Νηπιαγωγείο ζήτησε γελοία πράγματα απ’ τα παιδιά και γίνεται viral

Κι όμως είναι αληθινό:

Ήδη, το ότι στα κορίτσια δίνουν 3 συγκεκριμένες επιλογές (και άντε στην κουζίνα τους τώρα) είναι γελοίο.

Το γεγονός όμως ότι δεν δίνουν συγκεκριμένη κατεύθυνση για τα αγοράκια (Ο,ΤΙ τους αρέσει κυριολεκτικά) το κάνει ακόμα πιο κωμικοτραγικό.

Το ανέβασε μια σελίδα που υποστηρίζει το αυτονόητο, πως όλα τα παιχνίδια είναι για όλα τα παιδιά:

Ολα τα Παιχνιδια για Ολα τα Παιδια

ΕΜΦΥΛΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ Σε λίστα υλικών για το νηπιαγωγείο: τα κορίτσια μπορούν να έχουν μόνον ”σετ κουζινικά, ή πλαστικά φρούτα, ή ζωάκια” και τα αγόρια “ότι τους αρέσει” .

Μια μητέρα σχολίασε το εξής:

«Στον νηπιαγωγείο μας έχουν κουζίνα… Είχαμε μια συνάντηση και πήρα τον μικρό μου. Πήγε στην κουζίνα να παίξει μιας κι έχουμε και στο σπίτι και του είναι ευχάριστο παιχνίδι. Κάποια αγοράκια τον κορόιδεψαν. Η δασκάλα δεν το είδε . Μόλις λοιπόν ξεκίνησα να εξηγώ ότι όλα τα παιχνίδια είναι για παιδιά , αμέσως το έπιασε κ εξήγησε κι αυτή στα παιδιά. Είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να μην διαχωρίζει τα φύλα.»

Φυσικά, αν κάποιο κοριτσάκι θέλει να παίξει με κουζινικά και ένα αγοράκι με μπάλα δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα. Δεν θα φτάσουμε στο άλλο άκρο να τα υποχρεώνουμε να παίζουν με κάτι που δεν τους αρέσει, μόνο για λόγους ισότητας.

Όμως, όπως σωστά είπε κάποιος άλλος σχολιαστής:

«Δεν πρέπει να υποχρεώνουμε να παίζουν τα παιδιά μόνο με τα παιχνίδια που εμείς θεωρούμε ότι αντιστοιχούν στο φύλο τους. Εάν ένα κοριτσάκι δεν θέλει να παίξει ούτε με κουζινικά, ούτε με πλαστικά φρούτα, πρέπει να το υποχρεώσουμε;»

Σε κάθε περίπτωση, αν τα αγόρια μπορούν να επιλέγουν να παίζουν με ό,τι τους αρέσει (φαντάζομαι όχι κούκλες…) το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για τα κορίτσια.

*Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο:

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΖ ΚΑΙ ΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ
Όλα τα παιχνίδια για όλα τα παιδιά
http://www.epikentro.gr/index.php?isbn=9789604586004

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία διεθνώς για τον έμφυλο διαχωρισμό των παιχνιδιών καθώς αναπαράγει την εσφαλμένη αντίληψη ότι τα αγόρια και τα κορίτσια είναι τελείως διαφορετικά και την ενισχύει προδιαγράφοντας διαφορετικά ενδιαφέροντα, δεξιότητες και κλίσεις μεταξύ τους.

Αυτή η πρώιμη διχοτόμηση των ενδιαφερόντων και των δραστηριοτήτων των αγοριών και των κοριτσιών που γίνεται συχνά και μέσα από το παιχνίδι έχει ως αποτέλεσμα να αποκτούν διαφορετικές εμπειρίες και δεξιότητες, γεγονός που επηρεάζει τη συγκρότηση της έμφυλης ταυτότητάς τους, περιορίζει τις δυνατότητες ολόπλευρης ανάπτυξής τους, τη μελλοντική επιτυχία των παιδιών στη μάθηση σε πολλούς τομείς του αναλυτικού προγράμματος και στη συνέχεια τις επαγγελματικές τους επιλογές. Η ευαισθητοποίηση γονιών, εκπαιδευτικών και καταναλωτών/τριών στο ζήτημα της έμφυλης διχοτόμησης των παιχνιδιών και των επιπτώσεών τους, η ελαχιστοποίηση της αγοράς έμφυλων παιχνιδιών στα παιδιά, η κατάργηση των διαφορετικών ζωνών «για κορίτσια» και «για αγόρια» στα καταστήματα πώλησης, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα.

Ταυτόχρονα, θα πρέπει να επιδιωχθούν αλλαγές στην κατασκευή/ανακατασκευή των παιχνιδιών και στο μάρκετινγκ έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για περισσότερες επιλογές «ουδέτερων ως προς το φύλο» και καινοτόμων παιχνιδιών κατάλληλων για όλα τα παιδιά, σε ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων και με ποικιλομορφία θεμάτων. Αυτό δεν σημαίνει απλά την κατάργηση του ροζ και του γαλάζιου, ή τη στροφή των παιδιών και σε παιχνίδια που παραδοσιακά δεν συνδέονται με το φύλο τους, αλλά ότι δίνεται το μήνυμα στα παιδιά ότι όλες οι δυνατότητες για παιχνίδι είναι ανοικτές και διαθέσιμες ανεξάρτητα από το φύλο τους και χωρίς τον κίνδυνο του στιγματισμού.

Η Δήμητρα Κογκίδου είναι καθηγήτρια της Ψυχολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΠΤΔΕ) του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Τα ενδιαφέροντά της επικεντρώνονται σε θέματα: φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, οικογενειών και πολιτικών για τις οικογένειες (με έμφαση στις μονογονεϊκές και ομογονεϊκές οικογένειες), καθώς και στις σπουδές φύλου (με έμφαση σε θέματα αντισεξιστικής εκπαίδευσης, ταυτοτήτων φύλου και διακρίσεων, έμφυλης βίας, ομοφοβίας στην εκπαίδευση και έμφυλου διαχωρισμού των παιχνιδιών).

Είχε διοικητικές θέσεις στην Παιδαγωγική Σχολή και στο ΑΠΘ, όπως, Κοσμητόρισσα της Παιδαγωγικής Σχολής στο ΑΠΘ, Διευθύντρια του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στο ΠΤΔΕ, μέλος της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής και Υγείας και της Επιτροπής Φύλου και Ισότητας του ΑΠΘ, πρόεδρος της Συνόδου των Προέδρων και Κοσμητόρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων στην Ελλάδα κ.ά. Σήμερα είναι πρόεδρος της Επιτροπής Φύλου και Ισότητας στο ΑΠΘ.