Άρης Δημοκίδης
Σχόλιο εργαζόμενης γυναίκας από τις Φιλιππίνες αλιευμένο από σελίδα του FB (μέσω popova):
«Είμαι από τις Φιλιππίνες. Απόφοιτη πανεπιστημίου. Θύμα τυφώνα. Ο άντρας μου και το παιδί μου πέθαναν. Ήρθα εδώ για να ξεφύγω από τις αναμνήσεις.
Δουλεύω σκληρά για να είναι ικανοποιημένοι οι εργοδότες μου. Έμαθα Ελληνικά και διαβάζω τα σχόλια σχετικά με τις οικιακές βοηθούς. Με αναστατώνει που συνειδητοποιώ ότι τόσοι πολλοί από εσάς μας βλέπουν ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, χωρίς ηθική, τρόπους και σεβασμό ιδιαίτερα απέναντι στους ηλικιωμένους.
Η κουλτούρα μας, μας διδάσκει σεβασμό απέναντι στους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους.
Όταν βρισκόμαστε σε λεωφορεία, πάντα εμείς (ή τουλάχιστον η πλειοψηφία μας) θα σηκωστούν για να δώσουν τη θέση τους σε μια γιαγιά ή έναν παππού.
Είναι αμέτρητες οι φορές που προσπαθούμε να βοηθήσουμε φίλες/ους μας που γίνονται θύματα κακοποίησης, λεκτικής ή σωματικής από τους εργοδότες τους.
Αν θεωρείτε ότι δεν έχουμε ηθική, παρακαλώ κοιτάξτε μέσα σας. Και οι άνδρες και οι γυναίκες.
Αν θεωρείτε ότι δεν είμαστε αρκετά καλές για να φροντίζουμε το σπίτι σας, τα παιδιά σας και τους γονείς σας, μη μας φέρνετε στη χώρα σας. Εργοδοτήστε ντόπιους.
Ας αναπαυθούν εν ειρήνη οι δολοφονηθείσες [της Κύπρου, απ’ τον «Ορέστη»]. Οι ψυχές μας δεν θα ησυχάσουν ποτέ, όσο είμαστε ζωντανές».
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Είναι δυνατόν να δήλωσε ο Θάνος Ασκητής τέτοια πράγματα για τις δολοφονημένες Φιλιππινέζες;
