Προφανώς, όταν υπάρχει μια προφυλάκιση για φοβερά εγκλήματα τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν δικαιωματικά εκεί. Όμως υπάρχει μια καταγγελία που με συγκλόνισε για πολλούς λόγους.
Με δυο λόγια: Ο Γιώργος Ψάλτου καταγγέλλει πως «Ήμουν ο σάκος του μποξ για να εκτονώνεται ο Φιλιππίδης – Έφαγα ανελέητο ξύλο».
Και πέρα απ’ αυτό όμως, η όλη ιστορία είναι εξοργιστική.
Η σχέση του ηθοποιού με τον κ. Φιλιππίδη ξεκίνησε ως εξής, σύμφωνα με τον δικηγόρο κ. Γεραρή: Αρχικά, ο Φιλιππίδης τον προσέλαβε ως βοηθό του για τις καθημερινές εργασίες, έναντι της απίστευτα χαμηλής αμοιβής των 100 ευρώ το μήνα. (Απλά φανταστείτε το. Ένας διάσημος, καλοπληρωμένος ηθοποιός να δίνει αυτά τα ψίχουλα σε άλλον ηθοποιό όχι για να παίζει κάπου, αλλά για να του κάνει τις καθημερινές δουλειές του.) Ο Ψάλτου ήταν σε δεινή οικονομική κατάσταση και συμφώνησε.
Μία μέρα πριν την πρεμιέρα του ανακοινώθηκε από τον Φιλιππίδη ότι θα τρώει ξύλο
Στη συνέχεια ο κ. Φιλιππίδης του πρότεινε ένα μικρό ρόλο στην παράσταση που θα ανέβαζε εκείνη τη χρονιά. Ο δικηγόρος συνεχίζει: «Ο εντολέας μου πέταξε από τη χαρά του και δέχτηκε. Οι πρόβες κύλησαν ομαλά. Κάποια στιγμή του ανακοινώθηκε από τον κ. Φιλιππίδη ότι θα τρώει ξύλο. Είχαν μια σκηνή ανάκρισης στην παράσταση που θα μπορούσε να “δικαιολογήσει” το ξύλο. Ο εντολέας μου είπε ότι είμαστε ηθοποιοί και θα κάνω ό,τι πρέπει. Ωστόσο το ξύλο δεν ήταν θεατρικό ξύλο, αλλά κανονικό ξύλο.
Τον πρώτο μήνα τον χτυπούσε με ένα τηλέφωνο στους ώμους. Μετά από λίγο καιρό συνέχισε με τα χέρια του. Με δυνατά χαστούκια, ή με χτυπήματα στους ώμους και την πλάτη με τα χέρια του. Ο εντολέας μου μού είπε ότι από το κοινό ακούγονταν επιφωνήματα.
Ο πελάτης μου προσπάθησε να αποφύγει τα χτυπήματα πάνω στη σκηνή όσο μπορούσε, ή να αποσβέσει την έντασή τους, με κινήσεις του σώματός του. Το κατάφερνε σε ένα βαθμό», περιέγραψε ο κ. Γεραρής.
Δύο φορές στα επείγοντα του νοσοκομείου
«Κάποια στιγμή χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο. Πήγε δύο φορές στα επείγοντα στο νοσοκομείο και άλλη μία φορά σε ιδιώτη γιατρό που του έκανε διάγνωση ότι είχε θλάση και φλεγμονή.
Ο εντολέας μου του είπε ότι δεν αντέχει, ότι πήγε σε γιατρό, και ότι πρέπει να σταματήσει. Και όντως τότε σταμάτησε για ένα διάστημα, αλλά άρχισε με τους ώμους και την πλάτη.
Έτσι ο πελάτης μου αναγκάστηκε να βάλει επιθέματα ώστε να αποσβένεται ο κραδασμός. Δεν του είπε μόνο μία φορά να σταματήσει. Τις περισσότερες φορές ο κ. Φιλιππίδης τον έβγαζε τρελό. Όταν έβαλε τα επιθέματα, εξόργισε τον κ. Φιλιππίδη, που άρχισε να τον χτυπάει με περισσότερη δύναμη.
