Στην Ελλάδα εμφανίζεται ένα παγκοσμίως μοναδικό φαινόμενο με τα δελφίνια

Αν αναζητά κανείς τα εξυπνότερα πλάσματα του πλανήτη μας, θα πρέπει να κολυμπήσει παρέα με τα υπέροχα δελφίνια. Καθένα με το δικό του όνομα, κοιμούνται «με το ένα μάτι ανοιχτό», αφού ο μισός τους εγκέφαλος κοιμάται κι ο άλλος μισός «φυλάει σκοπιά». Έχουν τη δική τους γλώσσα, ενώ η μητέρα θα μεγαλώσει τα μικρά της, μαθαίνοντάς τους όχι μόνο την αλφαβήτα της επιβίωσης (να κυνηγούν, να τρέφονται κ.α.) αλλά και την ιεραρχία της κοινωνίας τους. Γιατί ναι! Τα δελφίνια δημιουργούν ολόκληρες κοινωνίες, με ρόλους και αν θες… αλληλεγγύη μεταξύ τους. Η ρύπανση των θαλασσών τα απειλεί άμεσα – τι κι αν μπορούν να κολυμπούν με ταχύτητα 60 χλμ/ώρα και να κάνουν άλματα 8 μέτρων;

Γενικά για τα δελφίνια

Πρόκειται για τα πιο έξυπνα όντα μετά τους ανθρώπους.

Πρόκειται για δείκτες υγείας ενός θαλάσσιου περιβάλλοντος. Ως κορυφαίοι θηρευτές είναι πιο ευάλωτοι στη ρύπανση των θαλασσών ενώ η απουσία τους σημαίνει ότι έχει αλλοιωθεί το συνολικότερο οικοσύστημα της θάλασσας.

Έχουν το δικό τους πολιτισμό. Η μητέρα μαθαίνει στα μικρά τη γλώσσα, τη δομή και την ιεραρχία της κοινωνίας, τους χάρτες τροφής τους κτλ.

Στον Κορινθιακό κόλπο ζουν 4 είδη δελφινιών. Η μοναδικότητα του φαινομένου έγκειται στο ότι τα 3 από τα είδη φτιάχνουν μεικτές κοινωνίες.

Τα δελφίνια αναπνέουν εκούσια, δηλαδή με τη θέλησή τους.

Κοιμούνται με τον μισό εγκέφαλο. Το άλλο μισό μένει ξύπνιο για να αναπνέουν και να ελέγχουν το χώρο.

Τα δελφίνια, ακούν συχνότητες ακόμα και 10 φορές πιο ψηλές από αυτές που ακούν οι άνθρωποι.

To κάθε δελφίνι έχει μια μοναδική «υπογραφή», το όνομά του.

Τα δελφίνια στην Ελλάδα:

Στις ελληνικές θάλασσες ζουν 4 είδη δελφινιών, το ζωνοδέλφινο (Stenella coeruleoalba), το ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus), το σταχτοδέλφινο (Grampus griseus) και το κοινό δελφίνι (Delphinus delphis).

Όλα τα δελφίνια έχουν ένα σύστημα ηχοεντοπισμού με τη βοήθεια του οποίου προσανατολίζονται, εντοπίζουν την τροφή τους και επικοινωνούν μεταξύ τους. Μια επικοινωνία με κώδικες που δεν θα μπορούσε εύκολα να φανταστεί κανείς για ένα θαλάσσιο θηλαστικό.

1. Ζωνοδέφλινο (Stenella coeruleoalba)

Στον κορινθιακό κόλπο ζει το μικρότερο σε μέγεθος δελφίνι στον κόσμο, είναι αυτό που θα συναντήσεις συχνότερα στις ελληνικές θάλασσες.

Πήρε το όνομά του από τη μαύρη γραμμή, σαν ζώνη, που ξεκινάει από το μάτι του και κατευθύνεται μέχρι την κοιλιά του. Είναι δεινός κολυμβητής, η ταχύτητά του μπορεί να φτάσει τα 60 χλμ/ώρα.

2. Ρινοδέλφινο (Tursiops truncatus)

Πρόκειται για έναν ταλαντούχο ακροβάτη της θάλασσας, αφού τα άλματά του φτάνουν μέχρι και τα 8 μέτρα. Είναι το δεύτερο πιο κοινό δελφίνι που συναντάει κανείς στα ελληνικά νερά.

3. Σταχτοδέλφινο (Grampus griseus)

Το σταχτοδέλφινο ξεχωρίζει από όλα τα δελφίνια αφού δεν έχει εμφανές ρύγχος και το σώμα του είναι γεμάτο… γρατζουνιές.

Είναι το μεγαλύτερο δελφίνι που ζει στις ελληνικές θάλασσες, με μήκος που μπορεί να φτάσει και τα 3,30 μέτρα στην Ελλάδα.

Γεννιέται γκρι αλλά όσο μεγαλώνει, το σώμα του γεμίζει με τις χαρακτηριστικές άσπρες γρατζουνιές, προϊόν αψιμαχιών με άλλα δελφίνια του είδους του.

Η ταχύτητά του Φτάνει τα 37 χλμ/ώρα και οι καταδύσεις του μπορεί να φτάσουν σε διάρκεια τα 30 λεπτά και τα 500 μέτρα σε βάθος.

Σπανιότερο από τα υπόλοιπα, ζει κυρίως στο Μυρτώο πέλαγος, στη Χαλκιδική, στις Βόρειες Σποράδες, στη θάλασσα των Κυθήρων και στη νοτιοδυτική Κρήτη.

4. Κοινό δελφίνι (Delphinus delphis)

Το κοινό δελφίνι , δυστυχώς μόνο κοινό δεν είναι στις ελληνικές θάλασσες, καθώς κινδυνεύει με εξαφάνιση, σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ειδών Ζώων της Ελλάδας (Αθήνα, 2009).

Υπό κανονικές συνθήκες, γεννάει ένα μικρό ανά 2-3 χρόνια και η κύηση διαρκεί 10 – 11 μήνες.

Τα συναντάει κανείς σε περιοχές με βάθη έως 200 μέτρα και κοντά στην ακτή στο Βόρειο Ιόνιο Πέλαγος, στον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό, στα Δωδεκάνησα, τον Βόρειο Ευβοϊκό και τον Παγασητικό, στις Κυκλάδες το Βορειοανατολικό Αιγαίο, τον Θερμαϊκό, ενώ η σημαντικότερη περιοχή για το είδος είναι το Θρακικό Πέλαγος.

Στον Κορινθιακό κόλπο, συμβαίνει ένα παγκοσμίως μοναδικό φαινόμενο, αφού κοινά δελφίνια, ζωνοδέλφινα και σταχτοδέλφινα ζουν μόνιμα σε μεικτές κοινωνίες, κάτι που δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στον κόσμο…