Άρης Δημοκίδης
Ο Τζόζεφ Μάλλορντ Ουίλλιαμ Τέρνερ (14 Μαΐου 1775 – 19 Δεκεμβρίου 1851) ήταν Άγγλος ρομαντικός ζωγράφος τοπίων, του οποίου η τεχνοτροπία λέγεται ότι έθεσε τις βάσεις του Ιμπρεσιονισμού.
Από μικρός άρχισε να ζωγραφίζει σκηνές με τον Τάμεση, όπου ήταν το σπίτι που ζούσε. Φιλοτέχνησε πίνακες που εκτέθηκαν στη Βασιλική Ακαδημία, (είχε γίνει μέλος από τα είκοσι επτά του). Αφιερώθηκε στο τοπίο και ταξίδεψε σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Βρετανίας αλλά και της Ευρώπης. Η εμπειρία που αποκόμισε αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πλήθος έργων, από την εκθαμβωτική μαγευτική γαλήνη της Βενετίας, ως τις φοβερές χιονοθύελλες των Άλπεων.
Ιδιαίτερα όμως προτιμούσε τα θαλασσινά τοπία σ’ όλες τους τις όψεις, άλλοτε ήρεμα κι άλλοτε τρικυμιώδη, που τότε θαρρείς πως πλοία κι άνθρωποι μοιάζουν να χάνονται σε μια δίνη φωτός και χρωμάτων. Υπήρξε επίσης ο αγαπημένος ζωγράφος του κριτικού τέχνης Τζον Ράσκιν, που μετά το θάνατό του, κατέστρεψε όλους τους ερωτικούς πίνακές του, για να μην επιδράσουν αρνητικά -όπως είπε- στην υστεροφημία του καλλιτέχνη.
Προς τιμήν του Τέρνερ, από το 1984 απονέμεται από την Πινακοθήκη Τέιτ της Βρετανίας το βραβείο Τέρνερ, σε Βρετανούς καλλιτέχνες κάτω των 50 ετών.
Να μερικά απ’ τα έργα του:
