Δημήτρης Καβατζικλής
Δεν υπάρχει αλάνθαστος τρόπος για να πούμε αν μια ταινία είναι αντικειμενικά καλή ή κακή. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά σάιτ που μας δίνουν μια ιδέα για το εάν άρεσε ή όχι στους θεατές. Το πιο δημοφιλές είναι ίσως το Rotten Tomatoes, το οποίο δίνει δύο ξεχωριστές βαθμολογίες: μία από τους κριτικούς και μία από το κοινό, αναφέρει το mentalfloss.
Ένα άλλο γνωστό σάιτ είναι το CinemaScore, το οποίο συλλέγει δεδομένα μόνο από άτομα που είδαν την ταινία σε κινηματογραφική αίθουσα. Στέλνουν δημοσκόπους στους κινηματογράφους σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ και του Καναδά τη βραδιά της πρώτης προβολής και τους ζητούν να πουν τους λόγους για τους οποίους παρακολούθησαν την ταινία και αν θα την νοίκιαζαν ή θα την αγόραζαν (ή κανένα από τα δύο). Τους ζητείται επίσης να δώσουν έναν βαθμό: A, B, C, D ή F.
Η τελική βαθμολογία ονομάζεται CinemaScore. Σίγουρα δεν είναι 100% αξιόπιστη, αλλά μας βοηθά να απαντήσουμε τη βασική ερώτηση που κάνουμε στον εαυτό μας όταν σκεφτόμαστε αν αξίζει να δούμε μια ταινία: Την απόλαυσαν αυτοί που την είδαν;
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα CinemaScores των μεγάλων blockbusters είναι γενικά υψηλά, ενώ στην 45χρονη ιστορία του υπάρχουν μόνο 21 ταινίες έχουν λάβει F-. Και είναι οι παρακάτω (με χρονολογική σειρά):
Το αριστούργημα του Αρονόφσκι για ποιό λόγο βρίσκεται στη λίστα; Επειδή έγινε το πιο σατανικό μάρκετινγκ στην προώθησή του και οι θεατές είχαν ψηθεί πως θα δουν καθαρόαιμο θρίλερ και τους βγήκε σκεπτόμενο φιλμ που θα κούραζε τη σκέψη τους;
Άρτιο τεχνικά, σεναριακά και σκηνοθετικά και ερμηνευτικά.
Διαφωνώ και για το ”in the cut” , το έχω και σε DVD , είναι ενδιαφέρον ερωτικό θρίλερ, πολύ καλη η Μεγκ Ράιαν, έχει χημεία με τον συμπρωταγωνιστή της κι είναι ένα ενδιαφέρον θριλεράκι για ένα κινηματογραφικό βράδυ, δεν είναι δηλαδή για πέταμα.