Μικροπράγματα
Από τον Βαγγέλη Ρίσσου (2012)
Το καλοκαίρι του 2004 δούλευα σερβιτόρος σε μια ταβέρνα και εκεί ερχόταν συχνά φίλοι να με δουν από την Θεσσαλονίκη και πολύ συχνά να φάνε.
Ένα μεσημέρι ήρθε ο φίλος μου Αλέξης, με τον οποίο μοιραζόμασταν όλη μας την μουσική, κρατώντας για μένα ένα ροζ αντίτυπο του πρώτου cd των Marsheaux. Θυμάμαι την ξαδέρφη μου στο ίδιο τραπέζι να κοιτάζει εντυπωσιασμένη την συσκευασία του, και να παραδέχεται πως αν και δεν ήξερε τι μουσική είναι αυτή, το εξώφυλλο και μόνο ήταν ένας λόγος να το αποκτήσει.
Εκείνο το μεσημέρι λοιπόν έγινε κάτι που δεν είχε ξαναγίνει. Σ’αυτή την καλοκαιρινή ταβέρνα, πολύ έξω από την πόλη, που τα τραγούδια της Τζένης Βάνου άλλαζαν με άλλα του Μητροπάνου, ακούστηκε ολόκληρο το cd των Marsheaux χωρίς κάποια ιδιαίτερη δυσκολία στην αρχή, αλλά με μια δικαιολογία στην συνέχεια…
Όταν το αφεντικό με αγριοκοίταξε λίγο, έχοντας στο μυαλό του ότι κάτι τέτοιο δεν του πολυταίριαζε με τα αφράτα μπιφτέκια και τα τηγανητά καλαμαράκια που ετοίμαζε, του είπα ατάραχος πως ο άνθρωπος που έβγαλε αυτό το cd, είναι επίσης ιδιοκτήτης μιας ταβέρνας στην Αθήνα, με μεγάλη επιτυχία, και με τέτοια επίσης μουσική. Και μάλλον τον έπεισα, αφού ξανακούσαμε το cd, με την σιγουριά πια, πως τέτοια πράγματα τα κάνουν και άλλοι.
Όταν στο δεύτερο cd, οι Marsheaux ζήτησαν τον κόσμο που θα αγοράσει το cd τους να βάλει την συσκευασία-σακούλα στο πρόσωπο και να φωτογραφηθεί για να ανέβει στη συνέχεια στο site τους, σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο να κάνω και εγώ το ίδιο με το αφεντικό μου, που είχε τόση κατανόηση και που εκείνο το μεσημέρι με ανέχτηκε. Και μετά να τους το στείλω με αυτή την ιστορία.
Αλλά πια δεν δούλευα εκεί, και έμενα ακόμη πιο μακριά. Και έτσι αυτό έγινε με τον συγκάτοικο μου, ένα απόγευμα γεμάτο με τραγούδια από Yazoo, Duran Duran και Flock Of Seagulls που ξέραμε ότι αρέσουν στις Marsheaux.
Ανάμεσα σε όλα αυτά που κάνουν, ζήτησα απ’ τις Marsheaux να μου μιλήσουν για τα 5 synthesizer που πιστεύουν ότι άλλαξαν την ιστορία της μουσικής:
01.Korg Mikro 700S
Υποτιμημένο μέχρι εκεί που δεν πάει, αλλά την περίοδο που οι μουσικοί είχαν το δίλημμα αν θα αγοράσουν ένα αυτοκίνητο η ένα synthesizer, το Korg MIkro 700S ήταν η πιο προσιτή επιλογή. Όλοι οι πιτσιρικάδες που μεγαλούργησαν στις αρχές των 80ʼs ξεκίνησαν να γράφουν τα riffs τους στο Korg αφού ήταν το μόνο που μπορούσαν να αγοράσουν εκείνη την περίοδο (1975-1980)
02.E-Mu II
Μόνο και μόνο να βλέπεις τον Alan Wilder να κάνει το demonstration για το 101 tour φτάνει να καταλάβεις γιατί το συγκεκριμένο sampler ήταν σε όλες τις παραγωγές δίσκων για τουλάχιστον μια δεκαετία.
03.Minimoog
Έχει γίνει documentary για το συγκεκριμένο, έχουν γραφτεί άπειρα βιβλία, έχουν γίνει διαλέξεις στα πανεπιστήμια και άλλα αυτά για το καλύτερο μπάσο και lead sound που έχει βγει ποτέ από ένα synthesizer. Με τα πρώτα χρήματα που πήραμε από τις πωλήσεις του Ebay Queen στη Γερμανία αγοράσαμε ένα Model D του 1974 ……
04.Roland TB-303
Το αποτυχημένο πείραμα της Roland το 1983 να δημιουργήσει ένα bass line machine, έμελλε 6 χρόνια μετά να δημιουργήσει μια ολόκληρη χορευτική κουλτούρα η οποία κρατάει ακόμα και σήμερα.
05.Roland JUPITER 8.
Θέλεις 2 ανθρώπους για να το σηκώσεις και μπορεί στις φωτογραφίες να σου μοιάζει για παιχνίδι με όλα αυτά τα πολύχρωμα κουμπάκια, αλλά οι 16 γεννήτριες του βγάζουν τον καλύτερο και πιο παχύ ήχο που έχεις ακούσει ποτέ. Αν δεν το ακούσεις δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πρόκειται.
*AKOYΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
15 ονειρεμένα, ηλεκτροπόπ τραγούδια των (Ελληνίδων) Marsheaux
