Δεν είναι σημερινή, αλλά σήμερα την εντόπισα, και την «ανακηρύσσω» φωτο της ημέρας γιατί δείχνει πώς η αγάπη για τη ζωή και τη μουσική νικά τα εμπόδια.
Τραβήχτηκε πριν λίγες μέρες στο Street Mode Festival της Θεσσαλονίκης.
Η φωτογραφία είναι της Καρολίνας Τσιρογιάννη
+ Μια λεζάντα που έγραψε κάποιος
Ανάμεσα σε χιλιάδες φώτα, ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους, χιλιάδες χαμόγελα και κραυγές, αυτό ήταν που έκανε κάθε αρένα να σταματήσει και κάθε stage να ξαναχτυπήσει με άλλο ρυθμό. Με εκείνον που σου δείχνει τι μπορείς να κάνεις αν το θέλεις, τι μπορείς να ακούσεις αν αφεθείς, τι πραγματικά αξίζει αν το πιστέψεις και τι πνοή σου χαρίζει ένα φεστιβάλ που τάχθηκε στην δύναμη του «μπορώ». Μια πραγματικότητα αφιερωμένη στο κοινό του, χωρίς υποσχέσεις και φανφάρες, χωρίς δικαιολογίες και άσκοπους εντυπωσιασμούς. Μόνο με ουσία και μουσική, πράξη και περηφάνια, ενέργεια και στιγμές.
Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε ιστορικά συγκροτήματα που βρέθηκαν στον χώρο, σε χιλιάδες τετραγωνικά δράσης και μουσικής σε ένα μαγευτικό μέρος δίπλα στην θάλασσα και όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν για να χαρίσουν κάτι τόσο μεγάλο και ειλικρινές στους φεστιβαλιστές, εγώ θα διάλεγα την δύναμη αυτού του φεστιβάλ που παρακινεί τους ανθρώπους του να θέλουν να κάνουν τα πάντα! Χωρίς εγώ, χωρίς εσύ, χωρίς ανούσια συμπλέγματα και στριμωγμένα πρέπει. Κάτι περισσότερο από όλα αυτά, κάτι μεγαλύτερο από αυτό που υπάρχει εκεί έξω, κάτι πιο απλό από αυτό που συνεχώς ψάχνεις… 2 ρόδες και 4 χέρια στον αέρα! Τα είπε όλα για όλους! Σιωπηλά και συνάμα εκκωφαντικά, προσωπικά και παράλληλα για όλο το πλήθος, ουσιαστικά και μόνο με ψυχή. Αυτό ήταν το Street Mode και για αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει.
Συγκλονιστική φωτογραφία.Ευτυχως που οι νέοι άνθρωποι θέλουν και κατορθωνουν να πάνε ένα βήμα παραπέρα.