σε , ,

Ο Παναγιώτης θέλησε να ευεργετήσει το μικρό χωριό Καρυές Πελοποννήσου. Αυτό που έγινε εξοργίζει

Μια αληθινή ιστορία που αρχίζει δύσκολα, προχωράει υπέροχα στην Αμερική, και τελειώνει άσχημα στην Ελλάδα

Greece Pelop

Το έγραψε στον τοίχο του στο Facebook ο Στράτος Σαφιολέας, και είναι δυστυχώς απολύτως αληθινό.

Το 1950 έφτασε μετανάστης στο Chicago ο Παναγιώτης Κερχουλάς από τις Καρυές, ένα μικρό χωριό της νότιας Πελοποννήσου. Είχε φύγει, όπως και χιλιάδες άλλοι Έλληνες, απένταρος, για να βρει μια καλύτερη τύχη στην άλλη μεριά του κόσμου. Και αυτή είναι η αρχή μιας ιστορίας που αρχίζει δύσκολα, προχωράει υπέροχα στην Αμερική, και τελειώνει άσχημα στην Ελλάδα … [*]

[Disclaimer: οι λεπτομέρειες μπορεί να διαφέρουν ελάχιστα – αλλά η ουσία είναι σωστή και η ιστορία, δυστυχώς εντελώς αληθινή]

Θα σας τη διηγηθώ όσο γίνεται καλύτερα, όπως την έχω καταλάβει μέσα από απανωτές δυσάρεστες διηγήσεις τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Ο Peter Kerhoulas, άξιος όπως και άλλοι συμπατριώτες μας, εργάστηκε σκληρά στην παγωμένη βόρεια Αμερική, και πρόκοψε. Έκανε παιδιά και εγγόνια, αλλά δεν ξέχασε το φτωχό χωριό του. Όταν πέθανε άφησε ένα σημαντικό ποσό σε μια Αμερικανική τράπεζα, ορίζοντας στη διαθήκη του να διατεθεί σε κάποιον σκοπό που θα οφελούσε τις Καρυές. Καθώς φοβόταν ότι κάποιοι επιτήδειοι θα σπαταλούσαν τα λεφτά αυτά για προσωπικό όφελος, όρισε πως ο καταλληλότερος για να επιβλέπει την διάθεση των χρημάτων του, θα ήταν ο τοπικός Μητροπολίτης.

Στην κληρονομιά του ο Peter Kerhulas έβαλε έναν ακόμα όρο: αν τα λεφτά δεν είχαν αξιοποιηθεί μέσα σε 30 χρόνια από το θάνατό του, θα επέστρεφαν στους νόμιμους κληρονόμους του. Τα χρόνια πέρασαν αλλά καμία ενέργεια δεν είχε γίνει. Τα χρήματα είχαν φτάσει στο ποσό του ΕΝΑΜΙΣΗ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΟΥ ΔΟΛΛΑΡΙΩΝ, το 2017. Aυτο θα το ονομάσουμε Καταπίστευμα Κερχουλα.

Έμενε μόνο ένας χρόνος πριν χαθούν οριστικά.

Ο ΧΨ ήταν μηχανικός. Αν και η καταγωγή του ήταν Μικρασιατική και ο πατέρας του είχε γεννηθεί στην Αθήνα, ήθελε να είχε ένα τόπο στην Πελοπόννησο να τον ονομάζει “χωριό του”, να κάνει σχέσεις με τον κόσμο του, να το επισκέπτεται Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι και όποτε μπορούσε. Έτσι, είκοσι χρόνια πριν, και μετά από πολύ ψάξιμο διάλεξε τις Καρυές. Έχτισε εκεί ένα όμορφο σπίτι, όχι πολυτελές, αλλά ευρύχωρο για να φιλοξενεί συγγενείς και φίλους, και σιγά-σιγά δημιούργησε σχέσεις και φιλίες με τους ντόπιους. Καθώς ήταν από τους λίγους τόσο επιτυχημένους επαγγελματίες στο χωριό, έπαιζε και τον ρόλο του συμβούλου, του φίλου, του υποστηρικτή, και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από τους Καρυώτες.

