Ηλίας Τουμασάτος
Τρία χρόνια μετά τους “δίδυμους σεισμούς” του 2014 που πλήγωσαν την Κεφαλονιά και ιδιαίτερα την πατρίδα του Ανδρέα Λασκαράτου, το Ληξούρι, το Γενικό Λύκειο της πόλης εξακολουθεί να στεγάζεται σε κοντέινερ, που έχουν τοποθετηθεί σ’ ένα χώρο κοντά στην ακτή.
Όχι, σ’ αυτή την ακτή δεν έχει ξαπλώστρες. Έχει σχολείο. Που πότε το δέρνουνε τα κύματα, πότε ο αέρας και πότε η βροχή. Δικαιωματικά το Λύκειο του Ληξουρίου ονομάστηκε “παραθαλάσσιο”.
Το ιστορικό κτήριο του Πετριτσείου Γυμνασίου -Λυκείου Ληξουρίου χάσκει έρημο στο κέντρο της. πόλης, ενώ υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να χαθούν τα χρήματα που η Πολιτεία έχει προϋπολογίσει για την κατασκευή νέου σχολικού συγκροτήματος που θα καλύψει πλήρως τις ανάγκες της μικρής πόλης των 3.000 κατοίκων, που εκτός από το σχολείο της έχει “χάσει” το θέατρό της, το Δημαρχείο της, την (νεοκλασική) Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη της… αλλά καθώς φαίνεται δεν έχει χάσει την ψυχή της.
Τα παιδιά του “παραθαλάσσιου” αποφάσισαν να μοιραστούν την αγωνία τους μαζί μας. Επιστράτευσαν τη συγχρονη τεχνολογία, κι έφτιαξαν ένα πολύ συγκινητικό βίντεο.
”ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ” | Παραθαλάσσιο Λύκειο Ληξουρίου
Όλα άρχισαν με τους σεισμούς του 2014, όταν οι ζωές μας πήραν μια αναπάντεχη τροπή. Οι καταστροφές ήταν πολλές και μέσα σε αυτές και το σχολείο μας! Από τότε και στο εξής θα ονομάζαμε σχολείο κάτι κουτιά πεταμένα δίπλα στην αλμύρα.
Μας κοιτάζουν στα μάτια και μας ζητούν το αυτονόητο. Αυτό που κάθε συντεταγμένο κράτος οφείλει να εξασφαλίζει στους πολίτες του.
Ένα σχολείο για τα παιδιά της πόλης. Που κάνουν μάθημα μέσα στα κουτιά. Κουτιά κανονικά, που άμα μπεις μέσα τα νιώθεις να τρίζουνε σαν να κάνει νέο σεισμό, άσε που όταν βρέχει δεν ακούς τίποτα.
Αυτά τα παιδιά, με αυτές τις συνθήκες, εξακολουθούν κάθε χρόνο να πετυχαίνουν πρωτιές στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Αλλά ακόμη κι αν ήταν οι χειρότεροι μαθητές του κόσμου, πέστε μου, δεν αξίζουν ένα σχολείο;
Μαζί τους!