Τον τελευταίο μήνα των παραστάσεων του έριξε μια γονατιά στη μέση, τελείως εκτός σεναρίου και σκηνοθεσίας, και ο εντολέας μου έπαιξε το υπόλοιπο των παραστάσεων σχεδόν κουτσός. Τον είχε σαν σάκο του μποξ, ανάλογα με τις διαθέσεις του.
Ο πελάτης μου δεν έφευγε λόγω των οικονομικών του. Στην πετυχημένη αυτή παράσταση έπαιρνε 480 ευρώ καθαρά το μήνα. Στη δεύτερη σεζόν, γενικά ήταν πολύ πιο ήπια τα πράγματα, ίσως γιατί ο εντολέας μου είχε διαμαρτυρηθεί και είχε πει ότι δεν αντέχει άλλο. Στο τέλος της δεύτερης σεζόν, όμως, έγινε το χειρότερο».
«Τον άρπαξε από τον γιακά και του έριξε μία γροθιά και μετά τον πλάκωσε στο ξύλο»
«Κάποια μέρα στα καμαρίνια, προφανώς είχε τα νεύρα του ο κ. Φιλιππίδης, υπήρξε μια συζήτηση μεταξύ του εντολέα μου και άλλων ηθοποιών. Μπήκε μέσα ο κ. Φιλιππίδης, ρώτησε τι έλεγαν, και μετά κάλεσε και τους τρεις στο καμαρίνι του και άρχισε να τους τα ψέλνει, και είπε να του ζητήσουν συγνώμη. Ο εντολέας μου αντέδρασε και είπε ότι δεν είχε λόγο να ζητήσει συγνώμη, και τότε ο κ. Φιλιππίδης τον άρπαξε από το γιακά, τον έσυρε στην πόρτα, του έριξε μια γροθιά και τον πέταξε έξω. Ο εντολέας μου φώναξε ότι αυτό δεν θα περάσει έτσι, και τότε ο κ. Φιλιππίδης τον πλάκωσε στο ξύλο. Έχουμε εννιά μάρτυρες. Σχεδόν όλος ο θίασος ήταν μπροστά. Μπήκαν στη μέση οι συνάδελφοί του και τον έσωσαν τον εντολέα μου.
Αν δεν είχε μεσολαβήσει η παρέμβασή τους δεν ξέρω τι θα γινόταν. Πήρε την τότε δικηγόρο του τηλέφωνο και της είπε ότι θέλει να φύγει. Ήταν τελευταία εβδομάδα των παραστάσεων. Και η δικηγόρος του τού είπε ότι επειδή μένουν λίγες παραστάσεις, και ότι μπορεί να κατηγορηθεί για διαφυγόντα κέρδη, καλύτερα είναι να παραμείνει», ολοκλήρωσε ο κ. Γεραρής.
Ο ίδιος ο Γιώργος Ψάλτου τα περιέγραψε συγκλονιστικά στην τηλεόραση:
Από τις αντιδράσεις συναδέλφων του και δημοσιογράφων κατάλαβα ότι δεν είναι ο μόνος που έχει να καταγγείλει τέτοια συμπεριφορά.
Κάπου διάβασα πως ένας ηθοποιός -που δεν ζει πια- θα ήταν περήφανος για τον Ψάλτου (προφανώς είχε υποστεί τα ίδια αλλά δεν τόλμησε να τα καταγγείλει όσο ήταν εν ζωή;)
Ο δε ηθοποιός Γεράσιμος Σκιαδαρέσης που έπαιζε στην ίδια παράσταση και ήταν αυτόπτης μάρτυρας, επιβεβαίωσε την καταγγελία, δηλώνοντας ότι ήταν παρών στον τελικό ξυλοδαρμό και πως είναι έτοιμος να καταθέσει την αλήθεια στον εισαγγελέα.
