Άρης Δημοκίδης
Ο Αμβρόσιος σκανδαλίστηκε που η Ακρίτα σχολίασε τη συνάντησή του με τον Κουρουμπλή, και έγραψε: «Στην κυρία Έλενα Ακρίτα θα υπενθυμίσουμε, ότι μια γυναίκα, πάνω από όλα, οφείλει να είναι σεμνή! Η ξετσιπωσιά δεν αρμόζει κυρίως στη γυναίκα! Η απαράδεκτη συμπεριφορά της κας Ακρίτα, ερέθισε κάποια πρόσωπα της Κοινωνίας μας, τα οποία κατέφυγον στον Εισαγγελέα, καταγγέλλοντας το συντελεσθέν ηθικόν έγκλημα.»
Η Ακρίτα σχολίασε τις προάλλες: «Ο Αμβρόσιος με απειλεί με δικαστήρια για όσα έγραψα για τους χαριεντισμούς του με τον έτερο Καππαδόκη τον Κουρουμπλή. Επίσης μου συνιστά να μην είμαι μία ξετσίπωτη και μισή διότι είμαι γυναίκα. #καιλίγαέγραψα»
Ξετσίπωτες γυναίκες
Τον ορισμό τον διάβασα σ’ ένα περιοδικό ΚΟΥΪΖ, του οποίου τα σταυρόλεξα λύναμε. M’ άρεσε και το πληκτρογράφησα για να το ποστάρω.
Κυρίως γιατί εντυπωσιάστηκα με το πόσο γενναίες και τέλειες ήταν κάποιες γυναίκες στο Μεσαίωνα, που αψηφούσαν τις ηλίθιες μισογυνιστικές παραδόσεις:
ΑΠΟ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ Η ΛΕΞΗ “ΞΕΤΣΙΠΩΤΗ”
Τσίπα κατά τα μεσαιωνικά χρόνια ονομάζόταν το πέπλο των γυναικών το οποίο έπρεπε υποχρεωτικά να φορούν, για να καλύπτουν το κεφάλι και το πρόσωπο εκτός από τα μάτια.
Συνέβαινε όμως, γυναίκες που συναναστρέφονταν κύκλους πλουσίων και παρίσταντο σε συνεστιάσεις, να επιδίδονται σε χορευτικές φιγούρες προς τέρψη των προσκεκλημένων, κατά την εκτέλεση των οποίων άφηναν προκλητικά να πέσει το πέπλο αυτό.
Μια τέτοια ενέργεια θεωρούνταν ανήθικη από τις “καθώς πρέπει” γυναίκες, γι’ αυτο και χαρακτήριζαν τις συγκεκριμένες ξετσίπωτες, θέλοντας να δηλώσουν την ελαφρότητα του ήθους τους.
Αργότερα, τσίπα ονομάστηκε το τσεμπέρι των γυναίκών της υπαίθρου, που σύμφωνα με τα χρηστά ήθη της τοπικής κοινωνίας θεωρούνταν επιβεβλημένο. Γυναίκα που κυκλοφορούσε χωρίς αυτό το κάλυμμα της κεφαλής είχε άλλους λόγους.
Από τις παλαιές αυτές αντιλήψεις περί ηθικής, έμεινε ως σήμερα να αποκαλείται “ξετσίπωτη” η αναιδής, η ξεδιάντροπη γυναίκα.
Νομίζω, και μάλλον εχω δίκιο, ότι ξετσίπωτη είναι η γυναίκα που δεν έχει πια chip.