Το 2015 μαθαίνει για το Καταπίστευμα Κερχουλά. Ο ΧΨ είχε εργαστεί σε πολύ μεγάλα project στο εξωτερικό για τη διαχείριση σκουπιδιών και ήπιων μορφών ενέργειες. Σκέφτηκε ότι στις Καρυές υπήρχε μια μοναδική ευκαιρία. Τα κλαδέματα στις αγροτικές εργασίες στην περιοχή άφηναν όγκους από κλαριά τα οποία κατέληγαν στις χωματερές. Υπήρχε όμως η τεχνολογία που θα επέτρεπε την αξιοποίησή τους.

Χωρίς αμοιβή, η εταιρεία του ΧΨ κατέθεσε μια μελέτη για την δημιουργία μιας μονάδας παραγωγής ενέργειας που θα χρησιμοποιούσε τα κλαριά από τα κλαδέματα από τις Καρυές και από τα γύρω χωριά για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Η ηλεκτρική ενέργεια θα αγοραζόταν από την ΔΕΗ. Καυτός ατμός από τη λειτουργία της μονάδας θα θέρμαινε θερμοκήπια, αρχικά σε έκταση 35 στρεμμάτων, ενώ με το κτίσιμο του κατάλληλου δικτύου θα έδινε δωρεάν θέρμανση στα σπίτια του χωριού! Η μονάδα παραγωγής θα έδινε δουλειές επιτέλους στα νέα παιδιά που έφευγαν από το χωριό. Η χρηματοδότηση της κατασκευής θα αξιοποιούσε επιτέλους το καταπίστευμα Κερχουλά.

Η μελέτη ήταν το “ευκολότερο” κομμάτι της διαδικασίας. Ο ΧΨ δεν είχε ποτέ φανταστεί τι τον περίμενε. Και δεν ήταν οι άδειες, η ατέλειωτη γραφειοκρατία, οι διαφορετικές αρμόδιες αρχές που εμπλέκονταν. Ερχόντουσαν πολύ χειρότερες στιγμές. Για να μην υπάρξουν ποτέ σκοτεινά σημεία, ο ΧΨ δημιούργησε νομικό πρόσωπο στο διοικητικό συμβούλιο του οποίου ήσαν κάποιοι κάτοικοι του χωριού και μέλη δυνητικά όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Οι πράξεις της εταιρείας θα ήσαν ανά πάσα στιγμή υπό τον έλεγχο οποιουδήποτε από τις Καρυές ήθελε να τις ελέγξει. Μετά από πραγματικό γολγοθά, ταξίδια σε υπηρεσίες στην Πελοπόννησο, δικηγόρους, μηχανικούς ελεγκτές, χαρτιά, σφραγίδες κλπ. (για τα οποία ακούγαμε όλοι οι φίλοι του ΧΨ κάθε σχεδόν Κυριακή στις συναντήσεις μας στην Αθήνα) βγήκε η περίφημη άδεια. Επιτέλους ερχόταν μια σπουδαία επιτυχία για το χωριό!

Όμως “είναι πολλά τα λεφτά”, που λέει και η ταινία…

Πολλοί είναι αυτοί που δεν θέλουν να αξιοποιηθούν. Είναι οι εργολάβοι που “μυρίζονται” τα λεφτά θέλουν να κάνουν μια αρπαχτή. Είναι οι ζηλόφθονοι πολιτικοί. Είναι κάποιοι κληρονόμοι που λαχταράνε να δουν τα λεφτά να χάνονται για να τα βάλουν στην τσέπη.

Και ξεκινάει ένας απίθανος πόλεμος λάσπης. Ο ΧΨ που ονειρευόταν όλη την εβδομάδα στην Αθήνα τις Καρυές, αυτόν τον παράδεισό του, στον οποίο θα κατέληγε στις διακοπές του, έναν τόπο όπου τον αγαπούσαν όλοι και τους αγαπούσε όλους, βρέθηκε κατηγορούμενος ότι προσπαθούσε να “φάει τα λεφτά” (αν και ήταν προφανές από τα “ανοικτά πρακτικά” της εταιρείας ότι μόνο λεφτά είχε δώσει σε όλη τη διαδικασία). Κυκλοφόρησαν παραμύθια πως η μονάδα παραγωγής θα μόλυνε την περιοχή, πως θα χάλαγαν τα φρούτα, πως θα βρώμιζε το νερό. Άρχισαν και οι προσωπικές απειλές για τον ίδιο και την οικογένειά του. Από συνετός φίλος, μετατράπηκε σε “ξένος”, σε Αθηναίος που ήθελε να κάνει κουμάντο στο χωριό. Παρά το γεγονός ότι ο Μητροπολίτης υποστήριζε μέχρι τότε το εγχείρημα, μπρος στον πόλεμο της λάσπης (ή για άλλους λόγους – ποιος ξέρει), απέσυρε τώρα την υποστήριξή του και ζητούσε να πάρει “την απόφαση το χωριό”.

