Άρης Δημοκίδης
Πρωτοέβαλα το βίντεο στα Μικροπράγματα πριν από 6-7 χρόνια. Ο νεαρός είναι μόνο ένας απ’ τις δεκάδες χιλιάδες παιδιών που μεγάλωσαν σε οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών και μίλησαν με θερμά λόγια για την εμπειρία τους.
Eίχε γίνει viral τότε, κι έμοιαζε πολύ μακρινή η μέρα που μπορεί ανάλογες συζητήσεις να γινόταν και στην Ελλάδα.
Ο Zach Wahls, ένας 19χρονος, στρέιτ φοιτητής του πανεπιστήμιου της Iowa, μιλά στη Βουλή των Αντιπροσώπων για την εμπειρία του, που μοιάζει με τη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών που μεγάλωσαν σε οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών.
Ο Zach τα είχε πει όλα, μέσα σε τρία λεπτά.
Zach Wahls Speaks About Family
Zach Wahls, a 19-year-old University of Iowa student spoke about the strength of his family during a public forum on House Joint Resolution 6 in the Iowa House of Representatives. Wahls has two mothers, and came to oppose House Joint Resolution 6 which would end civil unions in Iowa.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων συζητούσε τότε για το αν θα έπρεπε να απαγορευτούν οι γάμοι ομόφυλων ζευγαριών. Και η παραπάνω τοποθέτηση του Zach έβαλε ένα λιθαράκι στην απόρριψη της πρότασης για απαγόρευση.
Σχεδόν 7 χρόνια μετά το βίντεο, ο 26χρονος σήμερα Zach Wahls ασχολείται με τα κοινά, έγραψε ένα best-seller βιβλίο και όπως διαβάζω θα είναι υποψήφιος στις προσεχείς εκλογές για μια θέση στη Γερουσία της Πολιτείας του. Συνεχίζει να λατρεύει τις μαμάδες του.
***
Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι γκέι γονείς -που ως επί το πλείστον έχουν βιώσει μια απόλυτα συνειδητή και δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία ώστε να αποκτήσουν παιδί, είναι πιο συνειδητοποιημένοι και αποφασισμένοι να το μεγαλώσουν με αγάπη. Δεν είναι ένα ‘ατύχημα’ γι’ αυτούς το παιδί, ούτε κάτι που το βλέπουν σα δεδομένο – και γι’ αυτό κάνουν τα πάντα για να το φροντίσουν σωστά.
Αυτό όμως που σίγουρα μπορούμε να πούμε -και το λένε και οι επιστημονικά αποδεδειγμένες έρευνες- είναι πως το αν είσαι στρέιτ ή γκέι δεν έχει σημασία για το αν θα μεγαλώσεις καλά ένα παιδί.
Δεν έχει νόημα να πούμε: “Δείτε τον κακό στρέιτ! Σκότωσε το παιδί του” ή “δείτε την κακιά μητέρα που πέταξε το νεογέννητό της απ’ το μπαλκόνι” σε αντίθεση με “τους καλούς γκέι που προσφέρουν τόση αγάπη”. Γιατί μπορεί αυτό ακριβώς να συμβαίνει σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, αλλά θα μπορούσε ένας γκέι γονιός να φερθεί απερίσκεπτα ή εγκληματικά, κι ένας στρέιτ να προσφέρει όλη τη σωστή αγάπη. Δεν υπάρχει διαφορά, όλα μπορούν να συμβούν.
(Το μόνο που δεν μπορεί να συμβεί είναι ένας γκέι γονιός να κάνει το παιδί του γκέι – ένας μεγάλος, αβάσιμος φόβος των συντηρητικών- με τον ίδιο τρόπο που ένας στρέιτ γονιός δεν μπορεί με το ζόρι να κάνει το παιδί του στρέιτ. [“BLAME STRAIGHT PARENTS!” έλεγε ένα χιουμοριστικό αλλά τελείως αληθινό σλόγκαν. “THEY ‘RE THE ONES WHO KEEP HAVING GAY CHILDREN”.])
Άρα; Ο διαχωρισμός κακού και καλού γονιού δεν μπορεί να ορίζεται απ’ την σεξουαλικότητα. Άλλα είναι τα στοιχεία που πρέπει κανείς να προσέξει.
Το εξής ένα: την ψυχική κατάσταση.
Μακάρι οι γονείς να περνούσαν από ψυχολογική εκτίμηση πριν τη γέννα, και μετά. Μακάρι να έκαναν μαθήματα ανατροφής (να ενημερώνονται επισταμένως) και ίσως να ελέγχονται και από κάποιον.
Κι επίσης, μακάρι να σταματούσαν τους υποκριτικούς θρήνους όλοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι νοιάζονται και ανησυχούν για όσα παιδιά έχουν δύο μητέρες και δύο πατέρες – “Να μην υιοθετούν οι γκέι, γιατί σκεφτείτε τα παιδιά! Τι δύσκολη ζωή που θα περάσουν, στο σχολείο θα τα κοροϊδεύουν, όταν μεγαλώσουν όλοι θα τα κοιτούν περίεργα”κλπ.
Για να μην περάσουν δύσκολη ζωή τα παιδιά, ας σταματήσει ο στιγματισμός. Συχνά οι ίδιοι που “νοιάζονται” για τις μελλοντικές δυσκολίες των παιδιών, είναι αυτοί που με τη νοοτροπία τους θα τις δημιουργήσουν. (Σα να δίνω φάπες σε μακρυμάλληδες και μετά να λέω “όχι στους μακρυμάλληδες γιατί μπορεί να φάνε φάπες μεγαλώνοντας!”)
Αν κάποιος νοιάζεται πραγματικά για τα παιδιά που μεγαλώνουν με δυο μητέρες ή δύο πατέρες, αντί να στιγματίζει με πρόσχημα την ανθρωπιστική ανησυχία του, ας κάνει τα πάντα ώστε τα παιδιά όλων να μην αντιμετωπίσουν καμία διάκριση. Ας διδάξει στα δικά του παιδιά να μην κοροϊδέψουν κανένα στο σχολείο, και ας βοηθήσουν ώστε σε μερικά χρόνια να μην είναι καν ζήτημα αυτό – και άρα να μην υπάρχει ούτε στο ελάχιστο ο κοινωνικός ρατσισμός που (και) οι ίδιοι άθελά τους δημιουργούν…
*ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«O κίνδυνος για τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών είστε εσείς που τάχα ανησυχείτε, κι όχι οι γονείς τους»
