίζω ότι το είχα για 6 μήνες και το πούλησα. Δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Η κεραία ήταν από καουτσούκ και έπρεπε να την αντικαταστήσω γιατί είχα τη συνήθεια να τη μασάω σαν στυλό.

Επιστροφή στη Nokia! Τα δίκτυα άρχισαν να παρέχουν καλό δίκτυο. Επιπλέον, είχε bluetooth, οπότε αν γνωρίζατε κάποιον που το είχε, σε δύο ώρες μπορούσε να σας μεταφέρει απίστευτα χαμηλής ανάλυσης πορνό.

Αυτό το τηλέφωνο μου άρεσε πολύ. Το λάτρεψα. Είχε συρόμενο κάλυμμα που δεν μου άρεσε, αλλά είναι το μόνο τηλέφωνο που έχασα (ή μου έκλεψαν) σε διακοπές στην Ισπανία, και έκτοτε δεν επέστρεψα ποτέ στην Ισπανία από κακία.

Και ερχόμαστε σε αυτό. Είχα βάλει ένα μικρό καρφί στο πλάι του κρεβατιού για να το κρεμάω το βράδυ, σαν καπέλο. Μου άρεσε πολύ αυτό το πράγμα.

Και ερχόμαστε στα Smartphones. Ένα Galaxy SIII που το έσπασα *αμέσως*, και μετά ένα HTC Desire S που το κλωτσούσα στην αυλή για χρόνια χωρίς να το γρατσουνίσω. Από τότε iPhone. Τίποτα δεν περνάει από πάνω τους. Βαρετό. Αυτά!

*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΤΕΣΤ ΜΝΗΜΗΣ: Πόσο γερή είναι η μνήμη σου;