Έτσι, σε μια θυελλώδη συνέλευση η συκοφαντία κέρδισε την αλήθεια, και οι παρόντες ψήφισαν να μην προχωρήσει η υλοποίηση.

Ο ΧΨ συγκάλεσε το διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας, το οποίο και αποφάσισε την διάλυσή της. Η άδεια της ΔΕΗ ακυρώθηκε. Η μονάδα παραγωγής δεν θα δημιουργηθεί.

Καθώς δεν υπάρχει κανένα σχέδιο αξιοποίησης, το ΕΝΑΜΙΣΗ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΔΟΛΛΑΡΙΑ του Καρυώτη μετανάστη Πήτερ Κερχουλά, που ήθελε να ευεργετήσει τον τόπο που τον γέννησε αλλά δεν μπόρεσε να τον κρατήσει, θα χαθεί. Για πάντα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ.

Καρυές. Κάτοικοι 900. Ψηφίζουν 450. Δουλειές δεν υπάρχουν. Τα παιδιά φεύγουν είτε στην Αθήνα, είτε μεταναστεύουν στο εξωτερικό για μπορέσουν να ζήσουν.
Το χωριό γερνάει.
Καταρρέει. Ίσως σβήσει.
Ίσως να του αξίζει να σβήσει.

ΥΓ.1 (του Στράτου Σαφιολέα): Βαριέμαι να το κάνω. Αν δεν βαριόμουν θα έβρισκα όλα τα ονόματα των πολιτικών της περιοχής. Του δημάρχου. Του περιφερειάρχη. Των βουλευτών. Όλων των κομμάτων. Και θα τα έγραφα εδώ. Θα τους ανέφερα σαν ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ. Σαν ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ. Σαν ανθρώπους, που στην βάρδια τους έχασαν ενάμιση εκατομμύριο δολλάρια. Σε μια τρελή μου φανατασίωση, θα τους μάζευα σε ένα χώρο και θα τους έλεγα “απολύεστε”.

Ακολουθήστε τα Μικροπράγματα στο Google News, για άρθρα και κουίζ που θα σας φτιάχνουν τη μερα.
21 Comments
παλαιότερα
νεότερα δημοφιλέστερα
Ενσωματωμένα σχόλια
Δείτε όλα τα σχόλια
Lucretius_T
Lucretius_T
5 χρόνια πριν

Καλύτερα. Το χωριό αξίζει να σβήσει και να μείνει με δέκα παππούδια που θα βρίζουν το ανίκανο κράτος που διώχνει τα παιδιά. Τα χρήματα ας τα απολαύσουν τα εγγόνια του ευεργέτη.

NikosPi
NikosPi
5 χρόνια πριν

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να χάσεις τον χρόνο σου βρεις και να παραθέσεις τα ονόματα των πολιτικών. Η διαθφορά είναι πλέον βασικό στοιχείο της ελληνικής νοοτροπίας. Διευθαρμένη πολιτική σκηνή, διεστραμένη εκκλησία και διευ8αρμένοι οπαδοί των ανωτέρω συνθέτουν ένα σκηνικό κάθε άλλο παρά φιλικό προς οπιαδήποτε μορφή αλλαγής και ανάπτυξης.

