True Crime | Ο δολοφόνος που ήρθε αντιμέτωπος με τους συγγενείς των θυμάτων του

San Diego, Μάιος 2010

Η αίθουσα του δικαστηρίου είναι κατάμεστη. Το κοινό παρακολουθεί τον δικαστή να καταδικάζει κι επίσημα τον John Albert Gardner σε ισόβια κάθειρξη δίχως την πιθανότητα αναστολής, για τον βιασμό και τη δολοφονία δύο έφηβων κοριτσιών, της Amber DuBois και της Chelsea King. Ανάμεσα στο κοινό βρίσκονται δημοσιογράφοι, οι οποίοι καταγράφουν τα γεγονότα στον σκληρό δίσκο της συλλογικής μνήμης της χώρας, ερευνητές που δούλεψαν ασταμάτητα ώσπου να αποδοθεί δικαιοσύνη για τις δύο κοπέλες, αλλά και οι οικογένειες των δύο θυμάτων.

Η Carrie McGonigle ανεβαίνει στο βήμα. Ο άντρας με την πράσινη στολή, που δεν τολμά να την κοιτάξει, είναι εκείνος που ένα χρόνο νωρίτερα αφαίρεσε τη ζωή της κόρης της. Η Amber DuBois εξαφανίστηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2009, πηγαίνοντας στο σχολείο. Ήταν δεκατεσσάρων, όταν ο Gardner βρέθηκε στον δρόμο της. Η Amber δεν έφτασε ποτέ στο σχολείο και η κοινότητα του Escondido όπου έμενε άρχισε μία έρευνα άνευ προηγουμένου, η οποία θα έληγε έναν χρόνο αργότερα. Η Carrie οργάνωσε χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι έψαχναν σε κάθε σημείο της περιοχής, μοίραζαν φυλλάδια, διοργάνωναν πορείες ώστε η μνήμη του κοριτσιού να μη σβήσει, πιέζοντας την αστυνομία να εντείνει τις έρευνές της.

«Πιστεύω μέσα μου πως η Amber θα συγχωρούσε και σήμερα κουβαλάω μέσα μου τη δύναμη της κόρης μου. Μπορώ κι εγώ να συγχωρήσω, δίχως να ξεχάσω. Πιστεύω πως μία μέρα θα δω ξανά την κόρη μου. Αλλά εσύ δε θα δεις ποτέ τον Παράδεισο».

«Ελπίζω να υποφέρεις όσο υποφέραμε κι εμείς επί εκατό», θα πει ο Mo DuBois, ο πατέρας της Amber. Στο βήμα θα ανέβει και ο David Cave, ο πατριός της. «Όχι άλλες μειωμένες ποινές. Ήρθε η ώρα να πετάξουμε τα σκουπίδια. Σκουπίδια σαν κι εσένα».

Η Amber δε θα βρεθεί, προτού ο Gardner πάρει άλλη μία ζωή, αυτή της δεκαεφτάχρονης Chelsea King, στις 25 Φεβρουαρίου 2010. Η Chelsea εκείνη τη μέρα είχε πάει στη Λίμνη Hodges για να τρέξει, όπως έκανε συχνά. Εκεί τη συνάντησε ο Gardner. Πίσω του, όμως θα αφήσει τα στοιχεία που θα οδηγήσουν στην καταδίκη του.

Η αστυνομία θα βρει τα εσώρουχα της νεαρής, μαζί με DNA του Gardner, ο οποίος το 2000 είχε κακοποιήσει μία δεκατριάχρονη γειτόνισσά του, με αποτέλεσμα να περάσει πέντε χρόνια στη φυλακή. Στις 28 Φεβρουαρίου ο Gardner συνελήφθη και ομολόγησε τις δολοφονίες των δύο κοριτσιών. Ο δράστης, καταλαβαίνοντας πως το παιχνίδι ήταν χαμένο, είπε στους αστυνομικούς πώς το πρωί της 13ης Φεβρουαρίου 2009 βίασε και στη συνέχεια μαχαίρωσε μέχρι θανάτου την Amber DuBois, για να τη θάψει στο Pala, την Ινδιάνικη Περιοχή της California. Παραδέχτηκε, επίσης, ότι αφού παρέσυρε την Chelsea King σε μία απομονωμένη περιοχή, τη βίασε και τη στραγγάλισε, προτού θάψει το πτώμα της σε έναν ρηχό τάφο. Το σώμα της Chelsea βρέθηκε στις 2 Μαρτίου και της Amber στις 6 του ίδιου μήνα.

Όταν η Kelly King, η μητέρα της Chelsea ανέβηκε στο βήμα, ζήτησε αυστηρά την προσοχή του Gardner. «Κοίτα με στα μάτια!». Εκείνος την απέφυγε, για να εισπράξει το σχόλιο που του άξιζε. «Γιατί δεν εκπλήσσομαι; […] Διέλυσες μία οικογένεια που είχε χτιστεί πάνω στην αγάπη, την εμπιστοσύνη και την πίστη, αλλά δεν κατάφερες να την καταστρέψεις. Πήρες μία ζωή που αξίζει όσες άπειρες δικές σου […] Η Chelsea σε εκμηδένισε. Το όνομά σου δε σημαίνει τίποτα, το δικό της τα πάντα. Δεν υπάρχεις πια».

Ο Gardner αντιμετώπισε και τον Brent King, τον πατέρα της Chelsea. «Είσαι ένας δειλός. Δεν είσαι άνθρωπος. Είσαι ένας αδύναμος, αξιοθρήνητος ανθρωπάκος, που τα βάζει με κοπέλες μισές στο μέγεθός του. Ήρθε η ώρα να μπεις στο κλουβί σου μια και καλή. Είσαι ένα τίποτα».

Το κατεβασμένο κεφάλι δεν σηκώθηκε ούτε όταν μερικά μέτρα μακριά του στάθηκε με το κεφάλι ψηλά η Candace Moncayo, η κοπέλα η οποία μερικές ημέρες έπειτα από τη σύλληψή του, τον περασμένο Μάρτιο τον αναγνώρισε ως τον άγνωστο δράστη που της επιτέθηκε, προσπαθώντας να τη βιάσει, ενώ έκανε τζόγκινγκ στη Λίμνη Hodges. «Βρίσκομαι εδώ σήμερα για όλες τις γυναίκες που έπεσαν θύματα βίας», θα πει, συγκινημένη. «Για να ζητήσω εκ μέρους όλων να αφαιρέσετε τον άνθρωπο αυτό απ’ την κοινωνία μας, να μας κάνετε να νιώσουμε λίγο πιο ασφαλείς, κλείνοντάς τον φυλακή για πάντα και να μας απελευθερώσετε απ’ τον εφιάλτη που δημιούργησε».

Η Candace θα γυρίσει το φύλλο χαρτί που κρατά, θα συγκρατήσει τα δάκρυα που κρύβονται στα μάτια της και θα απευθυνθεί για μία τελευταία φορά στον Gardner: «Και, τέλος [βρίσκομαι εδώ] για να τον ρωτήσω αν τον πονάει ακόμα η μύτη του». Η Candace στην προσπάθειά της να ξεφύγει, είχε χτυπήσει τον Gardner στο πρόσωπο. Η αλλαγή στην έκφρασή του είναι άμεση. Ο πληγωμένος εγωισμός του κι όλο το κακό που έκρυβε μέσα του, προσπαθώντας να μασκαρέψει με δακρύβρεχτες δηλώσεις μετά την καταδίκη του, φανερώθηκε, καθώς συνοφρυωμένος προσπαθούσε να εξηγήσει στους συνήγορους υπεράσπισής του πως η Candace δεν τον είχε χτυπήσει.

Καθώς ο Gardner συνεχίζει την υπόλοιπή του ζωή στη φυλακή, οι οικογένειες των θυμάτων του προσπαθούν να διατηρήσουν τη μνήμη των δύο κοριτσιών. Οι Brent και Kelly King έχουν δημιουργήσει το Chelsea Light Foundation, έναν οργανισμό που προσπαθεί να βοηθήσει νέους ανθρώπους και την τοπική κοινότητα, ενώ η Carrie McGonigle έχει δημιουργήσει την Team Amber, μία ομάδα που στόχο έχει να βοηθήσει οικογένειες αγνοουμένων να βρουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

True Crime | Ο δολοφόνος που μπήκε στο υπνοδωμάτιο με τα χέρια βουτηγμένα στο αίμα…