Βαγγέλης Γιαννίσης
Γράφει ο Βαγγέλης Γιαννίσης, συγγραφέας της σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων με τον επιθεωρητή Άντερς Οικονομίδη (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα) και περήφανος γατομπαμπάς του Jax.
Υπόθεση #42 – Η δολοφονία της Tracey Ann Patient
Auckland, Ιανουάριος 1976
Λίγο πριν τις 9:30 το βράδυ της 29ης Ιανουαρίου, η δεκατριάχρονη Tracey Ann Patient στρίβει στη Great North Road με κατεύθυνση το σπίτι της, στη Dellwood Avenue. Την ίδια στιγμή, ο Assid Corban, o δήμαρχος του Henderson, ενός προαστίου του Auckland, κοιτάζει έξω από το παράθυρο του σπιτιού του, στο νούμερο 295 της Great North Road και βλέπει το ξανθόμαλλο κορίτσι να περνάει απ’ έξω. Εκείνη τη στιγμή, η Tracey Ann απέχει πέντε λεπτά από το σπίτι της και νιώθει απόλυτα ασφαλής, παρόλο που περπατάει μόνη της στον δρόμο. Το ρολόι δείχνει 9:30, οι κουρτίνες κλείνουν και η κοπέλα χάνεται μέσα στο σκοτάδι. Δίχως να το ξέρει, απέχει μερικά μονάχα βήματα από τον θάνατό της.
Το πτώμα της δεκατριάχρονης θα βρεθεί το επόμενο πρωί, όταν η Simone Graham θα βγάλει βόλτα τον σκύλο της στην περιοχή των Waitakere Ranges. Ο σκύλος θα τραβήξει το λουρί του, παρασέρνοντας τη Simone σε μία θαμνωσιά. «Εκεί είδα μία κοπέλα», θα δηλώσει. «Ήταν κουλουριασμένη -θα μπορούσε να κοιμάται, έτσι όπως ήταν ξαπλωμένη με τα γόνατά της πάνω στο στήθος […] Μπορούσα να δω τα μαλλιά και το προφίλ του προσώπου της». Σύντομα θα διαπιστώσει πως η Tracey Ann είναι νεκρή -κάποιος τη στραγγάλισε, σφίγγοντας γύρω από τον λαιμό το καλτσόν της, με τη χρήση ενός κλαδιού.
Στους κατοίκους της περιοχής ξυπνούν δυσάρεστες αναμνήσεις. Δέκα χρόνια νωρίτερα ένα πεντάχρονο κορίτσι, η Anne Elizabeth Kievett είχε δολοφονηθεί, ωστόσο ο δράστης συνελήφθη και καταδικάστησε σε ισόβια. Τις προηγούμενες ημέρες η αστυνομία είχε δεχτεί κλήσεις σχετικά με τον οδηγό ενός λευκού ή κρεμ Ford Cortina ή Ford Thames, μοντέλο του 1967, ο οποίος παρενοχλούσε τρία έφηβα κορίτσια. Δύο μήνες αργότερα, μία γυναίκα θα τηλεφωνήσει ανώνυμα στην αστυνομία και θα καταθέσει πως είχε δει ένα ξανθό κορίτσι να περπατάει στη Great North Road μαζί με έναν άγνωστο άντρα που φορούσε καφέ κοστούμι. Αργότερα τους είδε να επιβιβάζονται σε ένα καφέ αμάξι, προτού στη συνέχεια απομακρυνθούν. «Πιστεύω πως την πήρε κάποιος τον οποίο γνώριζε με το αμάξι, αυτός ήθελε να την εκμεταλλευτεί και τα πράγματα ξέφυγαν. Πιθανότατα τη δολοφόνησε στο αμάξι, καθώς δε βρέθηκε κανένα ίχνος που να μας δείχνει πως δολοφονήθηκε στο σημείο που βρέθηκε το πτώμα της. Δε βιάστηκε, ούτε βρέθηκαν πάνω της ίχνη ασέλγειας», θα δηλώσει ο ντετέκτιβ Bruce Scott.
Ένα βαν Ford Thames, όμοιο με εκείνο που έψαχνε η αστυνομία, θα εντοπιστεί έναν χρόνο αργότερα. Μέσα, η αστυνομία θα βρει έναν χάρτη με το όνομα της Tracey Ann. Ο ιδιοκτήτης του θα συλληφθεί, ωστόσο θα τον αφήσουν ελεύθερο όταν διαπιστώσουν πως αγόρασε το όχημα μετά τη δολοφονία της δεκατριάχρονης και παρά τις προσπάθειές τους, δε θα καταφέρουν να εντοπίσουν τον αρχικό του ιδιοκτήτη.
Στις 22 Νοεμβρίου 1977, άγνωστος τηλεφώνησε στο αστυνομικό τμήμα του Henderson, λέγοντας στους αστυνομικούς: «Δε θα σας πω ποιος είμαι, αλλά θα σας δώσω πληροφορίες σχετικά με τη δολοφονία της Tracey Ann Patient». Έπειτα, τους είπε ότι θα έβρισκαν ένα δαχτυλίδι σε έναν σκουπιδοτενεκέ στο εμπορικό κέντρο του Avondale. Το δαχτυλίδι ανήκε στην κοπέλα· ήταν δώρο από έναν συμμαθητή της, ο οποίος της το είχε δώσει εννέα μήνες πριν από τη δολοφονία της. Πράγματι, έπειτα από έρευνα οι αστυνομικοί ανακάλυψαν το δαχτυλίδι στο σημείο που τους είπε ο άγνωστος, ο οποίος τους έδωσε και ένα δεύτερο στοιχείο: προτού το κλείσει, τους είπε πως θα τηλεφωνούσε ξανά στις 30 Νοέμβρη και τους έδωσε τον αριθμό 126040 ως στοιχείο. Η αστυνομία προσπάθησε να ανακαλύψει τη σχέση του αριθμού με τη δολοφονία της κοπέλας, δίχως όμως επιτυχία.
Το 1996, είκοσι χρόνια μετά τη δολοφονία και ενώ η οικογένεια Patient είχαν επιστρέψει στην Αγγλία -από όπου κατάγονταν- ο ντετέκτιβ Graham Bell ισχυρίστηκε πως τη μικρή Tracey Ann είχε σκοτώσει ένας σίριαλ κίλερ, ο οποίος δρούσε στη Νέα Ζηλανδία τη δεκαετία του 1970, δολοφονώντας με παρόμοιο τρόπο άλλα δύο θύματα, τις δεκαοχτάχρονες Mona Blades και Olive Walker.
Δέκα χρόνια αργότερα, η Debbie Patient, αδερφή της Tracey Ann, ισχυρίζεται πως μία γυναίκα είχε επικοινωνήσει μαζί της, λέγοντας πως γνώριζε την ταυτότητα του δολοφόνου: ήταν ένας γείτονάς της, ο οποίος ήταν είκοσι ενός χρόνων τότε. Η Debbie, επιπλέον, κατέθεσε στην αστυνομία έναν φάκελο 70 σελίδων με στοιχεία που η οικογένειά της είχε συγκεντρώσει. Η αστυνομία όντως ερεύνησε τους ισχυρισμούς, ωστόσο ανακάλυψαν πως ο ύποπτος δε βρισκόταν στη Νέα Ζηλανδία την ημέρα της δολοφονίας, ενώ ούτε ο πατέρας του -ο έτερος ύποπτος- θα μπορούσε να είχε σκοτώσει την Tracey Ann.
Με τη συμπλήρωση σαράντα χρόνων από την ανεξιχνίαστη δολοφονία, η αστυνομία θα ανοίξει και πάλι την υπόθεση το 2016 και αμέσως τα τηλέφωνα θα κατακλυστούν με νέες πληροφορίες -οι περισσότερες σχετικά με τον αριθμό 126040. Σύμφωνα με μία θεωρία, το αποτέλεσμα της πρόσθεσης των ψηφίων αντιστοιχεί στο 13, την ηλικία της Tracey Ann. Ο αριθμός από την ανάποδη, επίσης, αντιστοιχεί στην ημερομηνία 04/06/21. Η αστυνομία ανακάλυψε πως 40 άντρες είχαν γεννηθεί στη Νέα Ζηλανδία εκείνη τη μέρα και τη χρονιά που δολοφονήθηκε η κοπέλα, θα ήταν 54 ετών. Και οι 40 ωστόσο απορρίφθηκαν τελικά ως ύποπτοι, έπειτα από ενδελεχή έρευνα. Τέλος, ο αριθμός θα μπορούσε να αντιστοιχεί στην ταυτότητα οπλίτη 12/6040 του στρατού της Νέας Ζηλανδίας, ωστόσο ο στρατιώτης που την κατείχε πέθανε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μία ενδιαφέρουσα θεωρία, αντιστοιχεία τα ψηφία σε εβραϊκά και αραβικά ιδεογράμματα (καθώς η αγγλική αλφάβητός έχει μονάχα είκοσι έξι γράμματα). Στο εβραϊκό αλφάβητο, το 1ο ιδεόγραμμα είναι το aleph, 2ο το bet, 60ο το samekh και 40ο το mem. Τα τέσσερα αυτά ιδεογράμματα σχηματίζουν τη φράση «Ήταν χαμένος, αλλά τώρα ευρέθη», η οποία θα μπορούσε να αναφέρεται στην παραβολή του ασώτου. Στα αραβικά, τα ιδεογράμματα σχηματίζουν το όνομα Bassam, το οποίο μεταφράζεται ως «αυτός που χαμογελά». Σαράντα τέσσερα χρόνια αργότερα, ο δολοφόνος της Tracey Ann παραμένει άγνωστος.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