Καλογήρου Ιωάννης
Καλογήρου Ιωάννης
5 χρόνια πριν

Πώς είναι δυνατόν ένα ολόκληρο χωριό τόσοι πολλοί άνθρωποι να είναι τελείως ανεγκέφαλοι ( με επιείκεια )

leontios
leontios
5 χρόνια πριν

Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε το ακριβώς αντίθετο των Εβραίων. Οι τελευταίοι δυνάμωσαν παγκοσμίως μέσα από εξυπνάδα, συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη. Εμείς, διχαστικοί, κουτοπόνηροι, καχύποπτοι και παντελώς άσχετοι με οτίδήποτε, δεν μπορούμε να βρούμε προκοπή ούτε και αν μας την προσφέρουνε στο πιάτο.
Και ως γνωστόν, ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του…

Ramon Ramone
Ramon Ramone
5 χρόνια πριν

Γιατί, υπήρχε ποτέ περίπτωση να τον αφήσουν να πετύχει; Η αθάνατη ελληνική επαρχία σε τρώει ζωντανό και δεν αφήνει ούτε κοκκαλάκι άμα της μπεις στο μάτι. Δίχως ενοχές και χωρίς δισταγμούς. Πατ-κιουτ. Ειδικά αν είσαι “ξένος” ή ντόπιος που δεν “κολλάει” με τους υπόλοιπους (δεν γίνεται δηλαδή τα ίδια σκ@τ@ με αυτούς), άρα και πάλι ξένος. Η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ ήταν όταν άφησα τον τόπο μου για να έρθω στην Αθήνα, 25 χρόνια πριν. Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Κι όταν ακούω μερικούς επαρχιώτες να λένε πόσο απάνθρωπη είναι η Αθήνα, βάζω τα γέλια. Κι αυτούς ειδικά, τους φοβάμαι.

κλασσικά
κλασσικά
5 χρόνια πριν

Θα μολύνει τον περιβάλλον κλπ κλπ μίλα καθαρά Γιάνγκο Δράκο! Άρχισαν τα κομμουνιστικά δηλαδή. Με σκοπό την ελπίδα για λάδωμα. Και είχε και κορμοράνους! Που φεύγουν από τον Βοτανικό και πάνε διακοπές εκεί.

Κατερίνα
Κατερίνα
5 χρόνια πριν

Πονάει η ψυχή μου… Είναι τραγικό, σε θέσεις που μπορούν να κάνουν κάτι, έχουν πιάσει τα πόστα οι αχρειότεροι και αχρηστότεροι άνθρωποι, διευθαρμένοι μέχρι το κόκκαλο, που θα ασχοληθούν μόνο αν έχουν προσωπικό όφελος και αυτό ακόμα παίζει. Βολεψάκηδες και κακόβουλοι. Νιώθεις ανίσχυρος όταν διαβάζεις κάτι τέτοιο. Ο απλός πολίτης είχε την καλή θέληση, είχε τα λεφτά, είχε το όραμα, αλλά τα κατέστρεψαν όλα αυτοί που έχουν πιάσει τις θέσεις και έχουν τη δύναμη. Και μένει πάλι ο κόσμος να κοιτάει σα χαμένος.

George
George
5 χρόνια πριν

Η ανάρτησή σας δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Τα πραγματικά γεγονότα : Αυτός στη φωτογραφία είναι ο κ.Παναγιώτης Μ. Κερχουλάς. Γεννήθηκε στην Αράχωβα (Καρυές Λακωνίας) στις 20 Ιουνίου 1891 και την εγκατέλειψε στις 16 Αυγούστου 1908 με προορισμό τις ΗΠΑ. Έφθασε στη Νέα Υόρκη στις 5 Οκτωβρίου του 1908 και ύστερα από πολλές περιπέτειες εγκαταστάθηκε οριστικά στο Saint Joseph του Michigan την 17η Ιανουαρίου 1920. Εκεί όπου και παντρεύτηκε την κ.Bertha Tomdie στις 5 Νοεμβρίου 1947. Δεν απέκτησαν ποτέ παιδιά και όπως αντιλαμβάνεστε ούτε και εγγόνια. Την 27η Φεβρουαρίου του 1976, ο κ.Κερχουλάς δημιούργησε τη Φιλανθρωπική Παρακαταθήκη Παναγιώτη… Διαβάστε περισσότερα »

Τάκης
Τάκης
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  George

Είδα το ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ. Από την δημιουργία του εργοστασίου βιομάζας φαίνεται θα εξυπηρετούνταν ορισμένα μέλη της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας … ενώ και η βιωσιμότητά του δεν ήταν σίγουρη. Πράγματι το άρθρο του Άρη είναι μονομερές και καλά κάνει και δεν αναφέρει τα στοιχεία του ΧΨ …

Παναγιώτης Καραχάλιος
Παναγιώτης Καραχάλιος
5 χρόνια πριν

Το κείμενό σας είναι διάτρητο, όπως το σουρωτήρι. Γράψατε ως αληθινά όσα ακούσατε από το φίλο σας ΧΨ (ντρέπεστε να αναφέρετε το όνομά του;) και δεν μπήκατε στον κόπο να συλλέξετε τα δεδομένα που έχουν εγγράφως κατατεθεί για την ποιότητα της πρότασης και για την ποιότητα του χαρακτήρα του φίλου σας. Η πρόταση του ΧΨ απορρίφθηκε ΟΜΟΦΩΝΑ από τη Γενική Συνέλευση των κατοίκων των Καρυών την 22/10/2017. Η περίοδος αξιοποίησης του Καταπιστεύματος ΚΕΡΧΟΥΛΑ είναι 40 χρόνια και όχι 30 χρόνια που εσείς γράφετε. Ζητήσετε από τον φίλο σας ΧΨ να απαντήσει σημείο προς σημείο σε όσα γραπτώς έχει προκληθεί να… Διαβάστε περισσότερα »

μεταφοραι
μεταφοραι
5 χρόνια πριν

Νταξ βρε αδερφέ. Αφού βρήκατε κάποιο άλλο καλύτερο προτζεκτ γιατί δεν μας λέτε πώς ακριβώς αξιοποιήσατε τα λεφτα;

Ή μήπως είστε ειδικοί μόνο στο να απορρίπτετε προτάσεις και ποτέ στο να δημιουργείτε;

Αν εχουν περάσει τόσα χρόνια και δεν έχετε αξιοποιήσει το καταπίστευμα τότε δεν αλλάζει τίποτα στην ιστορία που διάβασα και εξακολουθείτε να φαίνεστε τόσο ανίκανοι όσο σας παρουσιάζει το κείμενο.

Ευάγγελος Κερχουλάς
Ευάγγελος Κερχουλάς
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  μεταφοραι

Ενώ ο ΧΨ που μένει 20 χρόνια εκεί και αποφάσισε το 2015 να κάνει φιλόδοξο πρότζεκτ που θα έχει τελειώσει ως το 2017, φαίνεται τέρας εξυπνάδας.
Κρίμα που δεν μάθαμε το όνομά του

leontios
leontios
5 χρόνια πριν

Παντελώς άσχετος με το θέμα και τον τόπο σας (φαντάζομαι είσαι της περιοχής ή κάτι τέτοιο), απλά τυχαίνει να είμαι μηχανικός και να έχω αντιμετωπίσει παρόμοιες… πεφωτισμένες “ομόφωνες” αποφάσεις σε άλλες περιοχές της χώρας. Οπότε καταλαβαίνεις, ότι όσα καταθέτεις εδώ δεν μου λένε και πολλά – ειδικά κάποια σχετικά με “χαρακτήρα” και “συμπεριφορά”. Εκτός και αν θα ήθελες να παραθέσεις και ΣΤΟΙΧΕΙΑ που να αποδεικνύουν -ή έστω να υποδεικνύουν- την ορθότητα της απόφασης του οικισμού, ή το στρεβλό/ύποπτο της όλης υπόθεσης. Γιατί εκ πρώτης, όσο και αν θέλω να αποφεύγω το τσουβάλιασμα, μου θυμίζει πχ την απόφαση κατοίκων πασίγνωστου κυκλαδίτικου… Διαβάστε περισσότερα »

ΕΛΕΝΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
ΕΛΕΝΑ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗ
5 χρόνια πριν

Είμαστε αυτοκαταστροφικοί, ζηλόφθονες κι ανάξιοι να λεγόμαστε Έλληνες!
Ντροπή!
ελπίζω να μην έχουν χαθεί όλα, να υπάρχει ένας τρόπος ανάκτησης…!

Κωνσταντίνος Γιωτίδης
Κωνσταντίνος Γιωτίδης
5 χρόνια πριν

Παιδιά είναι κρίμα για τα λεφτά! Αλλά η αλήθεια είναι ότι και ο μακαρίτης έκανε πολλά λάθη. Έβαλε τόσες όρους που τελικά η επιθυμία του δεν μπορεί να εφαρμοστεί ποτέ, σε ένα χωριό που δεν υπάρχει πια. Ο άνθρωπος δεν έφυγε το 1950 όπως γράφουν…έφυγε το ‘10 η λίγο πριν. Άρα το χωριό που θυμήθηκε δεν υπάρχει…η μεγάλη αμαρτία είναι ότι τα λεφτά του, δεν έχουν βοηθήσει ούτε μια ψυχή…μετά από περίπου 40 χρόνια!

Ελευθεριακος
Ελευθεριακος
5 χρόνια πριν

Καλύτερα να ερημωσει το χωριό ώστε να μπορέσουν στο μέλλον να το κατοικήσουν μετανάστες και πρόσφυγες κσθως και όσοι άλλοι θέλουν να ζήσουν σε μια ομαδική κατάληψη ερειπωμένου χωριού.

Ramon Ramone
Ramon Ramone
5 χρόνια πριν

Άρη, θα ήθελα να ξέρω αν όντως ισχύουν αυτά που γράφουν ο George και ο Παναγιώτης Καραχάλιος στα σχόλιά τους. Γιατί αν ισχύουν, τότε παρασύρθηκα κι εγώ θεωρώντας ότι η ανάρτηση είναι έγκυρη και έκανα ένα σχόλιο που ισχύει μεν σε γενικό πλαίσιο, αλλά ίσως όχι στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ευχαριστώ.

Ευάγγελος Κερχουλάς
Ευάγγελος Κερχουλάς
5 χρόνια πριν
Απάντηση σε  Άρης Δημοκίδης

Δείτε την εκπομπή Ιστορίες στον ΣΚΑΙ που είχε το αφιέρωμα και διαπιστώσετε τα στρεβλά που γράφετε.

Όσο για τον μηχανικό που συγκρίνει εργοστάσιο βιομάζας σε δασώδη γραφική περιοχή 1000μ υψόμετρο, με ανεμογεννήτριες στην Πάρο, μάλλον πρέπει να μάθει πρώτα τη διαφορά ενός ΑΠΕ από οτιδήποτε άλλο.

leontios
leontios
5 χρόνια πριν

Αααα!! Πολύ ωραία!! Άλλος ένας Ελληνάρας που τα ξέρει όλα και καλύτερα από τους τεχνικούς!!
Περίμενα κάποια στοιχεία από την αντίθετη πλευρά, ώστε πιθανόν να ανασκευάσω και αντ’ αυτού εισπράττω εξυπναδες και ειρωνίες – φαντάζομαι μάλιστα από κάποιον… διαπιστευμένο ειδικό!!

ΥΓ: Δεν κατάλαβα κάτι: Η βιομάζα δεν αποτελεί ΑΠΕ????!!! Αν αυτό θέλεις να πεις, τα Πολυτεχνεία σε περιμένουν εναγωνίως αγαπητέ – σπεύσε με το βιογραφικό σου, να γυρίσουμε και εμείς στα αμφιθέατρα να μας ανοίξεις τα μάτια…

ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
5 χρόνια πριν

Το κείμενο εχεί κάποιες μικρές ανακρίβιες αλλά παρουσιάζει σε μεγάλο βαθμό την πραγματικότητα. Το χωριό δεν αξίζει να σβήσει, έχει μεγάλη ιστορία και οι κάτοικοι δεν αξίζουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς. Το εργοστάσιο βιομάζας ήταν πραγματικά μια τεράστια ευκαιρία για το χωρίο που δυστηχώς δεν είχε την αποδοχή που θα έπρεπε να έχει. Το ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ σε καμία περίπτωση δεν ήταν άρτιο, υπάρχει μεγάλο παρασκήνιο και εξυπηρέτησε συγκεκριμένα συμφέροντα. Κ. Καραχάλιο μιλάτε εσείς για την ποιότητα της πρότασης, για τον χαρακτήρα και για ανεπάρκεια του μηχανικού; έπρεπε να ντρέπεστε. Εχετε πάρει όλες τις απαντήσεις, επιστημονικά τεκμηριωμένες και όχι με αναλύσεις… Διαβάστε περισσότερα »

Τα Μικροπράγματα στο inbox σου!