Η νέα ανάρτηση του Ψάλτου
Με μεγάλη ευγένεια και μεγαλοψυχία, ο Ψάλτου προστατεύει τους συναδέλφους του απ’ τα επικριτικά σχόλια τύπου «γιατί δεν τον βοηθήσατε;» γράφοντας σε νέα ανάρτησή του στο Facebook:
Ενημερώθηκα ότι έχει ξεκινήσει από χθες μια δημόσια συζήτηση, κυρίως στα social media, για το αν οι συνάδελφοί μου έκαναν κάτι για να αποτρέψουν την κακοποίηση που δέχτηκα στη συγκεκριμένη παράσταση. Θα ήθελα λοιπόν να βάλω τα πράγματα στη θέση τους για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και παρερμηνείες των όσων είπα.
Προς όλους όσοι έσπευσαν να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό μου (και τους ευχαριστώ από καρδιάς!) θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η όποια κατηγορία αφορά τη συμπεριφορά του καταγγελλόμενου και μόνο. Δυστυχώς, ήταν πολύ δύσκολο για εμένα να επικοινωνήσω αυτό που μου συνέβαινε ακόμα και προς τους συναδέλφους μου. Ήταν από τη φύση της μια εξαιρετικά δύσκολη για εμένα συνθήκη, την οποία είχα μοιραστεί με κάποιους συναδέλφους με τους οποίους είχαμε έρθει πιο κοντά και βρίσκονταν όπως και εγώ στα κάτω καμαρίνια.
Οι συνάδελφοί μου δεν ήταν εκ των πραγμάτων σε θέση να δουν με τα μάτια τους αυτό που βίωνα επί σκηνής, και ιδίως την έκταση και έντασή του, διότι την ώρα της επίμαχης σκηνής βρίσκονταν στα καμαρίνια τους, όπου συγκεντρώνονταν για να βγουν την κατάλληλη στιγμή για τις δικές τους σκηνές. Δυστυχώς, δεν βρήκα το θάρρος, λόγω της ψυχολογικής μου κατάστασης, αλλά και του τρόμου που βίωνα, να ζητήσω ενεργά τη βοήθεια τους.
Οφείλω επίσης να αναφερθώ στο γεγονός του ξυλοδαρμού μου που συνέβη προς το τέλος των παραστάσεων στα παρασκήνια, στο οποίο υπήρξε άμεση παρέμβαση των συναδέλφων μου που ήσαν παρόντες. Αναφέρομαι στον Γεράσιμο Σκιαδαρέση, τον Δημήτρη Μαυρόπουλο, τη Μαρία Κατσανδρή, αλλά και τον Θανάση Ισιδώρου, που έτρεξαν να με σώσουν κυριολεκτικά από τα χέρια του και να με προστατέψουν. Χάρη σε αυτούς αποφεύχθηκαν τα χειρότερα. Επίσης αναφέρομαι στην αγαπημένη μου φίλη Αμαλία Αρσένη, η οποία σταθερά μου συμπαραστάθηκε με κάθε τρόπο σε όλη αυτή τη δοκιμασία. Στο συγκεκριμένο γεγονός ήταν και αυτή παρούσα από την αρχή του συμβάντος και γνωρίζω πως ο πόνος και η συντριβή που ένιωσε μέσα της ήταν κυριολεκτικά εφάμιλλος με τον δικό μου. Αυτά οφείλω να πω, για την αποκατάσταση της αλήθειας.
Επιρρίπτοντας ευθύνη προς τους συναδέλφους μου, τους αδικούμε κατάφωρα, ενώ παράλληλα τείνουμε να χάσουμε το ζητούμενο, που είναι η ηθική καταδίκη κάθε είδους κακοποιητικών πράξεων και των ανθρώπων που τις έχουν διαπράξει – και, κυρίως, η διασφάλιση ότι αυτές δεν θα ξανασυμβούν ποτέ στο μέλλον.
Ας επικεντρώσουμε όλοι την προσοχή μας στο πως θα γιατρέψουμε το άρρωστο δέντρο και ας μην κάψουμε στην προσπάθεια αυτή ολόκληρο το δάσος.
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: